Οι ορισμοί τουBDSM ξαναγράφονται; Και αν ναι, από ποιον;

Μάλιστα, επομένως η τιμωρία προκύπτει από την βανίλα κατάσταστη?

 

Είναι περισσότεροι, άρα έχει καθένας περισσότερες επιλογές  

Το θέμα μας δεν είναι η εκπομπή θορύβων, κι ο γείτονας ένα παράδειγμα ήταν, μην πιάνεσαι από το πώς θα μάθει, αν μάθει, κάτι ο γείτονας/συγγενής/φίλος/συνάδελφος κ.λπ. Δεν τον αναγκάζω να γίνει κοινωνός σε τίποτα  

Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα, δεν θα είχε κανένας μας θέμα να πούμε σε μια παρέα κολλητών ότι είμαστε κίνκυ, όπως, για παράδειγμα, μπορεί να πούμε ότι μας αρέσει η στάση στα τέσσερα πιο πολύ από το ιεραποστολικό. (Δεν είμαι η μόνη που κάνει και συζητήσεις σεξουαλικού περιεχομένου με τους φίλους μου, έτσι;   )

Με απασχολεί τι λέει ο γείτονας, μέχρι του σημείου να προστατεύομαι και να αποφεύγω όσο μπορώ προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργηθούν στον εαυτό μου, στη δουλειά μου, στην οικογένειά μου.

Όταν εγώ είμαι ο γείτονας, φωνάζω "άξιος!!"  

 

Κλαίω γοερά  

 

Όχι  
Η τιμωρία προκύπτει από την κατάσταση της ασυμμετρίας, πρώτο πάτερν της οποίας είναι για όλους μας η σχέση με τους γονείς μας  

 

Μα δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολα ή ευκολότερα τα πράγματα για τους μεν ή τους δε. Αυτό που λέω όμως είναι γιατί πρέπει ντε και καλά να μάθει ο γείτονας, ο φίλος, ο συνάδελφος τον τρόπο που εσένα σου αρέσει να συμπεριφέρεσαι σεξουαλικά και όχι μόνο; Ή εσύ ξέρεις τι κάνουν αυτοί; Ξέρεις; Μήπως υπάρχει και κάτι πέρα από αυτό; Μήπως την αίσθηση του ''απαγορευμένου'' την καλλιεργεί το μυαλό μας γιατί έτσι το bdsm και γενικότερα η διαφορετικότητα γίνεται πιο θελκτική από εμάς;

 

Το παλαμάρι κάνει τον (καραβο)Κύρη!  

 

Αυτό, τα παιδικά χρόνια, το περιβάλλον (οικογενειακό) έχει πάψει να αποτελεί πανάκεια για την ψυχολογία του ατόμου.

Αλλά αν υποθέσουμε ότι ισχύει, φαντάζομαι ότι καταλαβαίνεις ότι αν το πάτερν όπως λες προέρχεται από μία οικογένεια με ενδοοικογενειακή βία, ποια θα είναι η συμπεριφορά του κυρίαρχου που τιμωρεί; επίσης του υποτακτικού που για να σωφρονιστεί από την τιμωρία, τι θα περιμένει; (μπορώ να το προεκτείνω κι άλλο, be my guest   )

 

Αλλάζεις το θέμα   Δεν έχει σχέση αυτό που λέω με το αν είναι θελκτικό να νιώθει κανείς διαφορετικός (εμένα με αφήνει αδιάφορη, αλλά καταλαβαίνω τη γοητεία που μπορεί να ασκεί σε κάποιους).

