Πώς και γιατί γίνεται κανείς Κυρίαρχος ή υποτακτικός;

εγώ ευχαριστώ , πάντα διαθέσιμος για κάθε απορία που μπορώ να βοηθήσω  

 

Μια διασαφήνιση...
Οι άρθρωπες ως είδος, καταπώς είμαστε σήμερα, είμαστε φρεσκαδούρια, κάτι παραπάνω από 250.000 χρόνια πορπατάμε στον πλανήτη δαύτονε...
Όλα τα ζούδια που κυκλοφοράνε στον πλανήτη, κουβαλάνε πληροφορίες στα genes (άτσα και το εγγλέζικο), από όλες τις διαμορφώσεις/εξελικτικά στάδια που πέρασαν ως τη σημερινή τους μορφή.
Πα να πει πως αν υπήρχε ο σούπερ ντούπερ μηχάνημας και τον ταϊζαμε ένα κύτταρο του κυρ-Μπαρμπούτσαλου θα μπορούσαμε να δούμε, και με παλαβή ακρβεια μάλιστα, όλην την "ιστορία" του Μπαρμπουτσαλέικου μέχρι που θα φτάσουμε στην πρώτη μορφή ζωής στον ρημαδοπλανήτη τούτονε (πιθανότατα καμια αμοιβάδα ή κάτι τέτοιο)... Κάτι σαν το δέντρο ενός αρχείου στον υπολογιστή μας...
Στο διάβασμα λοιπόν του βιβλίου του σογιού του κυρ-Μπαρμπούτσαλου θα μπορούσαμε να δούμε τις όποιες επιλογές που έκανε το είδος μας προκειμένου να την βγάλει καθαρή και να μη το τσακίσει η μαρμάγκα.
Οι επιλογές αυτές καθόρισαν και και την εικόνα μας και τον τρόπο λειτουργίας μας στα ερεθίσματα και τις αντιδράσεις μας και τα κέρατα του χωριού μας....
Ούλα αυτά κωδικοποιήθηκαν στη βάση δεδομένων μας του είδους και με τον καιρό έγιναν στρατηγικές επιβίωσης, πρακτικές, συμπεριφορές και άλλα τέτοια, ας πούμε πως σχεδίασαν και εξακολουθούν κάθε στιγμή να ζουγραφίζουν τον χάρτη του είδους μας και μάλιστα με πολλά κόλπα και καβάντζες και τέτοια όμορφα... Το πως και τα γιατί είναι αλλωνών παππάδων μπουρουμπούρου, άλλη φορά...
Στο φινάλε ο χάρτης μας έχει αποτυπωμένα όλα όσα μας χρειάζονται για να τη παλεύουμε και για την πάρτη μας και για το είδος μας και περιλαμβάνει και πρώτες γραμμές και εφεδρείες και κόλπα και τεχνάσματα και εναλλακτικές, μη και μας κάτσει καμιά στραβή και χάσουμε τ' αυγά και τα πασχάλια. Κυρίως για λόγους οικονομίας και λειτουργικότητας τα όποια χαρακτηριστικά υπάρχουν με δεδομένη κατανομή, μάλλον ανάλογα με την σημασία τους και ανακαλούνται σε μια σειρά γενεών αν υπάρχει λόγος να ανακληθούν κάποια από αυτά και με ορισμένες διαδικασίες.
Πιο σύντομο δεν μπορώ να το κάνω...

 

Ένα υποκατάστατο να μην ξοδευόμαστε κιόλας   http://existentialcomics.com/

 

έχει να κάνει με την παραδοχή και την απελευθέρωση των φαντασιώσεων μας . την εμπειρία κανείς δεν την είχε εξ αρχής οπότε κάπως θα την έβγαζα εκτός , ίσως να παίζει ρόλο στην πορεία προς την αναζήτηση των θέλω μας αλλα δεν ξέρω κατα πόσο θα είναι ικανή να μας αλλάξει σε τοσο καταλυτικό βαθμο ή να επηρεάσει τους κρυφούς μας πόθους.

 

Ανέφερα κάποια θετικά. Αλλά κορίτσι μου το ανθρώπινο είδος περισσότερα αρνητικά πάρα θετικά έχει.

 

Στην προ Δαρβίνου εποχή τα φορτώναμε όλα στο Θεό.
Στη μετά Δαρβίνο (και Μέντελσον) εποχή για όλα φταίνε τα γονίδια.

Τι να πω, δε μας κάθεται καλά αυτή η έρημη η ελευθερία επιλογής...

 

Ωραία ατάκα..! Άσχετα αν δεν έχει να πει κάτι, αλλά από στιλ γαμάει!

 

Αποφάσισα να υπηρετήσω τη φόρμα. Στην επόμενη έκθεσή μου θα δώσω βάρος στο περιεχόμενο.

 

...Ορκίσου...! Στον @Tenebra_Silente ...!

 

Όχι Εδμόνδε! Ζήτησέ μου ότι θέλεις, αλλά όχι αυτό! Όχι το παιδί μας!

 

Ξύπνησα και ακόμη από τον ύπνο, πηγαίνοντας να πλύνω μούρη και δόντια, έπεσα πάνω στην στοίβα με τα χθεσινά ρουχοπάπουτσα. Έπεσα η άμοιρη και στάθηκα στα γόνατα, λίγη ώρα μέχρι να καταλάβω τι συνέβη και να μαζευτώ να συνεχίσω το ταξίδι προς το μπάνιο. Με πρόλαβε όμως ο Β., που είχε ήδη μπανιαριστεί, έκανε και τον καφέ του και επέστρεφε στο κρεβάτι με εφημερίδες και ένθετα να το παίξουμε συνταξιούχοι σε πλούσια πολιτεία της Αμερικής. Αλλά δεν πρόλαβε, που να προλάβει. Με βλεεεεεέπει έτσι τουρλωμένη και του έρχεται ένα κάτι, άναψε ο άνθρωπος, δεν ξέρω. Και επειδή ανάβει, νευριάζει και επειδή νευριάζει με μαλώνει που δεν μάζεψα λέει το βράδυ τα ρούχα μου λέει και που είμαι τσαπασούλα και που πρέπει να μεγαλώσω πια. Και ξεκινά να μου δίνει κάτι ψιλές μπάτσες στον πισινό γιατί χαχατιπλάκαέχειθασεμαλώσωτώρα. Αλλά καλέ μας άρεσε. Και να μην τα πολυλογώ, όταν πλέον έφτασα στο μπάνιο δεν είχα τσίμπλες αλλά κοκκινίλες ζεστές ζεστές και κάτι μάτια υγρά και χαρούμενα;νυσταγμένα;μεθυσμένα;κανείς δεν ξέρεις; ε κανείς.
Και όπως κι αν έχει, ΕΤΥΧΕ. Γιατί υπάρχει και η θεά τύχη που είναι εδώ και έχει ώμους δυνατούς να της πετάξουμε όοοοοο,τι δεν θέλουμε να θυμηθούμε πως ξεκίνησε.