Οριζόντιος ή κάθετος ο διαχωρισμός των status στο bdsm?

Οριζόντιος ή κάθετος;

Σταυρόλεξο θες να λύσουμε; Σιγά μη περιμένω να αποδείξω την αξία μου σε ένα μάτσο αγνώστους, όσοι με σέβονται τους σέβομαι, ας δούμε πρώτα την εξέλιξη στο μέσα μας και αυτό θα φανεί, προς τα έξω, χωρίς δράματα υπεροχής/ανταγωνιστηκότητας και άλλα τέτοια χαριτωμένα πασπαλισμένα με αφορισμούς.

 

Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω ότι η συμμετοχή στο νήμα είναι προαιρετική, τα περί δραμάτων υπεροχής και ανταγωνιστικότητας, αφορισμών και λοιπών ασχέτων σχολίων περιττεύουν θαρρώ.
Ευχαριστώ.

 

Ανασφάλεια @brenda και όχι μόνο.

 

Με αγωνία περιμένω την πλήρη διάγνωσή σου δόκτορ Μαντλίν! 

 

Aνώτερη όλων @brenda, με το φουσκωμένο Εγώ σου, δείξε μας το δρόμο, είμαστε στο σκοτάδι.
Ευχαριστώ, θα περιμένω σοβαρή απάντηση, ναι;

 

Ανώτερη κανενός και κανείς ανώτερος από μένα, η σοβαρότερη απάντηση που μπορώ να δώσω τόσο σε σένα, όσο και στο νήμα. Ο καθένας βρίσκει τον δρόμο του μόνος του και μόνος του τον βαδίζει, κανείς δεν μπορεί να υποδείξει τίποτα και σε κανέναν, όλες οι συμπεριφορές είναι προβολές, αντανακλάσεις και καθρέφτες, έτσι λένε οι γνωρίζοντες την ανθρώπινη ψυχολογία καλύτερα από μένα, ναι? 

 

Λεξικά μη βάλεις, αυτό δε χάνεται (με τρομάζεις) θα πέσει το ίντερνετ, ευχαριστώ για την απάντηση.~

 

@brenda : Προσομοιάζω τους ψυχολόγους/ψυχαναλυτές με προφυλακτικά, των οποίων η ημερομηνία λήξεως έχει παρέλθει. Υπέροχα για νεροβόμβες και μπουγέλο εφήβων, ιδιαιτέρως επικίνδυνα για τη προσδιορισμένη τους χρήση. Ως εκ τούτου, για λόγους ευγενείας, δεν θα σχολιάσω τα του (marsh)mallow.

 

Καλά, μη νομίζετε ότι τον συγκεκριμένο τον έχω αναγκαστικά και σε μεγάλη εκτίμηση, είναι και λίγο πασέ πλέον οι κατατάξεις του, outdated, ωστόσο δεν θα συμφωνήσω μαζί σας απόλυτα, υπάρχουν μεταξύ αυτών και φωτισμένοι άνθρωποι, με εμπειρία και κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, αγαπώ πολύ τον Γιάλομ, έχει και την ηλικία του μπαμπά μου, μού βγάζει κάτι βιωματικά γλυκό και σοφό. Αποφεύγω τους αφορισμούς, χρειάζονται κι αυτοί, οι ψυ, απλά πολλαπλασιάζονται σαν τα μανιτάρια σε κοινωνίες που έχουν ταυτόχρονα και μεγάλη νοσηρότητα ως προς τις ψυχικές νόσους, αυτό είναι το λυπηρό συμπέρασμα. Ως προς το θέμα μας όμως, εσείς θίξατε την γραμμική διάταξη που αναφέρατε, η οποία πρέπει κι εσείς να ομολογήσετε πως θυμίζει λιγουλάκι την πυραμίδα και το outdated που λέγαμε παραπάνω. Btw, μήπως θυμηθήκατε το νήμα που αναφέρθηκαν αυτά, να δω το context και την εκεί συζήτηση?

