Σαδομαζοχισμός ή BDSM ; Η Κυριαρχία και τα μασκαρέματα της.

Και έχει ήδη διατυπωθεί η απειλή δεύτερης ανάρτησης 

 

Λυπάμαι που θα διαφωνήσω, αλλά (προσωπικά, πάντα) δεν βλέπω κάποια «διατριβή» στις αναρτήσεις αυτού του νήματος.

Διαφωνώ γενικά (μεταξύ πολλών άλλων) με:
- την ταύτιση των εννοιών Ισχύς & Κυριαρχία
- τη σύνδεση του λιμπερτινισμού με Δαρβινικά εξελικτικά μοντέλα
- την ισοπεδωτική ανάγνωση στιγμών της Δυτικής σκέψης ωσάν να υπήρχε μια γραμμική πορεία εξέλιξης από τη μία «μεγάλη αφήγηση» στην άλλη, και ωσάν το κάθε «παράδειγμα» να ήτο ένα ομοιογενές περιχαρακωμένο πεδίο.

Λυπάμαι αλλά αναγιγνώσκω - πάλι - ανακρίβειες και εύκολα συμπεράσματα.

Θα πρότεινα, τουλάχιστον, σε όσους τους ενδιαφέρει το θέμα του νήματος, να διαβάσουν τα ίδια τα κείμενα του De Sade και ας μπουν στον κόπο να διαβάσουν παράλληλα και κάποιες άλλες πρωτογενείς πηγές σε σχέση με έννοιες όπως π.χ. Διαφωτισμός.

 

Στα πλαίσια της έννοιας της εποικοδομητικής μομφής, η διαφωνία και απόρριψη συνιστούν ένα ολοκληρωμένο σύνολο όταν συνοδεύονται από αντιπρόταση. Ειδάλλως, είθισται να γίνονται αντιληπτές ως ανέξοδες και μη-συμβάλλουσες επεμβάσεις.

Οι προτάσεις μελέτης, είναι εξίσου ενδιαφέρουσες. Ειδικά, όταν πραγματοποιούνται από φίλους του καλού βιβλίου ή εναλλακτικά αυτο-προσδιοριζόμενους επαϊοντες. Σε κάθε περίπτωση, η μελέτη είναι μία διαδικασία που βοηθάει σε διαφορετικά επίπεδα και ποικίλες κατευθύνσεις.

 

τα like πάντως έχουν πολύ πλάκα.

 

Tα like είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να καταλάβεις πολλά πράματα, διγιότι το άλλοθι της ελαφρότητας της αρέσκειας λειτουργεί ως απολογητικός/αποενοχοποιητικός μηχανισμός του αιτίου που κατατίθεται.
Τα αίτια ανά περίπτωση και πέραν της απλής αρέσκειας μπορεί να σηματοδοτούν:
• Ταύτιση,
• Προσβολή (έμμεση),
• Ισχυροποίηση του ανήκειν,
• Ομαδοποίηση
• Προσέγγιση/ενδιαφέρον/χειραγώγηση και...
• Βλακεία

 

@AlexanderV Καθώς η 20η Νοεμβρίου δεν είναι μακριά, ο Σιχαμερότατος θα μας ρίξει ενεργειακά γαμοσταυριδια εάν υποψιασθεί έστω ότι από ασέλγεια στους νευρώνες του εγκεφάλου, μετατρέπουμε το νήμα σε μνημόσυνο.
Δείτε μια άλλη οπτική .
Ο προφορικός του λόγος κυρίως, αλλά εν πολλοίς και ο γραπτός, ήταν δομημένος με τέτοιο τρόπο ώστε το ακροατήριο/αναγνώστες του να έχει την πεποίθηση ότι συντάσσεται μαζί του. Χρειαζόταν ένας εξαιρετικά χαοτικός τρόπος σκέψης, αναρχικά Κυριαρχικός βίος και βαθιά αριστοκρατική αισθητική για να κάτι τέτοιο.

Δεν θα το αποκαλούσα συμβουλή, αλλά πρόταση. Βιωστε κι αν υπάρξει ανάγκη κατανοήστε μετά. Η αντίστροφη πορεία είναι εξαιρετικά βαρετή.

Έχετε πάντα όμως κατά νου δύο προτάγματα .
Αυτό που πιο κυνικά λέγεται «άλλο να κατακτήσεις κι άλλο να ξερεις τί θα κάνεις αφού κατακτήσεις» ή αλλοιως η συνεχής εξέλιξη της Κυριαρχίας ως some qua non όρος ύπαρξής της.
Και το δυσκολότερο. Δεν ολοκληρώνεται η Κυριαρχία εάν δεν καταλήξει σε φόνο .

 

@AlexanderV

...ζημιώσαντες Φρύνιχον χιλίας δραχμάς, ως ενθυμήσαντα οικεία κακά...
Ιτς όμπβιους δατ χισ ας γουός ίτινγκ χιμ έι λοτ...

 

Το φονικό διαπράττεται από αυτόν που δύναται. Το ποιός είναι αυτός είναι άνευ σημασίας.

 

αυτή ακριβώς η αυτοϋπονομευόμενη τελολογία καταδεικνύει τη θρησκευτικότητα της αρχικής εκβιασμένης σύλληψης.

 

Ή την ιερότητα του Ζαρατουστρα.
Εξαρτάται από το ύψος της δυνατότητος θέασης.

 

οποιοδήποτε καθήκον ή ιδεασμό που απαιτεί συμμόρφωση προς ολοκλήρωση.

 

Πλασίμπο...