Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Νομίζω, ότι πολλές όμορφες γυναίκες είναι απλησίαστες γιατί αναρωτιούνται έντονα γιατί τις πλησιάζει ο άλλος και όχι γιατί είναι ψυχρές ή αγενείς. Έχουν και αυτές τις ανασφάλειές τους και πιθανόν όχι αδίκως.

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Ενεργώ αυτεπαγγέλτως.

Κάμε μου τη χάρη να μην με ενημερώνεις για τέτοια θέματα.

Στο προκείμενο: πρέπει να αποσαφηνιστεί αν το απλησίαστο ενός, υφίσταται ως απόρροια δικών του χειρισμών ή είναι αποκύημα της φαντασίας, ή της αντίληψης, ή γινόμενο των δύο, του παρατηρητή του.

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Η γνώμη μου αγαπητή Συρα είναι πως πρόκειται περισσότερο για την εικόνα του υποκειμένου και της συνείδησης, μετά τό στρουκτουραλισμό και μετά τη διαλεκτική - ακόμα και στην αρνητική αντορνική εκδοχή της που απορρίπτει τις «συνθέσεις» των κοινωνικών στάνταρτς- μετά και από κάθε θεωρία της κοινωνίας της εικόνας που επαγγέλλεται τη χειραφέτηση είτε ως ριζική κριτική της εικόνας, είτε ως κριτική της ιδεολογίας και πάντως ως συνολική κριτική της κοινωνίας εν ονόματι ενός κανονιστικού και ουτοπικού ιδεώδους, κυρίως εναντίον κάθε «συνολιστικής αρχής» πού υποθετικά ενοποιεί ό,τι ουδέποτε πραγματικά θεματοποιείται από τον ακατονόμαστο βιωμένο κόσμο και τέλος με τη βεβαιότητα της εγγενούς αλήθειας του όλου και τη γνώση του αμφιβόλου αποτελέσματος της υπέρβασης, η μη-κοινωνιολογία, χωρίς την προκατάληψη του «αρνητισμού», την αισιοδοξία του «καθολικού προγραμματισμού» ή την υποκρισία του κάθε «ανθρωπολογισμού» αλλά με διάθεση αποκαταστατική της αυτοδιαψευσμένης νεοτερικότητας, ούτε ανακατασκευή του μαρξισμού, ούτε κριτική του κοινωνικού εξορθολογισμού αλλά ούτε και θεωρία της επικοινωνιακής δράσης στο αγγελικό πεδίο ενός δι-υποκειμενικού, κατανοητικού και ηθικού διαλόγου υπέρ του καθολικού consensus, αναδεικνύεται αποσπασματικά εκεί όπου η ενδο-υποκειμενική εννόηση έχει το λόγο ως εικόνα σ' ένα διαρκώς ανολοκλήρωτο έργο: το κείμενο,(σκέψη) κατεξοχήν σημείο του καντιανού Υψηλού, δείγμα γραφής της μετα-μοντέρνας εποχής μας και πεδίο αυτού που ήδη υπάρχει μετα-γραφόμενο.

Συμφωνείς Συρα;

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Heinrich von Kleist:

Συμφωνώ πως το απλησίαστο ενός όμορφου ανθρώπου είναι πιθανώς προβολή της ιδιοσυγκρασίας ή των φοβιών του παρατηρητή του.

Δεν συμφωνώ με την αντιγραφή κειμένων ή αποσπασμάτων κειμένων όταν αυτή δεν συνοδεύεται από αναφορά στην πηγή από την οποία αντλήθηκε. Ας συμπληρωθεί συνεπώς πως το παραπάνω κείμενο αποτελεί μέρος του βιβλίου του Γιώργου Βέλτσου "Η μη-Κοινωνιολογία", το οποίο για όσους ενδιαφέρονται να αγοράσουν είναι διαθέσιμο σε ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία. Προτείνω ένα: https://www.perizitito.gr/product.php?productid=111098&page=1

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Χαχαχαχα Δεν ήταν από εκεί αλλά από τον διαδικτυακό τόπο που δημοσιεύονται όλα τα μη κατανοητά κείμενα του Βέλτσου. Δεν ήξερα όμως ότι τον διάβαζες και την πάτησα.
Ωρες ωρες όμως του μοιάζεις. Πήγα να σε πειράξω.

 

Re: Απάντηση: Re: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Αρκεί που εφάπτεσθε, γενναίε Dolmance !

Χωρίς να παραγνωρίζω, βεβαίως-βεβαίως, τις λοιπές επί του θέματος παραδοχές της αγαπημένης Syrah, καθότι μ' αρέσει να ταράζεστε..

 

Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Δεν χρειάζεται γενναιότητα, Atroce Libertina. Αυτά ειναι ανυπόστατα συμπεράσματα και αντιβαίνουν στα θέσφατα του ελληνορθόδοξου bdsm. Προσέτι, δεν διαπιστώνω να εφάπτομαι πουθενά, ούτε υπάρχει τίποτα περαιτέρω να ιδώ.

Γιατί, παρακαλώ, σας αρέσει να ταράζομαι; Μην ελπίζετε ότι θα σας μεταχειρισθώ βάναυσα. Είμαι οκνηρός.

