Οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ᾿ ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ

Αυτά να τα πεις αλλού! Μη κοιτάς που ξεκλεψα λίγο χρόνο και διάβασα. Γιατί εγώ κυρίως γαμιεμαι....... εεεε! και στη δουλειά φυσικά    

 

Η Α. είχε επιταχύνει το ρυθμό της και το τσιμπούκι ήταν τόσο καλό που δεν ήθελα να τελειώσει και αυτός είναι και ο λόγος ότι την είχα αφήσει να παιδεύεται, το απολάμβανα τόσο πολύ που απλά δεν ήθελα να τελειώσει. Δεν έδειξε να έχει κουραστεί και ούτε μειώθηκε ο ενθουσιασμός της. Συνήθως κάπου εδώ ήταν που σχεδόν πάντα κρατούσα την ανάσα μου για να τελειώσω πριν κουραστούν, πριν πέσει ο ρυθμός τους αλλά... αλλά αυτό το πράγμα ήταν μακράν της δεύτερης η καλύτερη πίπα της ζωής μου. Καλύτερη ακόμα και από αυτήν της προηγούμενης Κυριακής, μέσα στη ντουζιέρα.

Η κορύφωση ήρθε τόσο απότομα και τόσο ξαφνικά που με ξάφνιασε τελείως. Το πέος μου δονούνταν μέσα στο στόμα της πλημμυρίζοντας το αλλά ήταν τελείως διαφορετικό από όλες τις άλλες πίπες που μου έχουν κάνει, τόσο σε ένταση όσο και σε διάρκεια. Χθες με είχε ξεζουμίσει, πού στο διάολο μαζεύτηκε τόσο πολύ χύσι; Και δεν ήταν μόνο η ένταση του οργασμού μου, ήταν και το πως με ρουφούσε, πως με έπαιζε με το στόμα της τη στιγμή της κορύφωσης. Κάθε φορά που τελειώνω η βάλανος γίνεται τόσο ευαίσθητη που δεν μπορώ να ανεχτώ τίποτα, συνήθως χύνω και τραβιέμαι.

Αυτή τη φορά... ειλικρινά δεν ξέρω, δεν μπορώ να προσδιορίσω τι έκανε διαφορετικά, ήταν το στόμα της που με ρουφούσε; Ήταν το χέρι της που έκανε κυκλικές κινήσεις στο πέος μου; Ήταν ο όλος ενθουσιασμός της; Ότι και να ήταν όχι απλά ήταν ο οργασμός της ζωής μου, συνειδητοποίησα ταυτόχρονα πως ούτε καν την ανάσα μου δεν είχα κρατήσει.

But wait, there is more!

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στο τέλος έκανε κάτι που πραγματικά δεν το περίμενα και μ' έστειλε αδιάβαστο. Η άτιμη με είχε ψυχολογήσει απίστευτα καλά. Τελειώνοντας και πριν καταπιεί, με κοίταξε στα μάτια, άνοιξε το στόμα και μου έδειξε το χύσι που είχε μαζέψει και κατάπιε χαμογελώντας κρατώντας το βλέμμα της σταθερά πάνω μου. Της ξέφυγε λίγο από την άκρη των χειλιών και το μάζεψα με το δάχτυλο. Έπιασε το χέρι μου και πήρε το δάχτυλο στο στόμα της και το πιπίλησε και το έγλειψε.

Την τράβηξα να σηκωθεί και την έβαλα να κάτσει πάνω μου. Τη φίλησα στο στόμα και δεν την άφηνα, το φιλί κράτησε πάνω από πέντε λεπτά. Ακόμα και όταν τελειώσαμε δεν την άφησα να φύγει, έτσι ήπιαμε τον καφέ μας, έτσι έκανα το τσιγάρο μου, έτσι μου πάτησε μια δαγκωνιά που κόντεψε να μου κόψει κομμάτι γιατί φύσηξα κατά λάθος καπνό πάνω της, έτσι της τσίμπησα τη ρώγα για να μάθει, έτσι με ξαναδάγκωσε και έτσι ξεχνώντας τη μέση μου προσπάθησα να τη σηκώσω να την πάω μέσα και έτσι η μέση μου μου θύμισε ότι μαγκιές και πέντε δισκοκοίλες δεν κάνουν χωριό.

Αποτέλεσμα αυτών ήταν η βόλτα μας να ξεκινήσει με επίσκεψη σε φαρμακείο για να μου κάνουν ένεση. Και η Α. παρακολούθησε τη διαδικασία για να δει πως γίνεται και αν χρειαστεί να μου κάνει κι εκείνη ή στη χειρότερη να με κυνηγάει στο σπίτι για να μου καρφώσει τη βελόνα στον κώλο, έτσι για το σπορ.

Μετά, όπως της είχα υποσχεθεί και πριν, πήγαμε στον Κωτσόβολο και νομίζω ότι πήρα το σωστό σεσουάρ, δηλαδή αυτό που είχα βάλει στο μάτι το πρωί. Κατόπιν πήγαμε στα Jumbo και πήραμε nerf guns αλλά ΚΑΙ νεροπίστολα, καλοκαίριαζε σιγά-σιγά οπότε αν είναι να κάνουμε το σπίτι μπουρδέλο, να το κάνουμε σωστά! Δεν της το είπα, αλλά έβαλα στο μάτι και μια εξωτερική πισίνα για τη βεράντα, αλλά αυτό θα το κρατούσα για έκπληξη όταν έμπαινε για τα καλά το καλοκαίρι και έσφιγγαν γερά οι ζέστες γιατί αλλιώς το βούτηγμα στην φουσκωτή πισίνα θα είχε κάτι από Τιτανικό.

Λόγω μέσης καθόμουν αναπαυτικά, όσο αναπαυτικά δηλαδή μπορεί να καθίσεις σε ένα 500ράκι, έχοντας αναθέσει καθήκοντα ταφίφα στην Α. η οποία ουδόλως διαμαρτυρήθηκε. Εγώ από την άλλη έψαχνα ΤΑΠ για να δαγκώσω καθότι το δείγμα Σουμάχερ τρέχει, όχι μαλακίες. Όπως και να έχει φτάσαμε στο Σχοινιά χωρίς απρόοπτα και πήγαμε και κάτσαμε σε μια καφετέρια, η οποία δεν είχε και πολύ κόσμο αλλά δε θύμιζε και χωριό φάντασμα της άγριας Δύσης.

-"Στα μέρη μου έχει καλύτερες καφετέριες" μού δήλωσε μετά από κάμποση ώρα.
-"Μπορεί, αλλά στα μέρη σου λείπει κάτι αναγκαίο."
-"Μπα; Σαν τι λείπει;"
-"Εγώ! Δοξάστε με!"
-"Ρε α, πάγαινε από δω!"
-"You can't handle the truth!"
-"Άχου, ψωνίστηκε αυτός!"
-"Λάθος! Πάντα ήμουν ψωνισμένος, δοξάστε με!"
-"Oh mon dieu!"
-"Για τους φίλους, Γ." της είπα.
-"Κάτσε καλά κρατάω ενέσεις!"
-"Αυτό είναι ωμός εκβιασμός!"
-"Το μοσχάρι και ο εκβιασμός σερβίρονται στο αίμα τους!"
-"Γι αυτό σ' αγαπάω!" της είπα.
-"Και που με βάζεις;"
-"Στα τέσσερα για να στον κάνω κόκκινο και μετά να παίξουμε rodeo!"
-"Δώσε θάρρος στο χωριάτη!"
-"Είπαμε, μπουρζουά γιδοβοσκός!" και έσκυψα και της ψιθύρισα "Ευχαρίστως θα σου έσκιζα το κωλαράκι πάλι, εδώ και τώρα!"
-"Εδώ καλά-καλά δεν μπορείς να περπατήσεις, γερό διαλυμένε!"
-"Δεν είπα πως θα σε πάω γαμιώντας, ακίνητη θα σε πάρω!"
-"Πάω τουαλέτα" μου είπε κοιτάζοντάς με προκλητικά στα μάτια.
-"Με προκαλείς, μικρή;"

Χωρίς να απαντήσει σηκώθηκε και έφυγε προς τις τουαλέτες, οι οποίες είναι εξωτερικές και σε μεγάλη απόσταση από το beach bar που καθόμασταν. Ένα λεπτό αργότερα την ακολούθησα.

