Πειθαρχια (F/m)

ένα από τα πράγματα που έχω καταλάβει μέσω της προσωπικής μου εμπειρίας είναι ότι η επανάληψη της τιμωρίας φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Δεν ξέρω αν φταίω εγώ ή η φύση μου, αλλά ξέρω ότι πολλές φορές επαναλαμβάνω κάποια λάθη χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υπάρχει σκοπός για την επανάληψη τους. Με αποτέλεσμα, αυτό που ονομάζεται domestic discipline να είναι ικανό μέτρο για να με φέρει σε τάξη.
Επίσης το πρόγραμμα και η οργάνωση του χρόνου φέρνουν σπουδαία αποτελέσματα.

 

Αυτό που έχω καταλάβει ως προς την αποτελεσματικότητα είναι το να υπάρχει σαφήνεια είναι αυτό που κάνει τη διαφορά... Τι θέλω να πω... Σε κάποια σαν εμένα που της αρέσει να χτυπάει και το κάνω για το κέφι μου, δεν είναι λειτουργικό στη δόμηση της καθημερινότητας, να συχγέονται όλα στο μυαλό του υποτακτικού... Διότι όταν λέω ότι μου αρέσει να χτυπάω, δεν σημαίνει ότι αλλιώς θα χτυπάω για το κέφι μου και αλλιώς θα τιμωρώ χτυπώντας, το ένα να είναι πιο αισθησιακό πχ και το άλλο πιο βίαιο και σκληρό. Δε μου χρειάζεται δικαιολογία για να χτυπάω όπως θέλω και όποτε θέλω... Δε με εξυπηρετεί λοιπόν το να συνδέεται το χτύπημα με τις τιμωρίες που επιβάλονται για πειθάρχηση του υπο όταν η σχέση έχει διάρκεια και κοινή καθημερινότητα και δεν είναι κάποιες μια στο τόσο συναντήσεις...

Αυτό που βλέπω ως πιο λειτουργικό είναι η επανάληψη... Πχ. Δεν έστρωσε το κρεββάτι ο υπό όπως θέλω... Για εμένα δεν είναι λύση να τον κοπανήσω γι αυτό... Μπορεί να τον έχω κοπανήσει ήδη πολλές φορές για τη διασκέδασή μου. Λειτουργικό είναι το να εξετάσω πρώτα γιατί συμβαίνει αυτό... Πχ. Μπορεί να έχει καταλάβει στο περίπου και όχι ακριβώς το πως το θέλω να είναι στρωμμένο...

Κάθομαι λοιπόν κοντά του, τον καθοδηγώ και τον διορθώνω βήμα, βήμα και μέσω της επανάληψης τον εξασκώ στο να το κάνει όπως θέλω... 'Εχω δει ότι ως τιμωρία είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να τον υποχρεώσω να το στρώσει και να το ξεστρώσει 30 φορές χωρίς να κάνει κάτι άλλο παρά να του χώσω 30 ξυλιές όσο δυνατές κι αν είναι... Διότι άντε και συμμορφώθηκε μετά τις ξυλιές και το έστρωσε καλύτερα... Υπάρχει πάντα η περίπτωση να το ξαναστρώσει άθλια για διάφορους λόγους και η κατάληξη σε ξύλο να μην είναι απαρραίτητα μη επιθυμητή από πλευράς του όσο επίπονη κι αν είναι... Ενώ η ποινή ότι αφαιρούνται όλα τα άλλα καθήκοντα και το μόνο που θα κάνεις κάθε μέρα είναι να στρώνεις και να ξεστρώνεις το κρεββάτι από το πρωί μέχρι το βράδυ μέχρι να το κάνεις τέλεια συνήθως δεν αφήνει περιθώριο για συχνή επανάλειψη του λάθους του υπό...
Και ακόμα καλύτερα αν η ποινή αυτή συνδιαστεί και με κάτι άλλο που πραγματικά κάνει το υπό να βαριέται....
   
Α.

 

@angel42 δεν διαφωνω με αυτο που λετε. Για μενα ο πονος λειτουργει διαφορετικα. Δηλαδη οταν προκειται περι εξυπηρετησης που σημαινει ποναω γιατι της αρεσει να με χτυπα λειτουργει αισθησιακα και ερωτικα. Οταν ομως ειναι τιμωριας και μπορει να ειναι ιδιας εντασης η ακομη και μικροτερης με "ποναει" πολυ περισσοτερο και γινεται μαθημα.

 

Φυσικά γουρούνι ισχύει και αυτό που λες... Για εμένα η λέξη κλειδί ως προς την πειθάρχηση όπως και την τιμωρία είναι "αποτελεσματικότητα"... Αν υπάρχει αυτή όλα βαίνουν καλώς, καυλερώς και ανθηρώς...  
Α.

 

Όχι, είναι γενικού πλαισίου. Όπως θα έπρεπε να είναι και η πλειονότητα των νημάτων που ξεκινούν τάχα μου γενκά αλλά καταλήγουν στο δίπολο γυναίκα υποτακτική, άνδρας Κ.

 

Επανάληψη τιμωρίας και σωστή καθοδήγηση.