Ο Σαδομαζοχισμός σαν Πνευματική Διαδρομή

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

ελα τωρα,δεν ειναι σοβαρα πραματα αυτα.
Εστω οτι ισχυει αυτο που λες.Μονο τα υ επιθυμουν κατι εναλλακτικο στις ερωτικες τους σχεσεις; Τα κ; οι φετιχιστες; οι ομοφυλοφιλοι;Αυτοι δεν εχουν "προβληματικες προσεγγισεις στον τροπο που αντιλαμβανονται τον εαυτο τους και τις σχεσεις με τους γυρω τους;"
Η μηπως ειμαστε ολοι προβληματικοι;

Για δες το λιγο ευρυτερα αυτο...αν καποιος "φυσει" η "θεσει" κυριαρχος ( η ομαδα κυριαρχων...) θεωρει απολαυστικο να αναδομει ανθρωπους....για το καλο τους βεβαιως....καταλαβαινεις τωρα που πηγαινε το "επικινδυνος";

Τωρα για τα υπολοιπα ,δεν εχω κατι να σχολιασω.Η οπτικη μας διαφερει,ειναι σαφες.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Μετά τη βιομηχανική επανάσταση είμαστε όλοι προβληματικοί, ναι. Μου είναι σαφές. Μία γερή επισκόπηση της φιλοσοφίας και της τέχνης του 20ου αιώνα θα σε πείσει. Βέβαια εμένα μου πήρε αρκετά χρόνια αυτή η "επισκόπηση". Ανασκουμπώσου λοιπόν φίλε μου και ξεκίνα - που τάχα δεν κατάλαβες ότι κάτι δεν πάει καλά.

Πιστεύω ότι οι ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές προτιμήσεις δεν εμπίπτουν στις εναλλακτικές προσεγγίσεις που αναφέραμε στο πλαίσιο της συζήτησης αυτής.

Προσωπικά εντοπίζω την προβληματικότητα στον τρόπο με τον οποίο τα Υ βλέπουν τον εαυτό τους και τις σχέσεις τους με τους άλλους σε μία και μόνο διαταραχή: στη διαχείριση του πόνου και της απόλαυσης. Η υπόλοιπη ανθρωπότητα, κατά την άποψή μου, πάσχει από ένα απλό dehumanization, που προκάλεσε ένα απάνθρωπο σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης.

Θέλεις πραγματικά να αναλύσω τις απόψεις μου περί προβλημάτων των Κ; Και ποιος θα με προστατέψει εμένα μετά;  

Οι φετιχιστές δεν αντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα, από ότι βλέπω. Τέτοιοι που είναι οι συνάνθρωποί μας, είναι προτιμότερο να κάνουμε σχέση με τα πόδια τους ή τα παπούτσια τους - πιο πολύ θα μας νοιαστούν...  Σε γενικές γραμμές, δεν βλέπω κάτι προβληματικό στην μετατόπιση της γεννετήσιας απόλαυσης σε ένα αντικείμενο ή σε ένα μέρος του σώματος. Οι διαταραχές του ελέγχου μου φαίνονται πολύ πιο προβληματικές...

Εάν ακολουθήσεις προσεκτικά το σκεπτικό μου, το οποίο είναι μη αμφισβητήσιμο στη συλλογιστική του, θα δεις ότι δεν είναι επικίνδυνο. Η προϋπόθεση όμως ότι θα ωφεληθεί το Υ δεν συμπεριλαμβάνει τις δικές σου ιδέες περί του τι είναι άξιο ή "καλό" για το ανθρώπινο είδος. Άλλοι είναι πολύ ευτυχισμένοι ως σκλάβοι, άλλοι ως ηγέτες, άλλοι ως υπηρέτες και άλλοι ως σαχλοκούδουνα. Η ευδαιμονία είναι το ζητούμενο, όχι η εκπλήρωση γενικευμένων και απληροφόρητων προσδοκιών περί λαμπρότητας της ανθρωπότητας και λοιπά κουραφέξαλα. Η ανθρωπότητα είναι μία τεράστια κυψέλη. Δεν είναι αρένα Θεών.

