ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Απάντηση: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Θα παρέμβω κυρίως για να επισημάνω μια ανακρίβεια της Δώρας (και του Ηλία, στη συνέχεια), η οποία αφορά μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές της νεώτερης ιστορίας της επιστήμης: τη διατύπωση του νόμου της αδράνειας.
Εν τάχει: οι πρώτες απόπειρες εντοπίζονται στις επεξεργασίες των δύο μεγάλων ονοματοκρατικών σχολών του Μεσαίωνα, την οξφορδιανή του Merton College (Buridan, Bradwardine) και την παρισινή του Oresme. Η κινηματικές τους θεωρίες, ωστόσο, περιπίπτουν στη λήθη μέχρις ότου τις ανασύρει ο Γαλιλαίος, που υποτυπώνει έναν ελαφρώς ατελή ορισμό της αδρανειακής κίνησης, τον οποίο βελτιώνει ο Καρτέσιος. Ο Νεύτων του δίνει στα Principia οριστική μορφή.
Ο νόμος της inertia, εντούτοις, όχι μόνο δεν έχει από την άποψη του νοηματικού περιεχομένου, το χαρακτήρα της 'στασιμότητας' (εξ ου και η συσχέτιση με το συντηρητισμό) που του απέδωσε η Δώρα αλλά αποτελεί, αντιθέτως τη θεμελιώδη εννοιολογική προϋπόθεση για την κατεδάφιση της μεσαιωνικής κοσμολογίας, πλατωνικής ή αριστοτελικής.
Η επ' άπειρον συνεχιζόμενη ευθύγραμμη, ομαλή κίνηση δεν είναι νοητή παρά σε ένα άπειρο, ομοιογενές υλικά σύμπαν. Ο κυκλικός, ιεραρχημένος σε σφαίρες διαφορετικής υλικοπνευματικής χροιάς, κόσμος των μεσαιωνικών απαγορεύει εκ προοιμίου τη αδρανειακή κίνηση, η αποδοχή της οποίας οδηγεί στην πλήρη ανατροπή του - και στο χώρο της φιλοσοφίας της ιστορίας καθιστά δυνατή τη σύλληψη της νεωτερικής ιδέας της 'προόδου'.
Αυτά, για να επισημανθεί πόσο επικίνδυνες είναι οι αναλογικές αναγωγές, με βάση τις σημερινές σημασιολογικές υποδηλώσεις, όρων αποκομμένων από τις ιστορικές τους μήτρες. Ο νόμος της αδράνειας δεν έχει τίποτα κοινό με τη 'συντηρητική κοινωνικά αδράνεια'.
Το δημοσίευμα αυτό ας θεωρηθεί παρένθετο, για να μην ξεστρατίσουμε.
Κατά τα λοιπά, ομολογώ πως δεν με εξέπληξε η γενική συμφωνία γύρω από την αρχική μου τοποθέτηση, επειδή προέρχεται από φίλους συνομιλητές με τους οποίους έχουμε κατά κόρον αποδυθεί σε παρόμοιες συζητήσεις.
Αλλά τα θεμελιώδη ζητήματα παραμένουν:
Τί, ακριβώς, είναι η περιβόητη 'διαφορετικότητα' και ιδιαίτερα η ανοχή των εκδηλώσεων της; Ικανοποίηση 'ανθρώπινου δικαιώματος' ( άρα, 'ναι' και στη μπούργκα όταν η αφγανή την επιλέγει ελεύθερα) ή εξουσιαστική μέθοδος χειραγώγησης;
Τί είναι η 'ελευθεριακή' στάση ζωής, σε αντίθεση προς τη 'συντηρητική;
Γιατί, η συντριπτική πλειονότητα των bdsmers ασμένως αποδέχεται αξίες όπως η έγγαμη συμβίωση, η μονογαμία, η συναίνεση, ο διάλογος - όλους τους κοινούς τόπους της εποχής;
Γιατί προσχωρεί, ενθουσιωδώς κάποτε, σε ένα lifestyle ακραία καταναλωτικό, ακυρώνοντας κάθε 'απελευθερωτική' δυναμική, κάθε διάθεση 'καταστροφής του υπαρκτού';
Και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός.
Εδώ είμαστε και για να συζητάμε αντί να συμπληρώνουμε κοριτσίστικα λευκώματα και να αλληλοχαιρετιόμαστε σαν χάνοι.

