Προ-εφηβικές εμπειρίες/ενδείξεις/τάσεις BDSM

Το πρώτο "σκίρτημα" το ένιωσα νομίζω στο άκουσμα μιας απειλής τιμωρίας, γύρω στα δέκα. Ήταν από τις απειλές που σχεδόν πάντα μένουν μονάχα απειλές, αλλά σ' εμένα δημιούργησε μια περίεργη αίσθηση, που τότε δεν είχα την παραμικρή ιδέα του τι μπορεί να σημαίνει.
Λίγο αργότερα, παθιαζόμουν να θαυμάζω κάποιον καθηγητή ή συνθέτη και να αριστεύω στις δοκιμασίες του. Κι όσο πιο δύσκολες ήταν, τόσο πιο πολύ μου άρεσε 
Τα μεσημέρια ήταν η αγαπημένη μου ώρα για παιχνίδι. Ζουλούσα τα κόκκινα μολοχοπέταλα για να δημιουργήσω το εφέ του αίματος πάνω μου, και πρωταγωνιστούσα σε διάφορα δράματα της φαντασίας μου, ως αιχμάλωτη.
Μερικές φορές, αυτές οι μικρές μεσημεριανές ιστορίες αποτυπώνονταν σε σκίτσα και ζούσαν στο χαρτί μέχρι νωρίς το απόγευμα, που όλοι ξυπνούσαν.

 

Eγω εδεσα τον εαυτο μου σε καρεκλα οταν ημουν μικρος...

 

Νομίζω ήμουν γύρω στα έντεκα και όποτε πήγαινα στο σπίτι της γιαγιάς μου έκανα πολύ παρέα με δύο συνομήλικα αγόρια που έμεναν στη γειτονία. Το σπίτι του ενός είχε κήπο και ένα μεσημέρι καλοκαιριού καθόμασταν στον κήπο αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε και φασαρία λόγω της ώρας οπότε αποφασίσαμε να δείξουμε ο καθένας τι έχει κάτω από το εσώρουχό του. Μου ζητήσανε να σηκώσω πρώτη τη μπλούζα μου και υπάκουσα. Το συναίσθημα που ένιωσα ήταν κάτι που δεν είχα ξανανιώσει. Μου άρεσε που με καθοδηγούσαν , ανατρίχιαζα που δύο αγόρια απέναντι μου με κοιτούσαν με αναψοκοκκινισμένα μάγουλά, φοβόμουν μη μας πιάσει κάποιος. Και μετά κατεβάσαμε τα εσώρουχα μας και ένιωσα ντροπή και ευχαρίστηση συγχρόνως.

 

Μεγάλωσα με αγόρια και παίζαμε συχνά ξύλο..Ειδικά σφαλιάρες και όταν κάναμε πάλη και με ακινητοποιούσαν πάντα με καύλωναν...Επίσης κάθε φορά που είχαμε αυστηρό δάσκαλο ήταν το καλύτερο μου και μου άρεσαν πολύ οι υποδείξεις και οι φωνές ή κάποιες αγριεμένες ματιές αν και φοβόμουν μου άρεσε κι επεδίωκα να ήμουν η πιο υπάκουη και η αγαπημένη τους μαθήτρια.Μετά ανακάλυψα κάποια ανιμε μανγκα καποια περιοδικά κι άρχισα να κάνω κι άλλες εικόνες στο μυαλό μου. 

 

Σε ηλικια μικροτερη απο 7 ειχα την ταση να κανω κοριτσακια να γδυνονται και να με αφηνουν να της αγγιζω χωρις ομως αυτες να μπορουν να με αγγιξουν, αυτο ειχε γινει αρκετες φορες και μαλιστα ειχε γινει και σε 2-3 ταυτοχρονα θυμαμαι.

 

Παίζατε το γιατρό;  

 

Χαχαχα δεν ξερω ακριβως τι παιζαμε αλλα ηταν ιδιαιτερα ενδιαφερον.  

 

Μεγάλωσα σε χωριό σε ένα σπίτι που περιστοιχιζόταν από λιοστάσι.
Θυμάμαι σε ηλικία 12-13 χρονών να παίρνω διάφορα σχοινιά και αλυσίδες που υπήρχαν στην αποθήκη, και με πολύ προσοχή και έλεγχο για τυχόν παρουσία κάποιου να ανεβαίνω πάνω σε κάποια ελιά και να δένω τον εαυτό μου.
Το πως δεν έφυγα ποτέ να σκάσω κάτω στο χώμα, είναι μία απορία που έχω ακόμα χαχαχαχαχα
Επίσης θυμάμαι να παίρνω την μπλε κορδέλα που φορούσαν τα κορίτσια στα μαλλιά και να την βάζω στα μάτια μου, ντε και καλά σαν γυαλιά. 

 

Εγω ειχα παντα το κομμωτηριο "ο θανατος". Βγαιναν ολες ξεμαλλιασμενες κ κλαμμενες. Ομως παντα ξαναρχοταν

 

Όταν ήμουν 11 μου άρεσε να τρίβομαι σε δερμάτινα καθίσματα αυτοκινήτων...

 

Η εικόνα της αλυσοδεμένης Ανδρομέδας σε κάποιο παιδικό(?) βιβλίο μυθολογίας, κάτι με τραβούσε έντονα χωρίς να ξέρω τι είναι και τι σημαίνει. Κάπου στις τελευταίες τάξεις δημοτικού πρέπει να ήμουν. Μάλιστα είχα συναίσθηση ότι κάτι ακατάλληλο παίζει εδώ και δεν ήθελα να με δουν οι γονείς μου να την κοιτάω. Λίγο μετά, τα πρώτα τρέιλερ που είδα για την Ιστορία της Ο. Δε θυμάμαι σεξουαλική σκέψη, μόνο αυτές τις εικόνες να με μαγνητίζουν με τρόπο που δεν καταλάβαινα.

Επίσης μου άρεσε να παλεύω με κοριτσάκια (και να τα κερδίζω!) παρά με άλλα αγοράκια, όχι οτι το έκανα και συχνά αλλά μου έχει μείνει σαν ανάμνηση. Το ίδιο και στο κυνηγητό.

Τώρα που έγραψα αυτά μου σκάνε διάφορες αναμνήσεις  

 

Αυτή η Ελληνική μυθολογία είναι φοβερή!
Προϊόν ασύλληπτης ευφυίας!