Οφείλω να σε προστατέψω από εμένα.

Υπογραμμίζω το Μέγα Αυτονόητο που συνήθως χάνεται στη μετάφραση...  

 

@peleas μόλις έπεσα σε αντίφαση... ξέχασα ότι το BDSM περιλαμβάνει από ανταλλαγές συντρόφων μέχρι και δημοπρασίες οπότε ναι ρε φίλε έχεις δίκιο....

 

Αγαπητέ, τα πάντα εξαρτώνται από το τίμημα. Κάποιοι, άμα πετύχουν καλή τιμή, δίνουν και τη μάνα τους...  

 

Προσπάθησα να διαβάσω όλους, όσο μπορούσα καλύτερα λόγω χρόνου που έχω στην διάθεση μου.
Δεν χρειάζεται να γράψω, ότι όταν ανοίγεις νήμα, "τρέχω".
Γιατί συμφωνώ ή διαφωνώ, καταπίνω τα λόγια και τις σκέψεις σου.

Κατ' εμέ κανείς δεν μπορεί να σώσει τους άλλους, ούτε απ' τον εαυτό του, ούτε απ' τον δικό τους εαυτό.
Τουλάχιστον δεν το σκέφτεται καν μετά από μια ηλικία.
Αφού καταλαβαίνει, ότι δεν έχει νόημα.
Βέβαια αυτό προϋποθέτει δυο πραγματάκια.
Το πρώτο λέγεται αυτογνωσία και το δεύτερο ειλικρίνεια.
Μπορεί να υπάρξει κι ένα τρίτο, εκείνο που πολύ σωστά είπες κι εσύ, τα όρια.

Το λοιπόν, μήπως θα έπρεπε να διαχωρίσουμε τον θυμό απ' την οργή?
Γιατί όταν σκάει μύτη η δεύτερη, σχωράτε με ξανά, αλλά όλες οι ετικέτες και τα πλαίσια πάνε για ραδίκια.
Είναι να μην τύχει εκείνο που ονομάζουν βρασμός ψυχικής ορμής.
Αλλά θέλω να πιστεύω, ότι είναι κάτι πολύ δύσκολο να συμβεί.

Σημαντικό πράγμα ο αυτοέλεγχος, πόσο μάλλον για κάποιον που θέλει να έχει μια κάποια εξουσία πάνω σε κάποιον άλλο.

Μα μήπως και λέω μήπως, παρά φορτώνουμε τις πλάτες των Κυριάρχων?
Κι εκείνοι άνθρωποι είναι - θεωρητικά -...
Και "κακές" στιγμές έχουν και νεύρα έχουν...
Μετά, ότι δεν τιμωρούμε όταν είμαστε εκνευρισμένοι, καλό και αγαθό...

Τώρα εξηγήστε μου κάτι...
Είμαι ήρεμος και σε τιμωρώ μ' ένα τρόπο και μια συγκεκριμένη ένταση ( αρκετά "υψηλή" )...
Είμαι νευριασμένος και σε τιμωρώ με τον ακριβώς ίδιο τρόπο και ένταση...
Τι αλλάζει ως προς τον βαθμό επικινδυνότητας?

Ως προς το αν το υ μέρος πρέπει ή όχι να είναι ο "υπόνομος" για τα προβλήματα, τα τίγκα, τα πείτε τα όπως θέλετε του Κ...
Κανείς δεν πρέπει να είναι "οχετός" κανενός ότι status κι αν φέρει...
Όχι, αν θέλει η σχέση του να φτουρήσει...

Κ και υ...με σαδιστικά ή μαζοχιστικά στοιχεία και των δυο, μόνο του ενός ή κανενός απ' τους δυο...
Που να βρίσκονται σε "στενό" D/s ή όχι...
Δεν παύουν να είναι δυο άνθρωποι σε σχέση, όποια και να είναι τα επιμέρους χαρακτηριστικά τους...

Και όσο και αν το υ ίσως και να έχει αποδεχτεί, να υποδύεται αγόγγυστα ακόμη και τον ρόλο του "οχετού"...
Κάποτε θα κλατάρει και θα πάρει τα ματάκια του...

Κλείνοντας την σεντονάρα...
Όποιος/α μπαίνει σε μια διαδικασία του είδους...
Πιστεύοντας ότι έχει λευκό χαρτί, να κάνει τ' οτιδήποτε στον άλλο δίχως καμία συνέπεια...
Ή ότι ο άλλος έχει την "υποχρέωση" ν' ανέχεται τ' απίθανα επ' αόριστον...
Ας πάει για ψάρεμα με την πάρτη του...

