Πολιτικές προεκτάσεις του bdsm

Διευκρινισεις λοιπον. Αντιλαμβανομαι οτι τα νεοτερα μελη δεν ετυχε να διαβασουν παλιοτερα νηματα γιατι αυτα ηταν θαμμενα στο φορουμ στα οποια μελη ξεκαθαρα δηλωναν οτι πρεπει να προκυψει βελτιωση της υποτακτικης απο τον Κυριο της. Η βελτιωση αυτη ηταν υποχρεωση του Κυριαρχου και γινοταν με χαρα απο αυτον, μεσα απο αναμορφωσεις προσωπικοτητας η ολοκληρωτικου επαναπρογραμματισμου της.Τα μελη αυτα που με θερμη υποστηριζαν τετοιες αποψεις δεν ξεχαστηκαν στο χρονοντουλαπο της ιστοριας του φορουμ , καποια απο αυτα ειναι ακομη ενεργα και ζουν αναμεσα μας αυτοανακυρησομενα σε advisor η contributor.
Στην ουσια τωρα. 'Βελτιωση προσωπικοτητας ', μια φραση που με εξοργισε οταν την διαβασα και αμεσως σκεφτηκα οτι οσοι υποστηριζουν οτι κατι τετοιο ειναι εφικτο η θεμιτο για μια υποτακτικη απο τον Κυριο ης ειναι φασιστες. Απο εκει προκυπτει το αρχικο νημα και η αναφορα σε μεγκελε κλπ Χρειαζεται να επιχειρηματολογησω περι αυτου;
Θα το κανω γιατι τα νεα μελη δεν ετυχε να διαβασουν τα παλιοτερα νηματα για να ξερουν τι φρουτα ευδοκιμουν στον εν λογω χωρο και λογικα απορουν για το που ειναι αυτοι οι φασιστες του αρχικου ποστ και το πως ο τροπος που κανει bdsm καποιος εχει οποιαδηποτε σχεση με τις πολιτικες του πεποιθησεις.
Η φραση 'βελτιωση προσωπικοτητας ' σημαινει οτι υπαρχουν optimal ρυθμισεις της οποιες καθε προσωπικοτητα οφειλει να εχει.Λογικη συνεχεια αυτου ειναι οτι υπαροχουν καλες και κακες προσωπικοτητες και φυσικα μηχανικοι πρσωπικοτητας που ειναι βελτιωτες αυτων.
Ας ειμαστε σοβαροι: οι μονοι που εχουν τη γνωση να επεμβουν σε μια προσωπικοτητα για να αλλαξουν κατι σε αυτη οπως πχ μια παθολογικη δομή με βαση ομως αντικειμενικα επιστημονικα κριτηρια ειναι οι ψυχιατροι. Οι τεχνικες επηρεασμου του ασυνειδητου δεν ειναι παιχνιδι, αλλα σπουδαζονται απο επαγγελματιες της ψυχικης υγειας για χρονια ωστε να μπορουν να τις εφαρμοσουν.
Οποιοςδηποτε ερασιτεχνης με το προσχημα οτι ειναι Κυριαρχος ή Σαδιστης νομιζει οτι μπορει να παιζει με τον ψυχισμο των υποτακτικων και να προσπαθει να αλλαξει κατα το δοκουν την προσωπικοτητα τους ,με σκοπο να γινει καλυτερο υποχειριο στα χερια τους , ειναι στα δικα μου ματια κοινος abuser και δεν κανει bdsm. Παραλληλα οι ερασιτεχνικοι χειρισμοι του στην καλυτερη δεν θα εχουν αποτελεσμα ενω στη χειροτερη θα βλαψουν με απροβλεπτο τροπο την υποτακτικη.
Η ιδεα οτι εχεις το δικαιωμα να επεμβεις σε μια προσωπικοτητα για να την 'βελτιωσεις' συμφωνα με τα δικα σου αυθαιρετα κριτηρια δειχνει ψευδαισθησεις μεγαλειου και ειναι φασιστικη και ως εκ τουτου επικινδυνη .
Η μεγαλυτερη ευθυνη του Κυριαρχου στο bdsm ειναι η ασφαλεια της υπο, σωματικης οσο και ψυχικης.
ΥΓ tender lilly εκπλησομαι για την αντιδραση σου στο νημα οταν ξερεις τι ειχε ειπωθει παλαιοτερα στο φορουμ. Εδω και χρονια εχω παγιες θεσεις και οταν τις εξεφραζα στο παρελθον ουδεποτε εκφραστηκες ετσι.Το αντιθετο μαλιστα. Κακες επιρροες τελευταια; μαντευω απο που.
ΥΓ2 Οντας ενηλικοι εχουμε και μια ζωη να ζησουμε οποτε τα ποστ δεν μπορουν να ειναι συχνα. Η πραγματικη ζωή ειναι πολυ πιο απολαυστικη και ουσιαστικη απο οτιδηποτε μπορει να συμβαινει σε virtual κοσμους.

