Ποίηση της παρακμής. Η μοντερνιστική τομή.

Το μόνο που θέλω είναι να κοιμισω τη θλίψη μου.
Να την κοιμισω και να την ξεχάσω.
Όπως κάνω ότι ξεχνώ τόσα πράματα.
Κι ας μη τα ξεχνώ...

Σαίξπηρ

 

Gala (Θα γλεντήσω κι εγώ μια νύχτα)


Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί,
ελάτε στο δικό μου περιβόλι,
μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ
για ναν το ζήσουμ' όλοι.

Τ' αστέρια τρεμουλιάζουνε καθώς
το μάτι ανοιγοκλείνει προτού δακρύσει.
Ο κόσμος τω δεντρώνε ρέβει ορθός.
Κλαίει παρακάτου η βρύση.

Από τα σπίτια που είναι σα βουβά,
κι ας μίλησαν τη γλώσσα του θανάτου,
με φρίκη το φεγγάρι αποτραβά
τ' ασημοδάχτυλά του.

Είναι το βράδυ απόψε θλιβερό
κι εμείς θαν το γλεντήσουμε το βράδυ,
όσοι έχουμε το μάτι μας ογρό
και μέσα μας τον άδη.

Οι μπάγκοι μας προσμένουν. Κι όταν βγει
το πρώτο ρόδο στ' ουρανού την άκρη,
όταν θα σκύψει απάνου μας η αυγή
στο μαύρο μας το δάκρυ

θα καθρεφτίσει τ' απαλό της φως.
Γιομάτοι δέος ορθοί θα σηκωθούμε,
τον πόνο του θα ειπεί καθε αδερφός
κι όλοι σκυφτοί θ' ακούμε

Κι ως θα σας λέω για κάτι ωραίο κι αβρό
που σκυθρωποί το τριγυρίζουν πόθοι,
τη λέξη τη λυπητερή θα βρω
που ακόμα δεν ειπώθη.

Μαυροντυμένοι απόψε, φίλοι ωχροί,
ελάτε στο δικό μου περιβόλι,
μ' έναν παλμό το βράδυ το βαρύ
για ναν το ζήσουμ' όλοι.

K. Καρυωτάκης

 

Ο Άγιος

Μες σε μια κόλαση παθών - έργο δικό του -
Όταν βάρος φρικτών κι ανήθικων εικόνων τον πλακώνει:
Άλλη καρδιά ποτέ σαν την δική του δεν υπήρξε
Από αδύναμες ορμές τόσο γοητευμένη
Κι άλλη καρδιά απ΄ το Θεό τόσο βασανισμένη -
Τα χέρια τα λιπόσαρκα κι αλύτρωτα
Στον ουρανό σηκώνει
Δεόμενος.
Όμως την παθιασμένη, οργιαστική του προσευχή
Μόνο μια δίψα ακόρεστη τυραννική ορίζει,
Κι ή έξαψή της εισορμά
Και πέρατα απόκρυφα διασχίζει,
Μα ούτε
Και του Διόνυσου η βακχική ιαχή
τόσο δαιμονισμένα δεν ηχεί,
Σαν όταν η μαρτυρική του η κραυγή,
Μες σε θανάσιμη έκσταση και λύσσα που αφρίζει,
Εκπλήρωση απαιτεί: Εισάκουσόν με, Μαρία!

Γκεόργκ Τρακλ

 

Σχετικά με την ευθεία γραμμή

Δε θ’ αντιταχθώ
στα μαθηματικά,
πράγματι
η ευθεία γραμμή είναι η πιο σύντομη
απόσταση μεταξύ δυο σημείων,
όμως δεν είναι πάντα καλό να την χαράσσουμε.
Σε κάποιες περιπτώσεις
μπορεί να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον,
να πλησιάσουμε σχηματίζοντας κύκλο
απ’ το ένα σημείο στ’ άλλο,
δίνοντάς μας χρόνο να σιγουρευτούμε
αν είναι θεμιτό να τα ενώσουμε
ή αν αντίθετα
το καλύτερο είναι να τα αφήσουμε ασύνδετα επ’ άπειρον.
Καμιά φορά
το να χαράξεις μια απλή ευθεία γραμμή
ανάμεσα σε δυο σημεία, προκαλεί καταστροφή.

