Πολυγαμία

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Πολυγαμία

- Αμφιφυλόφιλος ή αμφισεξουαλικός, πιστεύω πως είναι το ίδιο. Γιού σέι ποτέιοτο - άι σέι ποτάτο (αυτό το τελευταίο γιά κάποια νέα μέλη, που καταλαβαίνουν καλύτερα στα αγγλικά  ).

Το δι-σεξουαλικός δεν το έχω βρει κάπου, είναι δικής μου επινοήσεως. Κι αυτό που εννοούσα με την ερώτηση, είναι το εξής: Κατανοητό το ότι ένας bisexual μπορεί κατά περίπτωση να συνάπτει σχέσεις με άτομα που ανήκουν είτε στο ένα φύλο, είτε στο άλλο. Είναι όμως απαραίτητο, γιά να αισθάνεται ολοκληρωμένος ως άνθρωπος ( να τολμήσω και πω "και ευτυχής"; ), να έχει πάντα επαφές με άτομα και των δύο φύλλων; Δεν υπάρχει η πιθανότητα να νοιώσει καλυμμένος από μιά σχέση με ένα άτομο, και γιά την περίοδο εκείνη (κι ας υποθέσουμε εδώ μιά μακρά περίοδο, γιά να έχει νόημα το ερώτημα) να μην ενδιαφέρεται γιά σχέσεις ή επαφές με άλλα άτομα, ανεξαρτήτως φύλου;

Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει αυτό... Νόμιζα ότι η κουβέντα ήταν γιά τις σχέσεις, πολυγαμικές ή μονογαμικές (εκεί τουλάχιστον παραπέμπουν κατά τη γνώμη μου τα περί συντρόφων, πειρασμών, απιστιών κλπ). Το να μην έχει κάποιος σχέσεις λοιπόν (με οποιοδήποτε φύλο) προφανώς σημαίνει μοναξιά, αλλά αυτή είναι μιά άλλη κουβέντα (ή τουλάχιστον εγώ, δεν καταλαβαίνω τη σύνδεση).

* Συμφωνώ ότι ο όρος "σχέση" συνήθως περιλαμβάνει και άλλα πράγματα, εκτός του σεξ.


Υ.Γ.: Λυπάμαι γιά την καθυστερημένη απάντηση (θα έπρεπε να είχε προλάβει να προηγηθεί έναντι άλλων), αλλά μιά ασφάλεια στον πίνακα του ηλεκτρικού μου που πέφτει διαρκώς καθώς κι ένα νέο πληκτρολόγιο που δεν έχω συνηθίσει ακόμη και μ' έχει κάνει ακόμη πιό αργό από το συνηθισμένο μου στην πληκτρολόγηση, μ' έχουν κάνει να τρέχω ασθμαίνων πίσω από τις εξελίξεις...  

 

Απάντηση: Re: Πολυγαμία

Αν και μανιώδης και αμετανόητος καπνιστής, σύντροφε, πούρα, ποτέ...

Άνευ λογοπαιγνίων γιά να είμαι απόλυτα σαφής, ουδεμία σχέση έχουν οι ερωτήσεις με τον νηματοθέτη (που απ' όσο ξέρω δεν είναι bisexual αλλά straight, όσο straight μπορεί να είναι κάποιος).

Το "τοις μετρητοίς" λοιπόν, σωστό. Όσο γιά τα υπόλοιπα, φοβάμαι ότι θα μείνεις με τις ονειρώξεις... Όχι βεβαίως επειδή πιστεύω ότι το πάρτυ του Πέρρη δεν θα είναι καλό (είναι γνωστό το ότι μόνο ο Ξένιος Ζεύς θα μπορούσε να τον συναγωνιστεί ως οικοδεσπότης, κι αυτό το γράφω χωρίς την παραμικρή υπόνοια έστω ειρωνίας), αλλά επειδή εδώ και αρκετό καιρό δεν πολυσυμμετέχω σε αναλόγου είδους συγκεντρώσεις, γιά μιά σειρά λόγων που δεν είναι της στιγμής να αναλύσω...

(Αστεία - αστεία πάντως, και μιά και κολλάει με το νήμα, θα αναφέρω ότι η δική μου μονογαμικότης και η πολυγαμικότης άλλων, συμπεριλαμβάνονται στους ως άνω λόγους...  ).