Στις τουαλέτες δεν υπήρχε ψυχή. Η Α. ήταν εκεί και με κοιτούσε ακόμα προκλητικά. Την άρπαξα από το χέρι και μπήκαμε μέσα. Έκλεισα την πόρτα και κλείδωσα το σύρτη. Τη γύρισα ανάποδα και άρχισα να τη γλείφω και να τη φιλάω στο σβέρκο ενώ ταυτόχρονα χούφτωνα και τα δύο της στήθη. Όταν μου σηκώθηκε ξανά για τα καλά, τη γύρισα και την έβαλα να γονατίσει και να με πάρει στο στόμα της. Όταν έκρινα ότι με είχε σαλιώσει ικανοποιητικά, τη σήκωσα και τη γύρισα πάλι να έχει πλάτη προς εμένα. Της κατέβασα το παντελόνι και το κιλοτάκι και την έσπρωξα προς τον τοίχο λυγίζοντας τα πόδια μου για να φέρω στα ίσια την υψομετρική διαφορά. Ακούμπησα το πέος μου πίσω της και κρατώντας το σταθερά με το ένα χέρι, σιγά-σιγά το βύθισα στο κωλαράκι της προκαλώντας της ένα μουγκρητό που της ξέφυγε.

Τραβήχτηκα αργά προς τα έξω αλλά αυτή τη φορά δεν μπήκα σιγά, καρφώθηκα με δύναμη όλος μέσα της, κερδίζοντας πάλι ένα μουγκρητό της και ελπίζοντας ότι δεν είχε έρθει κάποιος απ' έξω να μας ακούσει.

-"Σ' αρέσει που σε γαμάω; Σ' αρέσει που σου σκίζω το κωλαράκι στα όρθια;" τη ρώτησα ψιθυριστά.
-"Πολύ..."
-"Πόσο";
-"Πολύ... πολύ..."
-"Πολύ τι;"
-"Μ' αρέσει... μ' αρέσει που με γαμάς από πίσω..."
-"Μήπως να σταματήσω;"
-"Όχι! Όχι... μη... μη σταματάς. Γάμα με... Γάμα με, σκίσε με."

Συνέχισα να τη γαμάω, λυσσασμένα σχεδόν για μερικά λεπτά ακόμα και τότε ένιωσα τη γνώριμη έκρηξη και τέλειωσα με σπασμούς βαθιά μέσα στο κωλαράκι της ενώ ταυτόχρονα τη χούφτωνα με δύναμη κρατώντας την και από τα δυο βυζιά.

-"Ααααχ... αααχ... χύνω... χύνω πουτανάκι μου..."
-"Ναι... ναι... χύσε με... χύσε με γαμιά μου."

Ποιος να μου το έλεγε και πώς να το πίστευα όταν την είχα γνωρίσει.

Τραβήχτηκα διαπιστώνοντας με ανακούφιση πως ούτε αυτή τη φορά είχαμε ατύχημα. Ευτυχώς το κάθε WC είχε ατομικό νιπτήρα οπότε μπόρεσα και πλύθηκα εκεί. Άνοιξα ελαφρά την πόρτα και είδα ότι ήμασταν μόνοι μας, οπότε βγήκα έξω και την άφησα και εκείνη να καθαριστεί με την ησυχία της. Πήγα και κάθισα στο τραπέζι μας αλλά όπως είπα είχε λίγο κόσμο οπότε ήλπιζα να μην έγινε αντιληπτή η ταυτόχρονη απουσία μας.

Πέντε λεπτά αργότερα ήρθε και η Α. η οποία κάθισε σαν να μην έτρεχε τίποτα.

-"Πώς είναι η μέση σου;"
-"Πονάει... σήμερα έχω γαμηθεί" της είπα με νόημα.
-"Εγώ τι να πω δηλαδή;" απάντησε παιχνιδιάρικα στον ίδιο τόνο.
-"Ξέρεις... το πρωί... η πίπα που μου έκανες... αααχ"
-"I take you liked it."
-"I liked it? Ήταν το τσιμπούκι της ζωής μου και το λέω με πλήρη συνείδηση και χωρίς ίχνος υπερβολής."
-"Χαχα, τόσο καλό ήταν;"
-"Μέχρι σήμερα το πρωί, ποτέ μα ποτέ, δεν είχα τελειώσει σε πίπα χωρίς να κρατήσω την ανάσα μου και ακόμα και έτσι υπήρχαν φορές που δεν τα κατάφερνα και χρειαζόταν να τον παίξω για τα τελειώσω. Σήμερα... σήμερα, για πρώτη φορά στη ζωή μου τέλειωσα χωρίς να σφιχτώ, χωρίς να κρατήσω ανάσα... χωρίς καν να καταλάβω από που μού 'ρθε. Και δεν ήταν απλά το πόσο έντονος ήταν, ήταν και η διάρκειά του, ήταν ο τρόπος σου μετά..."

Η Α. δεν είπε τίποτα απλά με κοιτούσε μειδιώντας.

-"Με ξετρέλλανες. Έτσι απλά, με ξετρέλλανες."
-"Όχι, παίζουμε" απάντησε απλά.

Επικράτησε σιωπή για μερικές στιγμές.

-"Τι θες να κάνουμε αργότερα;" τη ρώτησα αλλάζοντας την κουβέντα.
-"Θέλω να μου μαγειρέψεις."
-"Δυστυχώς μόνο με το ψήσιμο το έχω... αλλά στο υπόσχομαι, θα σε κάνω να φας τα δάχτυλά σου."
-"Τι θα ψήσεις;"
-"Μοσχαρίσια... στο αίμα της."
-"Τώρα μιλάς σωστά."
-"Και μετά θα σε κάνω μπάνιο... και θα σε λούσω... και θα σε τρίψω... και μετά θα σε βάλω στο κρεββάτι και δε θα αφήσω ούτε σημείο του κορμιού αφίλητο."
-"Χμμμ..."
-"Διαφωνείς με το πρόγραμμα;"
-"Ναι... ψήνουμε αργότερα!"
-"Λυσσάρα!"
-"Είμαι και φαίνομαι!"
-"Βασικά είσαι αλλά δε φαίνεσαι" της είπα βγάζοντας τη γλώσσα.

Η Α. αντί απάντησης μου πάτησε μια τσιμπιά στην κοιλιά που μ' έκανε να πω το Δεσπότη Παναγιώτη.