( Ferran Fernández )

* Μετάφραση: Βίκυ Ρούσκα

 

Υγραινοντας τη βραδινή μας πλάνη, μόνοι γλυκοφιλαμε το σκοτάδι.

 

Όταν περιμένεις τη σειρά σου
στις διάφορες αίθουσες αναμονής
επικάθεται στη γύρη των χειλιών σου
η διακεκριμένη εκείνη γεύση
της ομίχλης

Σκέφτεσαι
όλος ο κόσμος μια κλειστή
κι απέραντη αίθουσα αναμονής
κι όλοι εκτίουν την ποινή τους
εξορύσσοντας υπόκωφα το χρόνο

Και της μοναξιάς οι εκλείψεις
κυριολεκτικά σπανίζουν (Κλείτος Κύρου)
 

 

Ο άνθρωπος και τα φαινόμενα

Το χέρι σου είναι ένα σπαθί.
Πριν χτυπήσει την πέτρα, δεν ήξερα.
Αδιάκοπα, τώρα, νερό θαλασσί
αναβλύζει η καρδιά μου.
Πόσες μέρες και νύχτες,
πόσα χρόνια, δεν ήξερα.
Θα ’μουνα φαίνεται γιομάτος ραγίσματα. Πολύς ουρανός καταστάλαξε μέσα μου.

Ν. Βρεττάκος

 

Το μαχαίρι

Όπως αργεί τ’ ατσάλι να γίνει κοφτερό και χρήσιμο μαχαίρι
έτσι αργούν κ’ οι λέξεις ν’ ακονιστούν σε λόγο.
Στο μεταξύ
όσο δουλεύεις στον τροχό
πρόσεχε μην παρασυρθείς
μην ξιπαστείς
απ΄ την λαμπρή αλληλουχία των σπινθήρων.
Σκοπός σου εσένα το μαχαίρι.

Άρης Αλεξάνδρου

 

Αν δεν σου λείψει ένα κομμάτι ζωής,
όνειρα μην περιμένεις.
(Οδ. Ελύτης)
 

 

60 ΤΡΟΠΟΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ

Μπορείς να παίξεις με το σχήμα του εαυτού σου.
Λύσε το αίνιγμα με ένα καινούργιο αίνιγμα.
Ποτέ μην εμπιστεύεσαι την σιγουριά.
Βρες τι τρομάζει τα καθάρματα.
Κράτα τις αποφάσεις σου μακριά από τα όνειρα.
Γίνε δικός σου.
Εξοικονόμησε μυστήριο για τις δύσκολες ώρες.
Κρύψε την σιωπή σου.
Επικοινώνησε με τα τριγύρω σου θαύματα.
Μέτρα την νύχτα με βάση τις δυνάμεις σου.
Ξεκουράσου μέσα στο αίμα.
Λύσε τα μάγια της ύπουλης γαλήνης.
Αποθανάτισε τον πόνο.
Μπες στο πνεύμα της σκευωρίας.
Κατασκεύασε ένα σύννεφο.
Υποχώρησε για να είσαι κατανοητός.
Προχώρησε για να είσαι πραγματικός.
Χαμογέλασε με το τραγικό και το αληθινό.
Κάνε το σωστό.
Και ποτέ μην φωνάζεις στην αλήθεια να γυρίσει πίσω.
Ποτέ μην φωνάζεις στην αλήθεια σου να γυρίσει πίσω.Τώρα γύρισε…..

Ροίδης

 

"Μόνο ακριβώς στην ώρα τους περνούν οι άγγελοι
Ούτε πριν ούτε μετά." (Όλια Λαζαρίδου)
  

 

Ψηλαφώντας

Τα χέρια μου
το τέμπλο του είναι σου ανοίγουν
μ’ άλλην γυμνότητα σε ντύνουν
ανακαλύπτουνε τα δώματα του σώματός σου
τα χέρια μου
άλλο κορμί σκαρώνουν στο κορμί σου.

Οκτάβιο Παζ