Δεν το περίμενα να κολλήσεις, αν και ομολογουμένως το ερώτημά μου το διέκρινε μιά κάποια obscurité... Ελπίζω να αποσαφήνισα επαρκώς στο ποστ #25.

Δεν ξέρω εάν αυτό που κάνεις εδώ, ορθώς το αποκαλείς "τρίπλα". Εγώ θα έλεγα μάλλον ότι πρόκειται γιά "κινήσεις δίχως τη μπάλλα", μιά και η μπάλλα εν προκειμένω, παίζεται κάπου αλλού... Με άλλα λόγια, είσαι σίγουρος ότι το ως άνω υπογραμμισμένο ερώτημα, θα έπρεπε να το υποβάλλεις σ' εμένα; Αν όντως ναι, να προσπαθήσω ν' απαντήσω...

Εδώ, θα απαντήσω άμεσα: Περισσότερο ο δεύτερος κατ' εμέ, παρά ο πρώτος.

Όπερ έστι μεθερμηνευόμενον, το να μοιάσεις στη Syrah, δεν αποτελεί άλλη μιά σου φαντασίωση (απλή διαπίστωση, κάθε περαιτέρω σχόλιο παραλείπεται).

Αν δεν κάνεις πλάκα, κι αν τέτοιες είναι οι ονειρώξεις σου, δεν ξέρω αν πρέπει να σε οικτίρω, σύντροφε, γιά την ποιότητά τους, ή να σε εξυμνήσω ως τον πλέον ανώμαλο μεταξύ όλων μας...  

 

Απάντηση: Re: Πολυγαμία

Εδώ φίλε μου θα διαφωνήσω , μπορεί κάλλιστα να βρει κάποιον σαν έμενα .
Όπως βλέπεις υπάρχει και τρίτη επιλογή 

 

Μιλώντας από προσωπική εμπειρία, όχι. Είναι δύσκολο (αν όχι ακατόρθωτο) να καταλάβει κάποιος straight (ή, ίσως, και gay) το συγκεκριμένο feeling. Και δεν τίθεται ακριβώς (ή, έστω, μόνο) θέμα ολοκλήρωσης ή ευτυχίας, αλλά ανάγκης θα έλεγα. Είναι κάτι που δεν μπορεί να ελεγχθεί. Όσο και να σε καλύπτει η σχέση με κάποιο άτομο του ενός φύλου, πάντα θα είναι ελλειπής, γιατί δεν περιλαμβάνει την ικανοποίηση της επιθυμίας/εμπειρίας με το άλλο.
Για μένα είναι "σχετικά" πιό εύκολη η όλη φάση, γιατί δεν ερωτεύομαι γυναίκες. Αλλά πραγματικά δεν νομίζω (και δεν το έχω καταφέρει ως τώρα) να μην τις επιθυμώ/χρειάζομαι σεξουαλικά, ενώ βρίσκομαι σε σχέση με άντρα.
Είναι δύσκολο να το εξηγήσω ακριβώς. Ίσως ο μόνος παραλληλισμός που μπορώ να κάνω είναι ο εξής: Πείνα και δίψα. Ποιό απ' τα δυό να απαρνηθείς; Και πώς;

Θεώρησα ότι το "επαφές" το χρησιμοποίησες με την έννοια του σεξ, στο παρακάτω quote:

... γι' αυτό και διευκρίνησα ότι με το "να μένει πάντα μόνος του" εννοούσα να μην κάνει σχέσεις. Η "μοναξιά" λοιπόν αναφερόταν στο θέμα έλλειψης σχέσεων με οποιοδήποτε φύλο κι όχι στην αποχή σχέσεων με ένα απ' αυτά.

(Με τον όρο "σχέσεις" εννοώ πάντα την συνολική/γενική ιδέα της έννοιας, που περιλαμβάνουν, συν τοις άλλοις, σεξ, σε αντίθεση με τις απλές σεξουαλικές επαφές).

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Πολυγαμία

Emma, ας αφήσουμε το νέο νήμα να εξελιχθεί χωρίς την παρέα...του παλιότερου νήματος.

