Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum

Με το παραπάνω κείμενο έγινε μια προσπάθεια να φωτιστεί η προσωπικότητα του Max Weber και ο ρόλος του στην διαμόρφωση των συνθηκών εκείνων πριν τον Μεσοπόλεμο που έφεραν τον Χίτλερ στην εξουσία.

Και αυτό όχι για να υποτιμηθεί το σπουδαίο έργο του αλλά για να Μ/μας είναι κατανοητό όταν αναφέρεται στο φόρουμ από τους μελετητές του η "προτεσταντική ηθική" και η "περί πουριτανισμού θέση" ποιος ήταν ο Max Weber ως ιστορικό πρόσωπο.

Το παραπάνω κείμενο δεν είναι κριτική ούτε επίκριση στο έργο του Max Weber.
Είναι απλά η παράθεση ιστορικών αναφορών που σχετίζονται με τη ζωή του έτσι όπως αποτυπώνονται α) στη δημοσίευση "Being Max Weber" του Peter Thomas που δημοσιεύτηκε στο New Left Review τον Οκτώβριο του 2006,
β) στο βιβλίο "Max Weber and German Politics. A study in political sociology" του J.P Mayer που εκδόθηκε στο Λονδίνο το 1944
και γ) στο βιβλίο "The Hitler’s court" της Heike B. Görtemaker που εκδόθηκε το 2021 από τον εκδοτικό οίκο Pen & Sword Military Ltd.

Όσα παρατέθηκαν δεν είναι υποκειμενική κρίση αλλά ιστορικά γεγονότα.

Είναι γνωστή, (οι μελετητές του Weber στο φόρουμ θα το γνωρίζουν άλλωστε) η περίφημη ομιλία του Weber στο πανεπιστήμιο του Freiburg όπου έκρουε τον κώδωνα του κίνδυνου της αλλίωσης του Γερμανικού έθνους από τους Πολωνούς εργάτες.

Είναι γνωστή, (οι μελετητές του Weber στο φόρουμ θα το γνωρίζουν άλλωστε) η φράση του ".....η Ρόζα Λούξεμπουργκ στο ζωολογικό κήπο".
Είχε ο Weber απέχθεια στις ελεύθερες και φεμινίστριες γυναίκες όπως οι σύγχρονοι μελετητές του;
Θα Ε/έχουμε την δυνατότητα να το Ε/εξετάσουμε παρακάτω.

Είναι επίσης γνωστό (οι μελετητές του Weber στο φόρουμ θα το γνωρίζουν άλλωστε) ότι υπήρξε πρωτεργάτης στην δημιουργία του κόμματος των κοινωνιστών δημοκρατών, πρόγονο του CDU, ότι υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής που έφερε το Σύνταγμα της Βαϊμάρης και λόγω του άρθρου 48 (του οποίου υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής) ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι κριτική ή επίκριση στο έργο του Weber αλλά απαραίτητα ιστορικά στοιχεία για όσους θέλουν να κατανοήσουν το έργο του.

Και ενώ Έχω Γράψει

Και ενώ στο παρόν κείμενο Μου Γράφω πως "Το παραπάνω κείμενο δεν είναι κριτική ούτε επίκριση στο έργο του Max Weber." Φρονώ ότι ήρθε η ώρα να ξεκαθαρίσω γιατί

δεν

Ας το Δ/δούμε λοιπόν.

Κατ' αρχήν δεν αποτελεί πρόβλημα ένας διανοούμενος να αναγνωριστεί μετά θάνατον, εκτός και αν κανείς τον έχει τοποθετήσει στη θέση του απόλυτου διανοούμενου-Θεού και άρα η ιδεοληψία του δεν του επιτρέπει να δεχτεί κάτι τέτοιο.

Ο Max Weber στη ζωή του δεν είχε εκδόσει κανένα βιβλίο και δεν τον είχε μεταφράσει κανείς.

