Ουλές και σημάδια

Δώστου καμιά ευκαιρία ακόμη  

 

Μου αρεσουν πολυ τα σημαδια.  
Σημαινουν οτι καποτε υπηρξες ζωντανος. Κι οτι εισαι ακομα.

 

Γεια σας καλώς σας βρήκα έχω μια ουλή στο άνω χείλος στα δεξιά κάτι σαν το assassin creed 2 όπως ο ezio όταν έβλεπα μια ταινία το βράδυ ακούστηκε ένας περίεργος θόρυβος από την ταινία die live and repeat ο Rockys κοιμόταν στην άκρη του κρεβατιού και από πίσω του ήταν το monitor μόλις ακούστηκε τρόμαξε και μου επιτέθηκε στο πρόσωπο αποτέλεσμα να μου δαγκώσει το άνω χείλος εκείνη την στιγμή έσφιξα το σκυλί με τόσο δύναμη ώστε να μην ξανά επιτεθεί ώσπου ηρέμησε και το αίμα κύλαγε σαν ποτάμι έκανα τρία ράμματα τα χίλια μου είναι κανονικά αλλά φαίνεται η ουλή όταν είμαι ξυρισμένος ελπίζω να σας άρεσε η δικιά μου ιστορία τις ουλής μου.

 

Επικίνδυνο σκύλο έχεις..

 

βγαλμένος από το φάουστ του γκαίτε  

 

Ουλή στο κάτω χείλος από απροσεξία όταν ήμουν παιδί. Είναι από ράμματα. Δεν φαίνεται. Πρέπει να τα τεντώσω.
Μία ακόμα στο μεσαίο δεξί δάχτυλο από μια πόρτα που έπεσε πάνω στη γροθιά μου (οργισμένη εφηβεία κτλ κτλ... ) και πέτυχε τη μεσοξυλία.
Μία ακόμη στο αμέσως επόμενο δάχτυλο από πέσιμο με ποδήλατο.

Οι ουλές είναι μια απτή ανάμνηση. Πολλές φορές και μια εμπειρία μαζί με το μάθημά της. Κάθε φορά που περνάω το χέρι μου πάνω από τις ουλές μπορώ και εντοπίζω όσα συνέβησαν (όσο φρέσκα παραμένουν μέσα στο κεφάλι μου). Τα συναισθήματα, τους ήχους, τις εικόνες. Όλα.
Σε άλλους μου δείχνω το ίδιο. Απλά εκεί δεν ξέρω την ιστορία. Επίσης μου φαίνονται όμορφες πάνω στο σώμα. Είναι εξάλλου ένα "κόσμημα" που δύσκολα αποχωρίζεσαι...  

 

Μου θυμίζουν απλά ότι ήμουν και είμαι ατσουμπαλόπαιδο.
Ε τουλάχιστον είχα την τύχη να ζήσω τα παιδικά μου χρόνια σε αλάνες και δενδρόσπιτα.

 

Έχω 2 μικρα σημάδια που αχνοφαίνονται,αν δε τα δειξω,δεν υπαρχει περιπτωση να τα δουν αλλοι απο μονοι τους,δε τους δινω σημασια γιατι δεν ενοχλουν ουτε ενοχλουμαι απ' αυτα και δεν αισθανομαι κατι γι' αυτα,τα χω ξεχασμενα.
Για σημαδια αλλων εξαρταται...
Αν ειναι σημαδια ακμης,θα με απωθησουνε ίσως.Δε λεω
οτι ειναι θεμα απορριψης ατομου σαν εμφανιση,απλως θα σκεφτομαι ααα,εχει αυτό,ειναι κατι που παρατηρεις γιατι ειναι μπροστα στα ματια σου,τιποτα παραπανω.
Αν ειναι σημαδι αλλου τυπου,θα ρωτησω απο περιεργεια και αναλογως την ιστορια,αν ειναι σοβαρη θα πω ενα "ααα...καημενουλι...." με βλεμμα λυπησης και τιποτα παραπανω.Αν ειναι αστεια δηλαδη απο χαζη αιτια το σημαδι,θα πω ενα "το ηξερα οτι εισαι χαζο και τωρα βεβαιωθηκα" και παλι μετα τιποτα παραπανω.
Γενικως δηλαδη ειμαι ψιλοαδιαφορη στα σημαδια,δε τα θεωρω καπως.

 

Τα σημάδια λοιπόν...Καθένα από αυτά έχει την δική του ξεχωριστή ιστορια,κ ειναι όλα τους σαν μικρά κομμάτια από ένα παζλ με τελική εικόνα έμας!
Δεν με απωθούν,ίσα ίσα μου δείχνουν ότι απέναντι μου έχω ένα ζωντανό όν κ όχι μια πλαστική κούκλα!Και τι ομορφότερο από έναν άνθρωπο πολεμιστή που χει κερδίσει τις μάχες του κ έχει βγει πιο δυνατός μέσα από αυτές?
Εγώ προσωπικά εχω 2 μικρά σημαδακια!Ένα από κόψιμο βαθύ στο δεξί φρύδι στην τρυφερή ηλικία των 5 κ μια ουλή λιγο πιο πάνω απ το μπούτι από χειρουργείο!Α κ ενα στο λαιμό μετά από άτυχη σύγκρουση με την μύτη ενός καγκελου του διπλανού σπιτιού!
Ναι,ζεν ήμουν ήσυχο παιζακι....   

 

Σημαδια...ουλη στο ποδι (σκισιμο απο βιδα!?). Ουλη στο μεσαιο δαχτυλο (ραμα απο κοψιμο γυαλιου). Αααα κι ενα περιεργο στην κοιλιακη χωρα που φαινεται μοναχα το καλοκαιρι αν αρπαξω λιγο χρωμα. Για καποιο λογο εμφανιζεται ενα κυκλακι...σαν να μην υπαρχει μελανινη σε εκεινο το σημειο. Κατα τ'αλλα τιποτα. Φτηνα την εχω γλιτωσει. Ειδικα απο ατυχηματα με αυτοκινητα και μοτο.
Γενικως μ'αρεσουν τα σημαδακια στις γυναικες. Ειναι πολυ προσωπικα. Τονιζουν τη διαφορετικοτητα.

 

Τελικα ολοι σημαδεμενοι ειμαστε

 

Σημάδια έχω αρκετά όπως ολοι άλλωστε και μ αρέσει να τα χαρίζω απλόχερα. Πλέον τα βλέπω όπως ένα αλμπουμ με φωτογραφίες, αλλα προκαλούν γέλιο αλλα μου θυμήζουν οτί η ζωή έχει και τις ασχημές μέρες
Πάντως όλα συντέλεσαν στην διάπλαση του χαρακτήρα μου