Παραλλαγές μιας απλής ερωτήσεως ( Προ κάποιων ευθυνών )

Ναι, αυτό που λες @Soraya είναι, ή τουλάχιστον πρέπει να είναι, η σωστή αφετηρία.

Αλλά επειδή μπορεί στη ζωή να μην ξεκινήσουν όλα σωστά, είναι παρήγορο τουλάχιστον να γνωρίζει κανείς ότι και για τα στραβά υπάρχουν πάντα διέξοδοι.

Το ξέρω ότι άλλο λέω αλλά...δεν ξέρω γιατί. Έτσι μου ήρθε να το πω. Κυρίως επειδή από ιδιοσυγκρασίας πιστεύω ότι όλα γίνονται και δεν υπάρχουν αδύνατα, οπότε υπάρχει πάντα κίνητρο να προχωρά κανείς.  

 

Ας ταμπελιάζουν αγαπητή @Mauve . Δική μου επιλογή δική μου ευθύνη.

 

υπάρχουν πολλά παραθυράκια για να καλύψεις αυτή την απάντηση.
οπότε: αν είναι κάτι που ίσως να συναίνεσε με προαιρετικούς όρους τότε μπορεί να πει "δοκίμασα αλλά"
αν πει εξ αρχής (ελαφρά την καρδία) ναι αμέ γιατί όχι... τότε ναι... δεν μπορεί να λέει και να ξελέει... αλλά τότε δεν μιλάμε και για κάποιον συνειδητοποιημένο άνθρωπο.
όπως ανέφερα και πριν και λες κι εσύ τώρα πολύ σωστά
τα πάντα είναι θέμα συνειδητοποίησης.
άρα αν συναινέσεις συνειδητοποιημένα και μετά αλλάξεις γνώμη... κάτι τρέχει... ακόμα κι εκεί όμως έχεις δικαίωμα συζήτησης ως υπο...

πάνω από όλα να ξέρουμε τι ζητάμε.
κάποτε ένας Κ μου είχε πει "πρόσεχε τι ζητάς γιατί μπορεί και να το πάρεις"
μετά από καιρό κατάλαβα τι εννοούσε  
είναι καλό το να θέλουμε και να αποζητάμε πράγματα. είναι ωραίο να έχουμε φαντασιώσεις.
αυτό δεν σημαίνει πως οι φαντασιώσεις μας έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα.

 

Το υ πρέπει να έχει πάντα διέξοδο. Είναι υ για κάποιο λόγο... Γιατί εκπαιδεύεται.
Δεν το θεωρώ μεμπτό το να μπορεί κάποιος να μιλήσει!
Γνωρίζω ζευγάρια όπου ακόμα και η σκλάβα έχει δικαίωμα μια φορά τον μήνα να λέει τα παράπονά της προς τον Αφέντη της.
Με σωστό τρόπο πάντα. Αλλά το έχει.
Δεν βλέπω παρά μόνο θετικά αυτή την κίνηση.

 

Kατά το meta - data ή κατά το μετά-πολίτευση?

 

Για όσο επιλέγω να μένω, δεν έχω "δικαίωμα" διαπραγμάτευσης στα γεγονότα-εντολες-αποφασεις που αφορούν τα κομμάτια ελέγχου που έχω παραδόσει.
Έχω δικαίωμα ενα ωραίο πρωί να μην θέλω να συνεχίσω να παραδίδω τα συγκεκριμένα κομμάτια ή και κανένα, και εκεί εχει δικαιωμα και το Κ μέλος να αποφασίσει αν θα ασχοληθεί να διαπραγματευτεί και να αλλάξει καπως η σχέση, ή να μην.

Εχω κάθε δικαίωμα, πριν μπω στην ντι/ες με το συγκεκριμένο Κ να επιλέξω τι θα παραδόσω απο αυτά που εκείνο θέλει να ελέγξει...και εκεινο εχει δικαίωμα να μην με δεχτεί καν αν για τα γούστα του δεν καλύπτεται.
Θα μπορούσαμε να πούμε..πως ενα υ έχει και "δικαίωμα" διαπραγματευσης των θελω του Κ, πριν μπλέξει. Απλά για μένα, αυτό καθαρά προσωπικό, ούτε αυτο "στέκει" γιατι δεν θα ήθελα ενα Κ που έχει "μοντάρει" τα θέλω του, είτε πριν, ειτε κατα τη διάρκεια, είτε στα του τέλους.


Edit : ασχετο η εκφραση και η επικοινωνια του υ με την διαπραγματευση και το τενις ελεγχου σχετικα με τις αποφασεις και τις πραξεις. Αλλο το ενα αλλο το άλλο..

 

Ακριβώς @kinsha no onna . Τα "u", όπως έχει επικρατήσει να περιγράφονται, είναι πάνω απ΄ όλα άνθρωποι. Ισότιμοι στα θεμελιώδη όπως όλοι οι άλλοι.

Ακόμα και αν κάποτε από επιλογή τους αποζητήσουν άλλου είδους μεταχείριση σε κάποιες προσωπικές επιθυμίες τους.

 

Οι λέξεις είναι ταμπέλες που όμως πάνω-κάτω πρέπει να αντιστοιχούν σε κάτι με κοινό παρονομαστή.
Όταν γράφω "μήλο", μπορεί εγώ να εννοώ κόκκινο μήλο, εσύ πράσινο, ή μαραμένο, αλλά δεν γίνεται να εννοεί ο ένας μήλο και ο άλλος πορτοκάλι. Αυτό σου λέει η @Mauve όταν σου προτείνει "να μελετήσεις λίγο παραπάνω τι σημαίνει sub και Dom". Αυτά που λες, ότι "το sub ή το Dom είναι απλά φαινόμενα, ιδιαιτερότητες, μερικές φορές της στιγμής, και αλλάζουν", και επίσης "Η πηγή τους όμως, που δεν αλλάζει, είναι τελικά ποιανού περνάει", απλά δεν στέκουν.

 

Για μένα στέκουν @Estelwen .

Δεν έχω πάντως την απαίτηση όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ σώνει και καλά να το αντιλαμβάνονται και οι άλλοι το ίδιο.

 

Aπορία: τι σημαίνει "συναινώ με προαιρετικούς όρους"; Αυτή δεν είναι συναίνεση, είναι το αντίθετο, είναι μια προσπάθεια μη-παράδοσης ελέγχου.

 

o kau;e

όταν έχω κάποια μαλακά όρια (μεταξύ του να το κάνω η όχι) τότε αυτό είναι συναινώ με προαιρετικούς όρους... όταν αποφασίσω να διευρύνω αυτά τα μαλακά όρια...

 

Δεν βλέπω το πως να παραμείνεις σε μια κατάσταση που έχει ξεφύγει από τα όρια του ηδονισμού και της απόλαυσης είναι θεμιτό οπότε αυτό το ενδεχόμενο είναι εκτός συζήτησης.

Αρχικά αναλύεις την θέση σου και ζητάς συγκαταβατική διάλυση. Αν δεν γίνει αποδεκτό αυτό, απλά απομακρύνεσαι. Εναλλακτικά καταλήγεις να συνευρίσκεσαι με ένα άτομο το οποίο θα προτιμούσες να αποφύγεις. Not fun.