Πως να γίνετε " μισητοί " στις γυναίκες ( Ένας εύκολος και σίγουρος τρόπος )

Μπερδεύετε χαρακτήρες με φύλα.

 

Μετανοιται αμαρτολι η κρεισι πλισιαζοι

P.s (ΝΤΠ)

 

 

Το είχα ετοιμάσει για μια άλλη συζήτηση, εδώ ταιριάζει καλύτερα  

Αλλά έχω φάει τον κόσμο για εκείνη τηνν κατηγοριοποίηση των γυναικών της ύστερης αρχαιότητας, ποια μοιάζει με γουρούνα, ποια με αγελάδα, ποια με αλεπού, κάτι τέτοια που έχω την εντύπωση πως ήταν στον Αίσωπο ή στον Χρυσό Γάϊδαρο του Απούληιου ή ίσως σε Μένανδρο, δεν θυμάμαι. Θυμάται κανείς;

______________________

- Δύσκολο πράμα βλέπεις, αποκρίθηκε ο Πέτρος τσαντισμένος, να βρεις θηλυκά, τη σήμερο ημέρα, να ευχαρηστηθείς! Αν επρόκειτο, Γιατρέ, να πάω μόνο μιά φορά το μήνα με όσες ευχαρίστως μου στέκονται, δεν θα πρόφταινα να καβαλάω!


- Πολύ τον Καζανόβα μας παρασταίνεις! τον αποπήρε ο αδελφός του. Τί να σου ορεχτούν, μωρέ, οι γυναίκες, Το μάτι σου το αλλήθωρο;


- Ναι! Το μάτι μου το αλλήθωρο! Δεν ξέρεις τί διεστραμμένες που είναι οι γυναίκες! Ούτε θυμάμαι πόσες είναι που μου ρίχτηκαν για την αλληθωράδα μου! Δεν σας έτυχε να κλείνετε τα μάτια την ώρα που γαμάτε; Ε, λοιπόν, εμένα μου γυρεύουν να μην τα κλείνω για να βλέπουν πώς το 'ναι κοιτάει τον Πονέντε και τ άλλο το Λεβάντε! Ερεθίζονται, λυσσάν!


Όλοι παραδέχτηκαν πως πλάσματα πιο διεστραμμένα σεξουαλικά απ τις γυναίκες, δεν υπάρχουν. Κι όσο πιο σεμνές φαίνονται στις άλλες εκδηλώσεις, τόσο πιο βιτσιόζες κι αναίσχυντες είναι όταν πλαγιάζουν με άντρα."

Καραγάτσης, Το 10, σελ. 390 - 391​

"Οι Ουγγαρέζες όλες είναι χοντρές, γριές και καθαρίζουν πατάτες στους σταθμούς των τρένων."

Από το ημερολόγιο φοιτητή ιατρικής, καλοκαίρι 1920, καθώς έμπαινε στη Βουδαπέστη με το Orient Express
(αργότερα έγινε γυναικολόγος της υψηλής κοινωνίας στην Αθήνα και είδε όλα τα υψηλόβαθμα αιδοία της εποχής του, κατ' επανάληψη)​

"Ο Νίκος (δηλαδή εγώ) είναι πολύ μάγκας. Έχει γαμήσει:

1. Την ξαδέλφη του κολλητού του

2. (παραλίγο) την μπαργούμαν του Λωτού

3. Όλα τα κορίτσια του χωριού του πατέρα του, στις διακοπές του Πάσχα

γκραφίτι στον ηλεκτρικό ΗΣΑΠ, στάση Μαρούσι, άνοιξη 1988
(μεταφέρθηκε με την ακριβή διάταξη και αρίθμηση που είχε καταγραφεί)​

"Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώσει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας, είναι: «τι θέλει μια γυναίκα;»"

Φρόϋντ , Τρεις μελέτες για τη θεωρία της σεξουαλικότητας, 1905
​

_______________

ΥΓ. Εγώ πάντως είπα μέσα μου, κάποτε "σκλάβα, για να μην έχω καμία απολύτως σχέση με όλα αυτά τα στερεότυπα. Στη φωτιά όλα τους, να τελειώνουμε."