 

Αν οι bdsmers (και η οποιαδήποτε παρόμοια μειοψηφία) επιθυμούν να ζήσουν σε μια οργανωμένη κοινωνία, είναι απαραίτητο να θυσιάσουν μερικές από τις επιθυμίες τους και να εναρμονίσουν τη συμπεριφορά τους με αυτή των υπολοίπων.

Διαφορετική στάση ζωής από αυτή, σε βγάζει κατευθείαν στο περιθώριο.
Είμαι σίγουρος πως ο φόβος του περιθωρίου κάνει πολλούς να προτιμούν τη... συναίνεση, τη μονογαμία και το διάλογο.

Εξάλλου, δεν πιστεύω πως τα παραπάνω ονομάζονται συντηρητισμός.

 

Αναγνωρίζω Δάσκαλε την ανακρίβεια μου και σε ευχαριστώ που μου το επισήμανες. Το νόημα που ήθελα να περάσω ήταν η αντίσταση στο ξένο. Όταν έχουμε προσαρμοστεί σε συνθήκες που πια γνωρίζουμε τότε δύσκολα φεύγουμε από αυτές. Δε θα νιώθαμε ασφαλής. Όχι πάντα όμως, θα πω παρακάτω το γιατί.

Για κάποιους, επίσης η συνεχής μετακίνηση σε κάτι το καινούριο είναι και αυτή μία προσπάθεια προς την βελτιστοποίηση της ασφάλειας τους. Νιώθουν πιο σίγουροι όταν ξεφεύγουν από αυτό που ορίζουν ως «βάλτωνα». Όχι πάντα όμως.

Σε μεγαλύτερες κοινωνικές μάζες μπορούν να λειτουργήσουν και οι δύο τακτικές. Και τις δύο φορές το κίνητρο είναι πάντα το ίδιο. Στην πρώτη όμως ο κόπος και ο κίνδυνος είναι μικρότερος. Ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουν οι συνήθεις «καθοδηγητές».

Ως λαός ακόμα υποφέρουμε, από πράγματα που μας τάραξαν. Από επιλογές που μας στοίχισαν. Τα βήματα μας δεν είναι μόνο προσεκτικά, αλλά και φοβισμένα, σα δαρμένου σκύλου.

Υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις που οι επιλογές προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση δεν γίνονται με στόχο την ασφάλεια. Ούτε καν την ανασφάλεια ή οποιαδήποτε άλλο λόγο συνειδητό λόγο. Τις τοποθετώ σε ένα πεδίο απροσδιόριστο, που υπάρχει πάντα σε κάθε ανθρώπινο οργανισμό εμφυτευμένο, που δείχνει ως κάποιο κενό του συστήματος, αλλά που κατά την γνώμη μου μόνο έτσι δεν είναι. Κάποια άλλη στιγμή θα αναφέρω την θεωρία μου.

Συνήθως τα πάντα τελικά γίνονται σε κύκλο. Όσο αφορά κοινωνικές ομάδες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό το φόρουμ. Μελετήστε τις ημερομηνίες των νημάτων κάθε πότε εμφανίζονται συγγενικοί προβληματισμοί, η ηρεμία, ή τρικυμία. Ακόμα και οι κοινές προσπάθειες, των ομοειδών προσωπικοτήτων. Θα βγάλετε χρήσιμα συμπεράσματα. Κύματα αποτίναξης του συντηρητικού στοιχείου και κενά επιστροφής στις κλασικές θέσεις. Μόνο που η επανάληψη αυτού του μοτίβου, μου μοιάζει σαν φυλακή. Δεν είμαι σίγουρος ακόμα για το γιατί.

