Πολυγαμία και ειλικρίνεια των Κ

Ποιό από τα δυο "παιδάκια" το λέει αυτό είπαμε..?

 

Χαχαχαχαχα αν ακολουθήσουν κάνα δυο τέτοια ποστ ούτε που θα θυμάμαι τι ήθελα να πω...

Αυτό το λέει το Μεγάλο το παιδάκι γιατί το Μεγάλο παιδάκι πίστεψε ότι συναναστρεφεται έναν ενήλικα που συναίνεσαι...

Γιατί για τέτοια παιδάκια μιλάμε. Συναινουντα και ενήλικα.

Εάν οι άνθρωποι δεν εννοούν αυτά που λένε, θα ρίξουμε (ολη) την ευθύνη σε εκείνους που τους πίστεψαν;

 

Η θρησκευτικότητα (ως σημείον) με όλα τα συμπαρομαρτούντα της καταπιστεύεται δηλαδή στο "ως εμεγαλύνθης, τα πάντα εν σοφία εποίησας"...;
Μμμμμ.... εμούγκρισεν αυτός (μπορεί κι Αυτός)...
(Θα μας δείρουν σε λίγο, αλλά τεσπά, εμένα μού αρέσει ενίοτε υπό καταλλήλους συνθήκας να προγκάρω, η λέξη-κλειδί είναι το καταλλήλους)...

 

Θα ήθελες να μου το κάνεις λίγο πιο φραγκοδιφραγκο γιατί κάπου κάτι δεν κάνει επαφή;  

Όχι τίποταλλο μη διαφωνησουμε και ενώ συμφωνούμε

 

αυτό θα 'κανε τη συζήτηση δυό σελίδες· σκάρτες.

 

Ευχαρίστως...
Λέω πως αν κι όλοι μας κάπου, κάπως γουστάρουμε κάτι υπερβατικό, καλόν είναι (ως συνιστώμενη καλή πρακτική, έστω), να γνωρίζουμε τα τι και πώς...
Βεβαίως και προϋποθέτει το κάτι τις αυτό, βεβαίως και δεν κάνεις ομελέτα αν δεν σπάσεις αυγά, αλλά τουλάχιστον άμα τα σπάσεις, ξανά τουλάχιστον, φρόντισε να μη λερώσεις τα ρούχα σου***...

____________________________________
...συντάσσεται με το "κανακάρη μου ν' ακούς την μανούλα που' σ' αγαπάει και πάρε και μια μπλούζα μην κρυώσεις"...)

 

Je vous en prie tous a #450..!

 

Μιας και μου δίνεις λοιπόν αυτή την ευκαιρία, και μιας και ο μηλίτης ανέβασε τον Πειραιά μέσα μου σε φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα ας ρίξω και εγώ ένα ραντάρισμα. Βέβαια, πριν κάθε καλή ιστορία, να πω ότι είναι η γνώμη μου και μόνο, βασισμένη σε διάφορες εμπειρίες μου και οποιαδήποτε σχέση με πραγματικά πρόσωπα είναι τουλάχιστον συμπτωματική.

Και έρχεται η Τρίτη Εποχή και οι άνθρωποι και τα ξωτικά μαζί με τους νάνους, σκότωσαν τον κακό Αφέντη και Μάστερ οφ Ντιζάστερ Σαουρον. Και ξημερώνει η Τέταρτη Εποχή του Ρόμπερτ Τζόρταν. Η ιστορία μας έχει πρωταγωνίστρια την δική μας Ματίνα Μανταρινάκη. Την Ματίνα της γειτονιάς των υ.
Μαυρομαλλούσα κοπελιά λοιπον, στο άνθος της νιότης και της υποταγής της, βρίσκει Αφέντη βαρβάτο και στιβαρό. Τα μπράτσα του έκρυβαν τον ήλιο.

Δική σου θέλω να είμαι Αφέντη μου του είπε.
Θα είσαι, απάντησε ο Αφέντης και η Ματίνα χαμογέλασε. Αλλά είμαι πολυγαμικός, συνέχισε ο Αφέντης και η χαρά χάθηκε από τα μάτια της Ματίνας.

Πήγε σε μάγισσες σε χαρτορίχτρες. Είχε ένα γκρουπ τσατ στο φβ και ένα στο γουατσάπ.

Πες ναι! Πες ναι σε όλα είπαν και οι μάγισσες και οι χαρτορίχτρες. Στα τσατ έπαιζαν εμότζι με καρδούλες.
Πες ναι και όταν σε ερωτευτεί δε θα θέλει να κοιτάξει άλλη! Θα είναι μόνο δικός σου για πάντα δικός σου και η Ιερη Πούτσα του Αφέντη μήτε άλλο μουνί θα θέλει μήτε άλλο κώλο.

