Πολυγαμία και ειλικρίνεια των Κ

Αν φορούσα καπέλο, θα στο έβγαζα. Επιτέλους κάποιος, που - για μένα - μάλλον κατάλαβε το εισαγωγικό post ή τουλάχιστον προσπάθησε να το καταλάβει.
Και πάνω απ' όλα απέφυγε τα ανούσια κλασικά κατά αοράτων "εχθρών".

 

Δεν έχω τρόπο να απαντήσω ή να σχολιάσω κάτι πάνω σε αυτό χωρίς να κάνω ερωτήσεις που είτε θα ακουστούν σκληρές είτε θα προκαλέσουν παραπάνω πόνο αποτι ήδη σου προκάλεσαν και αυτό δεν το θέλω.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αν αναλογιστεις το timeline σου ήταν κάπως έτσι:
"Δεν ήξερες αν μπορείς, μπορεσες, τα καταφερες, ψέμματα, γαμηθηκε η φάση μέσα σου και γενικά".

Αλλά και μπορεσες και τα κατάφερες και το ξέρεις και το έχεις γράψει και έχουμε χαρεί που το διαβάσαμε. Είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνεις τι λέω <3

 

Εντάξει, τα είπες και μάλιστα τα είπες και χύμα, να μην έχουν απορίες οι γυριστρούλες που και καλά δεν καταλαβαίνουνε ποιο είναι το θέμα. Το θέμα είναι ακριβώς αυτό στο οποίο εστιάζεις, το ψέμα και η απαίτηση κάποιων ανθρώπων για ειλικρίνεια. Νομίζω όντως, σε κάποια ηλικία και μετά από μία πορεία στην ζωή, έχουμε το δικαίωμα, ανεξαρτήτως στάτους να έχουμε την απαίτηση της ειλικρίνειας στις ''όποιες'' σχέσεις μας.

Εντάξει, μπορεί να χάσει κανείς πράγματα και ανθρώπους από την ζωή του, δε λέω, αν είναι απόλυτα ειλικρινής, αλλά θα χει κερδίσι ανυπολόγιστης αξίας άλλα πράγματα. Δεν είναι θέμα τι κάνει, τι έχει δικαίωμα να κάνει και τι οφείλει να πει προκειμένου να κάνει ότι είναι να κάνει. Το θέμα είναι οι ειλικρινείς, ακόμη και ανοιχτές σχέσεις, χωρίς μπαλαφάρες και ασάφειες.

Ποιος δίνει μισή δεκάρα για το τι νομίζει και τι σκέφτεται η ''κοινότητα'' για το πως θα σχετιστούμε εμείς, είναι τόσο fake και δήθεν όλο αυτό, που μου έχουν γυρίσει τα άντερα ουκ ολίγες φορές και με αυτό το νήμα, όπως και με πολλά άλλα.
Παραμύθια, παραμύθια, παραμύθια. Κι όποιος δεν τα γουστάρει, είναι παλιοβανίλιας και κατάπτυστος και ουστ να χαθεί από δω, εμείς εδώ κάνουμε ό,τι γουστάρουμε και λογαριασμό δεν δίνουμε. Εσείς όλοι οι υπόλοιποι, είστε μικροαστοί και συμβιβασμένοι και τα θήλεα ζητάνε γάμο και τι παλιοκαταστάσεις είναι όλα αυτά?

Ακόμη περισσότερο μου την έχουν καρφώσει ψεύτικες απόψεις ανθρώπων με τους οποίους έχω σχετιστεί προσωπικά και άλλα γράφουν ενώ κάνουν εντελώς άλλα στην ζωή τους. Ούτε ανοιχτοί, ούτε έντιμοι, ούτε ειλικρινείς είναι. Κι αν σημασία έχει το πως βιωματικά αντιλαμβανόμαστε την ζωή, τα υπόλοιπα που διαβάζω, τ΄ακούω εντελώς βερεσέ.

Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα όμως, το ψέμα, ακόμη κι αν δεν λέγεται άμεσα σε μας, αλλά σε τρίτο πρόσωπο (μου έχει συμβεί σε poly-σχέση), έχει ακριβώς την ίδια βαρύτητα. Στην τελική, αν λέει ψέματα σε ένα άλλο πρόσωπο, γιατί να πει την αλήθεια σε μένα, όταν τα πράγματα ζορίσουν? Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε τα πάντα από ανθρώπους στους οποίους έχουν εκχωρηθεί συγκεκριμένα δικαιώματα και μόνο.

Oι άνθρωποι που έχουν μάθει να ξεγλιστράνε μέσα από τα ψέματα, δεν σταματάνε ποτέ να το κάνουν αυτό, δυστυχώς.
Αλλά δεν πειράζει, φεύγουμε και τους αφήνουμε να ζήσουν έτσι όπως επέλεξαν, η ζωή συνεχίζεται, άλλωστε το κάρμα του καθενός φυγείν αδύνατο.