 

Re: Απάντηση: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Αναφερόμουν κυρίως σε αυτό:
Then in a statement regarded by Newton as expressing his Principia's first law of motion, Aristotle continued by asserting that a body in (non-violent) motion in a void would continue moving forever if externally unimpeded:

[N]o one could say why a thing once set in motion should stop anywhere; for why should it stop here rather than here? So that a thing will either be at rest or must be moved ad infinitum, unless something more powerful gets in its way.

Δηλαδή, στο ότι υπάρχει αντίσταση στην αλλαγή της στάσης ή της κίνησης, εφόσον δεν υπάρξει κάτι αρκετά δυνατό ώστε να αλλάξει την τρέχουσα πορεία των πραγμάτων. Ναι, βέβαια, η παρούσα ροή των πραγμάτων, δεν γίνεται σε κενό, αλλά υπάρχει κάτι που να είναι αρκετά δυνατό ώστε να αλλάξει δραστικά την πορεία τους, η οποία διατηρεί σχεδόν όλες τις παραμέτρους ως έχουν, εφόσον δεν υπάρχει κάτι πιο δυνατό ώστε να επιφέρει την αλλαγή;

Δεν αναφέρομαι στην στασιμότητα, αλλά στην "πορεία" η οποία διατηρεί τις ίδιες παραμέτρους. Δηλαδή στον συντηρητισμό.

Μπορεί και να μην έχει τίποτα κοινό. Όμως μου φαίνεται λογικό, και στο δημόσιο και στο ιδιωτικό πεδίο, να υπάρχει μία τάση, ανάλογη του νόμου της αδράνειας, η πλειοψηφία να αντιστέκεται σε οποιαδήποτε αλλαγή, απλά και μόνο επειδή είναι πιο εύκολο να μην πάμε ενάντια στο ρεύμα και να συνεχίσουμε με βάση τα δεδομένα που ήδη έχουμε.

Δεν γνωρίζω άλλο λόγο που να απαντά στα θεμελιώδη ερωτήματα που θέτεις. Υπάρχουν λίγοι άνθρωποι που αναρωτιούνται "γιατί" πλέον. Οι περισσότεροι δεν αμφισβητούν ποτέ τις αξίες που διδάσκονται από τους γονείς τους, το σχολείο, τα ΜΜΕ, το peer group, τα βιβλία της μόδας της εποχής τους. Είναι δύσκολο για τον οποιονδήποτε μέσο άνθρωπο της εποχής μας να ψιθυρίσει "Mimsy were the borogoves" και να την κάνει για την δική του κοσμάρα. Γιατί αυτό προϋποθέτει τεράστιες ψυχικές αντοχές, εσωτερική δύναμη αντίστασης στο ρεύμα και την δυνατότητα ενός μυαλού να αναρωτιέται συνεχώς ακόμη και για τις δικές του κεκτημένες ιδέες. Συνεπάγεται δε την απομόνωση, την μοναχικότητα, την ειρωνία των άλλων, την "δυσκολία" της διαφορετικής πορείας, και την δύναμη να αλλάζει συνεχώς κατεύθυνση (χωρίς να πισωγυρίζει) για να μην ξαναπέσει στην τάση της αδράνειας.

Μου έκανε όμως εντύπωση ένα από τα ερωτήματά σου:

Είναι πραγματικά τόσο "έξυπνη" και συνειδητοποιημένη η εξουσία; Νομίζω πως όχι, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν απαιτείται. Η διαφορετικότητα δεν φαίνεται να είναι αρκετά διαφορετική ώστε να αποτελεί κίνδυνο για την χειραγώγηση των μαζών. Πράγμα το οποίο νομίζω ότι τελικά συμπεραίνουμε και σε σχέση με το BDSM, όπως αυτό φαίνεται να "ασκείται" από την πλειοψηφία, διατηρώντας όλες τις δεδομένες αξίες, όπως τις βρήκαμε έτοιμες, χωρίς να αναρωτωτιόμαστε ποτέ "γιατί".

