Οι λεπτομέρειες περί υποταγής και άλλων δαιμόνων..

Μίλησα για την αρχική επιλογή της απόλυτης υποταγής ανεξαρτήτως κατάστασης. Για κεντρική επιλογή που προϋπάρχει της κατάστασης και διατηρείται, όχι για σύνολο επιλογών μετά. Γνωστή και ως συναίνεση που δίνεται άπαξ, στην αρχή. Ισχύει και όταν ο Κ είναι ωσεί παρών, παράγει νόημα αποκλειστικά αυτός εντός της σχέσης, ασκεί έλεγχο κ.ά. Για την παντελή απουσία Κ, ίσως να μας έλεγες για ποιον λόγο την θεωρείς τρόπο κυριαρχίας; Την έχω βιώσει ως τιμωρία αορίστου χρόνου και άγνωστης έκβασης και πάλι όμως παντελής δεν ήταν γιατί μου είχε αφεθεί μια περιορισμένη δυνατότητα έκφρασης, αν και όχι επικοινωνίας. Εγώ μπορεί να πίστευα ή να νόμιζα οτιδήποτε ή να ένιωθα ότι αντλούσα, ότι μάθαινα τον εαυτό μου, μάθαινα τις αντοχές μου, μάθαινα κάποια πολύ σημαντικά πράγματα για την υποταγή και έτσι να έμενα. Η πραγματικότητα όμως ήταν ότι είχα όλον τον έλεγχο στα χέρια μου ανά πάσα στιγμή - και αυτό, ας μην πω, όποιος μπορεί και γνωρίζει θα καταλάβει τι σήμαινε.

Η υπακοή για μένα δεν είναι τόσο κοινό και απλοϊκό και συνεπώς αυτονόητο πράγμα και εξαρτάται επίσης από την σκευή του υ πριν μπει στον χορό, ήταν κάτι με το οποίο είχε μάθει να ζει και να πορεύεται; Του ήταν κάτι ανήκουστο και ξεπερασμένο από τότε που ήταν παιδί; Έχει διαφορά. Για μένα συσχετίζεται με την πειθαρχία. Η υπακοή και μάλιστα η αυτόματη υπακοή, χωρίς να μεσολαβήσουν νοητικές διεργασίες, είναι η παρατηρήσιμη ένδειξη σκλαβιάς, η πειθαρχία είναι ένδειξη ότι υπάρχει κάποια αντίσταση επί της οποίας πειθαρχεί ο σκλάβος για να ευχαριστεί τον Αφέντη.

 

Στην υπόθεση που έθεσα αναφερόμουν σε μία κατάσταση η οποία εκδηλώνεται ως θέλω του κυριαρχικού μέλους, όχι ως συνέπεια αιτίας προερχόμενη από το υποτακτικό μέλος όπως είναι η τιμωρία πχ. Έχει σημαντική διαφορά για αυτό που θέλω να εκπέμψω ως άποψη.

Η τιμωρία είναι κάτι που προσωπικά σε αφορά, έχει εκλογίκευση, πρέπει να έχει αποτέλεσμα, κάποια στιγμή θα τελειώσει άσχετα με το πότε και θα περιμένεις λογικά τα πράγματα να ήταν όπως πριν αν όχι καλύτερα. Δεν έχει να κάνει με κάτι που αφορά καθαρά τα θέλω του κυριαρχικού μέλους στα οποία εμπλέκεσαι εσύ μόνο με την μορφή χρηστικού αντικειμένου χωρίς να σου δοθεί η ελπίδα για κάποια αλλαγή αυτής της κατάστασης.

Στις σχέσεις ασυμμετρίας έτσι όπως εννοείται ότι τις φτιάχνουμε και τις συζητάμε εντός του bdsm υπάρχουν προυποθέσεις και για τα δύο μέλη της σχέσης. Προυποθέσεις του υποτακτικού μέλους ως προς το κυριαρχικό άτομο και την προσωπικότητα του, προυποθέσεις ως προς το ύφος και την ποιότητα της κυριαρχίας και οι αντίστοιχες προυποθέσεις απο το κυριαρχικό μέλος προς το υποτακτικό. Η σύγκληση αυτών των προυποθέσεων κατα την διάρκεια της σχέσης είναι που ορίζουν την υγεία και την βιωσιμότητα της πιστεύω.

