Παραδοσιακές/Λαϊκές/"Εθνικ" μουσικές

Μια bossa nova απο που αλλού, απο τη Βραζιλία.
Toquinho μια μεγαλη μορφη της βραζιλιανικης μουσικης,
και Vinicius de Moraes, ο διπλωματης καριερας, ποιητης και μέθυσος, με τις εννεα συζυγους, και τα τραγοθδια που αφησαν εποχη,
ο πατερας της κλασικής βραζιλιάνικη ταινιας Orfeu Negru, που μεταφερει τον αρχαιοελληνικο μυθο του Ορφέα και της Ευριδικης στην μοναδική ατμόσφαιρα του βραζιλιανικου καρναβαλιου με το κλασσικό Manha de Carnaval

Voce abusou

 

Βολιβια
Στον μεγαλυτερο καθρεφτη του κοσμου, στο μοναδικo και θαυμαστό Salar de Uyuni, ενα θαυμα της φυσης που στα 3700 μ υψομετρο, καλυπτει μια εκταση μεγαλυτερη απο τη Κυπρο, με ενα μοναδικο οικοσυστημα (ροζ φλαμινγκος και αλλα).
Απο το κεντρικο του "νησι" το μεγαλυτερο κομματι ξηρας, το inkahuasi (σπιτι του Ινκα) βλεπει κανεις τα παντα.

Ενα γρηγορο κομματι που ξεκιναει με τον επι αιωνες απαραλλαχτο προκολομβιανο τροπο, μονο με πνευστα και κρουστα, και συνεχιζει και με εγχορδα, που ενσωματωθηκαν μετα την εισβολη των Ισπανων του Pizarro στις Ανδεις.




Και ενα μικρο βιντεο απο το Salar de Uyuni

 

Αποχαυνωτικη, ραθυμη, εκμαυλιστικη, ηδονιστική, μυστικη ανατολη...

 

Mια και δεν φαίνεται να υπάρχουν χρονικοί περιορισμοί, να και μια μικρή αναφορά στα Carmina Burana ως λαϊκό παράδειγμα από τα παλιά (τα πρωτότυπα άσματα, όχι το αυθαίρετο και καθόλου παραδοσιακό/λαϊκό/έθνικ έκτρωμα του Carl Orff).
Ο Κώδικας Buranus περιλαμβάνει πάνω από διακόσια ποιήματα-τραγούδια του 1000-1100, που ανήκαν σε, και συνόδευαν στα ταξίδια και στις ταβέρνες, τους λεγόμενους "περιπλανώμενους κληρικούς", φοιτητές που περιφέρονταν από πανεπιστήμιο σε πανεπιστήμιο σε όλη την Ευρώπη χτίζοντας την παιδεία τους - και ενδεχομένως μια στιβαρή κίρρωση του ήπατος.

Οι γραφείς δεν φρόντισαν να αντιγράψουν παντού τη μουσική σημειογραφία (νευματική) των τραγουδιών (παράδειγμα από τον ίδιο Κώδικα), η οποία σημείωνε μόνο το ανέβασμα ή κατέβασμα της φωνής σε σχέση με την προηγούμενη συλλαβή, οπότε η μουσική ανακατασκευή είναι αμφίβολη στην καλύτερη. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν σοβαρές προσπάθειες, όπως αυτή που ακολουθεί. Το κείμενο ("In taberna quando sumus", "Όταν είμαστε στην ταβέρνα", εδώ μια μετάφραση σε κουτσά ελληνικά) είναι μια ωδή στην οινοποσία:

πίνει το παιδί, πίνει ο γέρος,
πίνουν επίσκοπος και πρύτανης,
πίνει η αδελφή, πίνει ο αδελφός,
πίνει η γριά, πίνει η μάνα,
πίνει εκείνη, πίνει εκείνος,
πίνουν εκατό, πίνουν χίλιοι



Εδώ για σύγκριση η μπλιάξ σύνθεση του μπλιάξ Orff. Είναι προφανές ότι είμαι αμερόληπτη.