 

@DeSade, αυτό που μας λες μου φαίνεται πως είναι my vice is o.k. yours is not και τίποτα άλλο.

Είναι εντάξει να μη σου αρέσουν τα βίτσια των αλλωνών γιατί αν σου άρεσαν θα τα είχες κι εσύ, το θέμα είναι τι κάνεις γι αυτό, τους αποκαλείς φασίστες; Τους αποκαλείς γενικώς οτιδήποτε χωρίς να έχεις μια απόδειξη, ένα σώμα του εγκλήματος για κάτι που συνέβη; Ή κάνεις κάτι, αν πράγματι υπάρχει πρόβλημα και δεν είναι η διαφορά αντιλήψεων το θέμα; Έχουμε νήματα σχετικά με την κακοποίηση που αναφέρονται στο τι μπορεί κανείς να κάνει όταν εντοπίζει κακοποίηση πραγματική αλλά είμαι βέβαιη ότι το ξέρεις και ο ίδιος. Το επόμενο θέμα είναι τι κάνουν αυτοί με εσένα, κυρίως για τη βαθιά σου δυσανεξία σε κάτι που χαρακτηριστικά ορίζεις ότι διαφέρει από το δικό σου πλαίσιο αναφοράς, αν πρέπει να κάνουν κάτι.

Όσον αφορά εμένα, πρώτον είσαι πάντα φίλος και πάντα χαίρομαι να περνοδιαβαίνεις από δω με τις δικές σου απόψεις. Μπορείς να φανταστείς και έγραψα άλλωστε, πόσες δεκάδες φορές στην παρουσία μου στο χώρο έχω ακούσει τα επιχειρήματά σου, με πολύ πιο πλάγιους τρόπους και για ευνόητους λόγους. Προτιμώ να τα ακούω από σένα, γιατι αν μη τι άλλο εκφράζεσαι ανυπόκριτα και δεν κάνεις high level trolling, παρά από κάθε γλαφυρό ακολουθητή ακολουθητών του Λακάν. Μετά, μια λεπτομέρεια, δεν μαντεύεις τι κάνω εγώ. Δεν φταις εσύ γι αυτό, απλά δεν έχεις στοιχεία.

Τέλος, εντυπωσιακή η εμπιστοσύνη σου στην σύγχρονη ψυχιατρική, αν και αυτή απευθύνεται σε ανθρώπους με προβλήματα ψυχικής υγείας, νευρωτικούς και ψυχωτικούς. Δυστυχώς όμως είναι γνωστές, ιδίως στους ίδιους τους ψυχιάτρους, οι αποτυχίες τους όσο και οι αποτυχίες των ψυχαναλυτών. Ο Λακάν είχε μερικές συντριπτικές, για τους άλλους, στην καριέρα του ως ψυχιάτρου και είναι κωμικά επιπόλαιοι, ανόητοι, και άσχετοι ορισμένοι από τους εδώ μέσα θιασώτες του να επιμένουν ότι μπορούν να φέρουν ερμηνείες του στα μέτρα τους για τους δικούς τους λόγους. Ο Σαρτρ στον καιρό του, χωρίς να είναι ψυχαναλυτής, έκανε "υπαρξιακή ψυχανάλυση" σε μερικές νέες, όμορφες και σαλεμένες δεσποινίδες τις οποίες γαμούσε κιόλας, μια δυο του αυτοκτόνησαν αλλά το ξεπέρασε άνετα. Βλέπεις, ο συνδυασμός ματαιοδοξίας, απανθρωπιάς και επιπολαιότητας που σε τρομάζει, αφενός δεν έχει σχέση με τον φασισμό και αφετέρου, και σε αυτό επιμένω μέχρι απτής απόδειξης για το αντίθετο, δεν έχει σχέση με τον σαδιστή Κυρίαρχο του Μ/s και τον σκλάβα του. Ας αφήσουμε τους ψυχιάτρους σε αυτούς που τους έχουν πραγματικά ανάγκη και ας σεβαστούμε τον ρόλο τους διότι είναι χρειαζούμενοι εκεί που είναι και μακάρι οι αποτυχίες τους να γίνονταν λιγότερες. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα σε αυτούς που αναζητούν την ερωτική και προσωπική πληρότητα σε μια σχέση Κυριαρχίας - υποταγής όπου έτσι ζουν και εκφράζονται κάθε μέρα, ισχυρά και αδιαπραγμάτευτα. Άλλωστε, η ψυχανάλυση αναγνωρίζει τον σαδομαζοχισμό και την ανταλλαγή ελέγχου ως μια κατάσταση σαφώς διαφορετική από την κακοποίηση και δεν κάνει τόσο εύκολα τον συσχετισμό που κάνεις.

