Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος llazouli, στις 2 Σεπτεμβρίου 2009.

  1. Syrah

    Syrah Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων

     

    Αγαπητή Eugenie από έναν απαίδευτο υποτακτικό δεν μπορεί κανείς να αξιώσει πολλά πλην της πρόθεσής του να συνεργαστεί (η οποία υποτίθεται πως είναι αυτονόητη εφόσον επέλεξε να προσπαθήσει για μια M/s σχέση). Ούτε μπορεί κανείς νοήμων να τιμωρήσει έναν άνθρωπο επειδή δεν έκανε σωστά κάτι που δεν διδάχτηκε να κάνει.

    Από την άλλη πλευρά πρέπει να παρατηρήσω ότι για όλους τους υποτακτικούς που εκπαιδεύονται έρχεται η -δύσκολη άνευ αμφιβολίας- ώρα να αποχαιρετήσουν τα προνόμια του εκπαιδευόμενου και να αναλάβουν τις ευθύνες ενός εκπαιδευμένου. Γιατί μην ξεχνάμε ότι η εκπαίδευση στο BDSM εξυπηρετεί ένα σκοπό, και ότι η έννοια του σκλάβου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έννοια της παροχής υπηρεσίας.
     
  2. MasterJp

    MasterJp Advisor Staff Member In Loving Memory

    Re: Απάντηση: Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων

    Eugene,

    κατ' αρχας το παρενθετο ποστ προέρχεται από το νήμα περι κούρασης και αναφέρεται στην καθημερινότητα, μου είναι δύσκολο να φαντασθώ την καθημερινή χρηστικότητα ενός υ δεμένου χειροπόδαρα, φιμωμένου και με κλειστα τα μάτια.

    Περαιτέρω, φρονώ πως το ποστ σου επιβεβαιώνει τα όσα ήδη έγραψα ιδιαίτερα τα τονισμένα σημεία.

    Το εναυσμα για την τρέχουσα συζήτηση έδωσε η θέση μου πως η υποταγή δεν ειναι ρόλος αλλά συναίσθημα, βίωμα και εν κατακλείδει, ως προορισμός, τρόπος ζωής.

    Θα ήθελα να κάνω μερικές ερωτήσεις πριν αποπειραθώ να σχολιάσω / απαντήσω περαιτερω.

    Αναφέρεις πως δεν έχει εκπαιδευτει να του πετάνε το μπαλάκι (ανάληψη και οχι αρση πρωτοβουλίας, αρση εν προκειμένω θα σήμαινε ακριβώς το αντίθετο). Υποθέτω πως το "μπαλάκι" ειναι η λήψη αποφάσεων στην οποία αναπόφευκτα θα οδηγήσει η ανάληψη πρωτοβουλίας. Παρακάτω,όμως αναφέρεις πως το υ παίρνει παρα πολλες αποφάσεις για την σχέση. Αν δεν είναι η λήψη αποφάσεων το μπαλάκι αλλά η εκτέλεσή τους, τότε σε τι έχει εκπαιδευθεί το υ αν οχι σε ακριβώς αυτό;

    Παρακάτω αναφέρεις πως δεν θεωρείς σωστό να του ζητηθει ν' αναλάβει πρωτοβουλία αλλά να εξαναγκαστεί σε αυτό. Γιατί σε ενα εκπαιδευμένο υ, όπως η ιδια αναφέρεις χρειάζεται κάτι παραπάνω απο το να του ζητηθεί για να προβεί (βλ. εξαναγκασθει) σε δεδομένη πράξη;

    Αυτά που έχεις τονίσει (αλλά και η απάντηση σου στη Syrah) δείχνουν πως ήδη το υ αισθάνεται εξαναγκασμενο.

    Κοιτάζοντας τα οσα εγραψες με διαφορετικό ματι, καταλαβαίνω πως αυτό που εννοεις είναι να πάρει το Κ το υ από το χεράκι (που επιβεβαιώνεται και από την αναφορά στην φροντίδα). Επιμένεις πως το υ δεν τα θέλει όλα (ή τουλαχιστον οσα αφορούν τη λήψη αποφάσεων) έτοιμα;

    ΥΓ.Οταν έγραφα το συγκεκριμένο ποστ, ειχα κατα νου πρωτοβουλίες τύπου "γνωρίζεις πλεον τι με ευχαριστεί, καντο χωρις να χρειάζεται καθε φορα να σου ζητηθει ή εξηγηθει", συμφωνω πως θα έπρεπε να ήμουν σαφέστερος.

    Υποταγη δεν σημαίνει κατ' αναγκη αβουλία, αλλά περισσότερο δραση εντος συγκεκριμένου πλαισίου, η εκπαιδευση του υ άλλωστε σε αυτό κατ' εμε αποσκοπεί, όπως έχω αναφέρει εδω αλλά και αλλου: στο να μαθει να δρα αυτοβούλως με τον τρόπο που επιθυμαι το Κ χωρις το τελευταίο να χρειάζεται να επεμβαίνει στο παραμικρό.
     
  3. Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων


    Είναι ευχάριστο που το αντιμετωπίζετε τόσο μεγαλόψυχα, αλλά δεν νομίζω οτί οι άντρες Κ, ως επί το πλείστον, το αντιλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο.
    Ο όρος "απαίδευτος", μου ακούγεται "κάπως", θα προτιμούσα τον όρο "ανεκπαίδευτος".

