Μικρές υπέροχες στιγμές αμηχανίας και απόγνωσης .......

Όχι και σαδιστής ... επιστήμων άνθρωπος είμαι.
Πειράματα κάνω.

... απλά τυγχάνει να τα απολαμβάνω λιιιίγο παραπάνω!!!

 

Η πρόκληση αμηχανίας είναι από τα αγαπημένα μου και ειδικά όταν γίνεται με αιφνιδιασμό. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα στην αρχή μιας γνωριμίας, αλλά και αργότερα, καθώς πάντα υπάρχουν νέες εμπειρίες και νέα όρια.
Για την πρόκληση απόγνωσης, τι να πω; Η χαρά του παιδιού, για μένα!
Τους τρόπους λέω να μην τους αποκαλύψω.

 

Μιλούσα με κάποια φίλη και μου έλεγε γιατί δεν της το λες ότι θα έρθεις κι είχα πει για να μην τσιτώσει στο μεταξύ, για να είναι φυσική και να μην υπάρξει προετοιμασία. Μου είχε απαντήσει πως το απρόβλεπτο χωρίς βάση, οδηγεί σε αδιέξοδα, αλλά τελικά είναι και κάτι περισσότερο. Το απρόβλεπτο για τον αποδέκτη, δεν είναι παρά καλοδουλεμένη ανασφάλεια του πομπού. Δεν υπάρχουν μυστικές συνταγές και σκηνικά για αντιγραφή. Είναι ό,τι σου βγει, όταν σου βγει, με τον άνθρωπο που θα σου βγει. Στην αλληλεπίδραση χτίζεται η επιθυμία για το οτιδήποτε και στην απουσία σχεδιασμού και τον αυθορμητισμό. Τουλάχιστον για 'μενα. Σε μια ζωή που όλα κάνουν κύκλους, κανένα συναίσθημα δεν επαναφέρεται, καμία συνθήκη δεν αναβιώνεται. Χαλαρώνεις και πας. Ρομαντικό θέμα κι έξυπνα βολικό. Όμως, είμαστε κι εμείς που είμαστε ωρολογιακές βόμβες και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αντλούμε απ' τη στιγμή και την αλληλεπίδραση, ακόμη κι από ένα τυχαία χυμένο ποτήρι κρασί και τις αντιδράσεις που φέρνει και δίνει το πάτημα για μυθικές στιγμές. Αφιερωμένο.