Επί του ερωτήματος, τώρα: Ένας έμπειρος Παίκτης γνωρίζει ότι τα βολικότερα θηράματα του είναι οι απρόσιτες και 'δύσκολες' κυρίες, κυρίως εάν είναι καλλονές, προικισμένες με εξέχουσα ευφυία. Τους λόγους μπορώ να σας τους εξηγήσω σε άλλο δημοσίευμα. Περιορίζομαι σε ένα σύνθημα: 'Όσο πιό ζόρικη κι ωραία τόσο πιο εύκολη παρέα' - για μπιρίμπα ή σοδομισμό, σπάνια τα ξεχωρίζουν.
Τα κοράσια τύπου 'όλοι οι τσομπαναραίοι κι ας στριμωχτούνε λίγο', αντιστέκονται με μεγαλύτερη δεξιοτεχνία στους Παίκτες, επειδή ταλανίζονται από αίσθημα μειονεξίας και επιχειρούν με αυτούς, προς τους οποίους αισθάνονται κάποιο δέος, να αποδείξουν πως δεν είναι κωλομπότσια - διότι, ναι μεν γαμιούνται ασυστόλως αλλά το πράττουν ενοχικώς και τόσον φοβικότερα όσον αυθαδέστερα είναι τα ίδια.

 

Το όμορφο είναι υποκειμενικό για τον κάθε ένα από εμάς.
Σίγουρα η εξωτερική ομορφιά της γυναίκας, είναι μια προίκα.
Όπως και στον άνδρα, έχει την ίδια αξία.

Πιστεύω πως δεν υπάρχει κανένα θέμα ή νόμος ή λογικό «κτλ κτλ», όσο αναφορά τον τίτλο του νήματος «όμορφη και απλησίαστη.».
Είναι στο χέρι, στην διάθεση ή στην ψυχή, του κάθε ενός/μιας από εμάς, να βαφτίσει απλησίαστη μια γυναίκα, είτε είναι όμορφη, είτε είναι άσχημη.

Απλησίαστη γυναίκα θα έλεγα πως δεν υπάρχει.
Όπως και εύκολη γυναίκα δεν υπάρχει.

Κάθε μια γυναίκα έχει τις ιδιαιτερότητες της και τα σημεία της.
Και ο εκάστοτε άνδρας καλείται (αν τον ενδιαφέρει), να τα κατακτήσει ή όχι !

Θα έλεγα πώς να κατακτήσεις…

Μια όμορφη γυναίκα είναι όμορφη πρόκληση.
Μια άσχημη γυναίκα είναι και πάλι όμορφη πρόκληση.

Εν κατακλείδι πιστεύω, πως να κατακτήσεις μια έξυπνη και όμορφη (υποκειμενικά για τον κάθε ένα /μια) γυναίκα, είναι μια πρόσκληση, για μια αρχή της ευτυχίας.


Υποκειμενικά αισθάνομαι, πως ένας άνδρας δεν πρέπει να ξεχνά πως….
Όταν δεν μπορεί να υποταχθεί στη γυναίκα, τότε να μην την κατακτά.
Α. Ράτνερ

 

Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Οσο πιο ομορφη ειναι μια γυναίκα, κι οσο πιο γυναίκα είναι, τοσο πιο απλησιαστη ειναι για τους άλλους.

 

Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Δεν υπάρχουν απλησίαστες γυναίκες. Υπάρχουν ατάλαντοι κι αδέξιοι άνδρες.
Το παιχνίδι της σαγήνης θέλει μεθοδικότητα, κυρίως όμως επινοητικότητα. Κανόνες δεν υφίστανται, πλην ενός: Κανείς δεν γοητεύεται από το τετριμμένο, ούτε ερωτεύεται υποδεέστερο του πρόσωπο.
Καμιά γυναίκα δεν πρόκειται ποτέ να ερωτοχτυπηθεί τρελά με έναν άνδρα που εμπιστεύεται κι ακόμα λιγότερο με έναν ανόητο, που την εμπιστεύεται.
Η σαγήνη είναι έλξη καταστροφική, δυσβάστακτη υπαρξιακή απειλή, απαλλαγμένη, εντούτοις, από τη φρενοβλάβεια του 'έρωτα - καψούρα'. Τίποτα δεν την δηλητηριάζει αποτελεσματικότερα από την ανίατη ασθένεια της εποχής, δηλαδή την οικειότητα.

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Φευ! Το πρώτον από εσάς ενημερώνομαι περί του ελληνορθόδοξου χαρακτήρος του bdsm καθώς και περί της ανυπαρξίας χρείας γενναιότητας πνεύματος ή ψυχής εντός αυτού! Αληθεύει ωστόσο πως η τελευταία σπανίζει.

Περαιτέρω δε ένα συμπέρασμα πράγματι δύναται να χαρακτηριστεί ως ανυπόστατο, ένας επιθετικός προσδιορισμός, όχι.

Επιπροσθέτως, πάντα υφίσταται το περαιτέρω και οι μόνοι που δεν διαπιστώνουν να εφάπτονται κάπου είναι ίσως εκείνοι που εφάπτονται παντού.

Εν κατακλείδι, σας ενημερώνω πως δεν ελπίζω απολύτως τίποτε, ιδιαίτερα δε βάναυση σε βάρος μου μεταχείριση. Αντιβαίνει στη φύση μου.

ΥΓ : Επί του θέματος, ανταποκρίθηκα ανωτέρω.

 

Re: Απάντηση: Οσο πιο ομορφη/ος, τοσο πιο απλησιαστη/ος.....?

Υπέροχα όπως πάντοτε τα πονήματα του Dolmance. Eιδικά δε αυτό με το οποίο συμφωνώ ανεπιφύλακτα. Όχι ότι υπάρχει κάστα ανδρών που είναι επιδέξια στην σαγήνη σώνει και καλά (που πιστεύω πως υπάρχει) όμως το αδέξιο του πράγματος πολλές φορές μας χαρακτηρίζει.

Από εκεί και έπειτα σίγουρα ένα εσωστρεφές άτομο μπορεί να είναι και ευγενικό και κοινωνικό. Η ψυχρότητα αν και ίσως προδιαθέτει αρνητικά δεν συνιστά τόσο αρνητικό στοιχείο όσο ο σνομπισμός.