-"Όχι βία στα γήπεδα!" της είπα.
-"Σκάσε!" μου είπε τσιμπώντας με ξανά.
-"Σκάω!" της είπα σχεδόν με δάκρυα στα μάτια από τον πόνο.

Και σαν να μην έφτανε που κόντεψε να μου κόψει κομμάτι από τη βουδιστική μου κοιλιά, μου πάτησε και μια γερή δαγκωνιά στο σαγόνι και μετά μου έκανε μια πιπιλιά τόσο δυνατή που έβγαλε αίμα σε εμφανίσιμο σημείο του λαιμού.

-"Copyright, trademark, all rights reserved και τα ρέστα!" μου δήλωσε.
-"Ποιος ήρθε;"
-"Δικό μου είναι!" είπε δείχνοντάς με.

Αλήθεια είπε. Δικός της ήμουν.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

Απλά ένα μεγάλο ευχαριστώ.............
μοιράζεις όμορφα τις αισθήσεις και εικόνες.......

 

-"Δικό σου είναι."

Με κοίταξε χαμογελαστή, έλαμπε το πρόσωπό της.

-"Άντε γιατί... άντε!"
-"Βρε μπελά που βάλαμε στο κεφάλι μας!"
-"Είμαι σε βολικό μέγεθος, δε συμφωνείς;."
-"Δεν απαντάω, είναι ερώτηση παγίδα!"
-"Αν είναι δυνατόν! Μ' έχεις για τέτοια;"
-"Περιμένεις απάντηση;"
-"Ναι!"
-"Καλά που κάθεσαι, δε θα πιαστείς κιόλας!"
-"Χρουμφ!"
-"Κάτω στης μαργαρίτας τ' αλωνάκι στήσαν χορό τρελό τα μελισσόπουλα. Ιδρώνει ο ήλιος, τρέμει το νερό. Στάχια ψηλά λυγίζουνε στον μελαμψό ουρανό..."
-"..."
-"Πέρα μέσα στα χρυσά νταριά κοιμούνται αγοροκόριτσα. Ο ύπνος τους μυρίζει πυρκαγιά, στα δόντια τους ο ήλιος σπαρταράει."
-"Δεν είμαι αγοροκόριτσο" είπε όμως ήταν χαρούμενη και φανερά ικανοποιημένη.
-"Όχι, είσαι υπέροχα θηλυκή, μα συνάμα... συνάμα είσαι φωτιά και πέτρα. Φωτιά και πέτρα!"

Με τράβηξε προς το μέρος της και με φίλησε, άγρια, παθιασμένα. Η γλώσσα της ψαχούλεψε κάθε γωνιά του στόματός μου, ήταν ενεργητικό το φιλί της. Δε μου αρέσει να μου βάζουν γλώσσα στο στόμα μου, έχω κι εγώ τα χούγια μου. Δε μου έδωσε ωστόσο περιθώριο, ήταν ορμητική, με παρέσυρε και απλά αφέθηκα και ανταπέδωσα.

-"Σε θέλω" της είπα όταν σταμάτησε.
-"Πάλι ρε λυσσάρη; Και μετά λες για μένα."
-"Δε με κατάλαβες οπότε θα το ξαναπώ. Σε θέλω. Εσένα."
-"Με έχεις Τζ. μου" είπε καταλαβαίνοντας...

...και χρησιμοποιώντας το ίδιο χαϊδευτικό με το οποίο με αποκαλούσε κάποτε η Κ.

Κοκάλωσα...

Για μια στιγμή κοκάλωσα.

Για μια στιγμή, μόνο για μια στιγμή ένιωσα πάνω μου το βλέμμα που είχα ερωτευτεί για πρώτη μου φορά. Το βλέμμα που κάποτε με είχε σηκώσει από την Άβυσσο μου για να με σπρώξει μετά και πάλι βίαια πίσω.

Για μια στιγμή, μόνο για μια στιγμή.

Και τότε το φάντασμα, το φάντασμα της Κ. εξαφανίστηκε. Εξαφανίστηκε και επανήλθα στην πραγματικότητα, στην υπέροχη πραγματικότητα. Σ' αυτό το γλυκό προσωπάκι που με κοιτούσε χαμογελαστό. Σ' αυτά τα λαμπερά καστανά μάτια που μ' έκαναν να θέλω να χαθώ μέσα τους.

Ήταν μια λέξη, μια λεξούλα. Μα ήταν αυτή που κατάφερε να σπάσει τα δεσμά μου.

Μια λέξη.

Ελεύθερος. Θεέ μου, ήμουν ελεύθερος. Η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Δάκρυσα.

-"Τι είναι Τζ. μου;"
-"Είμαι ελεύθερος μαϊμουδίτσα" της είπα με σπασμένη φωνή. "Είμαι ελεύθερος! Ελεύθερος!"

Με πήραν τα ζουμιά. Δε μ' ένοιαζε που έκλαιγα σαν παιδάκι μέρα μεσημέρι μέσα στον κόσμο.

Ήμουν λεύτερος!

Δε χρειάστηκε να πω τίποτε άλλο. Δε χρειάστηκε να κάνει τίποτα περισσότερο, απλά με έσφιξε πάνω της και με χάιδευε και μου μιλούσε γλυκά. Δεν άκουγα τι έλεγε αλλά η φωνή της ήταν απαλή και με καθησύχαζε.

Είχα να κλάψω έτσι από την παραλίγο μοιραία νύχτα που ο δαίμονάς μου είχε σπάσει τα δεσμά του κυριεύοντάς με. Από εκείνη τη νύχτα που... δεν ξέρω ποιος καλός Θεός με σπλαχνίστηκε και χτύπησε το κινητό μου και μ' έβγαλε... μ' έβγαλε από τη μεθυστική λύσσα που με είχε κυριέψει και με έκανε να συνειδητοποιήσω τι έκανα εκείνη τη στιγμή... τι πήγαινα να κάνω.

Αλλά αυτό το κλάμα... μέσα σε αυτή την αγκαλιά... Δεν ήταν πόνος.

Ήταν Λύτρωση. Ήταν η Κάθαρση που τόσα χρόνια απελπισμένα αναζητούσα.

Ήμουν λεύτερος!

-"Αυτά τα κομμουνιστικά να τα αφήσεις Μ." μου είπε όταν ηρέμησα. "Δικό μου είναι!" τόνισε εμφατικά σφίγγοντάς με.
-"Όσο δε φαντάζεσαι, μαϊμουδίτσα. Όσο δε μπορείς να φανταστείς και εφτά φορές άλλο τόσο."
-"Χμμμ..."
-"Χμούξις!"
-"It's alive" μου είπε κοροϊδευτικά.
-"More than you can imagine" της απάντησα σοβαρά.

Και το εννοούσα!