Αυτή η συνθήκη μοιάζει περισσότερο με σύμβαση.

Αυτό που αμφισβητώ δια μέσου του παραδείγματος που έθεσα στην rea είναι το αν είναι δυνατόν σε οποιοδήποτε στιγμή της σχέσης να αφαιρεθούν όλες οι προυποθέσεις συμμετοχής του υποτακτικού μέλους στην αυτή, αρχικές η μη, διατηρώντας στο ακέραιο όμως τις προυποθέσεις του κυριαρχικού μέλους.

 

Από μένα δεκτό. Αναφέρθηκα στο πιο παρεμφερές που έχω ζήσει.

Σύμβαση θεωρώ το "σχέσεις ασυμμετρίας" όταν αναφερόμαστε σε άνισες σχέσεις και μάλιστα τόσο άνισες που δεν είναι δεδομένο ότι είναι σχέσεις σε κάθε M/s που γίνεται. Γιατί δεν είναι σύμβαση οι προϋποθέσεις τότε;

Αυτό μου φαίνεται ενδιαφέρον και ευχαριστώ που εξήγησες τι εννοούσες.

 

συμφωνώ

Δεν κατανοώ πώς ορίζετε την «παντελή απουσία Του Κυριαρχικού Μέλους». Πού ξεκινά και πού τελειώνει; Στο παράδειγμα που δώσατε δεν υπάρχει καμία πληροφορία αναφορικά με το πώς υποτάχθηκε πλήρως το υ/σ.

 

Κατανοώ την οπτική σου και τον σκεπτικισμό σου απέναντι στο «απόλυτο» και είναι σεβαστή. Αν όμως επεκτείνουμε αυτήν την λογική (μαθηματικά) θα καταλήξουμε να αμφισβητούμε τελικά γενικά την Κυριαρχία και υποταγή, άρα και την ασυμμετρία και να το δούμε όλο αυτό τελικά σαν κάτι ψεύτικο.

Δεν μιλάμε για εθελούσια επιλογή, αλλά για συνειδητοποιημένη ανάγκη και αυτό νομίζω ότι διαφοροποιεί κάπως την κατάσταση.

Έχοντας ως δεδομένο ότι υπάρχει η κατεύθυνση του «απόλυτου», μπορούμε να δούμε έστω και θεωρητικά τον προορισμό. Πρόκειται για μια σταδιακή παράδοση επιλογών και για μια μακροχρόνια διαδικασία εκπαίδευσης/ προσαρμογής ως προς αυτό που σε κάθε σημείο της πορείας που δεν αντέχεις, που έχεις φτάσει στα όρια της ανάγκης σου για Κυριαρχία ή υποταγή (ανάλογα) το σταματάς ή μάλλον να το θέσω καλύτερα, σταματάει ανεξάρτητα από την επιλογή σου. Ακόμα και αν επιθυμείς να είσαι σκλάβα αν δεν το έχεις ανάγκη δεν υπάρχει περίπτωση να γίνεις.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο ιδιοκτησίας «απόλυτο» που διαμορφώνει μια συγκεκριμένη και σπάνια ανάγκη, άρα αναπόφευκτα έχει διαφορετικές παραμέτρους από τα άλλα είδη ιδιοκτησίας.

Το υποτακτικό άτομο μπορεί πολλές φορές θεωρητικά να πιστεύει ότι έχει μπροστά του το ιδανικό Κυριαρχικό άτομο, γιατί θέλουμε να το πιστεύουμε. Οι πράξεις θα καθορίσουν την πραγματικότητα της ιδανικότητας. Εκεί που φεύγουμε από το πιστεύω και θέλω και περνάμε στο νιώθω και χρειάζομαι.