Παραθέτω και ένα βιντεάκι που μου φάνηκε ενδιαφέρον, όχι τόσο για να διατηρήσω την φήμη μου ως ραγισμένης οπτασίας που πεταρίζει στην κοσμάρα της εν μέσω ειρωνικών σχολίων από τις μάζες, ούτε τόσο για την έννοια της αδράνειας, την οποία ο νηματοθέτης φαίνεται ότι θεωρεί άσχετη με το θέμα του, αλλά περισσότερο γιατί φαίνεται ότι ο Feynman μας λέει κάτι σημαντικό για την γνώση κεκτημένων ιδεών. Α ο νηματοθέτης θεωρήσει ότι αποτελεί light material για την συγκεκριμένη συζήτηση θα το μεταφέρω σε κάποιο off topic νήμα.

 

Re: Απάντηση: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Αγαπητέ dolmance η ανοχή στην διαφορετικότητα μπορεί να είναι και εξουσιαστική
μέθοδος χειραγώγησης όταν αυτή η διαφορετικότητα , για πολλούς και διαφόρους λόγους ,
δεν είναι πια και τόσο «διαφορετικότητα». Όταν οι άνθρωποι βλέπουν γύρω
τους να επαναλαμβάνονται πράξεις οι οποίες δεν είναι και τόσο αποδεκτές στο
τέλος γίνονται αποδεκτές. Όταν ένας άνθρωπος χωρίς να το θέλει εκτεθεί στα μάτια
της κοινής γνώμης με μια σεξουαλικού περιεχομένου πράξη του για παράδειγμα το
καλύτερο αντίδοτο και ταυτόχρονα το πιο έξυπνο πράγμα που μπορεί να κάνει είναι
να την επαναλάβει αμέσως. Η επανάληψη αμβλύνει η και εξαλείφει την ενόχληση
που προκαλεί μια «ακραία» πράξη η συμπεριφορά. Σε κάποιες περιπτώσεις την
μετατρέπει σε κοινωνικά αποδεκτή η σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ,όπως το
bdsm life style μπορεί να την μετατρέψει και σε αστείο.
Να παραθέσω εδώ μια γνωστή ιστορία-παραβολή. Είναι η ιστορία του Κινέζου και
της μπανάνας. Ένας Κινέζος επισκέφτηκε την Αφρική και του προσέφεραν μια μπανάνα
φρούτο το οποίο δεν είχε δει ποτέ στην ζωή του και δεν ήξερε ότι έπρεπε
πρώτα να την καθαρίσει και έτσι την έφαγε όπως ήταν με την φλούδα. Τότε
ο οικοδεσπότης πήρε μια άλλη μπανάνα και αργά αργά την ξεφλούδισε πρώτα και
μετά την έφαγε. Ο Κινέζος αφού παρακολούθησε προσεχτικά όλες τις κινήσεις του
οικοδεσπότη του πήρε και δεύτερη μπανάνα και την έφαγε επιδεικτικά ξανά χωρίς
να την καθαρίσει υπονοώντας έτσι ότι το φρούτο αυτό, κατά τη γνώμη του ,
ήταν νοστιμότερο με την φλούδα. Η επανάληψη εξάλειψε την ενόχληση
που προκάλεσε μια «παράξενη» πράξη .
Βλακωδώς έξυπνη κίνηση….έτσι δεν είναι?
Διαφορετικότητα λοιπόν…..ας γελάσω…ΧΑ ΧΑ ΧΑ ΧΑ…ποιος είναι αυτός που ζει
μέσα σε τόσο μεγάλη άγνοια ώστε να πιστεύει ότι αυτό που είμαστε το επιλέγουμε?
Αν εγώ είμαι διαφορετικός η αν ακολουθώ τις κοινωνικές νόρμες δεν πιστεύω ότι
κατά βάθος είναι επιλογή μου. Το σίγουρο είναι ότι έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι
ο δημιουργός του δικού μου μικρόκοσμου αλλά στην πραγματικότητα δεν είμαι ούτε
αυτό. Η αποδοχή από τους bdsmers των αξιών που αναφέρεις Dolmance
δεν είναι τίποτα άλλο από την ανθρώπινη ικανότητα να παίρνουν
κουράγιο προσφεύγοντας
σε ψευδαισθήσεις όπως ο γάμος οι θρησκείες οι ιδεολογίες και
«ων ουκ εστιν αριθμός» η "ελευθεριακη" στάση ζωης δεν έχει ψευδαισθήσεις
(τουλάχιστον όχι πολλές) σε αντίθεση με την συντηρητική στάση ζωης που βασίζετε σε αυτές.
Η συντηρητική στάση ζωης βασίζετε σε ιδεολογίες και ιδεολογήματα τα οποία
παράγουν σταθερή και «προκατ» σκέψη και επομένως παρέχουν και ένα είδος
«ασφάλειας» απέναντι στον «κίνδυνο» που αντιμετωπίζει ένας «μέσος νους»
Ο κίνδυνος αυτός είναι να προβληματίζετε συνεχώς και να ταλαντεύεται για το καθετί.
Οι τυπικότητες του καθωσπρεπισμού και οι κοινωνικοί αυτοματισμοί που τέμνουν
τις κοινωνικές ερωτικές επαγγελματικές σχέσεις οριζοντιος και καθέτως μας
απαλασουν από έγνοιες και εντάσεις και μας κάνουν πιο σταθερούς.
Ο πιανίστας μπερδεύετε όταν σκεφτεί σε πια πλήκτρα πρέπει να πατήσει.
Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι δεν έχουν καμία διάθεση ούτε να
ακολουθήσουν «απελευθερωτική δυναμική» ούτε να «καταστρέψουν το υπαρκτό»
Και οι bdsmers δεν είναι παρά απλοί άνθρωποι
Ελπίζω να σε κάλυψα με την ταξιτσηδικη σκεψη μου. Αδέρφι μου αλήτη πουλί    