    Πάλι κατά την ταπεινή μου, για πολλά χρόνια ξανθιά, γνώμη....
    Θεωρώ αρχικά, οτί ο εκπαιδευμένος δεν παύει να βρίσκεται ποτέ σε διαδικασία εκπαίδευσης, κι έπειτα, εξ αρχής ο εκπαιδευόμενος, φέρει ευθύνες.Ακόμη και για την παρουσία του. Για ποιό λόγο, ότ-αν αναλάβει περεταίρω ευθύνες, πρέπει ντε και καλά να αποχαιρετήσει τα προνόμιά του? Δεν νομίζω οτί υπάρχει σημείο σύνδεσης. Αλλά και να υπάρχει, δεν το κατανοώ, εν πάσει περιπτώσει.
     
  4. Syrah

    Syrah Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων

    Έχεις απόλυτο δίκιο.


    Η εκπαίδευση δεν σταματά, πράγματι, εν γένει. Η εκπαίδευση επί ενός συγκεκριμένου θέματος (νομίζω το αποσαφήνισα και προηγουμένως) όμως, κάποια στιγμή σταματά. Από εκείνη τη στιγμή και πέρα τα προνόμια του εκπαιδευόμενου (επί του συγκεκριμένου θέματος) κατά την εκτίμησή μου πρέπει να παύουν.

    Ο λόγος για τον οποίο η εκπαίδευση εν γένει δεν σταματά, είναι γιατί αμφότερα τα μέλη εισπράττουν από αυτή ευχαρίστηση. Και ο λόγος για τον οποίο εισπράττουν ευχαρίστηση είναι επειδή ο μεν υ αντλεί από τις επιδόσεις του αυτοπεποίθηση, ο δε κ αντλεί από τις επιδόσεις του υ ευχαρίστηση, όχι μόνο επειδή τελικά σε αυτόν θα καταλήξουν ως ποιότητα παρεχόμενων υπηρεσιών, αλλά και για τη χαρά της δημιουργίας. Επειδή μπόρεσε να του μάθει πέντε πράγματα και να πάνε μαζί την εκπαίδευση ένα βήμα παρακάτω.
     
  5. elfcat

    elfcat . Contributor

    Απάντηση: Περί υπoταγης και προσυμφωνημένων ρόλων

    Νομίζω ότι ένα τέτοιο νήμα θα ξεδιάλυνε πολλά... Είναι νομίζω τελείως άλλη η προσέγγιση όταν το D/s είναι η αφετηρία (η αναγκαία συνθήκη) και άλλο όταν είναι ο προορισμός..
     
    Last edited by a moderator: 30 Σεπτεμβρίου 2009
  6. llazouli

    llazouli Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Η Κούραση

    Προβληματίζομαι τι σημαίνει: ''αναγνώρισε τον εαυτό του''. Μεγάλη κουβέντα ! Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλο λόγο μη πεις.. ! Τώρα μη μου πεις, αγαπητή Syrah, πως κάποιος/α που έχει το στάτους slave, αναγνώρισε τον εαυτό του και του αποκαλύφθηκε πώς ο πυρήνας της ύπαρξής του είναι η κατάσταση δουλείας. Αν λειτουργεί έτσι το πράγμα, τι να το κάνει το bdsm… ,Δαφνί, του χρειάζεται! Αυτός που ορίζεται μάστερ κατά bdsm, δεν οφείλει να αποδεικνύει παντού και πάντα ότι είναι κυρίαρχος. Είναι απαραίτητο για να φέρει το στάτους, η κυριαρχία να στιγματίζει όλες τις πτυχές της ζωής του; Για τη σεξουαλικότητα μιλάμε που κατά bdsm, τίθεται υπό ορισμένο πλαίσιο έκφρασης των τάσεων και προτιμήσεων μας, αλλά δεν προσδιορίζει κι όλο φάσμα της ύπαρξης μας.

    Για να επανέλθω στο θέμα περί υποταγής και προσυμφωνημένων ρόλων, όσο το σκέφτομαι τείνω να καταλήξω ότι οι δηλώσεις περί διαθέσεων υποταγής, τα συμφωνητικά και άλλα τέτοια νόστιμα, αποτελούν καρυκεύματα, έπεα πτερόεντα που στην ουσία καμιά αξία δεν έχουν. Η ίδια η σχέση, η δυναμική της, η αλληλεπίδραση μεταξύ των δυο, ασχέτως διαθέσεων και ικανοτήτων, αναδεικνύει αν ο κυρίαρχος μπορεί να σταθεί ως κυρίαρχος, να επιβάλλει την υποταγή, την πειθαρχία, την τάξη εκ μέρους του υπό.
     
  7. Syrah

    Syrah Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Η Κούραση

    Έγραψα ότι κατά την εκτίμησή μου κάποιος που δηλώνει Master, είναι (ή θα έπρεπε να είναι) επειδή σε αυτό που λογίζεται ως Master από την BDSMική κουλτούρα εν πολλοίς αναγνώρισε στοιχεία του εαυτού του (και όχι επειδή γοητεύτηκε από αυτό το μοντέλο και προσπάθησε να χωρέσει εαυτόν στο καλούπι του).

    Δεν έγραψα ότι η πεμπτουσία της ύπαρξης ενός slave είναι το να είναι slave ή αντίστοιχα ότι ο Master πρέπει ή μπορεί να είναι Master επί παντός επιστητού. Ούτως ή αλλιώς η νοηματοδότηση της ζωής είναι μια αμιγώς προσωπική υπόθεση.

    Είναι δύο τελείως διαφορετικές διατυπώσεις η δική μου και τη δική σου και η μία δεν συνεπάγεται ούτε προαπαιτεί την ισχύ της άλλης.