Ο Κύριος...

Απάντηση: Re: Ο Κύριος...

Ε όχι και απότομος... 

 

Απάντηση: Ο Κύριος...

Δυο σώματα, δυο ψυχές... Μαζί Του, μαζί της. Δυο σώματα που ενώνονται, ιδρώνουν, καυλώνουν. Η σάρκα Του μέσα στην δική της. Την γεύεται, παίρνει από αυτήν όλα όσα ποθεί, θέλει, χρειάζεται... Εκείνη μπροστά Του ανοιχτή, δεκτική, αφημένη, δέχεται από Εκείνον όλα όσα της χαρίζει, τα πάντα... Τα πάντα Του.
Το χέρι Του αγγίζει τον λαιμό της, τον ανασηκώνει, τον πιέζει. Η γλώσσα Του γεύεται την γεύση των χειλιών της εξωτερικά, επιφανειακά, απαλά... Συνεχίζει... Γεύεται τον λαιμό της, τον σβέρκο της, τα στήθη της, τις ρόγες της... Εστιάζει εκεί, αγαπημένο Του σημείο. Γλύφει, φιλάει, δαγκώνει, πονάει. Την κοιτάζει... Εκείνη όχι. Το βλέμμα της χαμηλά, αφημένη σε Εκείνον... Χαμογελά... Συνεχίζει τον έλεγχο του κορμιού της, αγγίζει το μουνί της...υγρό... Χαμογελά και πάλι, χώνει μέσα του δυο δάχτυλα, τα βγάζει, τα γεύεται, τα ξαναχώνει, της τα δίνει να τα γευτεί εκείνη... Ικανοποίηση...
Τα δάχτυλά του στην κολοτρυπίδα της, βαθειά, δυνατά, άμεσα... Ακούει το βογγητό της, ο γλυκός πόνος και η καύλα που της δίνει Εκείνος... Τα δάχτυλα παίρνουν πάλι την θέση τους στην γλώσσα της. Την αρπάζει από τα μαλλιά και τραβάει το κεφάλι της προς τα πίσω. Χώνει την γλώσσα Του στο στόμα της...την φιλάει, την ποθεί...είναι η μούσα Του, η σκλάβα Του, κομμάτι από το σώμα Του, η ψυχή Του η ίδια...
Υποταγή, καύλα, έλξη, ένωση...συναισθήματα...πάθος, αγάπη, έρωτας...
Ομορφιά... Η ομορφιά του έρωτα, της συγκίνησης... Ένωση... Η ένωση των κορμιών, των ψυχών...
Πήρε την ζώνη Του, της την έδειξε, την ακούμπησε στην γλώσσα της, της ζήτησε να την γλύψει... Το έκανε...
Την θέλει εκτεθειμένη, ολόγυμνη, δική Του... Εκείνη σκύβει, πιάνει τους αστραγάλους της και περιμένει... Ξέρει...
Η ζώνη Του στα κολομέρια της, δυνατά, απότομα... Ξανά, ξανά...την θέλει κόκκινη, κλαμένη, ματωμένη... Εκείνη πέφτει, γονατίζει... Συνεχίζει στην πλάτη της... Δεν την θέλει δεμένη... Θέλει να ακούει τις κραυγές της, να βλέπει τους σπασμούς της, τα βουρκωμένα μάτια της... Θέλει να την σπάσει, να την πάρει όπως Του αρέσει... Αφημένη στα χέρια Του, πονεμένη, ταπεινωμένη, πληγωμένη και καυλωμένη... Υποταγμένη...
Τα πόδια της τρέμουν, δαγκώνει τα χείλη της, κλαίει, έχει ματώσει και Εκείνος μαστιγώνει τα ήδη πληγωμένα της σημεία... Γλύφει της πληγές της μια προς μια, την στήνει στα τέσσερα και την παίρνει όπως του αρέσει. Άγρια, δυνατά, βαθειά... Της ζητάει να βγάλει την γλώσσα της έξω για να αδειάσει πάνω της τα υγρά Του... Το κάνει, γλύφεται... Τον ευχαριστεί...πέφτει στα πόδια Του και κοιμάται...
Είναι ένα... Ένα σώμα... Μια ψυχή... Ταυτίζονται, επικοινωνούν...

 

Σκλαβινα μου με έκανες και γέλασα πολύ. Ειδικά αυτό το 'κι εγώ μωρή' στο τέλος με πέθανε πραγματικά. Δεν μας είπες τι του μαγείρεψες όμως του κυρίου σου να παίρνουμε κι εμείς καμιά ιδέα  
Να σαι καλά.