Μπορεί να υπάρξει φιλία με "πρώην"? :)

Οι νυν (και αεί) μπορούν να κάνουν ο,τι θέλουν και να λένε ο,τι θέλουν. Η απόφαση και ευθύνη όμως για οποιαδήποτε ενέργεια και συμπεριφορά δεν βαραίνει ποτέ και σε καμία περίπτωση τον νυν αλλά τον άνθρωπο που τώρα είναι με τον νυν και πριν ήταν με τον πρώην (aka εμάς). Και αυτός ο άνθρωπος, όσο και αν θα βόλευε να κάνουμε τα στραβά μάτια, υπήρξε κάποτε δική μας επιλογή άρα και δική μας ευθύνη.

 

Δεν αντιλέγω αλλά αυτό για μένα είναι η εξαίρεση (που δεν επιβεβαιώνει απαραίτητα κάποιον κανόνα). Συμβαίνει σπάνια υπό την.έννοια ότι αυτούς τους 2 ανθρώπους κάτι τους έχει χωρίσει.

Και προσωπικά δυσκολεύομαι να δεχτώ και να δω μία πρώην μου σαν καλή, αυθεντική φίλη. Γνωστή μπορεί να είναι, καλή παρέα επίσης, ωραίο άτομο ναι. Φίλη μου όμως όχι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορώ να έχω μία καλή σχέση μαζί της. Αλλά μέχρι εκεί.

 

Γενικά ισχύει:

και ειδικότερα:

 

Εφόσον το αρχικό ερώτημα είναι αν μπορεί να υπάρξει φιλία με πρώην, η απάντηση έχει ήδη δοθεί και είναι "ναι". Το ποσοστό όσων απάντησαν θετικά το επιβεβαιώνει.
Αν καποιος επιμένει στο "οχι" προφανώς εννοεί οχι σε/με/για εμενα.

Σίγουρα οι συνθήκες και τα συναισθήματα παιζουν ρόλο, έχει γραφεί επανειλημμένα.

Η αναφορά στην περίπτωση φίλοι με κατά καιρούς ξεκαυλωμα δε θεωρώ ότι είναι ο ορισμός της φιλίας. Αν εξακολουθείς να κάνεις σεξ δεν είναι ακριβώς πρώην.

Επειδή γράψατε λοιπόν για τη συναισθηματική πλευρά ας γράψω και για τη σαρκική.
Θεωρώντας δεδομένο ότι φίλος θα είναι κάποιος αν σου κάνει σαν φίλος, γράφω τις δύο κύριες περιπτώσεις, που είναι εύκολο να ξεχάσεις το σεξουαλικό παρελθόν.
1. Σεξ από κακό έως αδιάφορο. Εύκολο να μη το ξαναψαξεις ποτέ.
2. Σεξουαλική αλληλεπίδραση που έχει ξεθυμανει. Σε αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει ένα follow μετά την σχέση, σε δεύτερο χρόνο. Και φυσικά πριν τη φιλία. Αν ξανακάνεις σεξ μετά το χωρισμό πριν όμως σβήσει στο 100% η σχέση απο μεσα σου 99 στις 100 φορές γκρεμίζεται το παραμύθι. Δεν είναι ποτέ όσο καλο ήταν. Αυτό σε κάνει να πάψεις να επιθυμείς. Και σε μεγάλο βαθμό η ανάμνηση της σχέσης είναι το ίδιο το follow και όχι οι στιγμές του συνόλου της σχέσης.

 

Η χρονική απόσταση (κάποτε) δεν αναιρεί το ότι για τους όποιους λόγους τον διαλέξαμε ως σύντροφο μας.
Το να μην προχωρήσει η σχέση είναι κάτι ανθρώπινο.
Το να καταλήξουμε να θεωρούμε αυτό τον άνθρωπο -και τις επιλογές και συμπεριφορές του- ηλίθιο, μαλάκα, γελοίο, καραγκιόζη τότε, κατά την ατάκα από την λατρεμένη ταινία "truth be told, if you're looking for the guilty, you need only look into a mirror ".
Τουλάχιστον έτσι το αντιμετωπίζω εγώ.

