Πειθαρχία vs Ικανότητα Διαχείρισης Κρίσης & Πειθαρχία vs Υπακοή

Κάνεις λόγο για την αναγκαιότητα της τιμωρίας στην εκπαίδευση;

Γιατί η έννοια της πειθαρχίας παραπέμπει αυθόρμητα σε παραστρατιωτικές οργανώσεις;; Η πειθαρχία αφορά και σε μικρά καθημερινά θέματα, όπως λ.χ. το μέτρο στη διατροφή (που ήταν η αφορμή για αυτό το νήμα), η ικανότητα να σιωπούμε όταν πρέπει, η τήρηση χρονοδιαγραμμάτων κ.α.
Όταν δε, γίνεται λόγος για σχέση Master/slave προκύπτει ξεκάθαρα κατά την κρίση μου, η αναγκαιότητα όχι μονάχα για υποτακτικότητα από την πλευρά του σκλάβου, και για ειλικρινή διάθεσή του για υπακοή, αλλά και για ύπαρξη μίας γενικότερης παιδείας προσανατολισμένης σε θέματα Αρχών.
Φυσικά αυτό έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την έννοια του σκλάβου: σκλάβο - Σπαρτιάτη, ή σκλάβο - είλωτα; Έχω δει να ισχύει και το δεύτερο, όχι όμως από Masters και Mistresses.

 

Για πολλούς λόγους παραπέμπει. Αλλά αν έπρεπε να διαλέξω έναν και μόνο θα διάλεγα τον παρακάτω.

Οι μίστρες ( από όσο διαβάζω στις προσωπικές εμπειρίες άλλων ) απευθύνονται στους υποτακτικούς τους, όπως ακριβώς απευθύνονται στους φαντάρους οι καραβανάδες.
Και δια του λόγου το αληθές ρίξε μια ματιά εδώ

Πολύ θα ήθελα να με πείσεις πως δεν είναι έτσι ...μα αν προσπαθήσεις να το κάνεις ...θα βαρεθείς να διαβάζεις παραπομπές.

 

Δεν ξέρω ΜάστερJP. Μα αν κάποιος που τώρα θα έμπαινε σε αυτόν το χώρο και θα αποδελτίωνε τον τρόπο που η πειθαρχία επιβάλετε ( δεν λέω εμπνέεται ) δεν θα ήταν μακρυά, δεδομένης και της γκαρτναρόμπας, στο να πιστέψει πως το bdsm είναι κάτι σαν τις παραστρατιωτικές οργανώσεις του 50.

 

Μιλώ για την αποσαφήνιση των ορίων του υποτακτικού από τον ίδιο. Πρέπει να μάθει ότι οτιδήποτε βρίσκεται αρκετά εκτός ορίων πρέπει να το δηλώνει παρά την ανάγκη του στο να υπακούσει. Ο κυρίαρχος δεν είναι Θεός. Μπορεί κάποια στιγμή να σφάλλει στις προβλέψεις του για τα όρια του υποτακτικού. Και όταν αυτός πέφτει έξω περιμένει από τον υποτακτικό να το δηλώσει, έστω και αν αυτό σημαίνει ανυπακοή την συγκεκριμένη στιγμή.

 

Προφανώς και θα ευδοκιμήσει ΜάστερJP. Κι όχι μόνον θα ευδοκιμήσει μα θα συνεχίσει το ίδιο τροπάρι.

Όσο ο χώρος δεν λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Όσο ο χώρος περιχαρακώνετε από το λάιφστάιλ το μαστιγίου, του βινίλ, της αγένειας, της αγραμματοσύνης, κλπ τόσο η «παραγωγή» θα είναι φτηνό αντίγραφο ιλουστρασιόν ωφελιμιτζίδων .

Θα άντεχες να γράψω για αυτό; Θα άντεχες να πούμε επιτέλους τα πράγματα όπως είναι;
Εγώ δεν θα το άντεχα. Όχι το να τα πω. Αλλά τη σιωπή που θα ακολουθήσει.

 

Δεν θα ήθελα να προσπαθήσω να σε πείσω, γιατί με ενδιαφέρει η γνώμη σου, όχι η συμφωνία σου.

Λαμβάνεις υπόψη το cuckolding ως δόκιμη μέθοδο επιβολής πειθαρχίας;

 

Ακριβώς για αυτήν την περίπτωση μιλώ Όμορφε. Το έχουμε ξανασυζητήσει κάποια στιγμή στο παρελθόν αν θυμάμαι καλά.

 

Η γνώμη μου λοιπόν είναι πως το bdsm όπως παρουσιάζεται από τους μετέχοντες σε αυτό είναι μια κακοστημένη ερασιτεχνική παράσταση, που τον μόνο σκοπό που εξυπηρετεί είναι η βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τις κάβλες τις στιγμής. Δεν συναρπάζει, δεν προκαλεί έκπληξη, και κυρίως δεν εξελίσσεται.

Παραμένει ένα εργαστήριο κοσμοπολίτικης συνείδησης που δεν έχει θάρρος να δει πως ο κόσμος γύρω του το προσπερνά.

Η υπακοή και η πειθαρχία λοιπόν για μένα είναι ένα ακόμη βαρίδι που δεν βοηθά την εξέλιξη, και αφήνει το βδsm να παραμένει ακόμα ένα θεατρικό δρώμενο.

Υ.Γ. Την παραπομπή στο κεράτωμα την έκανα για να παραλληλίσω την γλώσσα των καραβανάδων ( και λιμενεργατών ) με την γλώσσα που σε αυτό το θεατρικό χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες.