Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Απάντηση: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Η παρορμητική υπακοή είναι ένα πετυχημένη τεχνική για την επιβίωση του είδους. Στην κραυγή κινδύνου του μέλους, εν όψει ενός αρπακτικού, η ομάδα, αγέλη αντιδρά ενστικτωδώς... Δε ρωτά, δεν αναλύει. Ο χ ρ ο ν ο ς αντίδρασης είναι θέμα ζωής και θανάτου. Αν κάποιο μέλος της ομάδος, αρχίσει τις ερωτήσεις τύπου "πού είναι καλέ το αρπακτικόν?" "έχει μάτια μπλού και παράστημα τσολιά?" "σε ποια οικογένεια ανήκει? Των αιλουροειδών, των κύνων?" μάλλον την έβαψε.

 

Πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν μας ανέλυσε ο καθηγητής το πείραμα του Milgram, στην τάξη της ψυχολογίας, στο πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης όπου φοιτούσα, μας υπέδειξε ότι κατά το πιο πιθανό σενάριο επρόκειτο για την γνωστή κατάσταση της διάχυσης της ευθύνης (diffusion of responsibility). Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στις επιλογές των ανθρώπων είναι η αίσθηση της ευθύνης. Oι άνθρωποι οι οποίοι επέλεγαν να βασανίσουν τους συνανθρώπους τους, είχαν μετατοπίσει την αίσθηση της ευθύνης στο τυπάκι που ήταν υπεύθυνο για το πείραμα και γι αυτό μπορούσαν να επιτρέψουν στον εαυτό τους να μην αναρωτηθεί αν αυτό που έκαναν ήταν αποδεκτό, στα πλαίσια των ηθικών κανόνων που είχαν ενσταλλαχθεί μέσα τους, ή όχι. Άλλος είχε την ευθύνη, όχι οι ίδιοι. Μπορούσαν επομένως να κάνουν οτιδήποτε - πράγμα που αποδείχτηκε με φριχτό τρόπο στο ολοκαύτωμα και στην γενοκτονία των Εβραίων - χωρίς να έχουν σχεδόν κανέναν ενδοιασμό.

Η εντολή και η υπακοή, χονδροειδώς, είναι οι εξωτερικές παράμετροι της κατάστασης η οποία λαμβάνει χώρα εδώ. Η ευθύνη είναι η ουσία της. Διότι αυτή αποφασίζει τί θα επιλέξει να κάνει κάποιος. Εάν η μετατόπιση της ευθύνης είναι επιτυχής, θα το κάνει. Αν όχι, όχι.

Περισσότερες πληροφορίες εδώ: obedience

 