Τώρα στο θέμα μας.
Από αυτά που διάβασα συμπέρανα ότι τελικά είμαστε σχεδόν όλοι/ες μονογαμικοί... ή μάλλον το παίζουμε μονογαμικοί γιατί έτσι μας βολεύει...  

Θα επανέλθω επί του θέματος.

 

Απάντηση: Re: Πολυγαμία

απαντάω εδώ επειδή είχα βρεθεί στο ίδιο ερώτημα. Γράφω με το υποθετικό δεδομένο οτι κάποιος για τους χ λόγους αποφάσισε οτι χρειάζεται συντροφική, μονογαμική σχέση. Κατέληξα οτι μέσα απο τις εμπειρίες που προσελκύει ένας bi (αν και οι λόγοι όπως και ο τρόπος εφαρμογής αμφισεξουαλικοτητας διαφέρουν απο άνθρωπο σε άνθρωπο) τον καθιστούν ικανό να διακρίνει, οτι η φυλετική υπόσταση του άλλου δεν παίζει κανένα σοβαρό ρόλο στην ολοκλήρωση που μπορεί να νοιώσει κάποιος όταν ακολουθεί μία πορεία προς την ψυχή του συντρόφου του.

Εκτός αυτού η αίσθηση του ανολοκλήρωτου είναι ουσιαστικά ψευδής και ελέγξιμη. Με τον τρόπο που το παρουσίασες θα έλεγα οτι ένας bi συμπεριφέρεται ώς κοιλιόδουλος και εκτενέστερα υπέρβαρος.

 

Απάντηση: Πολυγαμία

Δεν φαντάζομαι να υπάρχει κάποια συμπαντική, διαχρονική αλήθεια σε τούτο το ερώτημα. Η γενική προσέγγιση του θέματος θα καταντούσε άμεσα αξιολογική αν μη ηθικολογική και στην πρακτική της εφαρμογή, ψυχαναγκαστική. Κάνοντας και βλέποντας και ξανακάνοντας και ξαναβλέποντας καταλήγει κανείς στις απόψεις του επί του θέματος, που θα χαρακτηρίζουν τον ίδιο και όχι το περιβάλλον του.

Το ζητούμενο για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα είναι να γαμάνε και να γαμιούνται σώμα με σώμα, αντί για τη ραστώνη των υπολογιστών τους. Στα υπόλοιπα μου φαίνεται ότι δεν διαφέρουν από τους ανθρώπους πρότερων αιώνων, και επειδή αγαπώ την ιστορία, παρατηρώ ότι είναι εκπληκτικό το πόσο πολύ μοιάζουν με τους προγόνους τους.

Για αυτούς που έχουν μια κάποια ηλικία, όπως εγώ π.χ. μην παρεξηγηθεί κανένας, ο πειρασμός γίνεται αμβλύς, απλά επειδή θέλουν να προλάβουν...

Ως προς το πρώτο είστε αφελής να θεωρείτε μία λεσβιακή επαφή - έστω - ως μη απιστία εξ ορισμού, ως προς το δεύτερο φαντασιόπληκτος. Δεν πειράζει, τουλάχιστον εμένα που δεν είμαι γυναίκα σας, αρκεί να περνάτε καλά. Ποιός άνεμος σας έφερε ως εδώ πέρα, με το συμπάθειο; Είναι και η γυναίκα σας εδώ; Και τώρα που το θυμάμαι, δεν είστε κατά του γάμου; Έχετε και γυναίκα τελικά;

Μπορεί να συμβεί όταν κάποιος είναι απολύτως συνεπής με τον εαυτό του. Αυτό δεν αρκεί για να μη μπλέξουν τα μπούτια τους όλοι αυτοί, βέβαια. Εννοώ η πίστη του ενός στον καθένα απ τους τρεις άλλους.