Εκτός αν διαφωνούμε στην δυναμική των επιλογών γενικά. Δηλαδή όταν διψάω έχω "επιλογή" να μην πιω νερό, αλλά για μένα η στέρηση αναγκών δεν είναι στην σφαίρα των επιλογών, αλλά κάποια μορφή διαταραχής

 

Όχι. Δεν αναφέρομαι σε κάτι τέτοιο. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχει και αυτή η περίπτωση.
Αναφέρομαι στο ότι για το υποταγμένο άτομο, το μέτρο εν ω κρίνει τον κόσμο - και κρίνεται βεβαίως- παραμένει αυτό που όρισε ο Κ. Κι ακόμα και αν δεν ήταν ποτέ εντολή Του να είναι αυτό το μέτρο για το υ ακόμη και όταν Αυτός θα είναι - αμετάκλητα- απών.
Ξαναλέω πάντως πως πρόκειται για πεποίθηση, με την ευχή να παραμείνει τέτοια  

 

Συμφωνώ με όσα λες και ειδικά με την φράση που αναφέρω παραπάνω.
Για μένα η υποταγή είναι μια εσωτερική κατάςταςη συνείδησης όπως λες, ενω η υπακοή ειναι μια προςςαρμογη μπορεί και προσωρινή στις βουλές του Κ.

 

Καλά αν απαγγέλει Βιτσεντζο Κορνάρο σε νεαρές Καρέτα-Καρέτα, αλλά γιατί ντυμένη σαν χαμπουργκερ;

 

Η δική μου οπτική περί της υποταγής και των δαιμόνων της...
Με κάθε λέξη.
Με κάθε κόμμα.
Και κάθε τελεία.

(Αν και μεγάλο, αξίζει να διαβαστεί θεωρώ..)

The Wild will call you back.

Through half-remembered dreams

and sunsets painted

in burnt sienna

and vermillion flames

she will call you back home.

The coyotes will wake you

from your sleep

with their clarion call

to keep your eyes

wide open.

How long have you been sleeping?

How much have you forgotten?

The Wild will call you back.

She will hang you upside down

and shake the nonsense

from the pockets

of your mind.

She will strip your soul naked

leaving you raw and exposed

under the searing glare

of the gods.

Offer up the holiness

of your confusion

and questions.

Dress yourself

in fireflies

and attune your senses

to awe

while you learn the slow seduction

of courting your muse.

Brush the stardust from your wings

and wipe the ocean from your eyes.

Flex your claws

dig your roots deep down

into the fertile earth

and show your fangs.

Gather pollen on your legs

and speak

in venom

and honey.

Peel back your colonized tongue

and let it hiss

and purr

and growl

and scream.

Do you remember

how to stalk

as predator

and how to surrender

as prey?

The Wild will call you back.

The owls know your real name

and will call you

from the darkness of night

to dance under the moon.

Crack your heart open

with your ancestors’ bones

and dance in the ecstasy

of your love

and your grief

with flailing limbs

bloody knees

and mud-stained feet.

Braid mugwort into your hair

and dream yourself

awake.

The Wild will call you back.

She will teach you how to die

again and again

and how to die well.

There is no difference

between your funeral pyre

and your birth canal.

Do not bother

to try and stop

the bleeding.

Love with the gentleness

and ferocity

of your whole

soft

tender being.

Feed the spirits

with your beauty

and sweetness

and ask them to show you

the way home.

⠀

( G.Puorro)

 

Εγώ δε μιλάω ξένα και το έβαλα στην αυτόματη μετάφραση στο κουκλ  



Το Wild θα σε καλέσει πίσω.

Μέσα από όνειρα που θυμούνται μισά

και βαμμένα ηλιοβασιλέματα

σε καμένη σιένα

και φλόγες βερνίκιου

θα σε καλέσει πίσω στο σπίτι.

Οι κογιότ θα σας ξυπνήσουν

από τον ύπνο σας

με τη φωνητική τους κλήση

για να κρατήσεις τα μάτια σου

ορθάνοιχτα.

Πόσο καιρό κοιμάστε;

Πόσο ξεχάσατε;

Το Wild θα σε καλέσει πίσω.

Θα σε κρεμάσει ανάποδα

και κούνησε τις ανοησίες

από τις τσέπες

του μυαλού σας.

