Περί υποταγής, διαφόρων M/s D/s (Split από χαρτζιλίκωμα)

Επικοινωνεί τους προβληματισμούς / περιορισμούς που πιστεύει ότι δημιουργούνται και οι οποίοι μπορεί να ληφθούν υπ’ όψιν, ή όχι. Μετά απ’ αυτό και πέρα απ’ αυτό, δε διαπραγματεύεται κανένας με κανέναν. Τίθεται ο προβληματισμός. Η απόφαση δεν είναι δική της. Το τι θα γίνει, αν θα γίνει, πως λύνεται, αν δε λύνεται, ακόμη και η διάθεση να δοθεί σχετική εξήγηση δεν είναι δική της.


Συμπαίχτες υπάρχουν στα παιχνίδια.


Σε μια ομάδα ακόμη και των 2 ατόμων, ένας ηγείται, ένας κατευθύνει, ένας αποφασίζει. Καθολικά και όχι ως αποτέλεσμα κάποιου μπράντεφερ.

 

Σας χρειάστηκαν περίπου 500 λέξεις για να μην προσθέσετε τίποτε στο συνονθύλευμα κανόνων και πρωτοκόλλων που ήδη είχατε περιγράψει.

Στην αντίληψή μου, αρκούν πολύ λιγότερες λέξεις.
Στην ασυμμετρία ένας οδηγεί και ένας ακολουθεί, ο καθένας αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη της θέσης του.
Υπάρχει αυξανόμενη παράδοση απο τη μία και αντίστοιχα αυξανόμενη απόκτηση ελέγχου από την άλλη, μέχρι εκεί που μπορεί ο καθένας να στηρίξει τη θέση του.

 

Δεν είναι ούτε όρια ούτε όροι είναι μια πραγματικότητα που δύο ενήλικοι δεν μπορούν να μη λάβουν υπόψη. Στο κάτω κάτω δεν μπορεί το υ να κάνει κάτι για αυτό, δεν μπορεί να αρνηθεί τα παιδιά του και δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Για μένα, το να βάλει δύναμη, να βγάλει άγχος ένα υ για να "διαπραγματευτεί" ότι η εργασία της και τα παιδιά της θα έχουν πρώτη θέση - η εργασία της όχι ό,τι και να συμβαίνει, μπορεί, όπως σε όλες τις σχέσεις, να προκύψει λόγος και ανάγκη να μπει η εργασία σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε απαιτήσεις της προσωπικής ζωής, το αναγνωρίζει και ο νόμος ακόμα αυτό - θα ήταν έλλειψη κατανόησης και εξοικείωσης για το πώς είναι μια σχέση D/s ή M/s και πολύ μεγάλη επιφυλακτικότητα για τον λόγο αυτό.

Ακριβώς, επειδή είναι αυτονόητα δεν είναι προς διαπραγμάτευση. Διότι δεν μπαίνει θέμα επιλογής. Η διαπραγμάτευση είναι πάνω σε επιλογές, πάντα, και συνήθως επιλογές για το ποιος θα κάνει τα πιο δυσάρεστα και τα λιγότερο ανταποδοτικά, γίνεται πάνω σε αυτά που ο καθένας θα έχει κέρδος αν αποφύγει να κάνει.

Μάλλον θέλετε να βλέπετε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που συζητάμε εδώ. Πολύ σωστά, το BDSM είναι δομημένο. Ποιος, λοιπόν, ορίζει το πεδίο σε μέρος του οποίου θα δομηθεί το BDSM, η D/s ή η M/s σχέση του καθενός; Εσείς μας λέτε ότι το πεδίο αυτό το ορίζει το υ με τα όρια που θέτει. Προκύπτει το λογικό αδιέξοδο τι κάνει ο Κ τότε στην πραγματικότητα; Καθοδηγεί στον δρόμο που του χάραξε το υ; Ο @Libertine SD εξήγησε αναλυτικά ότι το πεδίο το ορίζει ο Κ και η διαμόρφωση μέρους του οικοδομήματος προκύπτει ανάλογα με την ικανότητα διαχείρισης της καθυποταγμένης. Θεωρώ την τοποθέτηση του @Libertine SD την πλέον ορθή γιατί δεν οδηγεί σε αδιέξοδα, πιο ακριβή και ότι δύναται να συμπεριλάβει και να ερμηνεύσει πολύ περισσότερες περιπτώσεις και καταστάσεις D/s και M/s.