Έχω καταπιεί κομμάτια από το κάρμα κάποιων ανθρώπων στην προσπάθειά μου να τους βοηθήσω να το αλλάξουν ή να το απαλύνουν τουλάχιστον, πλήρωσα και έμαθα, ότι κανείς δεν αλλάζει, κανείς δεν μπορεί να βοηθηθεί καν να αλλάξει, αν δεν το έχει επιλέξει μόνος του και από πριν. Παρακαλώ να μην μπερδευτεί κανείς με το γνωστό ''εγώ θα τον αλλάξω'', διότι δεν πρόκειται γι αυτό, πρόκειται για την εστίαση στην ειλικρίνεια και στην ζωή χωρίς υποκρισία, αυτός είναι ο δρόμος που εγώ επέλεξα να βαδίσω, σε προσωπικό επίπεδο και δυσκολεύομαι πολύ να σχετιστώ έκτοτε, καθώς το ψέμα και η υποκρισία ελλοχεύει, ειδικά σ΄αυτού του είδους τις σχέσεις, σε τέτοιο βαθμό, που πραγματικά έχω αποθαρρυνθεί σημαντικά από το να προσπαθώ να συνάψω σχέση καθώς διατηρώ στο ακέραιο τις αρχές μου. Και επειδή οι αρχές μου δεν αλλάζουν πια, επέλεξα να μην σχετίζομαι καθόλου, τοιουτοτρόπως. Ούτε και θα το κάνω, εάν δεν είμαι σίγουρη ότι έχω απέναντί μου έναν έντιμο και ειλικρινή άνθρωπο, που έχει διάθεση να μοιραστεί το είναι του και όχι μόνο την καύλα του, αυτό παραείναι εύκολο και στην τελική κάποια στιγμή το βαριέσαι κι όλας, έρχεται το πλήρωμα του χρόνου για πολλά πράγματα, άλλωστε δεν είμαι player, ούτε συλλέκτρια να με ενδιαφέρει η ποσότητα και η εναλλαγή. Από ένα σημείο και μετά σε ενδιαφέρει η ποιότητα και μόνο αυτή. Αλλά πας και με την ροή των πραγμάτων, δεν τους πας κόντρα, δεν έχει νόημα άλλωστε, παρατηρείς, ωριμάζεις, μεστώνεις, μαθαίνεις...

 

Ποτέ δεν πέρασα από το δικό σου στάδιο, του χρυσού μουνιού ή του μουνιού από νεραϊδόσκονη, ένα ανάμεσα στα πολλά και το δικό μου. Ωστόσο, την καρδιά και την ψυχή μου δεν την συγκρίνω με τίποτα, δεν είναι θέμα να φέρεις τον άλλον στα νερά σου, είναι θέμα αυτοεκτίμησης και αυτοεπίγνωσης κατά τη γνώμη μου. Όποιος τα αξιολογεί αυτά ψηλά, δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο. Η ηθική μας δεν φαίνεται μόνο στο πως αξιολογούμε τους άλλους, αλλά κυρίως στο πως αξιολογούμε τον εαυτό μας. Αν θεωρούμε ότι το να λέμε ψέματα σε μας τους ίδιους είναι αιτιολογημένο, τότε έχουμε χάσει εν πολλοίς το παιχνίδι της ζωής.

 

Όχι, δεν είναι θέμα ειλικρίνειας και θέμα απαίτησης για ειλικρίνεια το να θεωρώ αναγκαίο να υπάρχει ηθικός κανόνας (!) που να λέει ότι ο Κ πρέπει να κρατά ενήμερο το υ για τις όποιες παράλλλες σχέσεις του, σεξουαλικές του αποδράσεις κλπ κλπ για να μην επαναλαμβανόμαστε. Είναι θέμα ανασφάλειας.

Υπάρχουν και αυτοί που λογαριάζουν την ατομικότητα του άλλου, όπως και την δική τους. Που δεν παραδέχονται να ελέγξουν ή να θεωρούν δικαίωμά τους να ελέγχουν αν το ταίρι τους έχει και άλλον, είναι ερωτευμένο με άλλον, πηγαίνει με άλλους και ούτω καθεξής. Αν θέλει το ταίρι το λέει, αν δεν θέλει όχι και κανένα θέμα, ούτε γιατί δεν θέλει, ούτε γιατί το κάνει αν το κάνει ούτε τίποτα.

Καταλάβετε ότι υπάρχουν και αυτοί για τους οποίους είναι αδιανόητο, απλά, να μπούνε σε τέτοια λούκια, αν μη τι άλλο γιατί δεν είναι ευχάριστος τρόπος να ζουν οι ίδιοι. Αν πάψει να τους κάνει το ταίρι, Κ, Λ, Ψ, αν το βρήκαν να κλέβει στο ζύγι, απλά πράγματα, το κουβαδάκι τους και στο δρόμο, on the road again. Άλλωστε αυτό θα γίνει και δεν αλλάζει αν υπάρχει σοβαρή ασυμφωνία σε τόσο κεντρικά θέματα όσο αυτό της αυτοδιάθεσης.