Νομίζω ότι αυτό που είναι στη φύση του ανθρώπου δεν είναι ακριβώς η περίπλοκη πολυγαμία αλλά οι ομαδικές συνευρέσεις, τα όργια δηλαδή, οι παρτούζες κατά τα κοινώς λεγόμενα. Οι νουμεράδες. Το πρόβλημα είναι ότι επεκτείναμε τη φύση μας, όπως π.χ. με το φεγγάρι ή ότι κρίναμε αναγκαίο να περιορίσουμε τις ορμές μας προς χάριν αυτού που αποκαλούμε "πολιτισμό" και που δεν είναι μικρό πράγμα εδώ που τα λέμε;

Η ουσία αυτή είναι, ότι η μονογαμικότητα βολεύει. Βέβαια υπάρχουν και άλλες ρυθμίσεις που βολεύουν, γιατί η μονογαμικότητα μπορεί να βολεύει αλλά και στενεύει. Κυρίως επειδή διώχνει την ελπίδα μακριά.

"Ν' αγαπάς και να ονειρεύεσαι είναι διγαμία" έγραφε ο Ελύτης.

Όμως, επιτρέψτε μου να αντιστρέψω το αρχικό ερώτημά σας.

Για ποιόν λόγο ακριβώς να μην είναι ένας σύντροφος αρκετός;

Προσοχή στη λέξη σύντροφος.

 

Re: Απάντηση: Πολυγαμία

 

 

Απάντηση: Πολυγαμία

τι να πω κι εγω η κακομοιρα που μου αρεσει να πηγαινω
και με αντρες και με γυναικες
και με κυριαρχους και με υποτακτικους
και με κυριαρχες και με υποτακτικες
αλλα μου αρεσει να υποτασσω κυριαρχους και να υποτασσομαι σε σκλαβους
αλλα να υπατασσομαι σε σκλαβες και να υποτασσω κυριαρχες

ποσους συντροφους πρεπει να εχω για να ικανοποιω ολες μου τις ορεξεις?
οποιος το βρει κερδιζει  


Υ.Γ. Περρη μπορεις να κανεις αναφορα αν θελεις στο ποστ μου οτι σου χαλαει το νημα.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Πολυγαμία

Θα συμφωνήσω με την tender (κι επί τη ευκαιρία χαίρομαι ιδιαίτερα που έχω ξανά την ευκαιρία να συμφωνώ -ή και να διαφωνώ, δεν έχει σημασία- μαζί της) στο ότι η μονογαμία μπορεί να βολεύει μεν, αλλά να στενεύει κιόλας...


Πέραν τούτου, θα έλεγα ότι έχει πολύ γούστο το να "μιλάμε γιά σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου"... Ειδικά εμείς, οι "από πάνω" αυτού του χώρου, που πρώτο μας μέλημα είναι πάντα το να ελέγξουμε, να περιορίσουμε και να διαμορφώσουμε τις επαφές (κι εδώ δεν εννοώ αυστηρά τις ερωτικές αλλά τις παντός είδους επαφές) των "από κάτω" μας, έτσι ώστε να βολεύει απόλυτα εμάς...

Θέλουμε να ξέρουμε τα πάντα ( ή μήπως όχι; ), ζητάμε λεπτομερειακές αναφορές γιά το με ποιούς επικοινωνούν οι υποτακτικοί μας, βάζουμε περιορισμούς στις εξόδους τους, τα τηλεφωνήματά τους, τα mails, τα pms, τα sms τους, επιτρέπουμε μόνο ό,τι θέλουμε απ' αυτά και απαγορεύουμε ό,τι δεν θέλουμε, κι όλ' αυτά σε επίπεδο που θα μπορούσε να μην έχει καμμία απολύτως σχέση με έρωτες, σεξ, ή απιστίες, θα μπορούσαν απλά ν' αφορούν τις ανάγκες τους σε κοινωνικότητα...

Σε αμιγώς ερωτικό-σεξουαλικό επίπεδο βεβαίως, δεν είναι να το συζητάμε καθόλου... Ούτε τον οργασμό ως γνωστόν δεν επιτρέπουμε, ας είναι και μοναχικός, εάν δεν συμβεί μετά από την άδεια και με τις ευλογίες μας... Προσπαθούμε (δεν είναι καθόλου ίδιο βέβαια το "προσπαθούμε" με το "καταφέρνουμε", πάντως προσπαθούμε) να έχουμε απόλυτο έλεγχο πάνω στην ερωτική-σεξουαλική ζωή των "από κάτω" μας, δεν επιτρέπουμε τίποτε να γίνεται σ' αυτό τον τομέα ει μη μόνον κατ' εντολήν μας και σύμφωνα με τις οδηγίες μας. Από αγαμία λοιπόν (εάν αυτό επιλέξουμε) έως αυστηρότατη μονογαμία γιά τους υποτακτικούς, πάντα (εκτός κι αν θεωρούμε "πολυγαμία" το να δίνουμε π.χ. εντολή στη σκλάβα μας να πηδιέται με όποιον εμείς της υποδεικνύουμε. Δεν είναι.)... Μόνο γιά τους υποτακτικούς όμως...

