Πώς διαχειρίζονται την ζήλια τους τα υποτακτικά ατομά;

To be fair η @gaby_m το κατάφερε.

Γιατί -και χωρίς να θέλω να θίξω όλους τους υπόλοιπους- *για μένα* μόνο η @χάντρα έδωσε πραγματικά ανθρώπινη απάντηση.

 

Και ξαφνικά έπαψε να είναι "αυστηρά προσωπική υπόθεση".
Καλό αυτό.
Κατάλαβα που είναι "τα πολλά κεράσια"
Ευχαριστώ για την επεξήγηση.

 

Ακριβώς
Η ανασφάλεια είναι ο βασικός λόγος της ζήλιας
Βέβαια ορισμένες φορές μπορεί να γίνει παιχνίδι από την πλευρά του Κ

 

Αυτό το παιχνίδι υπάρχει περίπτωση να βοηθήσει το υ στην διαχείριση της ζήλιας του; ή μοναχά ευφραίνει τον σαδισμό του Κ;

 

Είναι όντως παιχνίδι για μένα
Χωρίς όμως δόση σαδισμου πέρα από τα όρια που παίζουν μέσα στην σχέση
Υπάρχει και ο κίνδυνος από την άλλη η ή απόλυτη σιγουριά της υ ότι ο Κ της είναι αποκλειστικοτητα της να έχει αντίθετα αποτέλεσματα

 

Παίζοντας με το συναίσθημα που κάνει το υ να υποφέρει, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω, πέρα από σαδισμό. Κάτι που δεν είναι αρνητικό φυσικά. Τα όποια όρια δεν τα καταλαβαίνω σε αυτήν την περίπτωση. Ρώτησα το εξής απλό, παίζοντας με αυτό που δεν μπορεί να διαχειριστεί το υ, τελικά το βοηθάει; ή μεγεθύνει το πρόβλημά;. Το Κ το ενδιαφέρει να βοηθήσει το υ του; ή προτιμάει τη διασκέδαση του; Αυτές τις απορίες μου δημιούργησε η ανάρτηση, αν και δεν έχω κάποιο παράδειγμα παιχνιδιού για να καταλάβω τις συνέπειες του.

 

@whisperer
@Arioch
@Dimonius
@Kentavros
@snoopy
@Grizos Lykos
@Dark_Explorer
@jasmin sg
@vussinada
@Dracon
@margarita_nikolayevna
@-Volt-
@Darkangelef
@hard_treasure
@zaratoustras
@tithon
@Ken Jackson
@goodevil
@espimain
Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμμετοχή και για τις προσωπικές απόψεις που έχετε μοιραστεί στο νήμα.

 

Σα συναίσθημα προφανώς είναι παρείσακτο κι ενοχλητικό. Προφανώς, έχει κάποιο λόγο υπάρξης. Εάν τα ξεκάθαρα όρια και θέσεις είναι χαρακτηριστικά μιας σχέσης εξ αρχής δεν βρίσκω το λόγο να κάνει την εμφάνισή του. Εάν την κάνει, κάποιο λάθος γίνεται.
Η αποκήρυξη του, γενικώς, μου κάνει λίγο υποκριτικό. Όλοι μας το έχουμε βιώσει λίγο πολύ. Κι αν όχι, πότε δε ξέρουμε...

 

Του Κ ή του κ;

 

Με ηρεμία, ειλικρίνεια και ρεαλισμό παρατηρώ ποιά είναι η αιτία που μου προκαλεί αυτό το συναίσθημα, το αναλύω ώστε να βρω τη βαθύτερη σημασία της ζήλιας μου ( ανασφάλειες, φοβίες) που συνήθως προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα όπως λαθεμένα συμπεράσματα, αρνητικές αντιδράσεις κλπ. κ ύστερα από μία ειλικρινή ανασκόπηση προσπαθώ να βρω και να κάνω πράξη πιθανές ενέργειες ώστε να μην εξελιχθεί η ζήλια σε εμμονή κ ακόμα χειρότερα σε φθόνο.

 

Στην δική μου περίπτωση έχει να κάνει καθαρά με Τον από πάνω.
Δηλαδή αν η απόσταση είναι αρκετή, δεν τίθεται καν σαν σκέψη η ζήλεια, περιμένω με χαρά τη στιγμή που θα θέλει να ασχοληθεί μαζί μου και νιώθω χαρούμενη σαν σκυλάκι που του λες "τώρα θα πάμε βόλτα" όταν συμβαίνει αυτό.

Αν η απόσταση μεταξύ Μ/μας είναι μικρή, τότε υπάρχει πιθανότητα να παρεισφρήσει.

Επίσης αν η θέση δεν είναι πάντα ξεκάθαρη και μια βρίσκει τη ζήλεια διασκεδαστική, μια ενοχλητική.

Για μένα πλέον, δεν αποτελεί κριτήριο αν ο Κ που θα επιλέξω να αιτηθώ είναι μονογαμικός ή poly, αλλά η ακατανίκητη επιθυμία να ανήκω σε Αυτόν τον συγκεκριμένο ακόμα κι αν είμαι δευτεροτριτοτέταρτη.

 

Πολύ ιδιαίτερη προσέγγιση, για μένα προσωπικά ίσως αποτελεί και γροθιά στο στομάχι..."δυνατή", ψαγμένη, κατασταλαγμένη.

Να είσαι γερή και πάντα ευτυχισμένη και δικαιωμένη με τις επιλογές σου.