Πόση ομορφιά -εξωτερική- υπάρχει στο bdsm?

πολυ σοφο αυτο  

 

Μετά από 7 σελίδες νήματος , πρέπει ίσως να βάλουμε κάποια πράγματα σε μία συγκεκριμένη θέση.

Αρέσει - δεν αρέσει, το bdsm και οι bdsmers είναι μία μειονότητα. Καλό θα ήταν, επιτέλους, να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Ίσως ακόμα καλύτερο θα ήταν οι άνθρωποι που ενοχλούνται από την ιδέα ότι ανήκουν σε μία μειονότητα να το επεξεργαστούν με την ησυχία τους μπας κ καταφέρουν να το χωνέψουν.

Πολλές απαντήσεις λοιπόν κινήθηκαν γύρω από τον άξονα "αφού ξέρετε τι εννοούμε με το *αντικειμενικά ωραίο* και αφήστε τα σάπια". Αυτό σαν επιχείρημα ίσως έστεκε μία χαρά αν καθόμασταν σε κάποιο καναπέ του DaCapo καβλαντίζοντας με ένα μοχίτο στο χέρι, όμως, δεν είμαστε εκεί. Και κατ'εμέ, καλώς δεν είμαστε στο πλαίσιο στο οποίο συζητάμε.

Προσπαθεί λοιπόν αυτό το επιχείρημα να πείσει ότι αυτό που είναι *αντικειμενικά ωραίο* (δεν συμφωνώ ούτε λίγο με την έκφραση αυτή, την βάζω μόνο όπως χρησιμοποιήθηκε) στον βανίλλα κόσμο, θα πρέπει να είναι το ίδιο και εδώ. Kαι ότι θα πρέπει το ίδιο (λάθος) κριτήριο να ισχύει και στους δύο διαφορετικούς χώρους.

Ίσως θα πρέπει τότε να μιλήσουμε για *αντικειμενικά αποδεκτό* σεξ εντός του bdsm με βάση τα κριτήρια του βανίλα κόσμου, ή ίσως και τις *αντικειμενικά αποδεκτές δυναμικές* εντός του bdsm με βάση τις σχέσεις του βανίλα κόσμου.

Ω θα πείτε. Μα δεν είναι το ίδιο! Φυσικά και είναι το ίδιο. Μάλιστα, είναι ακόμα χειρότερο.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του bdsm (το οποίο δεν έχει να κάνει μόνο με ξύλο και γαμήσια) είναι η αποδοχή του διαφορετικού. Και μάλιστα, πάει ένα βήμα πέρα από την "αποδοχή", πάει ως εκεί που οι άνθρωποι δεν περιορίζονται πλέον απο αυτο που το βανιλλα κομμάτι της κοινωνίας έχει ορίσει ως "αντικειμενικά ωραίο" και είναι ελεύθεροι.

Όσοι λοιπον και όσες βρίσκουν ότι αυτή η ελευθερία εντός του bdsm προσβάλλει την όποια βανιλο - μικροαστική αισθητική τους ίσως θα πρεπει να ξανασκεφτούν τον χώρο στον οποίο βρίσκονται γιατί άλλωστε δεν χρειάζεται να αυτοαποκαλείσαι bdsmer απλα για να φας μερικά κωλοσκάμπιλα.

 

Μικροαστικη αισθητικη το να σου αρεσει το ωραιο? Κοντρα στα ενστικτα σου, πας οχι στις μικροαστικες αισθητικες οταν εισαι αδιαφορη απεναντι στο ωραιο.

 

"Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε η αλήθεια", έτσι είπε μια φορά ο Αριστοτέλης. Η αλήθεια εν προκειμένω; Ότι ωραίοι είναι οι αληθινοί άνθρωποι, αυτοί οι άνθρωποι που βλέπεις κάθε μέρα να ζουν τη ζωή τους, να χαίρονται, να πονάνε, να κουράζονται και να ερωτεύονται, οι πραγματικοί. Τα κιλά τους δεν έχουν σημασία, η κυτταρίτιδα ή η φαλάκρα τους δεν έχει σημασία όπως δεν έχουν οι κοιλιακοί ή τα ζυγωματικά τους. Η μόνη "αντικειμενική" ομορφιά είναι αυτοί που πουλάνε διάφοροι επιχειρηματίες - οι παραγωγοί διαφήμισης, τα πρακτορεία μοντέλων, οι πλαστικοί χειρουργοί και άλλοι - προκειμένου να σε ψήσουν να καταναλώσεις, να θες να γίνεις κι εσύ όπως οι άνθρωποι της διαφήμισης. Και ως παραπροϊόν, να κρίνεις τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου με κριτήρια κάστινγκ και να κρίνεσαι με τη σειρά σου με τα ίδια κριτήρια, στις σχέσεις, στη δουλειά σου, στις παρέες σου. Και να γίνεσαι όλο και πιο δυστυχισμένος γιατί γεννήθηκες όπως γεννήθηκες. Όχι λοιπόν, αυτή η αντικειμενική ομορφιά που σας είπαν να ψάχνετε δεν υπάρχει παρά μόνο στις οθόνες σας που σας ρουφάνε το βλέμμα. Η ομορφιά, η πραγματική ομορφιά είναι αλλού. Και για μας, πάνω απ' όλα, σε αυτό το χώρο που μπορεί ο καθένας να είναι ο εαυτός του. Μην τσιμπάτε.

 

Ποτέ δεν ένοιωσα πως ανήκω σε "μειονότητα". Γιατί πρέπει να "χωνέψω"κάτι τέτοιο; Ανέκαθεν ένοιωθα όμορφα και ελεύθερα με αυτό που είμαι. Ενδέχεται, βέβαια, να μην είμαι αρκούντως υ - πάντως "μειονοτική" δεν θα νοιώσω ποτέ, για ό,τι τουλάχιστον με κάνει να νοιώθω ελεύθερη.

Το ωραίο δεν είναι απαραίτητα όμορφο. Και αντίστροφα, το όμορφο συχνά δεν είναι ωραίο. Και αυτό δεν έχει να κάνει με πρότυπα που μας έχουν σφηνωθεί στο μυαλό από τα μήντια.

Νομίζω οτι η συζήτηση καταλήγει απολύτως κυκλική, γύρω-γύρω όλοι κατάσταση. Η εξωτερική έμφάνιση έλκει. Ή απωθεί. Ή είναι αδιάφορη. Και, σαφέστατα, δεν αποτελεί κριτήριο επιλογής συντρόφου. Από την άλλη, ούτε τα κοινά βίτσια θα έπρεπε να αποτελούν το βασικό κριτήριο επιλογής.

 

Τώρα το ξέρετε, φαντάζομαι μεσιέ Ντελαστράνζ ότι όλοι θα ψάχνονται να βρουν φωτογραφίες σας για να εντοπίσουν τις τυχόν ατέλειές σας, μιας και όσα σοφότατα είπατε παραπάνω δύνανται να εξαπολύσουν την μήνιν των συμφορουμιτών? 

Άνευ πλάκας, βεβαίως και συμφωνώ μέχρι τελείας με τα λεχθέντα σας.
Ευδαιμονείτε! 

 

Αγαπητή είναι δύσκολο να εντοπιστεί η φωτογραφία κάτω από τις ατέλειες μου. Είμαι 1.42, καμπούρης και το ένα μάτι μου χύθηκε σε ένα απεχθες εργατικό ατύχημα.

 

Νιώθω σαν χαζή που συμφωνώ με διαφορετικές απόψεις, αλλά εντάξει, κατανοώ την δυσφορία σου για την λέξη ''μειονότητα'', αλλά και μειοψηφία να το πούμε, θα ήταν ρεαλιστικό, καθώς αριθμητικά, δεν είμαστε και τόσοι πολλοί.
Το ζητούμενο είναι όντως να νιώθεις καλά και ελεύθερος, ειδικά μέσα απ΄αυτό το μονοπάτι, αλλιώς θα ήμασταν όλοι τουλάχιστον ανόητοι να εμπλεκόμαστε σε κάτι που δεν μπορεί να μας τα προσφέρει.
Όντως η κουβέντα είναι κυκλική, αλλά μπορούμε να τετραγωνίσουμε την κυκλικότητά της, κλείνοντάς το με την υποκειμενικότητα του ''αντικειμενικά ωραίου''.
Στο τελευταίο σου σχόλιο δεν συμφωνώ, νομίζω ότι τα κοινά βίτσια και η κοινή περί αισθητικής αντίληψη είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για το bdsm σχετίζεσθαι ως καυλογεννεσιουργοί παράγοντες, είτε για μία συνάντηση είτε για μία κοινή πορεία.