"Δέξου ποιος είσαι" (Σεφέρης)

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Τελικά την ελεύθερη εναλλακτική ερωτική έκφραση του bdsm κοντεύουμε να την ενάγουμε σε ψυχολογική ιατρική, έλεος βρε παιδιά, μετά λέμε γιατί ορισμένοι βανίλλα μας λένε άρρωστους και ανώμαλους, μα αφού μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας τι θα πουν αυτοί που είναι και άσχετοι;

Κανένας bdsmer που ανήκει πραγματικά στον χώρο ότι και status να δηλώνει δεν είναι προβληματικός, όλοι ότι και να κάνουμε το κάνουμε για την καύλα μας, αν εγώ στην μπριτζόλα μου... αρέσκομαι να βάζω πολύ πιπέρι και ας καίγεται το στόμα μου είμαι προβληματικός; Όχι φυσικά. Έτσι λοιπόν και ένα θηλυκό "υ" όταν πάει με έναν κυρίαρχο σαδιστή πάει γιατί μέσα απο την κυριαρχία του και τον σαδισμό του της βγάζει την καύλα της υποταγής και του μαζοχισμού της και όχι ότι την αναβαθμίζει και την φτιάχνει καλύτερη σαν άνθρωπο. Ας μην παραμυθιαζόμαστε λοιπόν εκτός και αν το παραμύθι είναι το φετίχ μας... 

Είμαι της άποψης ότι προβληματικοί είναι αυτοί που δεν ανήκουν στον χώρο και προσπαθούν να μπουν σ΄ αυτόν έτσι από περιέργεια ή από χαβαλέ!

Μόνο αν το πάμε ποδοσφαιρικά τότε ναι, το bdsm είναι αρρώστια...   αλλιώς τελεία και παύλα το bdsm είναι καύλα... με όποιο status και αν το βιώνουμε!

Αυτές είναι γενικές απόψεις μου και δεν απευθύνονται προσωπικά σε κανένα μέλος.

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

παντως για πνευματικη διαδρομη ... η οδοσημανση ειναι λιγακι ασαφης ..... ασε την ελειψη χωρων σταθμευσης και WC επι της οδου .... καθε 5 βηματα , εχει και μια γαστρεντερικη εκτονωση το πνευματικο μονοπατι ... καλυτερα απο δεντρο σε δεντρο σαν τον Ταρζαν .. αν και ολο και καποιος θα εχει σκουπισει την μυτη του στις φυλλοσιες ...
Για πνευματικη διαδρομη , θελει λιγο βελτιωση ακομη ....

 

Κρίνοντας από κάποια ποστ που διαβάζω εδώ, θεωρώ ότι μάλλον κάτι δεν έγινε κατανοητό. Η πνευματική διαδρομή για την οποία συζητούμε δεν έχει σχέση με τίποτε άλλο πέρα από μία αυξημένη αυτογνωσία. Αυτογνωσία ενός Υ, όχι αυτογνωσία ενός μοναχού του Θιβέτ! Ούτε αυτογνωσία ενός ψυχικά ασθενή!

Βρήκα ένα εξαιρετικό παλιό ποστ από ένα αξιόλογο μέλος του φόρουμ μας και πήρα το θάρρος να παραθέσω μερικά όμορφα και πολύ διαυγή κομμάτια του.

[Τα bold δικά μου.]

 

Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Θα πω μόνο πως κατά την γνώμη μου, ένας πνευματικός άνθρωπος πάντα θα βρίσκει τρόπους να επεκτείνει και να αναπτύξει την πνευματικότητα του, με ότι κι αν ασχολείται ή καταπιάνεται.
Όποιος δεν είναι πνευματικός και διόλου τον ενδιαφέρει η ανάπτυξη του, είτε γιατί δεν θέλει, δεν μπορεί, ή επειδή θεωρεί ήδη εαυτό τέλειο(ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στον δρόμο της γνώσης κατά τον Δον Χουάν), πάντα θα περιγελά ή δυσπιστεί προς όσους βρίσκουν το πνεύμα ακόμα και σ ένα ηλιοβασίλεμα.

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Έτσι πιστεύω και εγώ 

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Οι ψυχίατροι σήμερα είναι οι πιο αρρωστημένοι..δεν το έχεις καταλάβει? 
μακρυά από εμάς.... 

 

Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

Μια απλή μαζοχίστρια δεν ξέρω τι κάνει αλλά όταν μιλάμε για σκλάβα τότε ναι μετουσιώνει σε ηδονή τα πάντα, βρίσκει τρόπους πρέπει να βρίσκει αυτός είναι ο ρόλος της..μετουσιώνει και τον πόνο και κάθε τι άλλο που ο Αφέντης της θα της δώσει..έτσι είναι τι να κάνουμε?
Καληνύχτα σας τώρα γιατί θα φάω ξύλο αλλιώς, πάω για νάνι:xyxwave:

 

Υπαρχει ενα κουμπι που λεγεται Μulti-quote και επιτρεπει πολλαπλη παραθεση αλλων μηνυματων σε ενα. Ειναι διπλα στο κουμπι Quote κατω δεξια στο καθε μηνυμα απλα δεν φαινεται τοσο καλα.
 