-"Τι θα κάνουμε TPM της καρδιάς μου;"
-"Αυτά που σου υποσχέθηκα!"
-"Ουφ, ζέστη κάνει!" μου είπε παιχνιδιάρικα. "Ζέστη και υγρασία!"
-"Φεύγουμε;"
-"Να μην πληρώσουμε;"
-"Πλήρωσα όσο καθάριζες ψυχή και σώμα από την αμαρτία!"
-"Τι χρωστάω;"
-"Φιρί-φιρί το πας να δοκιμάσεις τη ζώνη."
-"Από την άλλη, τώρα που το σκέφτομαι..." είπε και σταμάτησε χαμογελαστή.
-"Έτσι. Να σέβεσαι!"
-"Σε φαγουρίζει κι εσένα, ε;"
-"Όχι ιδιαίτερα."
-"Μωρέ θα σε ξύσω και θα πεις κι ένα τραγούδι!"
-"Αχ ναι, πέτα με στα βράχια, χτύπα με κάτω σαν χταπόδι βάναυσε Σατράπη μου."
-"Καλάααααααα."
-"Πάμε;"
-"Ναι, πάμε!"
-"Δεν καθίσαμε και πολύ πάντως."
-"Για το ψαροχώρι που μ' έφερες και πολύ ήταν!"
-"Το δικό σου είναι ψαροχώρι!"
-"Το δικό μου είναι Ριβιέρα, το δικό σου είναι γραβιέρα!"
-"Μη μου αρχίζεις εμένα τη σονική ποίηση γιατί θα την αρχίσω κι εγώ και δε θα ξέρεις που να κρυφτείς!"
-"Την ποια;"
-"Ήρθε η άνοιξη καρότα! Χειροκρότα! Χειροκρότα"
-"Τι λες μωρέ;"
-"Εμ βέβαια, που να ξέρεις από Φρουτοπία άθλιο μειράκιο"
-"Εγώ είμαι παιδί των '90s"
-"Δεν υπάρχει παιδεία στην Ελλάδα!"
-"Ρε θα φύγουμε;"
-"Αυτό προσπαθώ να κάνω και μ' έχεις πιάσει στο κουβεντολόι και μπουρ-μπουρ μπουρ-μπουρ πάει η γλώσσα σου ροδάνι και σταματημό δεν έχεις."
-"Αχ... σε τρώει!"
-"Μεταξάς;"
-"I give up"
-"Έτσι! Σούζα!"

Κομμάτι κόντεψε να μου κόψει, τι διάολο, body building στα δάχτυλα έκανε ο Ταζ;

-"Άουυυυυυυ"
-"Έλεγες;"
-"Άουυυυυυυ"
-"Now move your ass!"
-"Άουυυυυυυ"
-"Θα μάθεις ρε να συμπεριφέρεσαι;"
-"Μη σώσω να δω τον Ολυμπιακό πρωταθλ... ΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ"
-"Για να μην ξεχνιόμαστε" είπε και σταμάτησε να προσπαθεί να μου αποκολλήσει κομμάτι από τη μέση μου με τα δάχτυλά της.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Και αντοχή στον πόνο κατά τα φαινόμενα. Σοφά ποιώντας το έραψα και την ακολούθησα -από απόσταση ασφαλείας- στο αυτοκίνητο.

-"Σουμάχερ, θες να επιστρέψουμε από άλλη διαδρομή, έτσι για την αλητεία;"
-"Από που;"
-"Από Διόνυσο, έχει και περισσότερες στροφές να το ευχαριστηθείς."
-"Υπονοείς κάτι για την οδήγησή μου;"
-"Αν είναι ποτέ δυνατόν."
-"Εύγε νέε μου, μαθαίνεις."
-"Η μάθηση είναι ιερή. Και χρήσιμη... ειδικά όταν σε γλιτώνει από το ξεπέτσιασμα."
-"Όταν μου μαύρισες τον πισινό δεν σου έκανα παράπονα!"
-"Τώρα μιλάμε για τις δικές μας αδερφές, όχι των άλλων!"
-"Τα καλά και συμφέροντα ρε αλήτη;"
-"TPM της καρδιάς σου ή έστω μπουρζουά γιδοβοσκός!"
-"Ουφ, εντάξει, πες μου πως πάμε!"
-"Και αν ο σκοπός μου είναι να σε παρασύρω στις ερημιές με βδελυρούς σκοπούς για να χορτάσω τις ακόρεστες ορέξεις μου;"
-"Καλή τύχη μέσα στο 500ράκι ειδικά όπως είσαι υπό διάλυση."
-"Αυτή την παράμετρο ομολογώ πως δεν τη σκέφτηκα."
-"Γι αυτό είσαι TPM κι εγώ μηχανικός."
-"Μου μιλάς πρόστυχα τώρα!"
-"Ε;"
-"Όλα εν καιρώ μικρή, όλα εν καιρώ."
-"Μικρό είναι το μάτι σου!"

Δεν ξέρω πως μου ήρθε εκείνη τη στιγμή, αλλά την άρπαξα από το μαλλί και τη έφερα βίαια προς εμένα και τη φίλησα βαθιά.

Ξαφνιάστηκε αλλά ανταπέδωσε, αφέθηκε και σε λίγο ήταν η δική μου γλώσσα που εξερευνούσε το στόμα της, ενώ η δική της απλά χάιδευε τη δική μου, χωρίς να την αντιπαλεύει. Της έσφιξα τη βάση των μαλλιών και την κόλλησα πάνω και παραδόθηκε τελείως στο φιλί μου.

Την άφησα και τραβήχτηκα απαλά ενώ εκείνη είχε μείνει στην ίδια ακριβώς θέση με κλειστά τα μάτια.

-"Πάμε μικρή;" της είπα τονίζοντας το μικρή.
-"Ναι... πάμε." είπε αφηρημένα.

Βγήκαμε στον κεντρικό Μαραθώνα-Σουλίου αλλά όταν φτάσαμε στο Μαραθώνα αντί να στρίψουμε στο φανάρι προχωρήσαμε ευθεία. Περάσαμε το Μαραθώνα, φτάσαμε στη Νέα Μάκρη και στρίψαμε στη στροφή για Διόνυσο.

Όταν πηγαίναμε έτρεχε σαν παλαβή, αυτή τη φορά πήγαινε πιο σιγά και πιο συγκρατημένα. Όταν φτάσαμε στον Άγιο Πέτρο δεν συνεχίσαμε προς Διόνυσο. Της είπα να πάρει το δρόμο πίσω από την Πεντέλη πράγμα που έκανε.

Κάποια στιγμή φτάσαμε στο πλάτωμα στο οποίο έχω παρασύρει ικανό τον αριθμό κορασίδες προκειμένου να τις κυλήσω στο βούρκο. Ήταν μέρα μεσημέρι και δεν είχε κόσμο. Την οδήγησα στην κρυφή καβάντζα, σε σημείο που κρύβεται από το υπόλοιπο πλάτωμα αλλά χωρίς να χάνει κάτι από την υπέροχη θέα.

-"Χμμμμ" μου είπε και έσβησε τη μηχανή.

Αντί απάντησης την έπιασα πάλι από το μαλλί και την κόλλησα πάνω μου. Όπως και πριν έτσι και τώρα έλιωσε στα χέρια μου παραδομένη στο φιλί μου. Άρχισα να της ψαχουλεύω το στήθος. Πέρασα το χέρι μου μέσα από τη μπλούζα και κάτω από το σουτιέν της και άρχισα να της μαλάζω το δεξί στήθος ενώ το άλλο μου χέρι την κρατούσε σφιχτά από τη βάση των μαλλιών της. Την άφησα, της σήκωσα τη μπλούζα και της ανέβασα το σουτιέν και ρίχτηκα στις ρώγες της, δαγκώνοντας, γλείφοντας και πιπιλώντας.

Η Α. μου έβαλε χέρι της ανάμεσα στα πόδια μου. Μου ξεκούμπωσε το παντελόνι και έκανε να κατέβει προς τα κάτω αλλά τη σταμάτησα απαλά.

Με κοίταξε απορημένη.