Όλες οι σχέσεις βασίζονται στο ότι κάτι προσδοκά βάσιμα το ένα πρόσωπο από το άλλο και στο ότι υπάρχει ένας κοινός σκοπός. Η συνεχής κατάσταση διαπραγμάτευσης δεν βλέπω σε τι βοηθά, σε οποιαδήποτε σχέση πλην ορισμένων επαγγελματικών και μπορώ πολύ εύκολα να δω πού φθείρει και αφαιρεί δυναμισμό και απόλαυση.

Σε ποιους ακριβώς δείχνει ότι η υ δεν είναι ελεύθερη και για ποιον ακριβώς λόγο τους νοιάζει; Ο γάμος είναι η κατ' εξοχήν κοινωνική δήλωση ζευγοποίησης με πρωτίστως κοινωνικές απολαβές από αυτόν, για αυτό και υπάρχει άλλωστε, αλλιώς θα είχε καταργηθεί προ πολλού. Οι D/s και M/s σχέσεις είναι κατ' εξοχήν προσωπικές επιλογές. Δεν είναι για το τι θα δει και τι θα πει ο κόσμος!

 

Σε αυτό συμφωνούμε απόλυτα!

 

Φοβαμαι πως η ζωή σας διαψεύδει. Η ζωή είναι ενα συνεχές "Bras de Fer"

 

είναι ξεκάθαρο οτι αντιλαμβάνεστε, για δικούς σας λόγους, την κ/υ σαν ανταλλαγή κολάρων.

μπορεί η δική σας. δεκτό και κατανοητό.

 

Προτιμώ τα επικαμπύλια ολοκληρώματα. Έτσι εξετάζεται το κάθετί. Τα γενικά σύνολα οδηγούν σε αταξία και ασαφή συμπεράσματα.

 

- Δεχεστε το κολάρο μου δεσποινίς;
- Μμμμ, θα το σκεφτώ... Άντε καλά, το δέχομαι, αρκεί να σεβαστείτε τους αρχικούς μου όρους και να γνωρίζετε ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να (επί)βάλω καινούργιους.
- Ω, μα φυσικά, με κάνετε έναν πολύ ευτυχισμένο κυρίαρχο!

Τίτλοι τέλους και Γαμήλια μουσική στο backround.

 

Ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Θα δώσω την δική μου οπτική, που ασφαλώς δεν αποτελεί γενικό κανόνα, ούτε έχω την εμπειρία Σας, μόνο μέσα από το δικό μου βίωμα.

Υποτακτικότητα, πρόθεση υποταγής και υπακοή.

Ουσιαστικά όχι. Πιθανόν αναφερόμαστε σε πολύ αρχικό στάδιο συσχέτισης.

Αναλαμβάνει τους τομείς που ο/η Κ θέλει και μπορεί.
Αν δεν αναλάβει όλους τους τομείς θεωρώ ότι είναι Κ/υ.

Και σε αυτό το σημείο Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την ευκαιρία να πω την άποψη μου και ενδεχόμενος να με διορθώσετε αν κάνω λάθος.
Θεωρώ πως αν έχει εγκαθιδρυθεί Κ/υ, ο/η Κ θα αποφασίσει αν θα παραμείνει Κ/υ ή αν θα φτάσει έως Μ/σ.
Να ξεκαθαρίσω εδώ, για τυχόν παρεξηγήσεις, πως δεν εννοώ με αυτό πως το Μ/σ είναι προαγωγή, αλλά πως ο Κ θα αποφασίσει αν θα αναλάβει όλους τους τομείς του υ και θα γίνει ιδιοκτησία Του.

 

Δηλαδή M/s είναι να αναλαμβάνει ολους τους τομείς της ζωής της σκλάβας ο Αφέντης; Κι αν δεν θέλει ο Αφέντης να ασχολείται με όλα αλλά μόνο με αυτά που τον ενδιαφέρουν τι γίνεται; Ασχολείται με το ζορι;

Συγγνώμη αλλά για εμένα δεν είναι αυτή η ειδοποιός διάφορα.