Θα μπορούσα να πω κάποια πράγματα για το M/s που κολυμπάει στα βαθιά και για το πώς γίνεται με ασφάλεια, σύνεση και συναίνεση, προφανώς μεταξύ υγιών ανθρώπων και   όσο δεν παίρνει αστών, στην μετα-αστική και μετα-καταναλωτική εποχή μας   Δεν επιθυμώ όμως να γίνω απολογητής του τρόπου με τον οποίο ζω και είμαι ευτυχισμένη ανήκοντας με κάθε τρόπο στον Αφέντη. Αντι γι αυτό, σε ρωτώ @DeSade, γιατί, αντί να τρωγόμαστε χωρίς λόγο και αιτία, να μη μιλάμε για το S/M ωμό και με το αιματάκι του, το οποίο άλλωστε είναι κοινό σημείο αναφοράς γιατί, και σε αυτό έχεις απόλυτο δίκιο, η πεμπτουσία του σαδομαζοχισμού αλλά κατ εμέ και του BDSM είναι ο πόνος;

 

Βαρύς Καρτέσιος πλάκωσε
μαύρος σαν καλιακούδα
μέσα στη Λιλιπούπολη
του δήμαρχου Χαρχούδα...

Βαράνε εκεί υποστηρικτές
αμύνονται οι "άλλοι"
κι οι δυο τους δεν κατάλαβαν
πως είν' στο ίδιο μπουκάλι.

(Δεν έχω κάτι με τον Καρτέσιο, αλλά με τους ερμηνευτές του), τους "άλλους")...

 

Το ''πρέπει να προκύψει'', από τα ''προκύπτει'', ή ''έχει προκύψει'', απέχει παρασάγγας. Τα δύο τελευταία χρήζουν εμπράγματης στήριξης και αποδείξεων στην πραγματική ζωή, με αναφορές σε εμπειρίες και γεγονότα.
Αμφιβάλλω ζωηρώς αν όντως υπάρχει κάποιο καταγεγραμμένο παράδειγμα μόνιμα ''επαναπρογραμματισμένης'' υποτακτικής επί του οποίου θα μπορούσαμε, ίσως, να συζητήσουμε. Ακόμη κι αν υπήρχε και πέρα από τις όποιες συζητήσεις ημών των απ΄έξω, ποιος και με ποια ιδιότητα είναι αυτός, ο οποίος θα εισχωρήσει στο μυαλό της και θα διαπιστώσει τις συντελεσθείσες δομικές αλλαγές προσωπικότητας και χαρακτήρα για τις οποίες μιλάμε; Πέρα από τους ευσεβείς πόθους ή τις προβολές των επιθυμιών επί της πραγματικότητας, του Κυρίαρχου ή ακόμη και της ίδιας.