Θα γυρίσει την ψυχή σου γυμνή

αφήνοντάς σας ωμά και εκτεθειμένα

κάτω από το έντονο φως

των θεών.

Προσφέρετε την αγιότητα

της σύγχυσης σας

και ερωτήσεις.

Ντύστε τον εαυτό σας

σε μύγες

και συντονίστε τις αισθήσεις σας

με δέος

ενώ μαθαίνετε την αργή αποπλάνηση

να φλερτάρετε τη μούσα σας.

Βουρτσίστε τα αστέρια από τα φτερά σας

και σκουπίστε τον ωκεανό από τα μάτια σας.

Λυγίστε τα νύχια σας

σκάψε τις ρίζες σου βαθιά

στη γόνιμη γη

και δείξτε τους κυνόδοντες σας.

Συγκεντρώστε γύρη στα πόδια σας

και μιλήστε

στο δηλητήριο

και μέλι.

Ξεφλουδίστε την αποικισμένη γλώσσα σας

και αφήστε το να είναι δικό του

και γουρούνι

και γκρίνια

και κραυγή.

Θυμάσαι

πώς να καταδιώξω

ως αρπακτικό

και πώς να παραδοθεί

ως θήραμα;

Το Wild θα σε καλέσει πίσω.

Οι κουκουβάγιες γνωρίζουν το πραγματικό σας όνομα

και θα σε καλέσω

από το σκοτάδι της νύχτας

να χορέψω κάτω από το φεγγάρι.

Σπάστε την καρδιά σας ανοιχτή

με τα οστά των προγόνων σας

και χορέψτε στην έκσταση

της αγάπης σας

και η θλίψη σου

με αιωρούμενα άκρα

αιματηρά γόνατα

και λεκιασμένα πόδια.

Braid mugwort στα μαλλιά σας

και ονειρευτείτε

ξύπνιος.

Το Wild θα σε καλέσει πίσω.

Θα σας διδάξει πώς να πεθάνετε

ξανά και ξανά

και πώς να πεθάνεις καλά.

Δεν υπάρχει διαφορά

ανάμεσα στην κηδεία σας πυρά

και το κανάλι γέννησής σας.

Μην ενοχλείτε

να προσπαθήσω να σταματήσουμε

η αιμορραγία.

Αγάπη με την ευγένεια

και αγριότητα

του συνόλου σας

μαλακός

τρυφερό ον.

Ταΐστε τα πνεύματα

με την ομορφιά σου

και γλυκύτητα

και ζητήστε τους να σας δείξουν

ο δρόμος για το σπίτι.

 

Η σύμβαση είναι προϊόν αποδοχής ή διαπραγμάτευσης των προϋποθέσεων και των δύο μεριών μίας ασύμμετρης σχέσης (αλήθεια γιατί "σχέσεις ασυμμετρίας", προς τι τα εισαγωγικά ?).

Αν πάμε σε απόλυτο βαθμό υποταγής όπως TPE, M/s ή όπως αλλιώς εδώ γράφεται και συζητιέται "εγώ σου ζητάω ότι θέλω, όποτε το θέλω και εσύ το κάνεις" τότε δεν υπάρχει κάποια προϋπόθεση από την υποταγμένη πλευρά που να λαμβάνεται υπόψιν. Ακόμη και αν πριν υπήρχε σύμβαση, όταν η σχέση έφτασε σε τέτοιο σημείο αυτή έκλειψε.

Δεν υπάρχει γιατί αυτό που ήθελα να ρωτήσω παρουσιάζοντας το παράδειγμα μου δεν είχε να κάνει με το πρότερο της σχέσης. Ας ωστόσο πω ότι το κυριαρχικό μέλος ήταν παντού παρόν στην ζωή του υποτακτικού μέχρι την στιγμή που το έφτασε στο σημείο να κάνει χωρίς καμία προσωπική του κρίση ακριβώς αυτό που θα του ζητηθεί. Και στο συγκεκριμένο παράδειγμα του ζητήθηκε να μην υπάρξει καμία περαιτέρω επαφή για αδιευκρίνιστο διάστημα παρα μόνο ένα χρόνια πολλά μία φορά το χρόνο.