Τέλος, @lady godiva τον ψεύτη όπως και τον εξαιρετικά θυμωμένο και κάποιους άλλους τον σουτάρεις. Αλλά εκεί είναι άλλο ζήτημα, είναι ζήτημα αξιών. Όπως δεν μου κάνει να είναι ψεύτης ο φίλος μου, ο συνάδελφος, ο συγγενής, ο συνεργάτης έτσι δεν μου κάνει αν είναι ψεύτης ο Κ και δεν με αφορά αν είναι δικαίωμά του.

Θα μου πείτε ζήτημα αξιών, άρα αξιακός μηδενισμός, άρα Ντε Σαντ, άρα τι λες τώρα. Τι να κάνουμε, στον καιρό του Ντε Σαντ δεν υπήρχε η έννοια μαζοχισμός ούτε ο άνθρωπος μαζοχιστής πολλώ δε ο υποτακτικός. Υπήρχαν μόνον παθητικοί αλγολάγνοι και σε ακραίες περιπτώσεις αναλώσιμα θύματα, τα οποία γιατί ήταν αναλώσιμα θύματα, ποιος θυμάται; Γιατί ήταν προσκολημένα σε μη υπαρκτές αξίες. Αλλά αστο, το παρατραβάω και δεν κάνει  

@MauveDelastrange υποθέτω πως υπάρχει poly(t). Αυτό που δεν μπορώ να φανταστώ είναι το poly(t) σε dt, να γίνεται "πού είσασταν, γιατί αργήσατε, γιατί τόσα μηνήυματα στο κινητό, πώς και δεν αυτό" κλπ κλπ.

 

Απλά έχουμε διαφορετικές κοσμοθεωριες.

Άλλωστε ο αναμαρτητος ας ρίξει ένα μπαλέτο και τότε βλέπουμε  

Κατά τα άλλα τα στερνα τιμούν τα πρώτα.

Αυτά.

Καλή συνέχεια πανταχωθεν καθώς το ρεπό μου έφτασε στο τέλος του.

 

Δεν είναι κακό να έχουμε διαφορετικές κοσμοθεωρίες, το κακό είναι μόνο όταν προσπαθούμε να ακυρώσουμε την κοσμοθεωρία του άλλου με τεχνάσματα.
Ας έχει ο καθένας την δική του, άμα την γουστάρει και μπορεί να την υποστηρίξει.
Δεν ξέρω πως τα ρίχνουν τα μπαλέτα (!!!!!).
Και είμαι και εντελώς αμαρτωλή. 

 

Σεβασμός απλά. Έτσι για ξυπνάει σιγά σιγά ο κόσμος και να ζει την όλη φάση με πάθος και καυλα, που όμως τοποθετεί πάνω στο βάθρο πρώτα τον Άνθρωπο και όχι τα φετίχ του, σ ένα κοσμο- χώρο όπου δεν ειναι τέλειος και πότε δεν θα γίνει. Μπορεί όμως ο καθένας να τον κάνει τέλειο στο ίδιο του το κρεβάτι και στην προσωπική ζωή του. Αυτό όμως θα γίνει όταν αρχίσει να σκίζει επιτέλους τα εγχειρίδια του καλού γαμια και της καλής σκλάβας.

 

Λατρεύω τις διακηρύξεις ένθεν κακείθεν...
Ο διακηρυκτικός λόγος είναι ο πλέον παπαρομπαλαφάρικος μακράν...
Και γι' αυτό μ' αρέσει...
Το τι έχει σκαρφιστεί το ανθρώπινο μυαλό να διακηρύξει δεν παίζεται...
Κι όσο πιο μπαρούφας και βερμπάλας είναι, τόσο πιο πολύ γοητεύει το πλήθος...
Που το πλήθος δεν έχει μοναδική συνισταμένη χαψίματος της παπαρολογίας λόγω του ίδιου του πλήθους, κατα πώς λέει και η ψυχολογία της μάζας...
Κάνει καθημερινή προπόνηση σε διάφορα μαζικά πεδία και καμώνεται πως είναι δικά του εντελώς...
Μέχρι όλοι οι "ξεχωριστοί" που φκιάνουν το πλήθος να χύσουν από τους εξάγγελους από το όποιο μπαλκόνι...
Νομίζοντας πως είναι ωραίοι άρθρωπες στην μοναδικότητά τους...
Εκεί είναι που τα δίνουν όλα...

 

Έτσι ακριβώς, οι παπαρολογιες από μπαρούφες λατρευονται. Αλλά τι να κάνεις;  

 

Το δικό μου πάντως @MauveDelastrange είναι πράγματι από αστερόσκονη.

Εντάξει, εκανα κι εγώ μια ειλικρινή διακήρυξη για σήμερα που λατρεύει ο @cadpmpc .
Α ξεχασα! Αν και μονογαμική, εχω σχετιστει μονο με πολυγαμικους ή πολυερωτικούς. Κανείς, ποτέ δεν μου είπε ψέμα.
(κι ας μεταφερθεί).