Απάντηση: Re: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Απο την στιγμη που γεννιομαστε μαθαινουμε πως πρεπει να ακολουθουμε καποιους κανονες.
Το πιο σημαντικο ομως ειναι ο,τι μαθαινουμε να αποδεχομαστε αυτους τους κανονες ως προϊόν μιας εξωθεν,υπερβατικης αρχης η εξουσιας , στην οποια φυσει η /και θεσει οφειλουμε να υπακουσουμε,επειδη αυτη ξερει καλυτερα απο μας,επειδη αυτη κατεχει την Αληθεια.Αυτη η αρχη ειναι προσωποποιημενη η απροσωπη, ειναι η μαμα ,ο δασκαλος,η πατρις το εθνος,η επιστημη ,ο Αλλαχ, η μοδα, η κληρονομημενη παραδοση...
Ακομα πιο σημαντικο,μαθαινουμε να συμμορφωνομαστε στους κανονες αυτης της εκαστοτε αρχης,η αυθεντιας,ακομα κι'αν διαφωνουμε με αυτους,προσδοκωντας ειτε καποια ατομικα οφελη,ειτε την "ησυχια"μας, ειτε απλα την μη στοχοποιηση μας ως απροσαρμοστων,διαφορετικων ανωμαλων,μαθαινουμε μα αλλα λογια την υποταγη.
Μαθαινουμε ακομα να ταυτιζουμε την εννοια της δημοκρατιας με την εκλογη των αντιπροσωπων μας,ανα τακτα η εκτακτα χρονικα διαστηματα,οι οποιοι ως αυθεντιες,ως κατοχοι της γνωσης και της τεχνης του κυβερναν θα αποφασιζουν αυτοι ανθ'ημων δι'ημας.Μαθαινουμε να νομιζουμε οτι τους ελεγχουμε,επειδη μπορουμε δια της εκλογης να τους αλλαζουμε.Ωστοσω τους νομους,τους κανονες τους θετουν παντα αυτοι, οι επαϊοντες,οι αυθεντ(ι)ες,και οφειλουμε να τους εφαρμοζουμε υπακουα,εστω και αν πολλακις ειναι εντελως αντιθετοι με τους υπεσχημενους,εστω και αν περιφρονουν τις δεσμευσεις τους.
Αυτο ειναι το γενικο πλαισιο μεσα στο οποιο εκπαιδευομαστε,διαμορφωνομαστε.Μερικοι απο μας αυτο το εσωτερικευουμε με εναν ιδιαιτερο τροπο,ωστε να διεγειρομαστε σεξουαλικα μεσα απο την υποταγη μας -στο αλφα η βητα βαθμο-σε μιαν εξωθεν αρχη η καποιοι αλλοι μεσα απο την ταυτιση μας με αυτην.
Σε καθε περιπτωση ομως,εθισμενοι,διαποτισμενοι με αυτην την νοοτροπια ,την νοοτροπια της ετερονομιας,προθυμα στεργουμε να υποταχθουμε στις επιταγες οποιασδηποτε Αρχης,Εξουσιας,Αυθεντιας, ειδικα αν προσδοκουμε να ωφεληθουμε κι'ολας απ'αυτην (ποιος μου λεει εμενα πως οι υπακουοι φοιτητες του πειραματος δεν προσδοκουσαν οφελη απο την συμμορφωση τους με τις επιταγες του καθηγητη; ) και ετσι μπορουμε να εξηγησουμε ,νομιζω,τα συντριπτικα ποσοστα υπακοης και συμμορφωσης "προς τας υποδειξεις"...
Δεν μπορω δε να αντισταθω στον πειρασμο να συνδεσω τον προβληματισμο αυτου του νηματος με αυτον του νηματος για την αντιαυταρχικη εκπαιδευση,με την εξης υποθετικη και πολυ δυσκολα να απαντηθει ασφαλως,διερωτηση:
Αν το πλαισιο της εκπαιδευσης μας,της διαπαιδαγωγησης μας απο την νηπιακη ηλικια προσομοιαζε με αυτο του σχολειου του Summerhill,ποια θα ηταν τα αποτελεσματα ενος αντιστοιχου πειραματος;

 

Απάντηση: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Νομίζω αγαπητέ underherfeet ότι θα ήταν τα ίδια... Ακριβώς γιατί και τα δύο σχολεία, βγάζει "υπάκουα" παιδιά. Απλά η μεθοδολογία στο δρόμο προς την υπακοή αλλάζει. Βλέπεις και το Summerhill, στα αυτά κοινωνικά πλαίσια λειτουργεί και αυτά στηρίζει. Απλά επιθυμεί να παράγει πιο "εύρυθμους" πολίτες.

 

Απάντηση: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Δεν ειμαι σιγουρος...αν αυτη η¨"νησιδα" αυτονομιας δεν ηταν νησιδα αλλα καθεστως,ο κοσμος δεν θα ηταν διαφορετικος;

 

Απάντηση: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Ναι, αλλά δεν είναι (καθεστώς)... εν τέλει καμιά φορά οι νησίδες αποτελούν άλλοθι...