-"Δε θέλω αυτό, μαϊμουδίτσα μου" της είπα τρυφερά.
-"Τι... τι θέλεις;"
-"Τίποτα παραπάνω από αυτό που κάνουμε."

Χαμογέλασε και ανέβηκε πάλι και αφέθηκε στο χάδι της γλώσσας μου στο στόμα της και των χεριών μου στα στήθη της ενώ εκείνη μου χάιδευε και μου έπαιζε απαλά το πέος.

Δυστυχώς η μέση μου, δεν είχε βοηθήσει η πρωινή μου ταρζανιά, δεν άντεχε άλλο οπότε το χαμούρεμα δεν κράτησε όσο πραγματικά θα ήθελα.

-"Βγαίνω να κάνω ένα τσιγάρο."
-"Άναψέ το εδώ, δε χρειάζεται να βγεις."
-"Σε ευχαριστώ αλλά όχι, δεν καπνίζεις και δεν θέλω να σου γεμίσω τσιγαρίλα το αυτοκίνητο. Βγες κι εσύ να μου κάνεις παρέα."

Έστριψα ένα τσιγάρο, πήρα τον αναπτήρα και βγήκα έξω. Ακούμπησα -χωρίς να κάτσω πάνω του- στο καπό του αυτοκινήτου και άναψα το τσιγάρο. Η Α. ήρθε κι στάθηκε δίπλα μου και την πήρα αγκαλιά από τη μέση και έτσι καθίσαμε μέχρι που τέλειωσα το τσιγάρο και το πέταξα στο χώμα σβήνοντάς το πολύ προσεκτικά με το πόδι μου.

Η Α. έσκυψε και έπιασε το πατημένο τσιγάρο από την άκρη του και όταν μπήκαμε μέσα το έριξε στο άδειο και αχρησιμοποίητο τασάκι του αυτοκινήτου της.

-"Πάμε, Τζ. μου;"
-"Πάμε, μαϊμούδι μου!"

Φτάσαμε στην Νέα Πεντέλη κι από εκεί πήραμε τον πίσω δρόμο που βγάζει στην Πολιτεία και από τον δρόμο πάνω στο βουνό φτάσαμε μέχρι την πλατεία της Εκάλης. Της είπα να σταματήσει στο περίπτερο της πλατείας και κατέβηκα να της πάρω μπύρα και πήρα και ένα οικογενειακό μεγέθους παγωτό τσιζκέηκ φράουλα που ήξερα ότι της άρεσε.

Σε λίγη ώρα φτάσαμε σπίτι μου. Ήταν μεσημέρι και είχαμε απαρτία, φαίνεται είχαν έρθει και κάποιοι οικογενειακοί φίλοι της αδερφής μου και του γαμπρού μου οπότε παρκάραμε έξω.

Πήραμε τα πράγματα, δηλαδή το σεσουάρ, τα νερφ γκανς , τα νεροπίστολα, τις μπύρες και το παγωτό και κινήσαμε για πάνω. Τα σκυλιά ήταν δεμένα λόγω των επισκεπτών.

-"Φοβάμαι ότι το ψήσιμο στη σχάρα έξω αναβάλλεται για σήμερα, μας πρόλαβαν άλλοι."
-"Μπορώ να φτιάξω τη μακαρονάδα που δε φτιάξαμε χθες."
-"Θέλεις να πάμε πίσω στο σούπερ μάρκετ να πάρουμε παγουρίνο και γκουαρντιόλα;"

Έβαλε τα γέλια.

-"Πεκορίνο και γκουαντσιάλε!"
-"Ναι αυτά!"
-"Χαχα, έχω ακούσει την ιστορία του συστήματος Βρασίδας, που στη συνάντηση με τους <Χ> ξέχναγες συνεχώς το όνομα της πλατφόρμας και άρχισες να τη λες Βρασίδα και τελικά όλη η εταιρία πλέον το λέει Βρασίδα"
-"Είμαι πολύ εφευρετικός με τα ονόματα καθότι πάσχω σοβαρά από αφηρημάδα."
-"Ναι, το έχω προσέξει."
-"Λοιπόν, θες να πάμε για ... για... παγουρίνο και γκουαρντιόλα;"
-"Όχι, ας τη φτιάξουμε με τα υλικά που έχεις και σ' αρέσουν."

Ανεβήκαμε στο σπίτι μου χωρίς να πέσουμε σε κανέναν. Πήγα και άναψα το θερμοσίφωνα.

-"Θα μαγειρέψουμε;" με ρώτησε
-"Κάποια στιγμή..."
-"Και τι θα κάνουμε;"
-"Αυτό που σου υποσχέθηκα το πρωί!"
-"Δε θα κάνουμε μπάνιο;"
-"Αν είναι να δηλητηριαστώ, αν είναι να δηλητηριαστώ, αν είναι να δηλητηριαστώ θέλω μόνο μαζί σου!"
-"Ει! Δεν είμαι και μέσα στη μπίχλα!"
-"Μ' αρέσει που μου μιλάς βρώμικα!"
-"Καθαρά σου μιλάω!"
-"Πολλά λες!"

Την άρπαξα και την πήγα και την έριξα στο κρεβάτι και όπως της είχα υποσχεθεί την έγλειψα από την κορυφή ως τα νύχια.

(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ)

 

Το squirt το είχα ακουστά αλλά δε μου είχε τύχει ποτέ και ξαφνιάστηκα όταν τα υγρά της μου πετάχτηκαν στα μούτρα: Δηλαδή έμεινα τελείως μαλάκας να αναρωτιέμαι τι πάθαμε στα καλά καθούμενα. Εντάξει, δεν ήταν καλά καθούμενα but you get the idea. Όπως και να έχει συνέχισα το θεάρεστο έργο μου, after all αφού κατά τα φαινόμενα τα είχα καταφέρει τόσο καλά θα ήταν μεγάλη μαλακία να το χαλάσω στο τέλος, κάνοντας όπως ο Παπαδόπουλος στους απαράδεκτους.

Ευτυχώς πάνω είχαν μουσικές οπότε αυτή τη φορά η Α. δεν ακούστηκε, πάνω δηλαδή, γιατί στο δωμάτιο που ήμασταν μια χαρά ακούστηκε.

Η όποια υπερηφάνεια μου γι αυτό το σπουδαίο κατόρθωμα ξεφούσκωσε αργότερα όταν έμαθα ότι δεν ήμουν ο πρώτος που το είχε καταφέρει, το είχε ξαναζήσει με κάποιους από τους 15+ -άλλωστε η ίδια είχε δηλώσει ότι όλο και κάποιος μπορούσε να της έχει ξεφύγει στην καταμέτρηση- που είχαν προηγηθεί στη σειρά.

