Παρακαλώντας...

Και εμένα το ίδιο  

Και αφού επέστρεψα στο νήμα αυτό

Είναι τόσο προσωπικό θέμα του καθένα πώς εκφράζει στον πιο σημαντικό άνθρωπο που υπάρχει στη ζωή του την επιθυμία που έχει αναγνωρίσει ότι δεν είναι στο χέρι του, που δεν αξιολογώ τι μπορεί να δείχνει σε ένα τρίτο πρόσωπο και τι μπορεί να σημαίνει αυτό.

Αυτό που γνωρίζω είναι ότι σε μια περίπτωση, αν είχα σπάσει το πρωτόκολλο για να εκλιπαρήσω και να ικετεύσω θα είχα αυτό που ήθελα αλλά δεν εκλιπάρησα και δεν ικέτευσα, επειδή, κατά βάθος, δεν το ήθελα τόσο πολύ. Και δεν το ήθελα τόσο πολύ επειδή δεν ήταν πολύ σαφές μέσα μου, αν το είχα τι θα το έκανα, επειδή δεν αγαπούσα τόσο πολύ.

Σε μια άλλη περίπτωση, είχα εκλιπαρήσει και είχα ικετεύσει εντός πρωτοκόλλου, για κάτι συγκεκριμένο, αλλά δεν μου έγινε, για να στρώσω χαρακτήρα σκλάβας, η σχέση ναυάγησε και πολύ καλά έκανε.

Πλέον, έχω εκπαιδευτεί για το πώς θα εκφράζω την επιθυμία μου, σε ποιες περιπτώσεις θα παρακαλώ και με ποιον τρόπο. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα αυτό το σημείο ισορροπίας, επειδή νιώθω πως οτιδήποτε και αν θέλω εγώ φέρνει πολύ μικρότερη ικανοποίηση από τις επιλογές του Αφέντη.

Κλείνοντας, εύχομαι σε όλους να είναι ευτυχισμένο και δυνατό το 2023!

 

Για μένα το να παρακαλέσω για κάτι δείχνει στην ουσία ότι αποδέχομαι τον άλλον σαν Κύριο μου, σαν Αυτόν στου οποίου τη θέληση υποτάσσομαι. Αν και το στοιχείο του να παρακαλάω είναι κάτι εντελώς αντίθετο με το χαρακτήρα μου, καθώς το θεωρώ εν μέρει κατά κάποιο τρόπο ταπεινωτικό, όταν ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου καταφέρει να μου το βγάλει αυτό είναι κάτι που όχι απλά με φτιάχνει πολύ αλλά και κάτι που μου δείχνει ότι πλέον σιγά σιγά έχω αρχίσει να υποτάσσομαι στη θέληση Του.

 

Όταν είσαι σκλάβος ,παρακαλάς και ικετεύεις,είναι μέρος αυτού που είσαι.

 

Με εμπεδωμένο το ότι οι σαδιστές είναι πιο εφευρετικοί και από Αμερικάνους δικαστές.

 

2005

και 2023

Εκτός από τον χρόνο Arioch, πόσο σε βοήθησε να καταλάβεις το γεγονός ότι έχεις σκύλο; Αν σε βοήθησε  

 

Θα έλεγα ότι είναι λεπτές οι γραμμές μεταξύ ικεσίας, ναζιού και χειριστικότητας.

 

Όχι, σκύλο είχα και στα 32, για την ακρίβεια στα 50 μου χρόνια ελάχιστα ήταν τα χρονικά διαστήματα στα οποία δεν είχα ένα ή περισσότερα σκυλιά.

Οι γάτες πάλι είναι νέα μόδα, τα τέσσερα γατάκια που βρήκα παρατημένα στην οικοδομή είναι οι πρώτες γάτες που έχω.

Σήμερα βρέθηκα με δύο σκαρφαλωμένα στον ώμο μου να κάνουν τους παπαγάλους, ένα στη βουδιαστική κοιλιά μου να κοιμάται του καλού καιρού και το άλλο να κόβει βόλτες πάνω στο γραφείο πατώντας ό,τι κουμπί υπήρχε στο πληκτρολόγιο. Καλά πήγε αυτό.

 

Τι χαρά!!!  

 

Αν δεν το βουλώσει μετά την απάντηση τότε δε μιλάμε πλέον για ικεσία αλλά για χειριστικό πρηξαρχιδισμό πεντάχρονου

 

Ναζιού; Πως το εννοείς το ναζιού; Υπάρχει λόγος που το διαχωρίζεις από τη χειριστικότητα;

 

Τα ναζάκια είναι ευθεία, η χειριστικότητα πλάγια.

 

Εντάξει σε αγαπώ