Ο Κύριός μου ασχολείται και με άλλη σκλάβα - πως νιώθω?

Ξαναδιάβασα όλο το νήμα. Σε πολλά σημεία χαμογελούσα τρυφερά προς την λάρα του E-p του 2005->, όπως χαμογελώ όταν θυμάμαι κάτι που είπε ένα παιδί μου, με όλα όσα μπορούσε να αντιληφθεί και σκεφτεί όντας ακόμη μικρό.

Για μένα πλέον πολλά έχουν αλλάξει από την νεαρή γυναίκα που έψαχνε λύσεις στα υπαρξιακά της και τρόπους να προχωρήσει προς την αυτοπραγματωση παρά τα υπαρξιακά της.  

Σήμερα, με το χέρι στην καρδιά λέω πως δεν ζηλεύω. Τα πράγματα έχουν απλοποιηθεί πολύ. Έτσι λέω στην λάρα του E-p του 2005:

Θέλεις να είσαι σκλάβος; Αποποιείσαι του δικαιώματος να ορίζεις και να χειρίζεσαι αυτόνομα εαυτό και κατ επέκταση τα όποια συναισθήματα, τα οποία οφείλεις να εκφράσεις όσο πιο καθαρά και ειλικρινά μπορείς στο Κ και να αφήσεις την διαχείριση στο Κ. Μπήκες σ αυτή την σχέση επειδή διατείνεσαι πως θές να προσπαθησεις να παραδώσεις έλεγχο σε Κάποιο Κ, που έκρινες ότι μπορεί να το κάνει αποτελεσματικότερα από σένα. Κάντο όσο γρηγορότερα μπορείς. Εργάσου μαζί με το Κ και όχι εναντίον του. Οι στόχοι σας είναι κοινοί.

Αν μπορεί να διαχειριστεί, όλα καλά. Αν δεν μπορεσει, καλύτερα να φανεί γρηγορότερα παρά αργότερα. Συνεπώς όσο γρηγορότερα αφήσεις την προσπάθεια να ελέγξεις εσύ το οτιδήποτε, τόσο γρηγορότερα θα φανεί κατά ποσο το Κ που επέλεξες είναι ικανό να το πράξει, αντί να χώνεσαι αυτοβούλως σε αδιέξοδα εκλογικεύσεων.

Το να υποκρίνεσαι ότι εισαι οκ, το να καταπίνεις αρνητικά συναισθήματα, το να νιώθεις θύμα, μάρτυρας και σαολίν μοναχός ενώ το πράτεις, σε κάνει κακό σκλάβο. Η ΑΠΟΛΥΤΗ ευθυνη για την διαχειριση, όλων όσων είσαι, κουβαλάς, σκέφτεσαι, φοβάσαι, αντιλαμβάνεσαι κ.ο.κ. βρίσκεται στα χέρια του Κ. Στα δικά σου η υποχρέωση να επικοινωνείς αποτελεσματικά τα όσα κουβαλάς μέσα σου, με διαφάνεια και ειλικρίνεια. Αν αποτύχει, η ευθύνη βρίσκεται εξ ολοκλήρου σ αυτό το άτομο που οδηγεί. Για να μπορεί να οδηγεί αποτελεσματικότερα, πρέπει να γνωρίζει τι σκατά παίζει στο κεφάλι σου μέσα. Από λογικά μέχρι παράλογα και παρανοϊκά.

Τι γίνεται αν δεν υπάρχει το ΚΑΙ και το Κ ασχολείται ΜΟΝΟ με άλλο σκλαβι; Απόλαυσε τον εξευτελισμό και την ταπείνωσή σου. Δεν απολαμβάνεις τον εξευτελισμό; Ζήτα αποδέσμευση. Αλλά όχι χωρίς προσπάθεια.