Εγώ είπα ότι η ζωή είναι ευκολότερη για τους βανίλα. Κι εμμένω σ' αυτήν μου την άποψη, χωρίς, επαναλαμβάνω, να μετανιώνω για το βδσμ. Μου ζήτησες ένα παράδειγμα που δείχνει ότι η ζωή είναι ευκολότερη. Σου έδωσα δύο. Δεν είπα πουθενά ότι θέλω να δημοσιοποιήσω τι κάνω στην ερωτική μου ζωή ή ότι πρέπει οι άλλοι να ξέρουν. Αν, όμως, με δουν με κάποια μελανιά στην παραλία, θα προτιμούσα να μην χρειάζεται να πω στην κολλητή μου ότι έπεσα και σκοτώθηκα στις σκάλες. Θα μου ήταν πιο ευχάριστο, να με κοιτάξει πονηρά και να με ταράξει στο δούλεμα, όπως κάνω εγώ αν τη δω με πιπιλιά στο λαιμό. (και πάλι δίνω ένα παράδειγμα, μην πιαστείς από το πώς - και το αν - το έμαθε η κολλητή μου, αυτό που λέω είναι ότι άνθρωποι είμαστε και μπορεί και να μάθει κάτι, αυτή ή ο οποιοσδήποτε. Δεν είναι το ίδιο με το να μάθει ότι κάνω σεξ   )

 

Θα το κάνω τότε πιο απλό το ερώτημα μου, τι είναι αυτό που σε κάνει να φοβάσαι να της πεις ότι είναι από bdsm? Δηλαδή αν μάθει ότι κάνεις bdsm τι θα γίνει; Θα την χάσεις από φίλη; Αν ναι, ε δεν την είχες και ποτέ. Οι γονείς σου θα σ΄αγαπούν λιγότερο; Το αφεντικό σου να σου πω την αλήθεια, προφανώς και χέστηκε, αν είσαι καλή στη δουλειά σου.

Με λίγα λόγια δεν είναι πιο εύκολο για του βανίλλα, απλώς είναι πιο αποφασιστικοί στο να δείχνουν την σεξουαλική τους ταυτότητα και να ''επιδεικνύουν τα σημάδια της''.

 

Αν γράψετε κανόνες πάντωs, βάλτε τον εξής: Δεν ντρέπομαι που κάνω bdsm!!

 

Πόσοι άνθρωποι στη ζωή σου ξέρουν ότι κάνεις βδσμ;

Αν πηγαίνει σε μένα αυτό, παραφράζεις τα λεγόμενά μου και δεν το εκτιμώ. Δεν είπα πουθενά ότι ντρέπομαι που κάνω βδσμ. Ανέλυσα μια πραγματικότητα, ότι δηλαδή οι βανίλα δεν κινδυνεύουν να τους κράξουν για τα γούστα τους, ως παράδειγμα για την άποψή μου ότι η ζωή είναι πιο εύκολη για τους βανίλα. Από κει ξεκίνησε η κουβέντα και εκεί ακόμα δεν έχεις απαντήσει, ούτε στο ένα παράδειγμα που έφερα, ούτε στο άλλο. Το θέμα δεν είναι πώς θα εκλάβω εγώ το κράξιμο, κι αν γράψω ή όχι αυτούς που με κράζουν. Το θέμα είναι ότι μπορεί να με κράξουν εξαρχής, ενώ δεν θα κάνουν το ίδιο σε έναν βανίλα.

 

Αν θες ξαναδιατύπωσε τα παραδείγματα σου ή υπέδειξε μου σε τι δεν έχω απαντήσει γιατί δεν καταλαβαίνω. Εκτός και αν εννοείς το κράξιμο από βανίλα, σου αντιστρέφω το ερώτημα, ενας που κάνει bdsm κράζει τον άλλον που κάνει bdsm? Ένας που κάνει bdsm, κράζει έναν βανίλα; Παρακολουθείς το φόρουμ; αν ναι κράζονται ή οχι η βανίλα;
Δεν παραφράζω κάτι, αλλά αν το ''κράξιμο'' είναι τροχοπέδη για να πεις ότι κάνεις bdsm, τότε αυτό δεν είναι λόγος για να ντρέπεσαι; αν όχι, τι είναι;
Γνωρίζουν οι φίλοι και η γυναίκα μου. Όσο για τους γονείς μου, δεν ενδιαφέρονται να γνωρίζουν το τι κάνω στην σεξουαλική μου ζωή, αλλά αν έχω και περνάω καλά σε αυτήν.