Οι Βασικοί τύποι εκπαίδευσης σκλάβου- υποτακτικού στο BDSM

Η παραπάνω βεβαιότητα από που πηγάζει; Η ικανοποίηση του puppet δεν είναι συνήθως στα ζητούμενα του puppet master.

Ακριβώς, ποιος ακολουθεί ποιον. Αν λοιπόν με τους χειρισμούς πίσω από την κουίντα ο άλλος ακολουθεί, το αν το έχει πάρει χαμπάρι ή όχι, όπως το βλέπω εγώ, ελάχιστη σημασία έχει.

Για να το θέσω με παράδειγμα: Στο topping from the bottom ο Κ είναι το bottom, ο τίτλος της ταμπέλας έχει ελάχιστη σημασία γι αυτόν που παίρνει αυτό θέλει.

Η ουσία είναι πως ο ένας χτυπάει το νταούλι και ο άλλος χορεύει. Τι τον νοιάζει τον πρώτο αν ο δεύτερος καταλαβαίνει ότι χορεύει, εφόσον χορεύει;

 

δεν είναι. σε κανένός τα ζητούμενα δεν είναι. είναι όμως στα ζητούμενα αμφοτέρων η ικανοποίηση του pm. τα λέγαμε σε άλλο νήμα.

ποιός πήγε πίσω απ την κουίντα; για να ικανοποιήσει ποιόν; ποιός είναι το μέτρο που παράγει κίνητρο να τρέχεις στις κουίντες;

 

Το συναινετικό BDSM είναι πλεονασμός: Αν δεν είναι συναινετικό, δεν είναι BDSM και δε νομίζω ότι κανείς εδώ πράττει κάτι διαφορετικά.

Θεωρώ απλά είναι δύο διαφορετικές μέθοδοι. Προσωπικά πιστεύω ότι χρειάζεται συνδυασμός και των δύο (η υπογράμμιση δική μου σε κάτι που θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντικό: άλλο πράγμα η άσχετη ερώτηση και άλλο πράγμα η *φαινομενικά* άσχετη ερώτηση.)

Στην περίπτωση που αναφέρεις οι πραγματικοί ρόλοι είναι αντεστραμμένοι, στην ουσία το "υ" Κυριαρχεί και το "Κ" ακολουθεί.

 

Αυτός που το αποφασίζει να πάρει με αυτό τον τρόπο αυτό που ζητάει, ομολογώ ωστόσο ότι δεν το λες κυριαρχία με την BDSMική της έννοια, αφού η συναίνεση σε αυτή την περίπτωση "κλέβεται".

 

Πολύ σωστά. Είναι φαινομενικά άσχετες οι ερωτήσεις, κριτήριο μου είναι κατά πόσο ακολουθεί η υποψήφια τον ρυθμό μου. Όλα πρέπει να τα λέω, πχια....

Διαφωνώ. Αυτό ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά σε μένα ποτέ πέρα από μόνο *φαινομενικα*. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, σεβασου το.

-----
Αν ήσουν κι εσυ στο κότερο, θα το γνωριζες.

 

το οτι διαφορετικά εκπαιδεύεις το καθένα ξεχωριστά το έχω διαπιστώσει κι εγώ, οι μισές ξέρουν ήδη να κάνουν μπακλαβά, μικροπαρεμβάσεις χρειάζονται. αν ανοίγω φύλλο πίσω από κουρτίνα αλλάζει τους ρόλους. αν γουστάρω ν ανοίγω φύλλο το κάνω άνευ κουρτίνας.

 

Σαφώς το πίσω απ' τις κουρτίνες και μπροστά είναι δυο διαφορετικά ''παιχνίδια'', ή καλύτερα στιγμιότυπα, από 'κει και πέρα όλα έχουν να κάνουν με τον πυρήνα αυτού με το οποίο ''τη βρίσκεις'' περισσότερο. Αν είναι η Κυριαρχία, ή ο ψυχολογικός σαδισμός.

 

έχουμε κανει εκτεταμένη συζήτηση, πάνω από μιά φορά, κι έχουμε σχεδόν καταλήξει οτι ο καθένας τη βρίσκει όπως γουστάρει και οτι ούτε η κυριαρχικότητα ούτε η υποτακτικότητα είναι ζητούμενα. να διακρίνουμε μόνον προσπαθούμε γιά να μην λέμε άλλα ο ένας κι άλλα ο άλλος. δεν έχω τίποτε εναντίον της κουρτίνας 3, ούτε καμμιάς άλλης κουρτίνας.

 

Εφόσον υπάρχει συναίνεση, με όποιον τρόπο κι αν αυτή αποκτήθηκε, γιατί να μη λέγεται κυριαρχία;

 

το γνωρίζω αυτό και δεν το αμφισβητώ, το έγραψα μόνο για το ποιος πάει πίσω από την κουρτίνα, προφανώς και δεν είναι το υ. Θεώρησα πως χρειαζόταν ένα πιθανό γιατί.

 

Γιατί η συναίνεση προϋποθέτει αυτός που τη δίνει να έχει καταλάβει σε τι συναινεί.

 

Η συναίνεση το προϋποθέτει. Η κυριαρχία το προυποθέτει; Σε τι αναιρείται η κυριαρχία αν υποθέσουμε οτι η συναίνεση έχει "κλαπεί" ;