 

@brenda : Το θέμα δεν είναι αν ο πατήρ του Ζαρατουστρα έκλαψε ή όχι για χάρη μιας Ντομας, αλλά ότι δεν χρειαζόταν ο όποιος Γιαλόμ για να "θεραπεύσει" κάτι που δεν χρήζει θεραπείας. Σε μια από τις καλές μου ημέρες, θα έλεγα ότι αρκεί ο Ράιχ, με αναγκαίο αντίβαρο τον Φρόυντ . Επειδή σήμερα δεν νοιώθω καλός, θα πω ότι δεν έχει προστεθεί ούτε ουσιαστικό κόμα στον ψυχαναλυτικό λόγο του Ευρυπίδη.
Η γραμμική εξέλιξη εντός του status αναπτύχθηκε σε κάποιο εκ των νημάτων που αναγκαία μεν, ατελέσφορα δε πυροδοτούν την κόντρα μεταξύ της Παλαιας βδσμικης Φρουράς και των νειατων. Αν δεν σφάλλω από τον Master JP, με κάθε επιφύλαξη όμως.

 

Μερσί, αλήθεια άνδρας ήταν ο Ζαρατούστρας, δεν ήταν γυναίκα που την ελέγαν Έφη? 
Γαμώτο, μπερδεύτηκα... 
Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή που ανοίγετε και το ρίχνω λίγο στο αστείο, για να μην σοβαροδευτερολογήσω επί του ιδίου θέματος. Για τον Ράιχ, παίζει και να συμφωνήσω, αλλά στον Φρόυντ, στερεοτυπικά θα τα χαλάσουμε, θα προτιμούσα τον Φρομ.
Anyway, thanks for the tip.
Μαζί με τον Ευρυπίδη, ας προσθέσω και τον Ισοκράτη (τους αγαπημένους φίλους της σοφίας Επίκουρο κι Επίκτητο τους κρατάω για άλλη φορά, τους έχω σκονάκι, έτσι κι αλλιώς).
''Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν.'' 

 

Λοιπόν, αναγκάζομαι να κάνω κάτι, που δεν είχα σκοπό να κάνω ακόμη, το θεωρώ πρώιμο στο νήμα, γιατί λίγες ουσιαστικά απόψεις διατυπώθηκαν, ως συνήθως αρχίζουν τα παρατράγουδα από ένα σημείο κι ύστερα.
Η αφορμή για την ''απορία'' μου αυτή, που εξ΄αρχής έθεσα είναι περιπτώσεις Κυριαρχικών του ευρύτερου (ή και στενότερου wtf) περιβάλλοντός μου οι οποίοι υποστηρίζουν βιωματικά και εν τοις πράγμασι ότι οι υποτακτικές γυναίκες είναι όχι μόνο κατώτερές τους, αλλά και κατώτερες των υπολοίπων γυναικών, γεννημένα θύματα, τις οποίες τις χρησιμοποιούν για τα γούστα και τις ορέξεις τους, αλλά δεν τους αναγνωρίζουν ίσα δικαιώματα με αυτά των ιδίων, των υπολοίπων bdsmers ή του γενικού πληθυσμού, γυναικών και μη.
Πρόκειται για έναν ιδιότυπο σεξισμό, μισογυνισμό, ή να το θέσω καλύτερα μισοϋποτακτισμό, που παρατήρησα σε ανθρώπους φαινομενικά υπεράνω πάσης υποψίας, θεωρητικά αξιόλογους bdsmers, σχετικά νεαρής ηλικίας συνήθως, με ''καλές προοπτικές'', που κοπιάζουν μάλιστα σκληρά για να εξασφαλίσουν την αποδοχή και την εκτίμηση των υπολοίπων.
Η πρώτη δική μου αίσθηση ήταν ότι αυτό τους το κάνει πιο εύκολο, πιο εύπεπτο αν θέλετε, στο να αντιμετωπίζουν τις γυναίκες ''προς χρήση''. Κόπτονται πολύ για την δημόσια εικόνα τους και την πολιτικοκορεκτίλα τους. Αγωνιούν για την υστεροφημία τους, πασχίζοντας να έχουν αρμονικές μετα-σχέσεις με τις υ που συναναστρέφονται, συχνά ανεπιτυχώς, μιας και αφήνουν πίσω τους συντρίμια και πολυάριθμα τραύματα σωματικά και όχι μόνο, αγνοούν δε κατά κανόνα την έννοια του aftercare.
Επί της ουσίας όμως, δεν εκτιμούν τις υποτακτικές, ούτε τους υποτακτικούς, δεν τους αναγνωρίζουν ίσα δικαιώματα ως άτομα, ως εκφορά γνώμης, ως τοποθέτηση, ως προσωπικότητες.