Επι του θεματος:

Ο ρολος της στην ζωη ειναι να μετουσιωνει οποιαδηποτε εμπειρια/αισθηση σε ηδονή; Δεν ειναι περιορισμος αυτος οταν το ευρος των συναισθηματων που μπορει να νιωσει το καθε ατομο ειναι τοσο μεγαλυτερο; Θα ηταν η ηδονη τοσο ηδονιστικη (   ) αν δεν υπηρχε και το αναποδο συναισθημα ομοιως εμφωλευμενο στην ζωη του καθε ατομου; Χρειαζεται κοινο μετρο συγκρισης για να τεθουν standards επι του "ρολου" του καθε status. Και προφανως κοινο μετρο συγκρισης ειναι σχεδον αδυνατον να βρεθει οταν ο καθενας/μια ειναι τοσο μα τοσο διαφορετικος/η.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το SM σαν Πνευματική Διαδρομή

αυτο ακουγεται σαν γενικευμενη κριση και μαλιστα διατυπωμενη δογματικα.Που την βασιζεις;

 

Νομίζω πως καταλαβαίνω αυτό που λέει η sklavina, γιατί κι εγώ έτσι το αισθάνομαι και μάλιστα το έχω πει πολλές φορές, όταν με ρωτούνε, "καλά, αυτό δεν σε ενοχλεί;" ή "πώς το αντέχεις αυτό; γιατί το δέχεσαι;" και άλλα παρόμοια. Οι σκέψεις αυτές ούτε καν περνούν από το μυαλό μου πλέον. Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς θέμα μετουσίωσης, γιατί βιώνεται όλη η γκάμα των συναισθημάτων, οι αισθήσεις λειτουργούν πολύ καλά. Απλά μας λείπουν τα λόγια για να το περιγράψουμε, είναι μία τόσο διαφορετική αίσθηση και γι αυτό ίσως η χρήση όρων, όπως η μετουσίωση, δεν μας καλύπτει ακριβώς.

Όπως είπα και παραπάνω, ο πόνος είναι πόνος αλλά είναι και ηδονή (απαραίτητη προϋπόθεση για μία μαζοχίστρια για να επιτρέψει στην ηδονή να εισέλθει στο πεδίο κι αυτή), η ηδονή είναι ηδονή, ο εξευτελισμός είναι εξευτελισμός αλλά είναι και ηδονή γιατί εκεί θέλει να είναι η σκλάβα, η αναμονή είναι αναμονή αλλά είναι και ηδονή γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο διεγερτικό για μία μαζοχίστρια αλλά και για μία σκλάβα από την αναμονή, η υπηρεσία είναι υπηρεσία αλλά είναι και ηδονή γιατί η σκλάβα βρίσκει την δικαίωση της ύπαρξής της, και μόνο με τις αδικαιολόγητες τρυφερότητες δεν τα πάω καλά ακόμα, αλλά σύντομα ελπίζω να μπορέσω να πω και γι αυτές ότι επίσης είναι ηδονή, σχεδόν τόχω. 

Αυτό που θέλω να πω, κάπως άτεχνα (καθώς περιμένω έγκριση από τον Μεγάλο για ένα σημαντικό κείμενο που έχω γράψει, όπου εξηγώ πώς λειτουργεί η φάση, για μένα τουλάχιστον) είναι ότι εκεί όπου οι εξωτερικοί παρατηρητές κρίνουν την κάθε πράξη με τον αναμενόμενο τρόπο, αυτό πονάει, εκείνο δεν πονάει, αυτό είναι απάνθρωπο, εκείνο είναι "εκμετάλλευση", "α τον αλήτη, τί της κάνει", και άλλα πολλά, η σκλάβα δεν τα βιώνει έτσι. Όλα υπάγονται σε ένα μεγαλύτερο πλαίσιο, το οποίο είναι ένα πλαίσιο ηρεμίας και αποδοχής, που είναι εκστατικά όμορφο. Θα σκότωνα για να συνεχίσω να το έχω. Η σκλάβα δεν κρίνει πλέον βάσει οδύνης και ηδονής. Αυτό έχει φύγει από την εικόνα. Και ενώ συνεχίζει να τα βιώνει σε ένα επίπεδο ως άνθρωπος, με τις αισθήσεις της intact, στο επίπεδο της σκλαβιάς όλα αυτά έχουν χάσει τη σημασία τους.

Χθες με ρωτούσε ένα τυπάκι στο msn, σε πονάει ο Κύριός σου; Όχι, ήταν η απάντησή μου, τι χαζή ερώτηση είναι αυτή, οι σκλάβες είναι πλαστικές Barbie dolls. Ελπίζω να μην αρχίσουν τα βιολιά με αυτό τώρα. Αυτό που εννοούσα ήταν ότι δεν έχει σημασία, το ερώτημα δεν υφίσταται πλέον, δεν μπορεί να υφίσταται. Δεν μπορεί να σου δίνουν τον κόσμο όλο κι εσύ να ρωτάς, "τζακούζι έχει;"