Γιά τους εαυτούς μας, οι "από πάνω", επιφυλάσσουμε στην πλειοψηφία των περιπτώσεων την απόλυτη ελευθερία-ελευθεριότητα. Εκεί, βεβαίως, η μονογαμία δεν "βολεύει". Δικαίωμά μας είναι άλλωστε, ως αφεντάδες, να κάνουμε ό,τι μας καπνίσει (ή μάλλον, εν προκειμένω, ό,τι μας καβλώσει). Σιγά μην μας επιβάλλουν τα "αντικείμενα" που "χρησιμοποιούμε" γιά την πλήρωση των αναγκών μας, το πόσα "αντικείμενα" μας φτάνουν γιά να κορεσθούν οι ορέξεις μας...


Ιδού λοιπόν μιά απάντηση σε ένα ερώτημα που έχει τεθεί πάρα πολλές φορές, το "τί είναι το BDSM": Εκτός από το πρώτο, απλό και αγνό επίπεδο της εκπλήρωσης των σαδομαζοχιστικών επιθυμιών κάποιων ανθρώπων (ζητάω πόνο - προσφέρω πόνο), το BDSM είναι ένα σύστημα "κανόνων και διατάξεων" που χτίζεται και εφαρμόζεται με βασικό στόχο και σκοπό, το "βόλεμα". Και δεν ξέρω γιά τους υποτακτικούς αλλά το πού ακριβώς βολεύονται οι Κυρίαρχοι, είναι σαφέστατο: Στο να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, στο να μην νοιώθουν (όπως κάθε άλλος κοινός θνητός) διαρκώς την απειλή του ότι η σχέση (ή οι σχέσεις) τους διακυβεύεται, από εξωγενείς παράγοντες (μιά και τέτοιοι παράγοντες, όποιοι κι αν είναι, μπορούν κατά το δοκούν, να απαγορεύονται)...

Το ζητούμενο λοιπόν, είναι η ηρεμία... Το να μην έχουμε έννοιες του τύπου "με ποιόν να μιλάει άραγε; Ποιός της στέλνει pm; Ποιός ξέρει το τηλέφωνό της; Ποιός την "ψήνει" άραγε, γιά να μου την πάρει;", ή του τύπου "αν δεν μου σηκωθεί μιά-δυό φορές, άραγε θ' αρχίσει να σκέφτεται να μ' αφήσει;", ή του τύπου "να της δώσω τώρα άδεια να πάει "γιά καφέ με μιά φίλη της", ή αντί γιά καφέ θα πάει να πηδηχτεί με κανέναν άλλο, που μπορεί να την έχει και πιό μεγάλη από μένα, κι άντε μετά ξαγκίστρωνε;"...


Δεν είναι η μονογαμία λοιπόν, αυτό που "βολεύει"... Αυτό που βολεύει είναι η επιλεκτική, επιβαλλόμενη, μονομερής μονογαμία. Αυτή που την έχουμε "ψωμοτύρι" δηλαδή στο χώρο μας, γιά λόγους περισσότερο από εύλογους...

 

Απάντηση: Πολυγαμία

δυο
ενα αρσενικο σουϊτς κι'ενα θηλυκο αντιστοιχο,λεσβιαζον η μπαϊσεξουαλ 

τι κερδιζω;  

 

Δεν μπορώ να απαντήσω για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα, θα απαντήσω για τον εαυτό μου (όχι πως αποτελώ ακριβώς αντιπροσωπευτικό παράδειγμα, αλλά λέμε τώρα).