-"Στης Λαρίσης το ποτάμι..."
-"Χιχιχι!"
-"Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά!" είπα φουσκωμένος σα διάνος.
-"Ε... εχμ..." είπε και ξεφούσκωσα απότομα.
-"Εγώ πάντως ήμουν παρθένα!"
-"Αχου το μωρέ που το ξεπαρθένιασα!"
-"Η προίκα μου ήταν η τιμή μου, κυρία μου, και μου την έφαγες!"
-"Εγώ πάντως λέω να μην απλώσουμε το σεντόνι."
-"Λες;"
-"Λέω λέω!"
-"Μπορούμε να απλώσουμε σουτιέν σου, διάολε, μόνο στο αυτοκίνητό μου θα το αφήνουμε;"
-"Μη μου το θυμίζεις αυτό!"
-"Tough luck!"
-"Πάω να καθαρίσω ψυχή και σώμα. Θα έρθεις;"
-"Μακαρόνια είπαμε να βράσουμε, όχι εμένα!"
-"Κοτάρα!"
-"Που δε θέλει να γίνει βραστή!"
-"Εσύ χάνεις!"
-"Άντεξα" της είπα τραγουδιστά.
-"Είσαι και ρουβίτσος... ρε πού έχω μπλέξει;"
-"Είναι που δεν έχει σίδερα η καρδιά σου!"
-"Δεν σε αντέχω άλλο, πάω, έχουμε και να μαγειρέψουμε."
-"Μακαρόνια με κιμά;"

Δεν απάντησε, σήκωσε το κεφάλι της προς το ταβάνι μουρμουρίζοντας -ή ρίχνοντας κατάρα στην κακή της μοίρα- και πήγε να κάνει ντουζ. Όταν μετά από κάμποση ώρα τελείωσε μπήκα και εγώ στο μπάνιο το οποίο είχε κάτι από χαμάμ και συγχάρηκα τον εαυτό μου που έδειξε χαρακτήρα και δεν την ακολούθησε στο Yellowstone.

Έκανα κι εγώ το ντουζάκι μου και βγήκα. Η Α. είχε φορέσει μια απλή φόρμα -ροζ και αυτή, δηλαδή για όνομα!- και με περίμενε.

-"Μη σχολιάσεις!"
-"Μ' έχεις για τέτοιο άνθρωπο ...κουφετάκι μου;"
-"Γιατί δε διάλεξες κρεμάλα ή δηλητήριο; Γιατί τα κάνεις όλα πολύπλοκα;"
-"Vivere pericolosamente, μόνο καρμπονάρα με γκουαρντιόλα σε έμαθε ο ιταλός σου;" τη ρώτησα και έβαλε τα γέλια.
-"Προχώρα ρε ανεπρόκοπε!"

Πήγαμε στην κουζίνα και γέμισα μια κατσαρόλα με όσο νερό μου είπε και αυτό μαζί με το κόψιμο του bacon σε κομματάκια ήταν όλη μου η συμβολή στην παρασκευή της μακαρονάδας. Ψέμματα, έβγαλα και την κρέμα γάλακτος από το ψυγείο, αμέ!

Όσο άχρηστος τέλος πάντων και να αισθανόμουν κάθισα να της κάνω παρέα όσο έκανε τις αλχημείες της και ομολογώ ότι το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην λέγεται ορθόδοξη -ή έστω καθολική- καρμπονάρα άλλα ήταν νοστιμότατη. Εγώ τουλάχιστον έφαγα δύο πιάτα. Το κροκοδειλάκι έφαγε ένα πιάτο αλλά καλό.

-"Θες καφεδάκι;"
-"Άμα φτιάξεις δε θα πω όχι."
-"Μήπως θες γαλλικό;"
-"Γιατί, έχεις;"
-"Έχω καφετιέρα, αν και η αλήθεια είναι ότι την έχω ξεπακετάρει ακόμα. Καφέ... θα κλέψω από τη μάνα μου, μη στεναχωρηθεί που σταμάτησα να της κλέβω το σεσουάρ!"
-"Άστο, δεν πειράζει. Φτιάξε μου νες."
-"Okie Dokie!"

Η Α. μάζεψε τα πιάτα και τα έβαλε στο νεροχύτη για να τα πλύνει.

-"Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά!"
-"Καλά... λέγε εσύ, λέγε..."

Παράτησα την προετοιμασία του καφέ και πήγα και κόλλησα από πίσω της. Τη φίλησα στο σβέρκο και στο λαιμό και μετά της χούφτωσα τον κώλο.

-"Θα με αφήσεις να πλύνω τα πιάτα ρε;"
-"Γιατί, που σε εμποδίζω;" της είπα και αντί απάντησης γύρισε και μου πέταξε σαπουνάδα στη μούρη και η ξαφνιασμένη φάτσα μου την έκανε να βάλει τα γέλια.
-"Άφρισες!"

Της έχωσα μια αρκετά δυνατή στον κώλο.

-"Λύσσα θα 'ναι!"
-"Μπα που να λυσσάξεις!"

Της κατέβασα απότομα το παντελόνι κι απομακρύνθηκα σε απόσταση ασφαλείας.

-"ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ!"
-"Ετοίμασε τα nerf guns και ετοιμάσου να πεθάνεις!"
-"Να μη φτιάξω καφέ πρώτα;"
-"Θα πιω τον καφέ της παρηγοριάς μονάχη, εσύ θα έχεις αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο."

Πήγα γελώντας σαν ηλίθιος στο -ίσως κάποτε στο μακρινό μέλλον- παιδικό δωματιάκι/αποθήκη βιβλίων/παπουτσιών/διαφόρων αξεσουάρ όπου είχα αφήσει τα nerf guns και γέμισα το καθένα με 5 αφρολέξ ...βλήματα και πήρα κι άλλα πέντε στο χέρι.

-"Σε περιμένω" της είπα.

Η Α. όταν τελείωσε σε λίγη ώρα το πλύσιμο των πιάτων ήρθε στο σαλόνι. Την υποδέχτηκα με ...ομοβροντία.

-"ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ ΝΙΑ!"
-"Ρε αλήτη!"
-"Είμαι και φαίνομαι!"
-"Ρε δε θα σε πιάσω στα χέρια μου;"
-"Η ιδέα είναι να πυροβολούμε ο ένας τον άλλον από μακρυά, αλλιώς το ρίχνουμε στο σούμο!"
-"Φέρε το όπλο μου και θα είσαι τυχερός αν δε στο φέρω στο κεφάλι όπως μου το δίνεις!"
-"Πού είναι το sportsmanship σου, άθλιο μειράκιο;"
-"Το πήγαν τρεις και ο παπάς τέσσερις! Το όπλο, τώρα!"

Της έδωσα το όπλο της και τα πολεμοφόδιά της.

-"Πριν αρχίσουμε" της είπα "να ορίσουμε το έπαθλο!"
-"Που θα βγεις ζωντανός δε σου φτάνει;"
-"Ε, είναι σαν να παίζεις πόκερ χωρίς λεφτά, δεν έχει αδρεναλίνη."
-"Χμμμ... Σωστά. Σ' ακούω!"
-"Αν κερδίσω για όλο το υπόλοιπο διάστημα της ημέρας θα με υπηρετήσεις!"
-"Γιατί ρε, παράπονο έχεις;"
-"Όχι σεξουαλικά, νυμφομανές γύναιο! Θα με υπακούς, θα κάνεις ό,τι σου λέω!"
-"Χμμμ..."
-"Και κάθε φορά που δεν υπακούς ή δεν κάνεις κάτι καλά πέντε στον κώλο με τη ζώνη."
-"Και αν κερδίσω;"
-"Θα φροντίσω να σε υπακούσω σωστά, η ζώνη μου αρέσει σε ξένους κώλους, όχι στο δικό μου!"
-"Deal!"

Από τη μία εγώ, 90+ κιλά, με ένεση από το πρωί λόγω μέσης, από την άλλη η Α 1,50 (με τα νύχια άκοπα) , 40 κιλά με κύριο χόμπι της το χορό.

Δεν λέω, προσπάθησα φιλότιμα αλλά ακόμα και μετά από τρεις γύρους παραδέχτηκα την ήττα μου μη μπορώντας να πάρω άλλο τα πόδια μου.

