Πώς διαχειρίζονται την ζήλια τους τα υποτακτικά ατομά;

@tithon χρησιμοποίησα πολύ συνειδητά την φράση "έχει να κάνει" και όχι το ρήμα "είμαι" για το λόγο οτι η ζήλια ειναι ζήλια. Μπορεί να συνοδευέται από πολλά άλλα χαρακτηριστικά ή και όχι. Ωστόσο ναι. Ο φόβος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο δυστυχώς.

 

Με υπομονή, όπως οι περισσότεροι ζηλιάρηδες !

 

Όπως το βλέπω εγώ,η ζήλια δεν προέρχεται από φόβο ή κτητικότητα,αλλά από πληγωμένο (μεγάλο) εγωισμό.

 

Διαβάζοντας το τόπικ εξαρχής το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι "πολλά κεράσια".

Συγνώμη για τον κυνισμό αλλά δεν αγοράζω και αυτό είναι η γνώμη ενός ανθρώπου που *δεν* ζηλεύει.

 

Διαβάζω τώρα κι εγώ από την αρχή το νήμα.
Σε παρακαλώ μπορείς να μου υποδείξεις που στο καλό είναι τα πολλά κεράσια;
Δεν μπορώ να τα εντοπίσω.
Ειδικά όσο γράφανε μόνο υποτακτικές (γενικά μόνο γυναίκες) το νήμα μου φαίνεται πολύ καλό. Μετά που αρχίσαμε να γράφουμε και άνδρες, (υποτακτικοί και κυριαρχικοί) όλο πάει να γυρίσει στην πλάκα.
Αλλά πολλά κεράσια δεν εντοπίζω.
Βοήθα με.

 

Δεν μπορώ να σε βοηθήσω, το ότι βλέπω πολλά κεράσια και πως δεν αγοράζω (=δεν πείθομαι) είναι δική μου, αυστηρά προσωπική, εκτίμηση.

 

Αν κατάλαβα σωστά τον @Arioch τα πολλά κεράσια είναι οι πολλές απόψεις για την ζήλια πως είναι διαχειρίσιμη, πως μπορεί και να μην υπάρχει, πως δεν είναι πρόβλημα, πως αν το υ κάνει όπως πρέπει δεν υπάρχει θέμα. Το διάβαζα και χαμογελούσα...

 

Το να μετατρέπεις τη ζήλια σε θαυμασμό, είναι η μόνη
δημιουργική λύση, για οτιδήποτε.
Γενική η άποψη μιας και...

Ας πω και εγώ όμως ότι...
Και αυτή στο Κ ανήκει, μόνη ίσως να μη μπορεί να τη διαχειριστεί ποτέ.
Θέλει κόψιμο με το μαχαίρι από την αρχή, γιατί σε κάθε νέα κατάσταση θα επανέρχεται.

 

Δεν είναι κακό να νιώσει κανείς ζήλια. Είναι ανθρώπινο, φυσιολογικό και κατανοητό. Κακό είναι οι μη διαχειρήσιμες προεκτάσεις της ή η μη αποδοχή της. Υπερβολή τα "πολλά κεράσια" για ένα από τα τόσα ανθρώπινα συναισθήματα. Δεν είμαστε ρομπότ.

 

You 've missed the point.

Ακριβώς.

 

@Arioch ok τό' πιασα!

 

Μα σε ένα νήμα που ρωτάει
"Πώς διαχειρίζονται την ζήλια τους τα υποτακτικά άτομα;"
Και υπάρχει εμφανής εξήγηση ότι το νήμα αναφέρεται σε σχέσεις D/s μπαίνει ένας που δεν είναι υποτακτικός και λέει ότι δεν ζηλεύει και ότι δεν θα πάρει από τα πολλά κεράσια που βλέπει.
Αναρωτιέμαι "τι θέλει να πει ο ποιητής" και μου απαντάει:

Και μετά εσύ προσπαθείς να ερμηνεύσεις την "αυστηρά προσωπική του υπόθεση".
Κι εγώ χαμογελούσα όταν το διάβασα, αλλά αναρωτήθηκα «γιατί τα γράφει τώρα αυτός;»