 

Re: Απάντηση: Re: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Εγώ πάντως άλλα έμαθα, διότι διδάχθηκα αλλού και όχι μέσα στο σύστημα (ήμουν εντελώς απροσάρμοστη ). Έμαθα - πιστεύω - να κρίνω για τον εαυτό μου και να φέρω την ευθύνη των πράξεών μου. Δεν αμφιβάλλω όμως, ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων του δυτικού κόσμου, έχει περάσει ένα τρομακτικό conditioning, το οποίο δεν τους επιτρέπει να τεκμηριώνουν επιστημονικά, να αμφισβητούν την εξουσία, τους κανόνες και την τρέχουσα ηθική, και να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις επιλογές τους και τις πράξεις τους. Δεν μπορώ να κατηγορήσω μόνο την συστηματική εκπαίδευση γι αυτό. Το έγκλημα που συντελείται είναι πολύ πιο πολύπλοκο και ύπουλο, κατά την άποψή μου.

Τολμώ να υποθέσω ότι δεν ασχολήθηκες εκτενώς με το θέμα Summerhill ή ότι δεν κατανόησες την βασική αρχή πάνω στην οποία βασίζεται το σύστημα αυτό: πρόκειται για την σταδιακή δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανάληψη της προσωπικής ευθύνης, καθώς το παιδί μεγαλώνει, μέσα σε ένα συμβιωτικό πλαίσιο άμεσης δημοκρατίας, η οποία είναι εφικτή σε μικροκοινωνίες, όπως ακριβώς γινόταν στις πόλεις-κράτη.

Ένας απόφοιτος του Summerhill επομένως, δεν θα διανοούνταν καν να μετατοπίσει την ευθύνη. Δεν θα συμμετείχε στο πείραμα και μάλλον θα υπήρχε και δυναμική παρέμβαση από τη μεριά του για να το σταματήσει.

Το Summerhill δεν βασίζεται στην υπακοή, ούτε την προμοτάρει. Βασίζεται στο άτομο μέσα στο σύνολο ως μονάδα που έχει λόγο και ψήφο και δύναμη, παράλληλα με τον σεβασμό στον λόγο και στην ψήφο και στην δύναμη του άλλου. Είναι ένας συνδυασμός ατομικότητας και συλλογικότητας, ο οποίος - πιστεύω - μπορεί να λειτουργήσει μόνο σε μικρές αυτόνομες κοινότητες. Δεν ξέρω πώς αυτό μπορεί να μεταφερθεί στην ευρύτερη κοινωνία - με την πολιτική και κοινωνική έννοια. Ίσως μόνο μέσω ενός συστήματος τοπικής αυτοδιοίκησης (πόσο θα μου άρεσε μία κοινοβιακή ζωή αυτού του είδους... )

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Το "μαθαινουμε" δεν αναφεροταν μονο στην εκπαιδευση.Οι ιδεολογικοι μηχανισμοι σαφως και εχουν πολυ περισσοτερα καναλια.

Λαθος υποθεση. Μαλλον δεν εχεις διαβασει η εχεις ξεχασει την αποψη μου για το Σαμμερχιλ,η οποια σχεδον ταυτιζεται με την δικη σου.
Η ρητορικη μου ερωτηση υπεκρυβε ακριβως την απαντηση που εδωσες εσυ,ειδικα το δευτερο σκελος της.Ενας κοσμος θεσμισμενος με βαση διαφορετικες αξιες -η φαντασιακες σημασιες- απο τις σημερινες,πιστευω πως θα εδινε διαφορετικες απαντησεις,διαφορετικες συμπεριφορες.

 

Απάντηση: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Αλλοθι οχι.Προσχημα ναι.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Προσπάθεια ερμηνείας των σαδιστικών ενστίκτων του ανθρώπου

Με συγχωρείς, ξέχασα να βάλω μια λεξούλα μπροστά (τη λέξη elfcat...) 

Ήθελα να αναφερθώ στην δική της απάντηση στην ερώτησή σου, αλλά το multi-quote μου τα χάλασε... 

Θα παραθέσω ένα σχετικό βιντεάκι επ' αυτού, στο κατάλληλο νήμα...

 

Άλλο υποτακτικότητα και άλλο ηλιθιότητα...

 

Ενίοτε συμπίπτουν...Τυχαία, ασφαλώς.