 

και σκλαβωθήκαμε στην σκλαβοσύνη : (

 

Γυναίκες

«...Φτωχές γυναίκες,

μοδίστρες, δακτυλογράφοι, ασπρορουχούδες,

τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι άλλες

εκείνες του σκοινιού και του παλουκιού,

γυναίκες του ανέμου, της βροχής, του κουρνιαχτού,

νιώσαμε το φόβο που κρύβεται καμιά φορά

πίσω από την αγνότητα,

την κούραση πίσω από την καλοσύνη ή την αδιαφορία

πίσω απ' την υπακοή.

Μα πιο πολύ νιώσαμε την αδυναμία που

κρύβεται πίσω απ' την κακία.

Συχνά μας άφησαν εκείνοι που αγαπούσαμε

πολλές, πάνω στη τρέλα τους, τους ρίξανε βιτριόλι,

οι πιο πολλές βέβαια κλάψαμε, χτυπηθήκαμε,

μα φροντίσαμε σύντομα να βρούμε έναν άλλον,

γιατί τα χρόνια περνάνε...

Αν μας έβλεπε κανείς το βράδυ, όταν μένουμε μονάχες

και βγάζουμε τις φουρκέτες, τις ζαρτιέρες, και κρεμάμε

στην κρεμάστρα το πανωφόρι κι αυτήν τη βαμμένη μάσκα

που μας φόρεσαν, εδώ και αιώνες τώρα, οι άντρες

για να τους αρέσουμε –

αν μας έβλεπαν, θα τρόμαζαν μπροστά σε τούτο

το γυμνό, κουρασμένο πρόσωπο.

Αχ, γυναίκες έρημες,

κανείς δεν έμαθε ποτέ πόση αγωνία κρύβεται πίσω απ'

τη λαγνεία, ή την υστεροβουλία μας.

Και πάντα γυρεύαμε το καλύτερο....

Συχνά καταφύγαμε και στις χαρτορίχτρες,

τρέχουμε στα μέντιουμ να μάθουμε- τι να μάθουμε;

Διαβάζουμε καθημερινά το ωροσκόπιο στις εφημερίδες,

πηγαίνουμε σε διάφορους ύποπτους αστρολόγους...

λοιπόν πού πάμε; Από πού ερχόμαστε; Τι ψάχνουμε

παλεύοντας αιώνια με τα έξω και τα μέσα μας στοιχεία;

Ερχόμαστε απ' το φόβο και το φόνο, απ' το αίμα και

την επανάληψη. Ερχόμαστε απ' την παλαιολιθική αρπαγή-

κι αρχίζουμε την ανθρώπινη φιλία.

Τέλος, ύστερα από πολλά, παντρευόμαστε,

κάνουμε κάμποσες εκτρώσεις, αρκετά παιδιά,

ύστερα έρχεται η κλιμακτήριος, οι μικρονευρασθένειες,

κι ύστερα τίποτα. Όλα καταλαγιάζουν μέσα μας.

Κι επιθυμίες κι αναμνήσεις- αχ περνάει

γρήγορα η ζωή, ούτε το καταλαβαίνεις.

Τα παιδιά ζούνε σ' ένα δικό τους κόσμο, δε μας ξέρουν

παρά μονάχα σα μητέρες, δεν μπόρεσαν να μας δουν

ποτέ λίγο κι εμάς σαν ανθρώπους-

με τις μικρότητες ή τις παραφορές τους.

Έτσι ζήσαμε. Αγνοημένες και μονάχες μέσα

στο εσωτερικό μας πάθος,

αγνοημένες κι έρημες μέσα στην ιερότητα

της μητρότητάς μας...»



Τάσος Λειβαδίτης, Γυναίκες

 

Πολυ την απολαυσα την αναρτηση..! Να'σαι καλα! Κ μονο που καποιος προσπαθησε να ασχοληθει σε βαθος με τη γυναικεια ιδιοσυγκρασια, αξιζει συγχαρητηρια, τουλαχιστον για την προσπαθεια...κ την προσοχη που μας εδειξε  

 

Εγώ ξέρω ότι τις πιο απίθανες συζητήσεις, τα πιο απίστευτα ερεθίσματα, τις μεγαλύτερες "τρέλες", μου τις χάρισαν γυναίκες...
Η καλύτερη μου φίλη, είναι γυναίκα και έχει "καρύδια" που θα ζήλευαν πολλοί άντρες και βάζω μέσα και την μούρη μου...
Δεν τις ακυρώνω σε καμία περίπτωση. Έμαθα απλά να τις αποδέχομαι σαν πλάσματα που σε κάποια σημεία, λειτουργούν με τρόπο εντελώς διαφορετικό απ' τον δικό μου...
Και την θάλασσα την λατρεύω, αλλά αν είναι να με πνιξει, δεν είναι ότι θα μου "χαριστεί"...Και δεν θα "φταίει", έτσι είναι...