Αν με τον όρο ''βελτίωση προσωπικότητας'' αναφερόμαστε σε δομικές αλλαγές στο χαρακτήρα ενός ανθρώπου, αυτούς που επιθυμούν, ή διατείνονται ότι μπορούν κάτι τέτοιο, προσωπικά, δεν θα τους χαρακτήριζα φασίστες (κρατώ τον χαρακτηρισμό για άλλα λουλούδια), αλλά αιθεροβάμονες μαθητευόμενους μάγους.
Από εκεί και μετά, το να βρίσκει ένας Κυρίαρχος απολαυστική την εκπαίδευση μιας ''Ρίτας'', καλλιεργώντας το πνεύμα της, λόγω και έργω, είναι διακριτό και θεμιτό.
Άλλωστε, τέτοιου είδους επιρροές, είναι από συνηθισμένες έως αναπόφευκτες μεταξύ ανθρώπων που συμπορεύονται για πολλά χρόνια, εντός ή εκτός BDSM. Απλά, εντός, το βέλος της επιρροής, έχει συνήθως κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω.

 

Δεν ξερω τι λετε, παντως εαν ηθελα να πολεμησω την επιθυμια να με εξουσιαζουν, να με μαστιγωνουν και να μου τον βαζουν με στραπον, σιγουρα θα γινομουνα πολιτικος. Μαλλον τους δινει την ψευδαισθηση οτι εχουν υπο ελεγχο επιθυμιες για τις οποιοες ντρεπονται. Φυσικα αυτο ειναι ακατορθωτο, οποτε συνηθως μας γαμανε το πρωι και καποιος/α τους γαμαει το βραδυ. Ειναι μια μακροχρονια ισορροπια.

 

Εγω λεω να βρω μια ντομα να μου κανει αποδομηση και συνθεση χαρατηρα, μην τα δινω σε ψυχιατρους εχουμε και κριση...

 

κάπως έτσι;    

 

ε οχι ρε φιλε!!! οχι και ροζ κολλαρο!!! ειπαμε...

 

Γιατί καταφρόνια βρε gaby;
Ιδού το σκεπτικό μου αν θες για το λιγόλογο της απάντησης:
Απ τη μια ο Τσίπολα τα λέει εντελώς απλά και απολύτως λογικά που, από μένα τουλάχιστον, δε χωρεί αμφισβήτηση. Απ την άλλη, μόνη σου είπες και στο πρώτο σου ποστ και στο δεύτερο σχετικό, ότι δεν έχεις δεδομένα. Ούτε εγώ. Το σύστημα επομένως με τόσους αγνώστους δεν επιλύεται.
Τι θα περίμενες να σου πω; Πως κακώς ο DeSade δίνει λύση στο σύστημα;
Το είπα λίγο παραπάνω απευθυνόμενη στον MasterJp: Ο DeSade κάνει κακή ανάλυση.

Σε σχέση με τις ενδεχόμενες ευρύτερες συνέπειες τι θα ήθελες να κάνω; Να υποψιαστώ ότι ήθελες να βάλω ως άγνωστο στο σύστημα τον DeSade; Αρνούμαι να σου αποδώσω τέτοια πρόθεση.

Όμως, αν θέλεις περισσότερη κουβέντα σε σχέση με τις ευρύτερες συνέπειες, καλώς ή κακώς η κινδυνολογία αποδεικνύεται πάντα μια κακή πολιτική εκστρατεία. Το έδειξε κατάφορα το δημοψήφισμα Πινοσέτ του 1988, που η ελάχιστου χρόνου εκστρατεία της “χαράς” έφερε το ΟΧΙ, και η “κάντο όπως η Χιλή” δική μας επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως.

Ο τρόπος συσπείρωσης της κινδυνολογίας είναι αμφιβόλου αποτελέσματος και περιορισμένος χρονικά, έχοντας από τη φύση του ενδογενή απώθηση.
Να το θεωρήσουμε δεδομένο λέω πια.

Εδώ μπορείς να πεις με τα δίκια σου ότι γύρισα το κεφάλι από την άλλη. Κι έτσι θα παραμείνω.

...
Όσον αφορά τις εντάσεις η αντίρρηση μου δεν είναι αισθητική. Είναι λογική.