 

Απάντηση: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Τι τα ρωτάς? Αφου μπορείς να τα καλύψεις θαυμάσια.

Να κανω μια προσπάθεια σ' αυτο το ερώτημα ετσι, σαν κεντρική ιδέα.

Η τεχνολογική εξέλιξη επιτρέπει όλο και πιο πολύ την παραγωγή και διάθεση εξατομικευμένων tailor made προϊόντων που καλύπτουν τις ανάγκες και απαιτήσεις του κάθε ατόμου, ανάγκες που με τη σειρά τους μελετώνται, σχεδιάζονται, προβάλλονται εν τέλει υποβάλλονται ως ψευδαίσθηση ατομικής ελευθέρας επιλογής. Η «διαφορετικότητα» όχι μόνο από άτομο σε άτομο αλλά και η διαφοροποίηση από μέρα σε μέρα, δεν είναι κατάκτηση κάποιας κοινωνικής προόδου. Είναι μηχανισμός της αγοράς. Το άτομο οφείλει να τρέχει πίσω απ’ το «σύγχρονο» και το διαφορετικό που αλλάζει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς κι αυτό λέγεται «εξέλιξη». Η κουλτούρα αυτής της «εξέλιξης» είναι ανάλογη. Μοναδικό κριτήριο η νεωτερικότητα, η λατρεία του μοντέρνου, θεαματικού και ελκυστικού. Η εμβάθυνση χρειάζεται συγκέντρωση, μελέτη και χρόνο και χρόνος δεν υπάρχει.

Το BDSM, επαναλαμβάνω, δεν έχει κάτι που να το διαφοροποιεί από όλα τα άλλα lifestyles που ως διάττοντες διαγράφουν την πορεία τους. Και δεν υφίσταται λόγος ανησυχίας. Σε πολύ λιγότερο χρόνο απ’ ότι φαντάζεστε θα κυκλοφορείτε με το λουράκι, αν όχι στο σουβλατζίδικο, σίγουρα στα clubs.

