Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Μελαγχολία μου εσύ κυρία μου σ' όλα τα δύσκολα εσένα αγκαλιάζω...

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος Brigitte, στις 9 Σεπτεμβρίου 2016.

  1. Brigitte

    Brigitte Contributor

     

    Αλλ΄ όταν ο ζόφος γείρει της μελαγχολίας
    Κι έξαφνα από τους ουρανούς το δακρυσμένο σύννεφο κυλήσει
    Τα λιπόθυμα τινάζοντας των λουλουδιών κεφάλια , και τους πράσινους
    Λόφους σκεπάζοντας , με τ’ Απριλιού το νεκρικό σεντόνι
    Τότε τη θλίψη σου χόρτασε , με τη δροσιά του πρωινού τριαντάφυλλου ,
    Ή πάνω στο ουράνιο τόξο , που με το κύμα σπάζει στ΄ ακρογιάλι
    Ή ακόμη πέρα στο βασιλικό της παιωνιας πλούτο
    Κι αν την αγαπημένη σου μια μέρα , έξαλλη δεις από θυμό
    Το τρυφερό της χέρι αιχμαλώτισε – άσε τη να λυσσομανά
    Κι εσύ πιες – πιες ως το τελος – τη φλόγα που καίει βαθιά
    Στα σμαράγδινα μάτια της

    -------------------------------------------------------------------
    John Keats, «Ωδή στη Μελαγχολία» (απόσπασμα)
     
  2. echo

    echo ***

    "Δεν αποκαλείται κανείς μελαγχολικός γιατί, στο βαθμό που στερείται τις χαρές της ζωής, βυθίζεται σε μια απέραντη θλίψη, αλλά γιατί τα αισθήματα του, όταν υπερβούν ένα όριο ή πάρουν για κάποιο λόγο λάθος κατεύθυνση, τον οδηγούν σ' αυτή την ψυχική κατάσταση και όχι σε οιαδήποτε άλλη.

    Ο μελαγχολικός κατέχεται κυρίως από το αίσθημα του υπέροχου. Γι' αυτό αποδεικνύεται τόσο ευαίσθητος απέναντι στην ομορφιά, από την οποία δεν προσδοκεί μόνο να τον γοητεύσει αλλά και να τον συγκινήσει εμπνέοντας του το θαυμασμό."

    Immanuel Kant - Παρατηρήσεις πάνω στο αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου.


    Edvard Munch - Melancholy


     
     
  3. lotus

    lotus Silence

    Μια ζωή μισή, γεμάτη ελλείψεις ήταν αυτή που ζούσα. γι’ αυτό έφευγα. όλο έφευγα και σε έψαχνα, στου κόσμου όλου τα ονειρικά, χαμένα ηλιοβασιλέματα. Σε έψαχνα εκεί όπου θα ήθελα να ήσουν, εκεί που θα ήθελα να ήσουν μαζί με μένα. Αλλά, ήσουν αλλού, και τα τόσο μαγικά ηλιοβασιλέματα, μου φάνταζαν χλωμά, κουρασμένα απ’ τα αδηφάγα βλέμματα των ανθρώπων, λυπημένα για κείνους που αγάπησαν, αλλά δεν αγαπήθηκαν. Τέλειο είναι εκείνο που αγαπάς μ’ όλη σου την ψυχή και δεν είναι δικό σου. Κι εσύ δεν ήσουνα ποτέ, εκτός μέσα σε κάποια τρελά μου όνειρα – από κείνα που σε κάνουν να ξυπνήσεις το πρωί, μ’ ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη και την ψυχή νιώθοντας την ευτυχία του να υπάρχει κανείς σ’ όλο σου το είναι. Ξέρεις, πάντοτε ανήκες σε κάποιον άλλο, και γι’ αυτό πονούσα, κι η παρουσία σου τώρα στην ψυχή μου έχει γίνει σπαρακτική κραυγή και με ματώνει. Εγώ, μια σκιά που σέρνεται στο χώμα, ένα φύλλο που τη ρίζα του έχασε και που το παίρνει ο άνεμος ακόμα....

    Μετανιώνω για όλα εκείνα τα δάκρυα που δεν έχυσα για σένα, τα αμέτρητα σκοτεινά βράδια της μοναξιάς μου. Δε δάκρυζα εύκολα. Τα δάκρυα θα απομάκρυναν για λίγο τη θλίψη και τον πόνο που δεν ήμασταν μαζί και, για να πω την αλήθεια, ο άθλιος εαυτός μου κάπου ήθελε να υποφέρει. Να υποφέρει για σένα που αγαπούσε. Και, να που τώρα τα δάκρυα, που τόσα χρόνια φύλαγα στα θλιμμένα λιμάνια της ψυχής μου, έχουν γίνει καταρράκτης και κυλούν με ορμή, στην άβυσσο της θάλασσας του πόνου....

    Ήσουνα ο μοναδικός στόχος που ήθελα στ’ αλήθεια να πετύχω, η μοναδική κορυφή που ήθελα μ’ όλη μου την ψυχή να φτάσω. Ανέβηκα ένα εκατομμύριο σκαλιά κι άπλωσα το χέρι για ν’ αγγίξω τον ουρανό, κι αυτός πήγε πιο πέρα....

    Δύσκολο, πολύ δύσκολο, να συνηθίσει κανείς την ιδέα της φυγής....

    Το λάθος πάθος
    (Φουρουκλας Λάκης)
     
  4. Kostas.V.

    Kostas.V. ....Η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols....

  5. conner

    conner Contributor

  6. SIMONA

    SIMONA New Member

  7. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor



    there are no trains that leave from the maze
    my only chance was a ship to escape
    if you are the light house in the storm
    I'll be the ship with a thousand dead souls
    how long will they believe in a light so dim
    down in the gallows the darkness glows
    it was hard to see in the hearts of them
    if you see a light call down below
    I'll be moving and sorting out our fears
    how long will we believe in a light so dim
    cause time is all we have so make the time
    throw down the line I'll see to climb
    if it's held close it may just work
    if you are the light house in the storm
    I'll be the ship filled with a thousand dead souls
    and time is all we have so take the time
    to make the time and make time to take the time
     
  8. Tenebra_Silente

    Tenebra_Silente Contributor

    Κι άντε γράψε με τα μάτια που καίνε...προσπέρνα τις τελείτσες ενώ ακούς τον Παύλο που "βογγάει"....Λόγια που αναβλύζουν και ξεπλένουν το δέρμα...
    Και λες δε γαμιέται γι' άλλη μια φορά...ένα αποτσίγαρο, μια γουλιά καφέ...εκείνα των "ύψιστων"στιγμών...εκείνων των μικρών κι απέριττων...
    Ένα βλέμμα...κι άλλο ένα...Τέρμα, ας μιλήσει καλύτερα εκείνος, σε μένα τα λόγια πνίγηκαν κάπου μακριά...σιωπηρά...δίχως απαιτήσεις...στα περιθώρια της καρδιάς...

     
  9. Circe

    Circe Lemon zest

    Και η εκτέλεση του Δάντη είναι υπέροχη επίσης..
     
  10. zoeleene

    zoeleene D̶̸̡̀͏įs̡t̵͞͏o̢̢̕ŗ͝t̨̢e̢͘͜͞͞d̴̸͜͝҉