Για κατά συρροήν μονογαμική έχω υπάρξει πολύ άπιστη στις σχέσεις μου. Βέβαια αν κοιτάξω πίσω, σε όσες σχέσεις είχα απατήσει τον σύντροφο μου, το είχα κάνει γιατί κάπου μέσα μου ήξερα πως η σχέση έχει ήδη τελειώσει. Όταν είμαι σε μια λειτουργική σχέση στην οποία είμαι ερωτευμένη (δεν μιλάω για τον έρωτα/ενθουσιασμό που σου περνάει ένα μήνα και 12 πηδήματα αργότερα αφού έχεις διαπιστώσει πως πραγματικά είναι ο άλλος), δεν με βάζουν σε πειρασμό άλλοι άντρες. Βασικά δεν τους παρατηρώ καν. Φυσικά μπορεί να γυρίσω να κοιτάξω κάποιον επειδή είναι πολύ όμορφος ή γιατί έχει καταπληκτικούς κοιλιακούς, αλλά θα τον θαυμάσω όπως θαυμάζω έναν ωραίο γυναικείο κώλο.

Ο βασικός λόγος που προτιμώ την μονογαμία είναι γιατί έχει ένα intimacy και ένταση το οποίο η πολυγαμία δεν έχει.

Βέβαια η αλήθεια είναι πως η μεγαλύτερη σχέση που έχω κάνει είναι δύο χρόνια, δεν ξέρω αν θα άλλαζα γνώμη αν έκανα μεγαλύτερη σχέση.

Υποθέτω πως για να είσαι πιστός πρέπει να σε καλύπτει αυτός με τον οποίο είσαι μαζί σε όλα τα επίπεδα που θεωρείς σημαντικά. Πρέπει να συμβιβάζεσαι όσο το δυνατόν λιγότερο στον σύντροφο που επιλέγεις. Αν δηλαδή περιορίζεσαι σε κάποιον που είναι βαρετός για εσένα, ή που έχει πολύ μικρότερα βυζιά από όσο θα ήθελες, τότε θα τον απατήσεις με αυτόν που είναι πιο ενδιαφέρον ή έχει μεγαλύτερα βυζιά. Λογικό είναι.

Μετά, νομίζω πως πρέπει να έχεις λύσει κάποια θέματα με τον εαυτό σου. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι "άπιστοι" που έχω γνωρίσει ήταν φοβερά ανασφαλής άνθρωποι, οι οποίοι απελπισμένα ζήταγαν επιβεβαίωση. Δεν τους αρκούσε να την πάρουν απο έναν άνθρωπο, αλλά απο πολλούς.

Ένας άλλος παράγοντας, είναι το πόσο "χορτασμένος" είσαι. Αν έχεις δοκιμάσει αρκετά πράγματα στο σεξ, από πολλούς συντρόφους μέχρι τις πιο κρυφές φαντασιώσεις σου, τότε δεν σου 'χουν μείνει απωθημένα και ξέρεις καλύτερα να εντοπίσεις αυτόν που είναι πιο κατάλληλος για εσένα. Και όταν θα είσαι μαζί του, δεν θα αναρωτιέσαι κάθε τρεις και λίγο πως θα 'ταν να έκανες κάτι με αυτόν ή με εκείνον, γιατί ξέρεις ακριβώς πως θα ήταν.

Επίσης, έχω δει σε περιπτώσεις ανθρώπους να προτιμούν την πολυγαμία προκειμένου να μην δένονται με έναν παρτενέρ. Όχι σε συνειδητό επίπεδο, ήθελαν να κρατάνε απόσταση ασφαλείας από την σχέση και η πολυγαμία τους έδινε ακριβώς αυτό τον χώρο.

Για να μην βγάζω μόνο τα άπλυτα των πολυγαμικών στη φόρα, να πω κάτι και για τους μονογαμικούς: φυσικά και αυτοί πολλές φορές είναι μονογαμικοί για τους λάθος λόγους. Από συνήθεια, ή γιατί δεν πιστεύουν πως μπορούν να διεκδικήσουν μια πολυγαμική σχέση, ή γιατί έχουν ανάγκη την ασφάλεια της μονογαμικής σχέσης.

Πάντως, μπορώ να δεχτώ πως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ούτε ανασφαλής είναι, ούτε λυσσασμένοι. Απλά είναι πολυγαμικοί. Η μονογαμία θα τους έκανε δυστυχισμένους.