Πωλητές και ψέματα

Απάντηση: Re: Πωλητές και ψέματα

Ένας καλός πωλητής όμως προσπαθεί να σε πείσει λέγοντας ψέματα πως το προϊόν που πουλάει σου είναι απαραίτητο.
Καλός πωλητής = αυτός που πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες
Ένα καλό προϊόν πουλιέται και μόνο του ο καλός πωλητής φαίνεται όταν μπορεί να πουλήσει εκείνος κάτι που δεν αξίζει.

 

Απάντηση: Re: Πωλητές και ψέματα

bingo

 

αυτος που πουλα φυκια για μεταξωτες κορδελες δεν ειναι πωλητης αλλα απατεωνας και προφανως μονο φυκια μπορει να πουλησει ....
Η Μερσεντες΄, η Ρολς Ροϋς .... ειναι καλα προϊοντα αλλα σιγουρα δεν ειναι τα μοναδικα αυτοκινητα που βλεπουμε γυρω μας .... αντιθετα βλεπουμε Λαντα και πολλα αλλα φθηνα ....
Υπαρχουν 3 δεδομενα : η οικονομικη δυνατοτητα του πελατη , οι αναγκες του πελατη και το τι διαθετει το καταστημα ... ο καλος πωλητης θα ανακαλυψει τις πραγματικες αναγκες του πελατη και με βαση τις οικονομικες του δυνατοτητες θα του προσφερει το καλυτερο προϊον του καταστηματος , που θα καλυψει τις αναγκες αυτες ...
μην μπερδευουμε τον καλο πωλητη με τον απατεωνα ...

 

Μηπως δε θα πρεπει να βαζουμε αυστηρες διαχωριστικες γραμμες αναμεσα στα ψεματα και στην αληθεια? Μηπως πρεπει να δουμε την αληθεια και το ψεμα σα μια συνεχεια οπως τη συνεχεια μεταξυ των χρωματων ασπρου-μαυρου, οπου υπαρχουν απειρες αποχρωσεις του γκρι?

Υποθετω οτι κατω απο τις παραπανω θεωρησεις η συζητηση να γινοταν ευκολοτερη. Τι λετε?

 

Συμφωνώ.

Υπάρχει άπλετος ο σχεδόν "αρχέγονος" μύθος πως ένας "καλός" πωλητής θα σου πουλήσει κάτι άχρηστο, κάτι που δεν έχεις ανάγκη και πριν το καταλάβεις θα έχει αναχωρήσει για το ηλιοβασίλεμα με τα λεφτάκια σου, ή την επιταγούλα σου, να ανεμίζουν θριαμβευτικά στο χέρι του.

Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική...
Ναι, υπάρχουν απατεώνες με πειθώ. Ναι, υπαρχουν πωλητές με πειθώ. Ναι, υπάρχουν Κυρίαρχοι, αληθινοί ή μούφα, με πειθώ (για να μην ξεχνιόμαστε και που γράφουμε!)

Όμως κανείς, μα κανείς, δεν μπορεί να πουλήσει σε κανένα κάτι ακριβό και σημαντικό, που να μην ανταποκρίνεται σε μια ανάγκη του. Μπορεί να τον εξαπατήσει, μπορεί να του πει ψέματα για να του το φορτώσει, αλλά αυτό δεν τον κάνει "καλό" πωλητή. Τον κάνει απατεώνα. Όπως ο τύπος που πούλαγε την Ακρόπολη στους τουρίστες για να την κάνουν εξοχικό (Και εσύ, μπορείς να είσαι τόσο βούρλο που να το χάψεις, αλήθεια; )

Άλλο όμως αυτό, η απατεωνιά και άλλο να σου πουλήσει κάτι πιο ακριβό από αυτό που ήθελες και έψαχνες. Άλλο αυτό, και άλλο να χρειάζεσαι κάτι και να βρεθείς να αγοράσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που χρειάζεσαι και σκεφτόσουν.

Η αρχή όλων των συναλλαγών (οικονομικών, κοινωνικών, συναισθηματικών, κλπ) διέπεται από το αξίωμα "Ας πρόσεχες, μεγάλε".

Ένα παράδειγμα: Όταν πας να αγοράσεις ένα Ford και στο τέλος της ημέρας καταλήξεις με μια Cayenne, τότε ποιός φταίει; Ο πωλητής που σου την "φόρτωσε" μήπως; Εσύ που είχες το μυαλό σου; Ξαφνικά βρέθηκες να έχεις χρεώσει και τα εγγόνια σου, και τα δικά τους εγγόνια πιθανώς, για κάνεις το κομμάτι σου και "για να σε προσέχουν οι γκόμενες" και χρησιμοποιείς τον άλλο σαν άλλωθι και τον κατηγορείς πως σε εξαπάτησε για να μην αισθάνεσαι τύψεις που το μετάνιωσες;

