Πώς να διακρίνετε έναν-μια Κυρίαρχο.

ηξεις αφηξεις ουκ εν το πολεμω θνηξεις
και αναλογα με την στιξη αλλαζει κι ολο το νοημα,
ειναι και αυτη μια πολυ ενδιαφερουσα εισηγηση,
πλην ομως εξισου ασχετη με το κεντρικο θεμα.

καλη η παροδος που εισηλθαμε @MasterJp
αλλα την βλεπω να δαιδαλωνεται σε σοφιστειες
και καπου εκει στο βαθος βλεπω μια πινακιδα που λεει
προσοχη αδιεξοδο.

δεν ενδιαφερομαι σε γλωσσοπλαστικες αναμετρησεις
και φιλοσοφικες πελαγοδρομησεις σε θεματα
που εχουν χιλιο-αναλυθει απο διαφορες οπτικες γωνιες και θεσεις
περισσοτερες κι απο τους γαλαξιες στο στερεωμα.

η τοποθετηση μου ειναι εκει
ας καταλαβει καθεις οτι θελει και δυναται να καταλαβει.
ηδη κουρασα το αγορευτικο κοινο,
που ενδιαφερεται στα πως να διακρινει εναν/μια κυριαρχο
απο τι ? αραγε,
να η μονη δευτερευσα σκεψη που εχει σχεση με το θεμα !

οσο λοιπον υπαρχει κεντρικη λεωφορος,
ακολουθω αυτην.

στα σοκακια και παροδους πολυ ευκολα χανεσαι
και αυτο δεν το επιδιωκω, δεν υπαρχει λογος !

 

 

ο όρος "πλασθεί" μπήκε για έναν κ μόνο λόγο... Κατά την δική μου άποψη πάντα το υ μπαίνει σε μια σχέση οχι μόνο για να εκπληρώσει την ανάγκη του-της για υποταγή αλλά κ για να εκπαιδευτεί ανάλογα με τις επιθυμίες Του-Της εκάστοτε Κ. Αυτό εννοούσα εγώ όμως κ όλες οι άλλες γνώμες είναι σεβαστές και χαίρομαι που ειπώθηκαν γιατί έτσι διευρύνεται ο τρόπος σκέψης μου. Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την συμμέτοχη σας.

 

επίσης θα ήθελα να συμπληρώσω πως δεν θεωρώ τα υ άβουλα όντα αλλά δυναμικά άτομα που ξέρουν τι ζητούν απο την ζωή τους και ξέρουν να το διεκδικούν. Το κείμενο γράφθηκε καθαρά ενημερωτικά και όχι για να επιβάλει η να ανερεσει τον τρόπο σκέψης του οποιουδήποτε.

 

Το μόνο που μπορεί να πλάσει κάποιος είναι κουλουράκια (με τα δυό του τα χεράκια), μελομακάρονα και πολίτικα τσουρέκια. Ανθρώπους δε μπορεί, εκτός και αν τον λένε Γιαχβέ και κατέβηκε στη γη για να ψωνίσει στο Χόντο-εκπτώσεις-69%.

Ξεκαβαλάτε κάποιοι, δεν πρωταγωνιστείτε στην Ησιόδεια Κοσμογονία, αλλά ούτε σε Άρλεκιν-bdsm-version-18+
Κυρίαρχοι και υποτακτικοί είναι άνθρωποι σαν όλους τους άλλους που τρώνε, χέζουν, πάνε στο σούπερ-μάρκετ, κλαίνε όταν πάρουν το χαρτί του ΕΝΦΙΑ, γεννήθηκαν από μητέρα και επιπλέον, μπροστά στον πόνο και το φόβο του θανάτου είναι όλοι ίσοι.

Κατεβείτε από το θρόνο σας οι "φύλακες της γνώσης", αφήστε το σοβαροφανές-9-καρδιναλίων ύφος σσς, το πομπώδες τουπέ της δυσκοίλιας αυθεντίας, την veni-vidi-vici αλαζονεία σας και παίξτε με τα άλλα παιδάκια. Μάθετε να σχετίζεστε, να αλληλεπιδράτε. Το σύμπαν δεν περιμένει με αγωνία την κάθε σας λέξη-απόσταγμα σοφίας. Μάθετε να αμφισβητείτε τόσο τις αυθεντίες, όσο και τους ανθρώπους του ενός βιβλίου. Ο δρόμος της ζωής θα χαραχτεί από εσάς τους ίδιους. Οι εμπειρίες των άλλων θα είναι πάντα ένα κοστούμι όμορφο, γοητευτικό, αλλά όχι στο νούμερό σας...