Ό,τι είχε εκπονήσει ήταν εργασίες και μελέτες που είχαν δημοσιευτεί σε Γερμανικά εξειδικευμένα περιοδικά.

Μάλιστα μαζί με τον Edgar Jaffé είχαν ιδρύσει το περιοδικό "Archiv für Sozialwissenschaft und Sozialpolitik" όπου εκεί κυρίως δημοσιεύε τις μελέτες του.

Στο συγκεκριμένο περιοδικό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1905 η "Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού".

Αυτό οφείλεται γιατί ο Max Weber από τις αρχές του 1900 έως και τον θάνατο του υπέφερε από κατάθλιψη.

Από το 1903 μάλιστα εγκατέλειψε και τη θέση του καθηγητή Πανεπιστημίου.

Έως το 1910 η ασθένεια του ήταν βαριά με αϋπνίες, εφιάλτες, κόπωση.
Αναγκάστηκε να πάρει και ηρωίνη μεταξύ άλλων.

Επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο το 1919 αλλά δεν πρόλαβε να εκδόσει γιατί τον επόμενο χρόνο πέθανε από λοίμωξη του αναπνευστικού.

Όλα αυτά τα χρόνια εκτός από έναν μικρό κύκλο Γερμανών διανοούμενων δεν τον ήξερε κανείς.

Γιατί αυτό μειώνει τη σημαντικότητα του δεν το καταλαβαίνω.

Κατανοώ βέβαια εκείνους που αρέσκονται στα δίπολα, ότι κάτι τέτοιο, δεν ευνοεί το δίπολο "Marx and Max", το οποίο έχουν ανάγκη για να υπάρξουν.

Το εμείς και εσείς δηλαδή.

Επειδή δεν το Έχω με τα δίπολα δεν θα ασχοληθώ.

Το έργο του Max Weber σταχυολογήθηκε και εκδόθηκε σε βιβλία μετά τον θάνατο του από τη σύζυγο του Marianne Weber.

Για αυτό και πολλοί μελετητές του λένε ότι το έργο του είναι κατασκευή της Marianne Weber, επειδή δεν γνωρίζουν τι αποφάσισε να εκδώσει και τι όχι από το τεράστιο αρχείο του, η Marianne Weber.

Μετά την έκδοση του έργου στα γερμανικά, πάλι δεν βρέθηκε άνθρωπος να το μεταφράσει και έτσι είχε μόνο μια μικρή απήχηση στη Γερμανία και στις γερμανόφωνες περιοχές.

Μέχρι που το 1930 ο Talcott Parsons μεταφράζει την "Προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" στα αγγλικά και έτσι το έργο του αρχίζει να γίνεται γνωστό εκτός των ορίων της Γερμανίας.

Ένας προτεστάντης λοιπόν έκανε γνωστό τον Weber.

Μετά το 1949 η μεταπολεμική Γερμανία του Konrad Adenauer ψάχνει ένα σύγχρονο διανοούμενο, "καλό πατριώτη Γερμανό"
που δεν είχε καμία εμπλοκή με τους Ναζί για να δημιουργηθεί ένα δίπολο που θα ανακόψει την επικράτηση του Karl Marx στα δυτικά Πανεπιστήμια.

Το δίπολο "Marx and Max" δημιουργείται και έτσι ο Max Weber διαδίδεται παντού με γοργούς ρυθμούς.

Δεν ήθελα να υπεισέλθω στην προσωπική ζωή του Max Weber αλλά αφού Μου δίνεται η ευκαιρία ας το Δ/δούμε και αυτό.

Έως το 1976 ό,τι γνωρίζαμε για τον Max Weber ήταν μέσω της βιογραφίας του, όπως την είχε αποτυπώσει η σύζυγος του Marianne Weber στο βιβλίο της "Lebensbild" που αρχικά εκδόθηκε στα Γερμανικά το 1926 και μεταφράστηκε το 1974 στα αγγλικά με τον τίτλο "Max Weber: A Biography"

Σε αυτό το βιβλίο η Marianne Weber συνεισέφερε στην δημιουργία του μύθου της Χαϊδελβέργης.