Επαναλαμβάνω, ότι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις υ ''τους'', αλλά με όλα τα υποτακτικά άτομα.
Αποτελούν υποδεέστερη κατηγορία ανθρώπων στο αξιακό τους σύστημα -με ότι συνεπάγεται αυτό-.
Αυτή η θλιβερή παρατήρηση λοιπόν, πυροδότησε το ενδιαφέρον μου και είδα ότι κάποιες υ -συνήθως άπειρες, ή ευάλωτες συναισθηματικά και ψυχικά υποτακτικές γυναίκες-, παγιδεύονται με την σειρά τους σε αυτήν την αξιακή τοποθέτηση και θεωρούν και οι ίδιες τους εαυτούς τους κατώτερες από τους υπόλοιπους και τις υπόλοιπες bdsmers, ακόμη κατώτερες και από τις σκλάβες, κι αυτό σαν παρατήρηση έχει την αξία του, γιατί δεν θεωρούν τους εαυτούς τους ικανές ούτε καν να ''επιλεγούν'' (lol) ως σκλάβες από τους Αφεντάδες τους.
Δεν τολμούν να σηκώσουν κεφάλι και να υπερασπίσουν τον εαυτό τους και την προσωπικότητά τους στο εξωbdsmικό κομμάτι τής σχέσης -όποτε και όταν υπάρχει τέτοιο-.
Το κουβαλάνε παντού, στην ζωή, στην δουλειά και στις υπόλοιπες σχέσεις τους και δυσκολεύονται μάλιστα να το συνειδητοποιήσουν. Τους ''εμφυτεύεται'' δηλαδή ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας από την παρατεταμένη ή έντονη έκθεσή τους σε μία τέτοια αντιμετώπιση.
Κάτι αντίστοιχο, λιγότερο έντονο ενίοτε αλλά υπαρκτό, έχω συναντήσει και σε άνδρες υποτακτικούς, απλά τα αγόρια η ζωή τα κάνει πιο επιβιωτικά από τα κορίτσια και συνήθως είναι και αρκετά χειριστικότεροι από τις γυναίκες, με αποτέλεσμα αυτό ακριβώς να τους προσφέρει προστασία απέναντι στην εγνωσμένη γυναικεία ανωτερότητα, με αποτέλεσμα να μην το περιφέρουν δεξιά-αριστερά στην ζωή και τις σχέσεις τους, συνήθως δλδ, γιατί υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, παντού και πάντα.
Κάποιοι θα με πουν υπερβολική, άλλοι θα με πουν προβοκατόρισσα κλπ κλπ.
It's ok, never mind the bollocks, the 'underestimators' know who they are, so they should know that we 'see' them.
Όποιος θέλει καλόπιστα να το συζητήσει, εδώ είμαι, τα τρολ ας κάνουν την δουλίτσα τους, ξέρουν αυτά πως άλλωστε και όλοι θα είμαστε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι n'est-ce pas?

σημ:συζήτηση περί παλιάς και νέας φρουράς παρακαλώ να αφαιρεθεί από το νήμα ως off-topic, παράκληση προς τους moderators, που συνήθως έχουν εξαιρετική παρατηρητικότητα, nothing personal γι αυτούς που τα έγραψαν, just totally irrelevant and disrupting, το λέω δημόσια, ή ας τα σβήσουν από μόνοι τους, δεν μου αρέσουν καθόλου τα reports.
Άντε να σάς βάνω κι ένα αναρχο-επαναστατικό τραγούδι να σάς γλυκάνω λίγο.