 

Εξ όσων γνωρίζω, ο κυριούλης που ψάρεψε μέσω διαδικτύου κάποιον αφελή που δέχτηκε να διαθέσει εαυτόν προς κανιβαλισμόν, καταδικάστηκε για φόνο, παρά τη γραπτή συναίνεση του κανιβαλισθέντος. Το κατηγορητήριο δεν έκανε λόγο για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Δε γνωρίζω την υπερασπιστική γραμμή του συνήγορου του κανίβαλου, αλλά εικάζω πως δεν επικαλέστηκε τη συναίνεση του κατασπαραχθέντος. Αν το έκανε, σίγουρα θα αθώωνε τον πελάτη του  

Δε γνωρίζω επίσης περίπτωση αναδόμησης προσωπικότητας που να έφτασε στα δικαστήρια. Προφανώς το αναδομηθέν υ είχε, μεταξύ των άλλων, προραμματιστεί ώστε να μην καταγγείλει το γεγονός. Άλλωστε, δυσκολεύεται πλέον να αρθρώσει προτάσεις πέραν της: "sub is happy to serve"... 

 

έχουμε δεδομένο πάντως πως η υ είναι το αδύναμο μέρος μιας σχέσης και ο Κ αυτός που μπορεί να την καλλιεργήσει, ε? επειδή στάνταρντ ο Κ είναι ένας επιστήμονας, ένας διανοούμενος, ένας καλλιτέχνης και η υ ένα ακατέργαστο κομάτι μάρμαρο που περίμενε όλη της τη ζωή τον πυγμαλίωνα    

 

@DeSade
Με όλο το σεβασμό και σε εσάς και στις απόψεις σας, και εφόσον επιθυμείτε όντως μια συζήτηση...  

Το γεγονός ότι σας εξόργισε μια τέτοια φράση, κατά τη γνώμη μου, μάλλον δείχνει ότι εσείς έχετε κάποιο ειδικό νοηματικό ή και συναισθηματικό φορτίο για τη φράση αυτή. Ο όρος βελτίωση δείχνει μια τάση προς κάτι, και ως τέτοια (τάση) δεν βρίσκω κάποια ιδιαίτερη νοηματική ένταση σε αυτή, σίγουρα όχι που να δημιουργεί οργή.

Πιστεύω πως όλοι λίγο ή πολύ προσπαθούμε για τη βελτίωση και όχι την "επιδείνωση" της προσωπικότητας μας: διαβάζουμε, συζητάμε, πηγαίνουμε σινεμά με σκοπό όχι μόνον τη διασκέδαση, ταξιδεύουμε κλπ

Κι εσείς θεωρώ ότι επιθυμείτε τη βελτίωση σας αλλά και των άλλων (χωρίς βέβαια να τους ζητάτε κάποια δέσμευση επ' αυτού ή να την επιβάλλετε) αφού επιθυμείτε το διάλογο με τα νήματα σας κατά καιρούς.

Αν έχετε κάποια αρνητική εμπειρία από τον όρο "βελτίωση προσωπικότητας" είναι σεβαστό. Από εμένα τουλάχιστον απολύτως. Αλλά από αυτό μέχρι αυτό:

νομίζω υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Optimal δεν υπάρχουν κατ' εμέ γιατί δεν υπάρχει ταβάνι προς τα πάνω (όπως δεν υπάρχει ταβάνι στην ελευθερία, στην ευτυχία, στην απόλαυση κλπ). Optimal με την έννοια του ταβανιού, του "κάλλιστες". Καλύτερες ρυθμίσεις ή μάλλον καλύτερες καταστάσεις προσωπικότητας σαφώς και υπάρχουν όμως. Και με τον τρόπο που ανέφερα παραπάνω αλλά και άλλους, όλοι για αυτές παλεύουμε ή προσπαθούμε.

Ναι υπάρχουν. Σαφώς και υπάρχουν. Τουλάχιστον για τον καθέναν εξ ημών. Κατά 2 τρόπους τουλάχιστον:

1. Αυτές οι προσωπικότητες που επιλέγουμε εμείς κατά καιρούς να έχουμε (συνήθως η μια ως προστάδιο για την επόμενη). Δεν πιστεύω ότι κανείς προσπαθεί να έχει κακή ή χειρότερη προσωπικότητα. Επιλέγει με βάσει αυτό που ορίζει ως καλύτερο ή προτιμότερο για τον ίδιο.

2. Οι προσωπικότητες που επιλέγουμε να έχουμε στη ζωή μας: προτιμάμε κάποιους ανθρώπους για φίλους και όχι κάποιους άλλους. Γιατί η προσωπικότητα των πρώτων είναι καλή για εμάς.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν και καλοί και κακοί άνθρωποι. Όχι, όχι για εμένα τουλάχιστον. Μπορεί ένας άνθρωπος να περνά μια κακή περίοδο και η προσωπικότητα του να έχει κάποια κακά ή πώς να το πω... τραχιά χαρακτηριστικά. Αυτός ο άνθρωπος βεβαίως μπορεί ανά πάσα στιγμή να απαλλαγεί από αυτά. Και πρώτα από όλα για τον ίδιο, τη δική του ευημερία.