Θα κλείσω με μια άσχετη αλλά καταπληκτική ανακάλυψη: ο μύθος της οικογενείας Skywalker είναι παραδοσιακός και ανάγεται στους σκοτεινούς αιώνες του Μεσαίωνα!

 

 

@estelwen ξανα υποκλιση.
Κανονικό μάθημα!

Μενιντας στο ιδιο μηκος κυματος, κυριως την προκλασσικη - μπαροκ εποχη της μουσικης, αλλα και αργοτερα, ατην κλασσικη, παρα πολλοι λαικοι χοροι ειτε αποτελεσαν τη βαση για τις φόρμες για κλασσικα θεματα και ολοκληρα κομματια, ειτε μεταφερθηκαν αυτουσια ατην "λόγια", επωνυμη μουσικη σύνθεση.
Τα παραδειγματα πάρα πολλα: Bourree, courante, sarabande, allemande, gigue, menuett και άλλοι βρίσκονται διασπαρτοι στα εργα του Baxh, Mozarth και άλλων.
Ίδια βαθειά επιρροη από την λαική παραδοση συνανταει κανεις και στους ουγγρικούς χορους του Brahms, στις ουγγρικες ραψωδίες του Liszt, ακομα και στους 36 ελληνικους χορους του Σκαλκώτα.

Ενα τετοιο δειγμα τομής λαικού χορου της εποχής με την επωνυμη συνθεση ειναι και το εξαιρετικο κομματι που ακολουθει, μια αργη ταραντέλλα του Carpino, με φωνη και χορό




καθως και σε αυτο το πολυ μελωδικο κομματι

 

Ουκρανια
Το παραδοσιακο τους όργανο, η bandura, σε ορχήστρα.
Παραδοσιακές φορεσιές και χορωδία από τις οργανοπσικτριες


Κι εδώ, κορίτσια (και τι κορίτσια...) παίζουν στο δρόμο για λεφτα

 

Εκμαυλιστικη Ανατολη

 

Κι ένα πολυ ιδιαίτερο όργανο από την Ινδονησία
Πρόκειται για μια μορφή κυλινδρικής άρπας.
Μεταλλικες χορδές, ιδιαίτερη τεχνικη κι ακομα πιο ιδιαιτερος, αλλά ευχάριστος, ήχος

Sasando

 

Στον "τριτο κοσμο" η μουσικη δεν ειναι όπως εδώ μοναχικη απολαυση (με εξαιρεση τις συναυλιες). Ειναι μια μαγικη συγκολλητικη υλη που δενει τους παντες σε ολες τους τις εκδηλωσεις, μικρους, μεγαλους, γυναικες, αντρες - κανεις απεξω, κανενας απραγος, κανενας αμετοχος.
Ένα τετοιο δειγμα ειναι αυτο το San Juanito απο το Εκουαδορ.
Η μουσικη θυμιζει παραδοξως κατι απο ησυχα νησιωτικα....

Ολοι φορανε τις φορεσιες τους και τα καπελα τους, μικροι μεγαλοι, οι αντρες παιζουν μουσικη, οι γυναικες διπλα μαγειρευουν, τα παιδια τραγουδανε και τρωνε, όλοι χορευουν, καποιοι εξομολογουνται τον ερωτα τους....
Και η μουσικη παιζει...

 

Πολλοί το ξέρουν ως trap τραγούδι.
Αυτό είναι το original:

 

Το κομμάτι αυτό είναι γραμμένο για πιπα, παραδοσιακό όργανο της Κίνας. Το κομμάτι ''Dance of the Yi people'' είναι πιθανόν το πιο γνωστό για την πιπα (κατά την άποψή μου είναι το πιο γνωστό στον Δυτικό κόσμο τουλάχιστον εξαιτίας του soundtrack για το παιχνίδι sleeping dogs)
Αξιοσημείωτο είναι ότι αυτό το όργανο χρησιμοποιεί τεχνικές που συναντιουνται και σε άλλα παρόμοια όργανα όπως:
Τρέμολο: flamenco κιθάρα, μπουζούκι
Note bend: ηλεκτρική κιθάρα
Rasgueado: flamenco κιθάρα