Μπορεί να υπάρξει φιλία με "πρώην"? :)

Because context matters.

Γιατί η συζήτηση δε γίνεται στην πλατεία του χωριού αλλά σε forum με θεματική το BDSM.

Από εκεί και πέρα καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι καταλαβαίνει.

 

Ναι σωστά. Στο D/s ειδικά, για εμένα πάντα, υπάρχει και ευγνωμοσύνη και αναμνήσεις. Δεν νιώθω την ανάγκη, όμως, να διατηρώ επαφές. Υπάρχει, δεν υπάρχει άλλη δυναμική. Και ήταν για εμένα, μέσα στην διαδικασία αποδεσμευσης. Αυτόνομη στον χώρο. Κλείνει ένας κύκλος, κρατώ τα καλά, όπως είπα δεν απαξιώνω, και προχωρώ.  

 

Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος απάντηση, ο καθένας είναι ελεύθερος να πράξει όπως νομίζει.

 

με μία γρήγορη ματιά βλέποντας τα θέματα στην συγκεκριμένη ενότητά είδα ότι πολλά αφορούν την ζωή γενικότερα και όχι τον χώρο ...! (Στο συγκεκριμένο φόρουμ έχουνε ποσταρει μέχρι και συνταγές μαγειρικής ! !) Δεν είναι κακό! Ολα μέσα στην ζωή είναι!

 

Ελεύθερος; Σε D/s; context matters   σε πειράζω, νομίζω καταλαβαίνω πως το λες.

 

Κατηγορηματικα ΟΧΙ

 

Ασφαλως. Και το συνιστώ σε ολους. Για 3 λόγους.

1 Για να την έχετε στη καβατζα στο μέλλον αν καταλαβει το τωρινό τι κουμάσια ειστε. Και τι παπά πουλήσατε.

2 Για λοιπές εργασίες. Νοικοκυριό, αγγαρειες κάνα φαι, σημαντικά πραγματα και αυτά.

3 Για να ικανοποιήσετε την αίσθηση μπαίνω βγαίνω οπότε γουσταρω  

Παίξτε μπαλιτσα  

 

Ειλικρινέστατη ρεαλιστική αντίληψη των πραγμάτων  

 

xmmm

 

Υπάρχει και η άλλη όψη όμως. Την οποία προσωπικά προτιμώ να κοιτώ: τι ήταν εκείνο/εκείνα τα χαρακτηριστικά του που με τράβηξαν σε αυτόν; Που τον έκαναν γοητευτικό, ερωτεύσιμο, θελκτικό κλπ;

Διασκεδάζω με κάτι διασκεδαστικό, γελάω (όπως προαναφέρθηκε) με κάτι αστείο ή γελοίο. Σε κάθε περίπτωση, γελάω με κάτι που (θεωρώ ότι) κάνει τον άλλο να υποφέρει ή τον ζημιώνει έστω; Χμ... Εχθρικό κάπως, όχι;  

Θεωρητικά... Ακριβώς  
Από το μηδέν δεν γεννάται τίποτα.
Τώρα αν εγώ δεν ήθελα/μπορούσα να το δω... Για κάποιο λόγο δεν... Έτσι δεν είναι;  
Ανθρώπινο σαφώς! Το έχουμε πάθει όλοι κι όχι μια φορά. Αυτό δεν αναιρεί την ευθύνη μας, ούτε τη συνειδητή επιλογή.
Ούτε όμως διαγράφει τελείως τον άλλο σαν άνθρωπο νομίζω.

 

Που ακριβώς έχει κάποιος ευθύνη σε όλα αυτά? Στο α? Φταίω αν με απατήσει? Στο γ? Αν μετά τον χωρισμό με εκβιάζει? Στο δ? Αν ανακαλύψω ψέματα μετά την λήξη της σχέσης?

 

@margarita_nikolayevna
Και βέβαια υπάρχει η άλλη όψη. Και καλά μπορεί να περάσαμε και δεδομένων των συνθηκών κάτι πήραμε από την οποιαδήποτε σχέση. Δεν είμαι ισοπεδωτικη. Αυτό που λέω είναι ότι καλύτερα να βλέπουμε και τις δύο όψεις και όχι να κρύβομαστε δικαιολογώντας τις μαλακισμενες μας επιλογές πίσω από την προσωπική μας μονο ευθύνη.