-"Νίκησα" μου είπε.
-"Νίκησες" παραδέχτηκα.
-"Για πήγαινε τώρα να μου φτιάξεις τον καφέ!"

Τι να κάνω, έπαιξα κι έχασα.

Πήγα και της έφτιαξα τον καφέ της -αλλά και τον δικό μου- και της τον έφερα.

-"Ορίστε Κυρία, ο καφές σας!"
-"Τι καλόοοος" έκανε ειρωνικά.
-"Μπορώ να κάτσω γιατί έχω διαλυθεί;"
-"Ωραίος υπηρέτης θα είσαι, μμμμμ!" έκανε ειρωνικά.
-"Είμαι υπό διάλυση, το παραδέχομαι, but it is what it is."
-"Έστω."
-"Θέλεις να σου τρίψω τα πόδια; Αυτό τουλάχιστον μπορώ να το κάνω!"
-"Αμέ!" είπε και έβγαλε τις -Θεέ μου που έχω μπλέξει!- ροζ παντόφλες της και κάθισε στη μία άκρη του καναπέ. Εγώ έκατσα δίπλα, πήρα τα πόδια της πάνω μου και άρχισα να της τρίβω τις πατούσες. Η Α. είχε κλείσει τα μάτια και το απολάμβανε.

Δεν είμαι ιδιαίτερα ποδολάγνος αλλά εκτιμώ τα όμορφα πόδια και παρά το μέγεθός της η Α. τα έχει όλα πάνω της σε εξαιρετικές αναλογίες. Όμορφα, περιποιημένα σε γαλλικό στυλ νύχια σε λεπτά και μακρυά δάχτυλα. Έβγαλα τα σοσόνια της και άρχισα να τρίβω απαλά το γυμνό δέρμα. Μετά προσπαθώντας να βολευτώ όσο καλύτερα μπορούσα -καταραμένη μέση- πήρα τα δάχτυλά της στο στόμα μου και τα πιπίλισα. Και μετά το άλλο πόδι. Και μετά τρίψιμο. Και μετά το άλλο πόδι. Της έτριψα απαλά και τις γάμπες και μετά της ζήτησα να κάτσει πλάτη προς εμένα για να της κάνω μασάζ σε ώμους, λαιμό και πλάτη.

Της έκανα μασάζ αρκετή ώρα -και το παραδέχομαι, κάμποσες φορές της χούφτωσα και τα βυζιά γιατί το αίμα νερό δε γίνεται- μέχρι που κουράστηκαν τα δάχτυλά μου.

-"Γιατί σταμάτησες;"
-"Γιατί κουράστηκα!"
-"ΜΜΜ, ωραίος μασέρ είσαι!"
-"TPM είμαι, δεν σκοπεύω να κάνω αλλαγή καριέρας!"
-"Αν άντεχες μπορεί και να στο συμβούλευα, κάνεις αρκετά καλό μασάζ."
-"Τι καλήηηηηη!"
-"Με ειρωνεύεσαι, τιποτένιε δούλε;"
-"Αν είναι δυνατόν Κυρία! Να πέσει φωτιά να κάψει το Βύντρα!"
-"Αυτόν δεν τον έβριζες πριν μερικές μέρες;"
-"Α, το θυμήθηκες;"
-"Σε τρώει ο κώλος σου;"
-"Χιχι, όχι ιδιαίτερα!"
-"Γι αυτό σταμάτα να ξύνεσαι στη γκλίτσα."
-"Μάλιστα κυρία Κορνηλία!"
-"Ποια είναι πάλι αυτή;"
-"Μια όμορφη, μικρή τσοπάνα!"
-"Τι λες μωρε;"
-"ΙΙΙΚ, δεν έχεις ακούσει το άσμα των τσοπάνα rave;"
-"..."
-"Τώρα θα σας πούμε, μία ιστορία, για τη μικρή τσοπάνα, την ωραία Κορνηλία;"
-"No habla inglés!"
-"Κάτσε, κάπου το έχω στο κινητό νομίζω."
-"Όχι τώρα. Τώρα θέλω κάτι άλλο."
-"Τι θέλεις;"
-"Να... χμμ..."
-"Ορίστε;"
-"Να... να με γλείψεις."
-"Σοβαρά τώρα, ντρέπεσαι να μου το πεις;" τη ρώτησα με ειλικρινή απορία.
-"Από πίσω..."
-"Στας διαταγάς σας. Μπορούμε μόνο να πάμε στο δωμάτιο μέσα γιατί δεν μπορώ να σκύψω;"

Σηκώθηκα με κάποιο κόπο είναι η αλήθεια και πήγαμε στο δωμάτιο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και την έβαλα να κάτσει στα τέσσερα, ανάποδα προς τα εμένα και μου έφερε το υπέροχο κωλαράκι της κοντά στο πρόσωπό μου. Χούφτωσα και τα δύο κωλομέρια και τα άνοιξα... και έβαλα τη γλώσσα μου μέσα της κάνοντάς την για μία ακόμα φορά να κοκαλώσει. Το έχω κάνει αυτό με κάμποσες κοπέλες αλλά η Α. ήταν η πρώτη που της άρεσε τόσο πολύ και αυτό με έκανε να συνεχίσω το έργο μου με μεγαλύτερο ακόμα ενθουσιασμό.

Την είδα να αρχίζει να με ψαχουλεύει, προφανώς ήθελε να με πάρει στο στόμα της αλλά τότε θα αποσυντονιζόμουν εγώ.

-"Μη το κάνεις."
-"Γιατί;"
-"Γιατί θα αποσυντονιστώ και δε θέλω!"

Συνέχισα να παίζω με γλώσσα και με δάχτυλο -όχι βαθιά ωστόσο- για πολύ ώρα. Ήταν υπέροχη αυτή η αλμύρα του κορμιού της στο συγκεκριμένο σημείο και λάτρευα το πόσο της άρεσε, που ξαφνικά κοκάλωνε, τις κοφτές της ανάσες και τις φωνούλες...

Κάποια στιγμή μου ζήτησε να σταματήσω.

-"Σήκω όρθιος" μου είπε και την υπάκουσα έστω και αν μου πήρε λίγη ώρα να σηκωθώ γιατί η μέση μου είχε αρχίσει πάλι να με πονάει έντονα.

Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και με έφερε μπροστά της. Μου κατέβασε τη φόρμα και το μποξεράκι και σκύβοντας με πήρε στο στόμα της.

Έκλεισα τα μάτια, από τη μία το απολάμβανα και από την άλλη με πονούσε η μέση μου όπως καθόμουν.

Σταμάτησε για λίγη ώρα αλλά πριν προλάβω να τη ρωτήσω τι συμβαίνει άρχισε και πάλι τραβώντας με καταπάνω της κρατώντας με από πίσω.

...και τότε μου έβαλε δάχτυλο και ξεχνώντας τη μέση μου αναπήδησα κάνοντάς την ακόμα χειρότερα.

-"Κάτσε ακίνητος!"
-"Δε μπορώ... η μέση μου."
-"Θα σε ισιώσω εγώ!" μου είπε και μου έχωσε όλο το δάχτυλο μέσα μου.

Το έχω δοκιμάσει και δε μου αρέσει καθόλου, δεν το κάνω για ψευτοϊδεολογικούς λόγους. Ένιωθα απίστευτα άβολα, δεν ήταν ότι πονούσα ιδιαίτερα, ένιωθα σαν να ήθελα να πάω τουαλέτα και φοβόμουν μην έχουμε κανένα ατύχημα.