Για να μην πω με πόση ευκολία μπαίνουν κάποιοι σε μια τράπεζα και παίρνουν 40.000 ευρώ Εορτοδάνειο, για να πάνε να ζήσουν αλα γκράντε 7 μέρες στην Βιέννη, και μετά άλλες 7 για σκι στο Γκράτζ, την Πρωτοχρονιά... Και μετά καταλήγουν με μαθηματική ακρίβεια στο να χάσουν το σπίτι τους, ή το αυτοκίνητό τους, όταν οι τράπεζες ανεβάσουν τα επιτόκια για να τα κονομήσουν (που το κάνουν κάθε τόσο)... Ποιός φταίει τότε; Οι τράπεζες; Μήπως ο πωλητής - υπάλληλος; Ή φταίνε οι ίδιοι, που για 15 ημέρες χλίδας, που θα ζήσουν σαν τον "Τζέμις Μπόντ" που λέει και το παρατράγουδο, δίνουν το σπίτι τους και το μέλλον τους σε αντάλλαγμα;

Και στα δύο παραδείγματα, υπάρχει από πίσω η ανάγκη, που δεν την κατηγορώ. Είναι υπαρκτή και οι όμορφες εμπειρίες είναι αυτές που θέλουμε να θυμόμαστε. Όμως το να το αγοράσεις αυτό που θέλεις τόσο ακριβά, με τέτοιο τίμημα, είναι ανοησία...

Αυτά είναι δύο παράδειγμα από το που έχει βγει αυτός ο μύθος. Λέγεται Τύψεις του Αγοραστή και είναι ένα από τα πιο καταστροφικά πράγματα στον κόσμο για τον ίδιο τον αγοραστή, που δεν αναγνωρίζει την ευθύνη του και το λάθος του (όταν το κάνει) και το επαναλαμβάνει στην πρώτη ευκαιρία. Έχει βλέπετε το άλλοθι πως πάντα κάποιος 'πωλητής' θα φταίει και δεν θα χρειάζεται να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του...

Κάντε τώρα και μια μεταφορά όλων αυτών που διαβάσατε και μεταφέρετε τα στον χώρο των σχέσεων. Ίσως σας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσετε πολλά πράγματα για τον εαυτό σας.

Αλλά μετά, μην κατηγορείτε εμένα...

 

Ειλικρινείς έχουμε αρκετές φορές δυσκολία να είμαστε με τον ίδιο μας τον εαυτό, πόσο μάλλον με τους άλλους. Το να μην είσαι ειλικρινείς άλλωστε δεν σημαίνει ότι λες και ψέματα.

-------------------------------
Help me believe in anything
I want to be someone who believes (Mr. Jones – Counting Crows)


illusion

 

μμμμμ ..... εδω εχω μια μικρη ενσταση ... οι γυναικες και η ειλικρινια , εχετε μια πολυ περιεργη σχεση .... ενω δεν λετε ψεματα και ενω ειστε ειλικρινεις παρολα αυτα η πραγματικη αληθεια χανει το νοημα της κατα ενα μαγικο τροπο ....

 

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια πραγματική αλήθεια, ο καθένας έχει την δική του.

illusion

 

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια πραγματική αλήθεια, ο καθένας έχει την δική του.



... μερικες φορες ειναι πραγματι τρομακτικο με΄σας ........ ΑΥΤΟ ακριβως εννοω !!!!!!.........  

 

isnogood δεν ξέρω γιατί ρε παιδί μου αλλά ειδικά με σένα μου βγαίνει πολύ το σαδιστικό μου    
Θέλω να σε δείρω πολύ όμως  
Κάθε φορά που διαβάζω κάτι δικό σου, δεν ξέρω πως να το πω με απλά λόγια.....
αλλά μου θυμίζεις μισογύνηδες  
Αυτοί έχουν κάτι τέτοιες απόψεις, ίσως να κάνω και λάθος.....

 

ναι βεβαια .... 5 αληθειες ειπα και κατευθειαν να το φατε ζωντανο το παλικαρι ....
αλλα εγω φταιω που τα λεω μονος μου ... οι υπολοιποι κυριοι δεν λενε λεξη... αντε ωρε παλικαρια ... μονος θα το φαω το ξυλο ?... ουυυυ ....
μισογυνης ? .... γιατι να πιστευεις κατι τετοιο ? .... επειδη δεν μου αρεσει να "χαιδευω" με παραμυθια τα αυτια ? ... διαφωνω ... με εχεις παρει λαθος ...

 

Σε γενικές γραμμές, η θηλυκή ανάλυση της πραγματικότητας μπορεί και να είναι κάπως πιο πολύπλοκη, πιο δαιδαλώδης, με εστίαση σε πολλά ειδικά στιγμιότυπα, με αποχρώσεις που η μία εισχωρεί στην άλλη --- λιγότερο στακάτο και μαύρο-άσπρο από την αρσενική, πάντως όχι λιγότερο λογική. Ίσως αυτή η, διαφορετική, διαδικασία ανάλυσης να σε ξενίζει.

Η αλήθεια φωτίζεται όλο και περισσότερο όταν κοιτάς τα πράγματα από πολλές οπτικές -- σφαιρικά -- γι' αυτό εξ' άλλου είναι ενδιαφέρον να συζητάς...

​