Ο σκοπός του παραδείγματος μου ήταν να συζητήσω με την rea το ότι κατα την γνώμη μου κανένα υποτακτικό μέλος δεν μπορεί να είναι πλήρως και ολοκληρωτικά διαθέσιμο χωρίς καμία προυπόθεση στην πράξη με εξαίρεση την περίπτωση του εξαναγκασμού ή της πλήρης χειραγώγησης και αντικειμενοποίησης του.

Ως συνέπεια αυτής της απόψεως μου καταλήγω στο ότι απολυτή υποταγή δεν μπορεί να προέλθει από την διάθεση ή τα θέλω ή τας ανάγκας του υποτακτικό μέλους παρά μόνο από την απόλυτη κυριαρχία του κυριαρχικού μέλους.

Θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι εκεί πηγαίνει η λογική μου αν αποκλείσουμε το δεδομένο ότι αναφέρομαι μόνο σε ενδεχόμενο της απόλυτης υποταγής, όχι της "απόλυτης υποταγής" ούτε οτιδήποτε ενδιάμεσο. Το οποίο είναι λίγο αδικία που κάνεις.

Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι μόνο θεωρητικά θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε αυτόν τον προορισμό. Τουλάχιστον στα πλαίσια των bdsm σχέσεων.

Δεν μπορώ να ξέρω ακριβώς τι εννοείς σκλάβα, ποτέ δεν πήρα μία συγκεκριμένη απάντηση που σαφώς να ορίζει πράγματα στην πράξη από κανέναν έως τώρα. Προσωπικά πιστεύω ότι την σκλάβα, για αυτό που ορίζω εγώ ως σκλάβα, δεν την κάνουν οι ανάγκες της αλλά το μέγεθος της κυριαρχίας που θα δεχθεί. Μπορώ να στο αναλύσω περαιτέρω εάν θα είχες την υπομονή, πλάκωσε δουλειά.

Όχι δεν αναφέρομαι σε βιολογικές ανάγκες ή περιορισμούς που ορίζουν οι φυσικές και νοητικές ικανότητες ενός ατόμου. Χωρίς να θέλω να καταστρέψω την ιδανική εικόνα του την άνοιξη να πετάς από ανθισμένη αμυγδαλιά σε ανθισμένη αμυγδαλιά να ρουφάς γύρη και να κατουράς νέκταρ.

Ή να γίνεις breatherian πράγμα που θα καταστήσει την χρήση σου σαφώς πιο οικονομική και προπαντός πιο οικολογική.

Αυτό που αμφισβητώ είναι το πάγιο και το σταθερό στην διαμόρφωση της συμπεριφοράς ενός ατόμου και δη ενός υποταγμένου τέτοιου το οποίο την υποταγή την αναζήτησε λόγω αναγκών και βάσει προυποθέσεων. Πιστεύω ότι στις σχέσεις ασυμμετρίας η ροπή προς την διαφοροποίηση αυτής προς οποιαδήποτε μεριά είναι το δεδομένο, άσχετα με τα λόγια και τις υποσχέσεις και τις φαντασιώσεις, οπότε η παρουσία της κυριαρχίας στην πράξη είναι απαραίτητη. Συν το ότι θεωρώ ότι οι ανάγκες και τα θέλω που απαρτίζουν την υποτατκικότητα είναι μεγέθη που αλλάζουν σε μέγεθος και ποιότητα διαρκώς επηρεασμένα από καταστάσεις και τριβές.

Υπάρχει λανθάνουσα αλληγορία στο task. Εαν δύνασαι προσπάθησε να φανταστείς το σκηνικό ως στιγμιότυπο (αποτυπωμένο σε super8) σε ερημική παραλία το σούρουπο με ελαφριά συννεφιά και βροχόπτωση.

Δεν ξέρω εαν ποτέ τρακάρω το είδος της υποτακτικής που η rea υποστηρίζει ότι χλευάζω, αν ποτέ συμβεί όμως θα αφήσω εποχή στις Κάννες.

 

Καμία πρόθεση να αδικήσω.