Αργότερα ο Γερμανός ιστορικός Joachim Radkau αποκτά πρόσβαση στο αρχείο της οικογένειας Weber και το 2005 δημοσιεύει την πρώτη ολοκληρωμένη βιογραφία του Max Weber με τον τίτλο "Max Weber: Die Leidenschaft des Denkens"

Σε 928 σελίδες έχουμε επιτέλους μια ολοκληρωμένη εικόνα για τον Max Weber.

Στη συνέχεια ο ιστορικός Eberhard Demm (έχει αφιερώσει σχεδόν ολόκληρο το έργο του στον Weber) φέρνει νέα στοιχεία στο φως για τη ζωή του Weber.

Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι ότι ο Weber ούτε

είχε, ούτε

Ο Max Weber, μεγάλωσε με μια αυταρχική, "σκληροπυρηνική" προτεστάντισσα μητέρα η όποια τον κακοποιούσε.

Είχε σεξουαλικά προβλήματα, κατά τον Radkau ήταν ανίκανος σεξουαλικά, ενώ ο Demm διαφωνεί και φέρνει στο φως μια επιστολή της Marianne Weber προς τη μητέρα του Weber όπου αποδυκνείει ότι η σεξουαλική δυσκολία του Weber ξεκίνησε μαζί με τη βαριά κατάθλιψη του.

(Πηγή: Max and Alfred Weber and their female entourage
Eberhard Demm ISSN 1470-8078)

Τόσο ο Demm όσο και ο Radkau επιβεβαιώνουν και δημοσιεύουν την ύπαρξη επιστολής της Marianne Weder προς τον αδερφό του Max Weber, Alfred Weber στον οποίο γράφει ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας του με τον ψυχοπαθολόγο Karl Jaspers, ο Max αποκαλύπτει ότι το πρώτο σεξουαλικό του ερέθισμα ήταν από ξύλο που είχε "φάει" από την μητέρα του σε πρώιμη ηλικία.

Ο Marx Weber ήταν ένας καταπιεσμένος μαζοχιστής όπου οι φαντασιώσεις του, τα όνειρα του και οι ενοχές του τον οδήγησαν σε σεξουαλική δυσκολία και σε βαθιά κατάθλιψη.

Ο Max Weber ήταν δικός Μ/μας.

Το 1909 ο Weber γνωρίζει και ερωτεύεται μια δυναμική γυναίκα την Else Jaffé.

Ο χαμηλών τόνων χαρακτήρας του οδηγεί την δυναμική Else Jaffé να τον παρατήσει και να γίνει αρχικά ερωμένη και στη συνέχεια σύζυγος του αδερφού του Alfred όπου έμεινε μαζί του έως τον θάνατο του το 1958

Ο Weber παρηγορείται με την πιανίστρια Mina Tobler αλλά ξεκινά μια δυνατή σαδομαζοχιστική σχέση με την Else Jaffé όπου καταλήγει εφτά χρόνια αργότερα να γίνει σκλάβος της.

Αυτή η σχέση απελευθερώνει τον Weber, του δίνει δύναμη και εξαιτίας της επανέρχεται στα Ακαδημαϊκά του καθήκοντα του το 1919 όμως δεν προλαβαίνει να το χαρεί γιατί πεθαίνει ξαφνικά ένα χρόνο μετά από λοίμωξη του αναπνευστικού.

Για έναν άνθρωπο που τρέφεται από τα δίπολα, από το εσείς και εμείς δηλαδή, το βίωμα του Max Weber είναι βούτυρο στο ψωμί.

Ο Max Weber είναι ένας κακοποιημένος άνθρωπος από την προτεστάντισσα μητέρα του που εξαιτίας του μίσους προς τη μητέρα έγραψε την "Προτεσταντική ηθική" πασπαλίζοντας την με ολίγη από "το πνεύμα του καπιταλισμού".