Και επαναλαμβάνω...
Όποιος περιμένει να τον "προστατέψει" ο άλλος...
Ας πάει και κείνος για ψάρεμα δίπλα στον προηγούμενο...

 

Και μια παιδική που έλεγε η παλιά διαφήμιση...
Δηλαδή μια πρόσθεση στα "λίγα" που είχα ήδη γράψει  
Δεν ξέρω τι υπερτερεί για εσάς, μια ψηφίδα ή ολόκληρο το puzzle, δικό σας ή του άλλου...
Πως αντιλαμβάνεστε το D/s...
Πως σχετίζεστε με τον Έτερο/έτερο σας...
Για μένα το Κ μου είναι πρώτα το αρχικό του ονόματος μου και μετά του κυρίου...
Και όταν είμαι στις μαύρες μου, όταν είμαι τρελά εκνευρισμένος ή θλιμμένος...
Εκεί δεν απευθύνομαι στην υ μου, αλλά στην σύντροφο μου...
Και αν δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό με την καμία ( δηλαδή αν δω, ότι πάω να ξεφύγω "χοντρά" )...
Σηκώνομαι και φεύγω...
Αφού όσο αυτοέλεγχο κι αν έχω, δεν είμαι ρομπότ...
Ο Κ του ονόματος μου, όχι ο Κυρίαρχος...
Και το κάνω για να προστατέψω εμένα πάνω απ' όλα...
Γιατί αν μη τι άλλο, δεν έχω καμία διάθεση, να "τραβιέμαι" μετά...
Δεν το κάνω ούτε για λόγους ηθικής, ούτε για λόγους συνείδησης, ούτε από "καλοσύνη"...

Υποτίθεται ότι BDSMικά σχετίζονται άτομα ενήλικα και συνειδητοποιήμενα ως προς τις επιλογές τους...
Δεν μου πολυαρέσει ο όρος ώριμα, αφού είναι αρκετά υποκειμενικός...

Το λοιπόν, αν η ιδέα είναι εκείνη του να δείχνω στην σύντροφο/υ μου μονάχα την "φωτεινή" μου πλευρά...
Δεν βλέπω τι νόημα θα είχε, να βρίσκεται στην ζωή μου...
Όπως, εξίσου δεν θα είχε νόημα, να βάλω κάποια δίπλα ή "από κάτω" μου, μονάχα για να πλατσουρίζει μαζί μου στον όποιο βούρκο μου...

Αυτά και φίλτατε @peleas σου χρωστώ κέρασμα, που γέμισα και το δικό σου νήμα με τις μαλακίες μου  

 

Εγω παρακαλαω να ειμαι και αυτο! Τον εαυτο του θελω.. Οχι προστασια απο αυτον.

 

Κάτι ανάλογο έλεγα κι εγώ στον εαυτό μου όταν, χωρίς να ξέρω γιατί, δεν είχα πια βανίλλα ερωτικά ενδιαφέροντα. Έλεγα, "δεν θέλω να πάρω ανθρώπους στο λαιμό μου". Εννοούσα ότι δεν ήθελα να σχετιστεί κάποιος μαζί μου περιμένοντας από μένα να είμαι κάτι που δεν ήμουν και να θέλω πράγματα που δεν ήθελα. Για τον λόγο αυτό έχω μια αντίληψη του τι μπορεί να εννοείς, ασφαλώς ο δικός σου προσανατολισμός μπορεί να διαφέρει. Αλλά, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, έτσι δεν γίνετσι σχέση. Νομίζω ότι είναι η προβολή στον άλλο άνθρωπο, στην προκειμένη στην υποτακτική, μιας κεντρικής αναστολής, δίκαιης ή όχι, ο καθένας ξέρει καλύτερα για τον εαυτό του,

Τότε για ποιο πράγμα συζητάμε; Αν κάποιος είναι οδηγός αυτοκινήτου και πατάει γκάζι αντί για φρένο από άγνοια ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο ή απλά πατήσει γκάζι για λίγα δεύτερα παραπάνω και βροντήξει σε ντουβάρι, του παίρνουν το δίπλωμα και την άδεια κυκλοφορίας.

Όταν κάποιος κάνει αυτό που αγαπάει είναι πάντα μαθητευόμενος σε αυτό. Η ωραιοποίηση της άγνοιας / αστοχίας είναι άλλο πράγμα.