Όσο για μένα, έρχεται νομίζω ο καιρός να πάψω να αναφέρω τoν όρο BDSM στους θεωρούμενους «vanilla» πλην νοήμονες κύκλους μου γιατί δε θα γλυτώσω την έκθεση με βανίλια και πούπουλα.

 

Πολλες αναλυσεις.....

 

το έχουνε ,το έχουνε !

 

Γιατί να μην είναι κανείς συντηρητικός;

Τι κάνει κάποιον να δει τα πράγματα αλλιώς; Είναι απλώς η σεξουαλική ... "διαφορετικότητα" λόγος και αν ναι, σε κάθε περίπτωση ή υπό ειδικές συνθήκες;




​

 

Μια γρήγορη ψιλοανάλυση
Ας παρουμε την δεκαετία του '60 για αρχη.Υποθέτω πως μιλάς και για τις 2 πλευρές του Ατλαντικού
Στην Ευρώπη κυριος καταλυτης για την "πολιτισμικη επανάσταση" που συντελεστηκε υπηρξε η Αριστερη-Κομμουνιστικη διανόηση και στην Αμερικη το τετραπτυχο Βιετνάμ,Σεξ,Ναρκωτικα και Ροκ ν Ρολλ.Επισης και στις 2 Ηπειρους ενηλικιωνοταν μια γενια που δεν ειχε ζήσει τα δεινα του Β' ΠΠ και ζουσε στην εποχη της αφθονιας.Το τι ακριβως "επανάσταση" ηταν φανηκε μερικα χρόνια αργότερα όταν στην μεν Ευρώπη οι "επαναστάτες" πηραν το πτυχίο τους(μην ξεχνάμε ότι αυτή η γενιά μας κυβερνά σήμερα) και αφομοιοθηκαν στο σύστημα που πολεμουσαν,στην δε Αμερική τελειωσε ο πόλεμος του Βιετναμ(χάνοντας έτσι οι μάζες τον κυριο λόγο διαμαρτυρίας) και το μόνο που τους έμεινε ήταν τα ναρκωτικά,το Ροκ ν Ρολλ και μια υποχωρηση του πουριτανισμού.Ας ευχαριστούμε τον Υψιστο που καμιά επανασταση δεν πέτυχε στην Ευρώπη διότι όποτε ακούω "Αριστερά" και "πρόοδο" το μυαλό μου πάει στον Πολ Ποτ,τον Στάλιν,τον Μάο και λοιπους προοδευτικούς.Αν είναι λοιπον σήμερα υπο την επίρρεια,να πηδώ σαν το κουνέλι στους αγρούς ακούγοντας Joan Baez και να διαδηλώνω για να γίνει η χώρα Λαικη Δημοκρατια της Ελλαδας,include me out, που δεν λένε και στο χωριό μου.Χαίρομαι που δεν εχω την παραμικρή συνάφεια με την ελευθεριακή πολιτισμική επανάσταση του '60.

Θα επανέλθω αργότερα ολοκληρώνοντας την άποψή μου,το κακό ειναι ότι γράφω αργά

 

Απάντηση: Re: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Τι λες? Ήταν κι ο Ζαχαριάδης ελευθεριάζων?. Όσο την επανάσταση που δε συμμετείχες, δε βαριέσαι!!! Υπήρξαν κι άλλες ευκαιρίες μετά το ’60. Μόλις το 67 έγινε μια κι είχε και πουλί.

Χαίρομαι πάντως μαζί σου που η σιχαμερή αιματοβαμμένη συμμορία Πολ Ποτ - Dolmance ηττήθηκε κατά κράτος.

 

Re: Απάντηση: Re: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ και ΕΛΛΗΝΙΚΟ BDSM

Οχι... Ο Ζαχαριαδης ηταν απλα μαλακας που στο τελος πηρε ακριβος αυτο που εδωσε