 

Να ένα παιχνίδι...
-Πες ρε μαλακιασμένο τι σημαίνει όμορφο...
-Μμμμμ...Παφ! Εγκρχχχ.... αουχχχςςςς...
-Ποιος ορίζει το όμρφο ρε καθίκι..?
-Φφφ.... φφφ... Τι θε...Τσαφ..!Εγκμμρχχχ.... αααγκλμφ...
-Τι είναι ομορφια ρε ζούδι..? Μίλα..!
-Τι..? Σσσσβζιννν..! Αιιουουχχχχ...
-Κατάλαβα..! Και ωραίο..? Λέγε..!
-Δεν ειν..? Σσζζζφφιιιιισσσσ...! Όχι! Μη... Ααααα...

Ωραία περνάμε..!
Ιδιαίτερα που ως θέμα έχει θιχτεί και προσεγγιστεί εξαιρετικά παλιότερα...
Οπότε να πέφτει καμμιά φάπα, να περνάει ή ώρα, δύσκολα βρίσκεις καλό πασατέμπο, άσε που γλιτώνεις και το πολύ αλάτι...

 

Για μένα μετράει η ηδονή που αντλώ από αυτό που βλέπω, φυσικά μετράει και η ομορφιά, ιδίως η ομορφιά εκείνη που αντανακλά ταύτιση εμφάνισης με κάποια κρίσιμα στοιχεία της προσωπικότητας. Το χαριτωμένο είναι ότι με τον ίδιο τρόπο που είναι ελκυστική η ομορφιά μπορεί να είναι ελκυστική και η ασκήμια. Ο μακαρίτης Εκο έχει γράψει κάποια επ αυτού, όποιος θέλει…

Έχω πάντως την εντύπωση πως στα κριτήρια ομορφιάς, τουλάχιστον στο βιδιεσέμιον δεν συγκαταλέγεται το "θα μας κόψει τον ΕΝΦΙΑ και θα μας δώσει τον 13ο μισθό"   πέραν του πως όποιος θεωρεί ωραίο ως και τον μπαρούφ …  

Μετασημείωση: Το γιατί μπαίνει κάποιος στο BDSM μπορεί να μην το μάθει ποτέ του και όλοι οι υπόλοιποι μαζί του, συμπεράσματα βασισμένα στην αντιλαμβανόμενη και ταξινομημένη από τους άλλους εξωτερική του εμφάνιση είναι τουλάχιστον άσχετα. Το γιατί παραμένει στο BDSM και η διαδρομή του εντός μπορεί να λέει περισσότερα πράγματα και πιο ουσιαστικά.

 

Η λέξη μειονότητα δεν ενέχει την αρνητική/ηθική διάσταση που της δίνεις.

Μειονότητα είναι μια ομάδα ανθρώπων που παρουσιάζει ξεχωριστά χαρακτηριστικά από τον υπόλοιπο πληθυσμό (πολιτιστικά, γλωσσικά κλπ), και που θέλει να διατηρήσει μαζί τα χαρακτηριστικά αυτά που συνιστούν την κοινή της ταυτότητα.
Οπότε και βέβαια είμαστε μειονότητα, και εγώ προσωπικά είμαι περήφανη που ανήκω σε αυτήν, και ελεύθερη γιατί ανήκω σε αυτήν.

Όσο γι' αυτά που αποκαλείς "κοινά βίτσια", συμφωνώ με την @brenda ότι είναι ένας διαφορετικός τρόπος του σχετίζεσθαι. Μπορεί να μην είναι το βασικό κριτήριο επιλογής - για μένα βασική είναι η εγκεφαλική διέγερση, και ας είναι σαύρα ο άλλος για τον βανιλλόκοσμο - αλλά είναι ένας σημαντικότατος καυλογεννεσιουργός παράγοντας (αχ βρε Brenda λεξιπλάστρια!).

 

για' δω καλος εισαι