Σόρρυ αν σε τσαντίσαμε, δεν το ήθελα, πραγματικά  

ΥΓ. Χωρίς να εννοώ εσένα κατ' ανάγκη ή μόνον εσένα, δεν φταίω αν δεν βγαίνει η πασιέντζα, είναι κάτι μέρες τώρα…  

 

Φιλαράκι @Tenebra_Silente , νήμα μου χωρίς σχόλιό σου είναι χωριάτικη δίχως κάπαρη. Καλή, δε λέω, αλλά της λείπει η γκουρμέ πινελιά... 

'Ενα από τα πράγματα που με έχουν σημαδέψει είναι το πείραμα του Μίλγκραμ. Όποιος δεν το γνωρίζει, ας ρίξει μια ματιά εδώ:
http://tvxs.gr/news/paideia/teras-mesa-mas-peirama-toy-milgkram
Είναι ενδεικτικό του πού μπορεί να μας οδηγήσει η απαλλαγή από την ευθύνη μας απέναντι στον άλλο. Αν ο άλλος συναινέσει σε μία d/s σχέση όπου θα έχει το ρόλο του υποτακτικού, εγώ ως κυρίαρχος απαλλάσσομαι από οιαδήποτε ευθύνη απέναντι στον τρόπο που θα του φερθώ, επικαλούμενος το πλαίσιο της σχέσης? Νομιμοποιούμαι να χειριστώ ψυχολογικά το υποτακτικό μέλος για να βγάλω τα απωθημένα μου?

Σε μία σχέση θα βγάλω και τη σκοτεινή μου πλευρά. Δεν έχει νόημα αν δεν είμαι ο εαυτός μου. Θα το κάνω όμως με σεβασμό στον άνθρωπο που έχω δίπλα μου. Το ενδιαφέρον και το νοιάξιμο έχουν περίοπτη θέση σε μία d/s σχέση, όσο και θεωρούνται από κάποιους βανιλλοχαρακτηριστικά.

 

Το γνωρίζουμε απέξω κι ανακατωτά εδώ μέσα το πείραμα του Μίλιγκραμ υπάρχουν πάνω από τρια νήματα γι αυτό. Άλλοθι όσο δεν παίρνει χρειάζεται να είναι κατά ντιπ συμπεριφοριστής κανείς για να το δεχτεί και να το ενστερνιστεί ως την μόνη αλήθεια.

 

πέρα απ τον Μίλιγκραμ ...

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΧΙ! Για αυτό υπάρχουν τα προσυμφωνημένα  

Δεν μπορείς να θεωρηθείς Κυρίαρχος αν εμφορείσαι από την αντίληψη "οφείλω να σε προστατέψω από μένα". Δεν είναι ο σεβασμός το αντίβαρο, η συνειδητότητα και η ωριμότητα είναι.

 

Αγαπητή @gaby , αν υπήρχε μία και μόνη αλήθεια, θα την είχαμε βρει τόσες χιλιάδες χρόνια. Αν θέλω να βάλω ένα "διά ταύτα" σε τούτο το νήμα είναι: Ας κάνει ο καθένας ότι τον προστάζει η συνείδησή του. Σε μία σχέση ότι επενδύεις, αυτό παίρνεις πίσω. Κι αν δεν το πάρεις, δεν τρέχει τίποτα, εφ' όσον στάθηκες απέναντι στον άλλο με συνέπεια και ενδιαφέρον. Όταν μπορείς να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να πεις "έκανα ότι καλύτερο μπορούσα", νιώθεις έτοιμος να συνεχίσεις.

Κατέθεσα τη δική μου αλήθεια σε αυτό το νήμα, που είναι η ενσυναίσθηση. Όσοι νιώθουν ότι τους αφορά, κατάλαβαν το σκεπτικό μου. Ακούω προσεκτικά τη γνώμη των διαφωνούντων. Δεν είναι ανάγκη να βγαίνει ένα τελικό συμπέρασμα από κάθε συζήτηση.
Να είστε καλά.

Υ.Γ. Ο σεβασμός του άλλου είναι ένδειξη συνειδητότητας και ωριμότητας. Ας μην παίζουμε με τις λέξεις.

 

Ναι, καμία αντίρρηση, όμως το θέμα που συζητάμε σε αυτό το νήμα είναι κατά τη γνώμη μου θεμελιώδης ένδειξη μη συνειδητότητας και μη ωριμότητας όσον αφορά την άσκηση Κυριαρχίας.

ΥΓ. Θα αποφύγω να δώσω οποιαδήποτε συμβουλή, δεν πειράζει πιστεύω;