Πώς διαχειρίζονται την ζήλια τους τα υποτακτικά ατομά;

Μη το λες μπορει να χουμε αμφιβολιες τυπου την αλλη τη προσεξε περισσοτερο

 

Η προσωπική μου εμπειρία έχει δείξει πως υπάρχουν πολλές που το δέχονται έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι αυτό θα αλλάξει.

Η επαφή με τον τοίχο είναι εξαιρετικά βίαιη αν και παραδέχομαι ότι έχει υπάρξει και κάποια που το κατάφερε.

 

Πολλά μπορεί να έχουμε, το ξέρω !
Μοιραζόμαστε τις αμφιβολίες μας και το δουλεύουμε το θέμα.

Και για να είμαστε και μέσα στο θέμα του νήματος, στην αντιμετώπιση της ζήλειας απο το ίδιο το υ, η απάντηση μου είναι.. να κοιτάξω εγώ τι κάνω, και να μη με ενδιαφέρει τι έκανε ή δεν έκανε με την άλλη.
Πιστεύω : Για να έχει δυο υ, έτσι θέλει. Για να έχει και εμένα, έτσι θέλει. Αν δεν με ήθελε, δεν θα με είχε.
Αποφεύγουμε δράματα και υπερανάλυση. Δεν είναι για όλους εύκολο ή πραγματοποιήσημο, αλλά αν θέλουμε να μείνουμε εκεί που είμαστε, το δουλεύουμε.

 

Μανιακή υποτακτική που ζηλεύει και αναζητά απεγνωσμένα εξηγήσεις επεξηγήσεις ,ψάχνει κρυφά τηλέφωνα ,κλέβει λογαριασμούς email. Μην σου τυχει! (Αστειεύομαι)

 

ή μας δουλευουμε!

 

Εγώ έχω παρατηρήσει κάτι και θέλω να το μοιραστώ. Ξέρω πως θα πέσετε να με φάτε κάποιοι όμως θα ήθελα πραγματικά να δω πως το σκέφτεστε κάποιοι από τη δική σας μεριά.
Παρατηρώ λοιπόν πως τα υ που είναι των πιο σκληροπυρηνικών σχέσεων D/s & M/s πολύ συχνά ζηλεύουν. Και δεν κατανοώ τον λόγο όταν πράγματι τον Κ δεν τον βλέπουν ως σύντροφο αλλά ως Αφέντη. Άρα μήπως από πίσω κρύβονται ευσεβείς πόθοι;

 

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, χάος της υποτακτικής.  

 

Δεν ζηλεύεις μόνο τον γκόμενο σου.
Το άρα σου... Είναι τελείως αυθαίρετο συμπέρασμα.


Οι λόγοι έχουν να κάνουν με α. Τον χαρακτήρα και τα μπαγκαζια του υ , ανασφάλειες κτλ.
β. Με την δομή της εκάστοτε σχέσης , ρεαλιστικοί παράγοντες δλδ, χρόνος αν παίζει απόσταση, φυσική παρουσία , ευκαιρίες κτλ κτλ... ζηλεύεις, συνήθως πράγματα που δεν έχεις ή δεν έχεις στο βαθμό που έχουν οι άλλες σχέσεις.

Δεν λέω ότι είναι σωστό κτλ κτλ ( εξηγώ στο πάνω ποστ) αλλά όχι, ότι όποιος ζηλεύει βλέπει τον Κ του, γκόμενο. Δεν ισχύει.

Όπως μου είχαν πει πριν κάποια χρόνια, η ζήλεια δεν είναι βανίλα στοιχείο , ο τρόπος που θα την διαχειριστείς θα σε κάνει βανίλα ή υ

 

@espimain , @χάντρα καταρχήν σας ευχαριστώ.

@χάντρα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου αλλά εννοείται σεβαστή η άποψή σας.

 

Μήπως τελικά ακριβώς γιαυτό ( των δυνατών ασύμμετρων σχέσεων θα έλεγα εγώ ) ,το υπο ενοχλείται με τη σκέψη ότι κάποιο άλλο άτομο μπορεί να απολαύσει όλα εκείνα που απολαμβάνει το ίδιο?Και όσο πιο πολλά απολαμβάνει το ίδιο τόσο πιο έντονη είναι η ενόχληση αυτή, με τη ζήλεια να θεριέυει μέσα του και να γίνεται μη διαχειρίσιμη απο πλευράς του?

 

@Grizos Lykos διαφωνώ αλλά δεν θα χαλάσουμε και τις καρδιές μας. Η ζηλια λαμβάνει χώρα εκεί που υπάρχει έρωτας (συνήθως). Κι αν ο έρωτας σε συνδυασμό με την ωριμότητα σκοτώσει τη ζήλια το λέω επιτυχία.. αλλιώς η ζήλια είναι αυτή που θα σκοτώσεξ τον έρωτα με συνοπτικές διαδικασίες.

 

Το συναίσθημα αυτό αν υπάρχει πρέπει να είναι διαχειρίσιμο και απο τις δύο πλευρές .Και τότε υπάρχει η ελπίδα για το όνειρο!Αν εκφυλιστεί η διαχείριση του τότε και η ασύμμετρη σχέση ολισθαίνει στη βανιλλοποίηση.Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα αγαπητή φίλη.