Αν μπορείς να υπερβείς εαυτό και συμπλέγματα και κτητικότητες και ζήλιες, άδραξε κάθε ευκαιρία να το πράξεις. Αν αντέξεις να παραδωθείς απόλυτα, δεν θα έχεις πλέον τίποτα να φοβάσαι.

Θα είσαι ελεύθερη. Είτε ούσα παραδομένη ευτυχισμένη σκλάβα, είτε ούσα αυτο-Κυριαρχο υβρίδιο, είτε ούσα ότι μπορεις να είσαι και ότι επιλέξεις να γίνεις.

Σ αγαπώ ετσι όπως είσαι κάθε δεδομένη στιγμή. Keep going.

 

Τώρα που μου το δείχνετε με το δάκτυλο, μπορώ να το διακρίνω με λίγη προσπάθεια. Ευχαριστώ Κύριε.
Αν κατανόησα ορθά, ο σκλαβος απολαμβανει, επειδη μπορει, το ότι δεν έχει κανέναν έλεγχο και όχι επειδή καλύπτεται κάποια μαζοχιστική ανάγκη για ταπείνωση;

 

Και ίσως και ότι ακόμα και έτσι βρίσκεται σε κάποια μορφή γύρω από τον άξονα του Κυρίου;

 

Λοιπόν θα πω κι εγώ αυτά που μου έρχονται.
Αν νιώθει κάποιος ταπείνωση απ' αυτό και του αρέσει τότε δε μπορεί να σημαίνει αυτομάτως ότι το επιθυμεί ο ίδιος εμμέσως λόγω ερεθισμού του; Μοιάζει περισσότερο με παραχώρηση λόγω ερεθισμού...δηλαδή μπορεί άνετα να μην ενέχει μέσα τη λογική επεξεργασία κι άρα και την πλήρη αποδοχή με αυτό καθώς όταν φύγει ο ερεθισμός πιθανόν να έρθει η σκέψη κι η οπτική που μπορεί να έχει γενικώς,και να δημιουργηθεί θέμα μέσα του και κατά συνέπεια να δημιουργήσει θέμα στην ίδια την σχέση...

Οπότε αυτά θεωρώ ότι έχουν να κάνουν με τις προσωπικές ανάγκες του καθενός και μόνο.
Ένα άτομο που έχει ανάγκη να νιώθει ότι έχει την αποκλειστικότητα σαφώς και ποτέ δεν θα είναι καλά με αυτό.Οι επιθυμίες αλλάζουν,οι συνήθειες επίσης,αλλά οι ανάγκες συνήθως δεν αλλάζουν,μόνο παραμερίζονται για λίγο μέχρι να μη μπορείς να τις παραβλέπεις άλλο.
Ένα άτομο όμως που δεν έχει τόσο "βίτσιο" με την αποκλειστικότητα ή που συνειδητοποιεί ότι ποτέ πραγματικά δεν ήταν της αποκλειστικότητας και έχει βαθύτερες ανάγκες απ' αυτήν,τότε ποτέ δεν θα έχει κανένα θέμα με αυτό και θα είναι ένα ευτυχισμένο σ χωρίς να κάνει καν αυτή την ερώτηση μέσα του.

Όσοι κάνουν αυτή την ερώτηση μέσα τους,μοιάζει σα να μην είναι σίγουροι για το ποιες είναι οι ανάγκες τους ακόμη,μοιάζει να είναι λίγο μπερδεμένοι/προβληματισμένοι κι αυτή η θέση εμένα μου δημιουργεί απελπισία και μόνο στη σκέψη.
Καλύτερα να ξέρεις εξ αρχής τι μπορείς και τι δεν μπορείς,τι θες και τι δε θες,τι έχεις ανάγκη και τι δεν έχεις ανάγκη...
Αλλιώς κλάφτα Χαράλαμπε...(και δε μ' αρέσουν τα δράματα)

 

