Πότε έκλαψες τελευταία φορα;

Το δάκρυ, ως απόσταγμα εσωτερικής ευτυχίας κι ομορφιάς
“ στάζει κι αναζωογονητικά μας ποτίζει και μας θρέφει”
Έτσι, είσαι για το δάκρυ η καλύτερη εκδοχή του  

Η απογυμνωμένη από τα άνθη της αμυγδαλιά, στραμμένη προς τον ουρανό,
έζησε την ευτυχία της και πλέον ξέρει να περιμένει,
γνωρίζει πως “ανθεί και φέρει κι άλλο”
"Γίνε σαν την αμυγδαλιά"
θα μπορουσε να ειναι το αισιόδοξο μηνυμα των καιρών

 

αν και δεν προτίθομαι να ξανακλάψω, εφόσον σας αρέσουν τα δάκρυα βρήκα άσμα:

 

Σήμερα η συγκίνηση αυξήθηκε πολύ, ξεπέρασε το όριο συμπίεσης της κι έγινε Δάκρυ! Αυτή τη φορά Δάκρυ χαράς κι ευγνωμοσύνης. Δύσκολα μοιράζομαι συναισθήματα με αγνώστους –βασικά σπάνια έχει νόημα – όμως επειδή το θέμα αυτό το ξεκίνησα εγώ, κι εσεις με τη σειρά σας το εμπιστευτήκατε καταθέτοντας προσωπικές σας στιγμές , ενημερώνω λοιπόν πως η τελευταία φορά που έκλαψα είναι μόλις πριν λίγο. Δάκρυα χαράς, για ένα γεννητούρι της ευρύτερης οικογένειας

 

Nα σας ζήσει ο μικρός

 

  Μικρούλα ειναι, από ανηψιο, αλλα λίγη σημασία έχει αυτό  

 

E από τη χαρά υπέθεσα ότι είναι παιδί, να σας ζήσει

 

Μπεμπαααααα. Να σας ζήσει!!!! Μα πραγματικά είναι εντυπωσιακό ποσο μικρά γεννιομαστε! Όπως μου έλεγε ένας γυμναστής
- σκέψου ότι πρέπει να παίρνεις ένα κιλό την δεκαετία
- γεννήθηκα 2800...άρα έπρεπε να είμαι κάπου 5 κιλά

να εκεί κόλλησε και με αντιπάθησε  

όταν κλαίμε από νεύρα, πιανει;

 

 

Λογικά εγω με την καραντίνα πρέπει να πήρα καμια 35 χρονάκια

Αυτό είναι το καλλίτερο κλάμα
(έλα, πες !)

 

Καλά, με την καραντίνα δεν έχω ζυγιστεί γιατί βλέπω να κλαίει η ζυγαριά. «Μωρή μοσχαρα, λίγο έλεος, ζυγαριά είμαι, όχι πλάστιγγα». χίλια δικιά η ζυγαριά!

το κλάμα από νεύρα έχει το κακο ότι κάνει και λίγο ανάδραση. Τύπου, είμαι παπορι, κλαίω, και τσαντιζομαι που κλαίω, και κλαίω περισσότερο!

 

Μα κι εσύ όλη μερα στη "κουζίνα"! Ξεκόλλα λίγο  

Λολα, να ένα μηλο. by Brt posted 26 Μαρτίου 2021 at 09:54

 

Αααααα αυτό μόνο με αγκαλία σταματάει

 

Σημερα...Αυτες οι προσδοκιες θα μας πεθανουν μια μερα.