Και αγαλίασε η Ματίνα. Και είπε ναι σε όλα! Πήρε νυφικό, αγόρασε μπουμπουνιέρες και έκλεισε την Παναγιά την Γοργόνα για να γίνει ο γάμος κοντά στη θάλασσα.

Και μία Τετάρτη απόγευμα, της είπε Αφέντης...Φτιάξε μία το φαί, πάω να ρίξω ένα πούτσο στη Γκαλάντριελ και θα έρθουμε να φάμε όλοι παρεα.

Η Ματίνα μας τα έχασε. Λόγκαρε ευθύς αμέσως στο γουατσαπ και είπε σε όλες τις φίλες της ότι ο Αφέντης της, είπε ψέμματα! Την κορόιδεψε η απαλή του χαίτη και εκείνη η τσιπούρα που είχαν φάει στη Σαντορίνη!

Γάμησέ τον τον μαλάκα, αποφάσισε η συνέλευση. Ποτέ δεν σε ήθελε και ποτέ δεν σε αγαπούσε! Αν το έκανε δεν θα πήγαινε με άλλη! Και συμφώνησε η Ματίνα, έτσι ήταν, είχε πέσει θύμα του παλιάθρωπου και πήρε όρκο βαρύ, και άλλαξε τον τίτλο της συνομιλίας στο φβ σε "όλοι οι πολυγαμικοί είναι ψεύτες" και πήγε και παντρεύτηκε τον Μάριο, τον σερβιτόρο που τους είχε σερβρίρει την τσιπούρα... Και πέθανε η χαροκαμμένη Ματίνα και από τότε το πνεύμα της στοιχειώνει διάφορα φόρουμ που μιλούν για την πολυγαμία καθως και την ταβέρνα στην Σαντορίνη.

Δι εντ.

 

Έλα ρε..!
Εσύ μιλάς για σχεδόν κανονικό πανωχερά και βάλε...
Τσάμπα μαρ' συ τα γράφω 'γω τα ποιήματα του αρματολού λιμπερτίνου..?
Τσάμπα το όλο νόημα "υπό καταλλήλους συνθήκας"..?
Εεε, τώρα..!

 

Τι να σου πω... Εγώ πάντα με τον Σαουρον ήμουν...  

 

Κακιστρω.... 
Ο Γκάνταλφ γαμαει όμως.... 

 

Πολύ μ'αρέσει αυτό το νήμα!
Θα σας πω και τη δική μου ιστορία  

Πίσω στο χρόνο...

- Κύριε,είσαι πολυαμορους;
- Σιχαίνομαι την πολυερωτια.
(Δεν έχει αλλαχθεί ούτε κόμμα )

Και είναι που λέτε το Ντινακι,χαρούμενο κι ευτυχισμένο!
Κι έχει αποχωρήσει από το φόρουμ και ζει το Μ/σ της.
Κι εκει μεταξύ υπακοής και ευτυχίας,συζητάει με την κολλητή της τι είναι αυτό που ζει.
Και η κολλητή ενθουσιάζεται και θέλει κι αυτή να μπει στο φόρουμ να διαβάσει.

- Να σου πω ρε Ντινα,δε μπαίνουμε από το προφίλ σου να μου δείξεις;
- Αχ! Το έχω κλείσει το δικό μου προφίλ.
Δεν πειράζει όμως,θα φτιάξουμε τώρα ένα καινούριο μαζί  

Και φτιάχνω το προφίλ και διάβαζε η κολλητή και εξηγούσα εγώ πώς και τι.

- Να σου πω ρε Ντινα,ο Κυρης σου ποιος ειναι;
- Κάτσε να σου δείξω.

Και της δείχνω...

Μετά από μέρες λαμβάνω ένα τηλεφώνημα από την κολλητή,η οποία με προτρέπει να μπω στο νέο προφίλ και να διαβάσω ένα μήνυμα.

Μπαίνω κι εγώ σειναμενη κουναμενη να δω τι είναι αυτό το μήνυμα.

Να σας αφήσω να μαντεψετε;

Καλά...θα σας πω εγώ.
Ήταν από τον Κυρη μου!
Ναι ναι!
Ο Κυρης μου που σιχαινοταν το πολυαμορους,έψαχνε κι άλλες υ!
Και μένει το Ντινακι καπως ετσι:


Μη σας τα πολυλογώ...δεν του είπα ποτέ τι έγινε,απλά χωρίσαμε.
Κι αν δεν είχε αποχωρήσει από εδώ,δε θα το έγραφα ποτέ.