 

Να εισφέρω κι εγώ στη συζήτηση την πολύτιμη σοφία μου. Άπαξ και ξεκαβλώσει η υποτακτική/ος χέστηκε η κυριαρχία

 

πολύ ενδιαφέρον κείμενο! προσδοκώ πως θα εστιάσουμε στην λειτουργικότητα του και θα το αξιοποιήσουμε ως οδηγό!

 

Συμφωνώ και επαυξάνω.
Φρονώ πως θα ήταν καλό να εστιάσουμε στην ουσία του και να μην παρεκτραπούμε σε ανούσιες συζητήσεις περί των τύπων.

 

Ειλικρινά δεν βρίσκω τον λόγο γιατί το ένα να αναιρεί το άλλο... Υπάρχουν υπό που δεν μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και υπό που κάλλιστα μπορούν.
Α μη ξεχιομαστε! Εξακολουθώ να ψάχνω τον κατάλληλο, κι αν έχει και τα περισσότερα απ τα προαναφερθέντα... ευχής έργον !    

 

θα το λαβω σοβαρα υπ οψη φιλατατε @MasterJp ,
αλλα δεν συμμετεχω αλλο
στην εξερευνηση μιας παροδου
που κατα τη γνωμη μου ειναι
ανευ ουσιωδους σημασιας...

 

Αφαίρεσα την πρότερη μου παρέμβαση, επειδή ήθελα να την αναλύσω λιγάκι.

Το λοιπόν, ένα Κύριο τον γνωρίζεις και εκτός διαδικτύου. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, δεν μαθαίνεις την ύπαρξη του μόνο σε κάποια ιστοσελίδα. Αφού η πρώτη σας επαφή θα μπορούσε να γίνει και στον "έξω" κόσμο.
"Ανοίγω" λίγο το σκεπτικό μου. Ένας Κύριος σαν χαρακτηριστικά του θα είχε και την αυτοπεποίθηση και την τόλμη και την αυτοσυγκράτηση και την υπομονή μεταξύ πολλών άλλων, σωστά?
Τουτέστιν, δεν θα περιόριζε την "ακτίνα δράσεως" μόνο σ' ένα/δυο/τρία ηλεκτρονικά "ιχθυοτροφεία", αλλά θα ψάρευε και στα "ανοιχτά". Δεν θα του χρειαζόταν κανένα προστατευτικό δίχτυ ( λέγε με δηλωμένη υποτακτική φύση κάποιας ).
Δεν θα φοβόταν να εκτεθεί σε κάποια, που δεν θα του έδινε εξ' αρχής ξεκάθαρο στίγμα σεξουαλικών ιδιαιτεροτήτων.
Αυτοσυγκράτηση, άρα δεν θα υπήρχε ανάγκη βιασύνης από μέρους του ( αφού θα ήταν ικανός να χαλιναγωγεί τόσο τον πέοντα, όσο και οποιοδήποτε άλλο του ένστικτο/όρεξη ) στο ν' ανακαλύψει αν η "λεία" του θα είχε ή όχι το "σαράκι".
Ή αν θα έπρεπε να προσπαθήσει, να την ιντριγκάρει αρκετά ώστε να μπει στο "τριπάκι" του, στην περίπτωση που στην υποθετική "λεία" δεν θα είχε περάσει ποτέ απ' το μυαλό ούτε καν σαν φευγαλέα φαντασίωση.
Ο Κύριος δεν ζορίζεται μπροστά στα δύσκολα, τουναντίον, τον εξιτάρουν ακόμη περισσότερο.
Και παίζει πάντα με "ανοιχτά" χαρτιά, γιατί αν κάτι σιχαίνεται, είναι η νίκη κατόπιν απάτης.
Όχι επειδή θα ήταν ηθικός, αλλά γιατί το fair play θα ήταν κομμάτι του χαρακτήρα του.

Στο τέλος δεν λέμε ότι η όποια Κυριαρχία και υποταγή είναι κυρίως ζήτημα αναγνώρισης από μεριάς του ενός μιας κάποιας υπεροχής του άλλου?

Ιδού η Χίος, ιδού και η μαστίχα...