Λέω πάντα ότι πάνω και πριν από τ' οποιοδήποτε status μας/σεξουαλική ιδιαιτερότητα κτλ. Είμαστε άνθρωποι, μετά άνδρες και γυναίκες και μετά όλα τα υπόλοιπα...
Εμένα αυτός ο τρόπος σκέψεως πολλές φορές με "γλύτωσε" από διάφορες "σπαζοκεφαλιές"...
Γιατί ωραίο και ποθητό το BDSMικό πλαίσιο, αλλά μπροστά σε κάποια "ζητήματα" χωλαίνει...
Αυτά τα τελευταία δεν καταλαβαίνουν ούτε από vanilla ούτε από BDSM...

Πάντα άποψη...  

 

Σεντόνι μεν, αλλά πάντα μια "άκυρη" προσπάθεια να βάλεις τον ουρανό σ' ένα βαζάκι Nomad...  
Τώρα τι να σε πω χαχα...Γράψτε ότι θέλετε όπως πάντα...Ειλικρινά δεν τα παίρνω χαχαχα...
Αλλά να τα χώνω στον thief για κάτι παρόμοιο και όχι σε σένα, θα ήταν άδικο...
Και το "ωραίο" είναι ότι την "είπα" σε δυο άτομα που συμπαθώ αληθινά χαχαχα...

Άντε τραγουδάκι στην υγειά μας χχαχαχα...  

 

Μωρέ τα σκώτια μου έφαγα και σφαλιάρες με τα κιλά χαχαχα...Μακάρι ν' ασχολιόμουνα λιγότερο...
Αλλά αν με τους ανθρώπους που βάζεις και σε βάζουν στην ζωή τους, δεν ασχολείσαι....
Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω τι νόημα θα είχε, στην ζωή σου καν να μπουν...  

Τώρα αν "έπιασα" κάτι ή όχι απ' την ιδιοσυγκρασία σας...
Αν κρίνω απ' τα όσα "απέφυγα" εδώ και λίγα χρόνια, για μένα "έπιασα" αρκετά... 

 

Την ημέρα που θα παρεξηγηθώ με σένα νομίζω πως θα είναι το σημείο όπου θα συνταξιοδοτηθώ και θα παραδώσω το ακάουντ σε κάποιον φέρελπι νεαρό...

Η ρομαντική προσέγγιση του να μπει ο ουρανός σε βαζάκι με κάνει να ψάχνω τον ανεμόμυλο ήδη!

 

Ε το λοιπόν μια από τα ίδια...Give me mouse...
Είμαι και ρομαντικός ο κόπανος...
Αν τον βρεις σε καλή τιμή τον ανεμόμυλο, κράτα τον γερά, τουλάχιστον με την κρίση δεν θα σου λείψει το ψωμί χαχαχα...  

 

Αν μου επιτρέπετε, δεν μπερδεύω τίποτε. Ξέρω πολύ καλά τι έγραψα.
Και ότι κάποια τα θεωρώ σχεδόν "κοινό παρανομαστή" με βάση το φύλο.
Μπορούν να υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά σε κάποια, μπορεί μέρος τους.
Όπως ήδη έγραψα ότι κάποια συναντώνται και στους άντρες.
Σε κάθε περίπτωση η γνώμη σας είναι σεβαστή.
Και όπως η δική μου εμπειρία δεν μπορεί, να είναι κανόνας.
Και σαν εμπειρία μου, εννοώ την δικιά μου κι εκείνων που εγώ γνωρίζω.
Εξίσου καμία από τις "συγκατοίκους" εδώ δεν αντιπροσωπεύει από μόνη της ολόκληρο το γυναικείο φύλο.
Αυτά, γενικά και προς αποφυγή παρεξηγήσεων.