Η πίπα ήταν σαν να μη γινόταν, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν το δάχτυλό της στον κώλο μου.

Και με πονούσε, διόρθωση, με είχε γαμήσει και η μέση μου.

Πέρασα κάμποσα λεπτά -που φάνηκαν ώρες- μιζέριας μέχρι που τράβηξε το δάχτυλό της. Με κοίταξε στα μάτια σκεφτική.

-"Τόσο χάλια είναι;"
-"Δεν είναι το αγαπημένο μου και έχω και τη μέση μου."
-"Καλά, ξάπλωσε."
-"Μπορείς σε παρακαλώ να μου απλώσεις θερμαντική και να με τρίψεις λίγο πίσω;"
-"Βεβαίως, το ρωτάς; Που την έχεις;"
-"Στην τουαλέτα, στο ράφι, κάτω από εκεί που έχω τα ξυριστικά μου."

Πήγε και έφερε την κρέμα, την άπλωσε πάνω μου και άρχισε να με τρίβει. Ήταν βάλσαμο. Βέβαια σε λίγη ώρα θα ένιωθα ότι είχα πιάσει φωτιά στη μέση και στα κωλομέρια αλλά είναι προτιμότερο από τον πόνο και δεν είχε περάσει το δωδεκάωρο από την προηγούμενη ένεση.

Οι Θεοί να με λυπηθούν είπα μέσα μου σκεπτόμενος ότι τη δεύτερη ένεση θα μου την έκανε η Α. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και όντως σε λίγο άρχισα να νιώθω το κάψιμο.

-"Συγνώμη που στο χάλασα" της είπα.
-"Τι να σε κάνω που είσαι κωλόγερος και μου διαλύεσαι;"
-"Handle with care, do not bend!"
-"Καλά, τραγούδα!"
-"Σύλλογος Μεγάλος, δεν υπάρχει Άλλος..."
-"Όχι, σταμάτα το τραγούδι!"
-"Προθερμαίνομαι!"
-"What?"
-"Σ' αρέσει, δε σ' αρέσει;"
-"Να τραγουδάς, όχι!"
-"Να βάζεις δάχτυλο."
-"Yup!"
-"Ε, θα μάθω να τραγουδάω"

Μου χαμογέλασε.

-"Αλλά μην περιμένεις να τελειώσω έτσι σε πίπα!"
-"Ευκαιρία σου να μάθεις."
-"Δεν μπορώ να κρατήσω *τόσο* πολύ την ανάσα μου!"
-"Μα κι εσύ, ούτε ένα μισάωρο να μη μπορείς να την κρατήσεις..."
-"Είμαι παλιάνθρωπος, το παραδέχομαι!"
-"Είσαι είσαι!"
-"Επίσης το βράδυ, αν μπορώ δηλαδή να κουνηθώ, θα πάμε σε ένα karaoke bar που έχει εδώ κοντά, να τραγουδήσω και στους άλλους!"
-"Γιατί, τι σου έκαναν;"
-"Σε εμένα τίποτα αλλά για να τους τιμωρήσει το σύμπαν με την πάρτη μου το βράδυ, ε, δε θα είναι αθώοι!"
-"Να σε ρωτήσω κάτι;"
-"Μόλις ρώτησες!"
-"Χρουμφ!"
-"Έλα, πες μου."
-"Το μεσημέρι... που... που..."
-"Ναι;"
-"Μου είπες... μου είπες με δάκρυα στα μάτια ότι... ότι είσαι ελεύθερος... πριν... πριν σπάσεις."
-"Ναι, στο είπα"
-"Ελεύθερος σε τι;"
-"Να ερωτευτώ και πάλι" της είπα παίρνοντάς την αγκαλιά και φιλώντας την.

Να ερωτευτώ και πάλι.

(ΤΕΛΟΣ)

 

Η ιστορία είναι φανταστική -αν και αυτά που αφορούν εμένα είναι όλα αληθινά- και είναι αλληγορία της σχέσης μου με την γυναίκα μου, στο χαρακτήρα της οποίας βασίστηκε ο χαρακτήρας της Α. Χρησιμοποίησα πολλές ατάκες, παρατσούκλια και χαϊδευτικά τόσο δικά της όσο και δικά μου που χρησιμοποιούσαμε και χρησιμοποιούμε ακόμα.

Είναι αλήθεια ότι η ιστορία είναι πολύ ανάλαφρη και έξω από το συνηθισμένο μου στυλ και μπορεί να περιέχει πολύ ...ροζίλα για κάποια γούστα αλλά για έναν άνθρωπο σαν του λόγου μου, αυτό το ροζ όσο και αν φαίνεται "χαζό" είναι... είναι τεράστια υπόθεση.

Για κάποιον που έχασε το φως του αλλά θυμόταν τα χρώματα από την ηλικία που έβλεπε... και που ξαναείδε... και που ξανατυφλώθηκε.

Που δεν περίμενε ότι θα ξαναδεί μέχρι που βρέθηκε μια άθλια μαϊμού που τσιμπήθηκε μαζί του και τον χόρεψε καρσιλαμά... και τον έκανε να δει και πάλι.

Ήμουν μόνος μα δεν ήμουν ελεύθερος.

Βρήκα την ελευθερία μέσα σε μια αγκαλιά, σε ένα χαμόγελο, σε ένα άθλιο μειράκιο που με κοροϊδεύει με αγάπη που δεν μπορώ μερικές φορές να πάρω τα πόδια μου και που απορεί πώς είναι δυνατόν να βγάζω σε πέρας όλα τα μεγάλα έργα που τρέχω στη δουλειά και ταυτόχρονα να καταφέρνω να πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό στα πιο ασήμαντα, καθημερινά πράγματα...

Την ελευθερία να νιώσω, να ερωτευτώ.

Και είναι και Παναθηναϊκός!

Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

 

Δεν υπάρχουν αδελφίστικα χρώματα, μόνο μισότυφλοι μικροτσούτσουνοι.
Η συνθήκη του bdsm όσο υπάρχει σε ένα πρωτόκολλο, άλλο τόσο μπορεί να υπάρξει και σε μια πιτζάμα με λαγουδάκια.
Μου άρεσε η ιστορία και την παρακολούθησα αδιάλειπτα.

 

Τι όμορφο!
Να είστε πάντα καλά και αγκαλιά  

 

Σε αγάπησα λίγο παραπάνω!
❤️

 

Ωραίο το ροζ σας!
Εύχομαι και άλλες αποχρώσεις ροζ η και αλλά χρώματα να δούμε γραμμένα από σας , και όσο πιο σύντομα  
Ευχαριστούμε πολύ !

 

Δεν με ενδιαφέρει τι χρώμα και τι απόχρωση είχε η ιστορία σου , αν κράταγε ή οχι τα πρωτόκολλα του bdsm ( ώχου και δε με νοιάζει)
αυτό ότι είσαι βάζελος ....μου έπεσε βαρύ ... αλλά κανείς δεν είναι τέλειος ......
Εν αναμονή της επόμενης ιστορίας λοιπόν  

 

Αυτή η ιστορία μου άρεσε περισσότερο από όσες δικές σου έχω διαβάσει ( νομίζω όλες ) . Λάτρεψα το ροζ και τις ατάκες ! Να είστε καλα και αγαπημένοι με την γυναίκα σου  .