Αυτό δεν βλέπω πώς προκύπτει από το προηγούμενο. Πρώτοι και μόνοι "βελτιωτές" της προσωπικότητας μας είμαστε εμείς. Αυτό που μπορεί να είναι οι άλλοι είναι αφορμές, καλά παραδείγματα ή και στηρίγματα μας σε κάποιες φάσεις που νιώθουμε να μην έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε εντελώς μόνοι μας αυτό.

Οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας, αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να βοηθήσουν έναν άνθρωπο να έρθει σε μια νηφάλια κατάσταση (π.χ. κατασιγάζοντας με κάποια θεραπευτική αγωγή, φαρμακευτική ή μη μια ψύχωση που μπορεί να έχει). Όταν ο άνθρωπος έρθει σε νηφάλια κατάσταση, τότε θα αποφασίσει μόνος του αν θέλει να αλλάξει.

Αν ήταν αλλιώς, όλες οι θεραπευτικές αγωγές στην ψυχιατρική θα πετύχαιναν. Αυτό απέχει μακράν από την πραγματικότητα.

Και γιατί είναι δεδομένο ότι για να επηρεάσει κάποιος την προσωπικότητα του άλλου "μιλάει"/ επηρεάζει το ασυνείδητο του; Οι αποφάσεις δεν έρχονται από το ασυνείδητο, έρχονται από το συνειδητό, από το εγώ, που μπορεί και δαμάζει το ασυνείδητο, δεν το ελέγχει πλήρως βέβαια. Αλλά και το ασυνείδητο δεν εξουσιάζει το συνειδητό.

Και κάπου εδώ νομίζω διαβάζω τη διαφωνία σας με τον όρο "βελτίωση προσωπικότητας". Στο "με σκοπό να γίνει καλύτερο υποχείριο στα χέρια τους". Όποιος προσπαθεί να δείξει έναν δρόμο που κρίνει ότι ίσως βοηθήσει τον άλλο να είναι πιο ήρεμος, με λιγότερες ενοχές, με λιγότερο άγχος κ.ά. δεν τον θέλει υποχείριο του. Τουναντίον. Μπορεί και να τον "χάσει" από υποτακτικό. Κάλλιστα. Και όμως του δείχνει ένα δρόμο, μια πρόταση έστω του "ίσως μπορείς με αυτό τον δρόμο (που είναι δικό ΣΟΥ πάντα) να νιώθεις πιο όμορφα". Το αν ο άλλος (ο υποτακτικός) θα πάρει την απόφαση, είναι ΜΟΝΟΝ δικό του θέμα.

Και για να μην μιλάω στον αέρα να πω ότι από τουλάχιστον 2 σχέσεις μου στο BDSM νιώθω να έχω βιώσει αυτό που λέμε "βελτίωση". Προσωπικά το βλέπω απλά ως ένα δρόμο προς τη δική μου ευτυχία και ευημερία. Οι 2 άνθρωποι που μου το προσέφεραν αυτό στάθηκαν απλά "αφορμές" ή -επειδή δεν μου αρέσει η λέξη- ως παραδείγματα για μένα. Δεν με υποχρέωσαν να κάνω τίποτε απολύτως. Και οι δυο με θέλησαν και με αγάπησαν και με αγαπάνε ακριβώς όπως είμαι. Αν εγώ επέλεξα να υιοθετήσω κάποιες προτάσεις τους ή κάποια παραδείγματα τους, δεν τους αλλάζει κάτι.

Δεν έκανα τίποτα που δεν ήθελα (σε επίπεδο αλλαγών), τίποτα με τη βία, τίποτα με φασιστικά προτάγματα.

Μόνον ότι έγινα και γίνομαι πιο χαρούμενη, πιο γαλήνια, ότι απολαμβάνω περισσότερα και έτσι χαίρονται μέσα από μένα, όχι για εμένα όπως χαιρόμαστε αν μας πέτυχε μια πίτα.