Θέλω να πιστεύω οτι δεν είμαι κτητικη. Μπορεί να έχει άλλες χίλιες, αν όμως δεν Του καλύπτω ανάγκες κι Αυτός δικές μου, δεν καταλαβαίνω το λογο να λέω ότι είμαι σε σχέση, βανιλα, S/m D/s ή ότι άλλο. Δηλαδή, με λίγα λόγια, για ποιά καύλα υπάρχει σχέση χωρίς διάδραση;

 

@MasterJp η αποδοχή θέσης είναι το πρώτο επίπεδο και το δεύτερο το οτι η απόλαυση έρχεται από το γεγονός ότι έχεις θέση και από την θέση αυτή κάτι προσφέρεις; Ότι ο Κ παίρνει ευχαρίστηση από την όποια χρησιμοποίηση σου και ότι συμβάλεις κάπως σε αυτό;

Δεν λέω ότι είναι εύκολο ειδικα αν η θέση είναι ελαχίστου χρόνου και χώρου αλλα έτσι λειτουργεί ή χάνω κάτι;

 

Δεν είναι τόσο μονόπλευρο.
Ως βαθύτερη ανάγκη θεωρώ ότι έχει το να ακολουθεί και να ικανοποιεί το κ. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτόματα, ή ότι λόγω της βαθύτερης αυτής ανάγκης, σταματά το υ να έχει "θέματα" και να δυσκολεύεται.

Σημαντική παράμετρος. Δεν είναι θέμα "αποκλειστικότητας", είναι θέμα απόφασης. Πολύ δύσκολης κατ εμέ, απόφασης. "Είμαι εκεί και ακολουθώ γιατί αυτό έχει σημασία".
Καταλαβαινεις πόσο δύσκολος και μακρύς δρόμος είναι αυτός και για τους δύο;

 

Εγώ νομίζω πως δεν έχει σημασία να έχεις απαντήσει στον εαυτό σου αν είσαι της αποκλειστικότητας ή όχι, αν γνωρίσεις έναν Κ που σου εμπνέει χίλια δυο θα σου μάθει να διαχειρίζεσαι και την πολυγαμικοτητα του.
Το να λες στον εαυτό σου εγώ όχι αυτό και όχι εκείνο είναι σχεδόν χάσιμο χρόνου, το πρόσωπο του Κ θα είναι η ουσία αφού τον γνωρίσεις και όλα αυτά θα πάνε βόλτα μετά.

Κόκκινη γραμμή η αποκλειστικότητα; ....

 

Ίσως. Αν όμως δεν ασχολείται διόλου μαζί της (διότι πάνω στην αφαίρεση του "ΚΑΙ" είναι που αναρωτήθηκα, ποιος μπορεί να είναι ικανοποιητικός λόγος για να παραμείνει μια σκλάβα), μήπως ο άξονας του Κυρίου είναι μόνο στις εκλογικευσεις που εκανε μες το κεφαλι της για να το διαχειριστει;

Αυτό μου είναι απόλυτα κατανοητό, ευχαριστώ Κύριε.
"To be thrilled at the touch of leather, aroused by the sound of harsh words, or satisfied by the security of rigid bondage is the mark of a lover.
To be thrilled at the opportunity to provide useful service, aroused by a pleased nod, and satisfied by the proverbial job well done, is the mark of a slave"

Οπότε στην περίπτωση στην οποία αναφερόμουν, στο τι γινεται αν εκλείπει από το αρχικό ερώτημα το "Και" και δεν παρέχει χρήσιμη υπηρεσία,δεν λαμβάνει νέμα ευχαρίστησης, δεν καλύπτονται οι βασικές της ανάγκες, ποιος μπορεί να είναι ο λόγος που παραμένει στην εξίσωση και για ποιο λόγο να το κάνει ο παρκαρισμένος επ αόριστο σκλάβος; Στο δικό μου μυαλό, όσο και να το έστυψα, καλή απάντηση δεν έχω βρει.