 

Δεν έχεις άδικο. Αλλά μπορεί οι επιλογές που κάναμε πριν Χ χρόνια και κάτω από Ψ συνθήκες τώρα να φαίνονται αλλιώς και ξαφνικά να συνειδητοποιείς ότι οντως ο έρμος ο πρώην ήταν μαλακας, γελοίος και καραγκιόζης χωρίς βέβαια να αρνεισαι τη δική σου ευθύνη της επιλογής και της παραμονής στη σχέση.

 

Κατά πρώτον, δεν αναφερόμαστε σε συντρόφους, αλλά σε όλων των ειδών τις σχέσεις γενικά. Προσωπικά διαχωρίζω τη συντροφικότητα, η οποία ισοδυναμεί (για μένα) με συμβίωση.
Επίσης, δεν αναφερόμαστε για πρώην θεωρώντας τους: ηλίθιους, μαλάκες, κλπ. Ότι και να έχει συμβεί στο παρελθόν μεταξύ μας ..
Αυτό που σημείωσα, είναι πως κάποτε (παρελθοντικά), υπήρξε/υπήρχε συγκεκριμένη χημεία που πλέον δεν υπάρχει.
Αν τώρα σε επόμενη χρονικά φάση, η χημεία αυτή προκύψει/προκύπτει με κάποιον ανασφαλή, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ίσως μόνο, να το διασκεδάσουμε λίγο .. ίσως και όχι.

 

Ειδικά, εαν συμβαίνει συχνά αυτό.  

 

Παρέμεινα και παραμένω φίλη με όλους τους πρώην αγαπημένους μου, εκτός από έναν που αρνήθηκε κατηγορηματικά καθώς δεν τα καταλάβαινε «αυτά τα πράγματα». Και ναι, μου είναι εύκολο διότι δεν αλληλογουσταριζόμαστε πια ερωτικά. Επίσης κάνω όσο μπορώ και νέες φιλίες με άντρες, όταν και εφόσον δεν γουστάρουμε/ταιριάζουμε ερωτικά.
Το friends with benefits δεν το κατάλαβα/κατάφερα ποτέ. Ή είμαστε φίλοι ή είμαστε fuck buddies/play partners. Αν και ομολογώ ότι αυτό το τελευταίο μου βγαίνει αποκαρδιωτικά κρύο.

 

Αυτό μου δημιούργησε ορισμένα ερωτηματα. Να κάποια:

Οσο ήσουν με τον πρώην, ήταν μαλάκας γελοίος και καραγκιοζης και το γνωριζες;
Αν ναι τότε γιατί ήσουν μαζί του; Αυτό σε κάνει και σένα μαλάκα γελοίο και καραγκιόζη κατά την περιόδο που ήσασταν μαζί;
Αν δεν το γνώριζες τι άλλαξε και το είδες μετά;
Και αυτό το μετά πότε είναι; Πολλά χρόνια μετά ή την στιγμή που διαλύθηκε η σχέση;
Αν είναι πολλά χρόνια μετά μήπως σημαίνει οτι εσύ άλλαξες; Και αν ναι γιατί αφου εσυ άλλαξες κάνει αυτόν μαλάκα γελοίο καραγκιόζη;
Αν είναι τη στιγμή της διάλυσης, τι ακριβώς "σου άνοιξε τα μάτια" τόσο ξαφνικα;

Αν θες απαντας.

 

Επίσης @RAIN από που προέρχονται τα παιδιά; Γιατί δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης; Γιατί τα παιδιά του Νέσλακ είναι πιο ζωηρά; Υπάρχει Θεός; Ο κόσμος δημιουργήθηκε όντως σε 7 ημέρες; Ποιά είναι η απάντηση στο ερώτημα της Θεογονίας;

Αν θες απαντάς.

 

Δεν ξέρω τι ακριβώς έχει στο μυαλό του ο καθένας που χαρακτηρίζει κάποιον πρώην αρνητικά αλλά μπορώ να σκεφτώ έτσι στα γρήγορα μερικούς λόγους που μπορεί να τον /την οδηγησει σε αυτό .
α. Απιστία
β. Κακοποίηση συναισθηματικη η σωματική
γ. Εκβιασμός και απειλές μετά τον χωρισμό
δ. Ψέματα που ανακαλύπτεις εκ των υστέρων
Ολα τα παραπάνω δεν υπήρχαν θεωρητικά ανέκαθεν αλλά μπορεί να προέκυψαν κατά την διάρκεια η μετά το τέλος της σχέσης.