Με μια ψυχαναλυτική προσέγγιση του ποδαριού και με το δικαίωμα να κρίνει το βίωμα κάποιου άλλο, μπορεί εύκολα κανείς να λοιδωρήσει, να απαξιώσει, να ακυρώσει έναν άλλον άνθρωπο.

Εύκολο είναι.

Το δύσκολο είναι ενώ διαφωνεί κανείς με την προσέγγιση που κάνει ο Max Weber στον καπιταλισμό να αναγνωρίσει το διανοητικό του μέγεθος, να φωτίσει την πολιτική του στάση σαφώς, και να αντιπαρατεθεί σε επίπεδο ιδεών και όχι σε προσωπικό επίπεδο χρησιμοποιώντας το βίωμα του.

Ο Max Weber υπήρξε ένας μεγάλος διανοούμενος του δημοκρατικού φιλελευθερισμού με πολιτικές επιλογές που καθόρισαν το μέλλον της Γερμανίας κατά τον εικοστό αιώνα και έχει ευθύνες για αυτό.

Όμως υπήρξε και ένας κακοποιημένος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που στερήθηκε για πολλά χρόνια την σεξουαλική του ικανοποίηση, εξαιτίας των ενόχων που του προκαλούσε ο μαζοχιστικός του χαρακτήρας, ένας άνθρωπος που μπήκε βαθιά στην κατάθλιψη και αρρώστησε βαριά και που λυτρώθηκε μέσα από μια σαδίστρια γυναίκα.

Ο Max Weber είναι η ιστορία πολλών από Ε/εμάς.

Είναι άνθρωπος Μ/μας.

Φρονώ ότι το να τον χρησιμοποιούμε στις συζητήσεις Μ/μας για την κακοποίηση ως εργαλείο για να καταδείξουμε ότι εκείνοι που θέλουν όρια στην κακοποίηση είναι "πιόνια" της "Προτεσταντικής ηθικής" και ότι εκφράζουν της "περί πουριτανισμού θέση" δεν τιμά τον Weber, τη ζωή του και το έργο του.

Γνώμη Μου.

Iagos

Ας χαλαρώσουμε με Edith Piaf

 

@rea..

έχεις πει πως δε με διαβάζεις αλλά επειδή είδα πως από την ώρα που το είπες αναφέρθηκες σε ποστ μου και μάλιστα με έκανες tag, έχω μια υποψία πως και αυτό θα το διαβάσεις. Ανέβασα χθες ένα ποστ με ένα κείμενο που δεν το έγραψα εγώ, για λογούς που θα αναφέρω σε δεύτερο χρόνο, ελαφρώς τροποποιημένο. Το πρωτότυπο ήταν αυτό:

Λαμβάνοντας υπόψη την αβουλία που αναφέρει η @de7 αλλά και ο @Iagos σε άλλα ποστ, διαβάζοντας αυτά:

Και χωρίς καμία διάθεση κρίσης προσωπικού βιώματος, καθότι έχω διαφωνίες με το παραπάνω ποστ του @Iagos , εύλογα τα πιθανά συμπεράσματα είναι:

-Δεν είδε ο @Iagos το ποστ, οπότε δεν ανέβηκε με τη βούληση του

-Ο @Iagos είδε το ποστ και ανέβηκε με τη βούληση του, οπότε διαφωνεί με τον εαυτό του.

-Υπάρχουν μέλη που αυθυποβάλλονται πως τα βιώματα τους είναι σημαντικότερα και περισσότερο ανέγγιχτα από άλλων

Επειδή δεν μπλέκομαι με τη βούληση του καθενός, τείνω να διαλέξω το τελευταίο σενάριο, αν και οφείλω να ομολογήσω πως ο @Iagos έχει συλληφθεί κάποιες φορές να διαφωνεί με τον εαυτό του.


Εσύ μπορείς να διαλέξεις όποιο από τα τρία θέλεις ή να συμπληρώσεις όποιο άλλο σενάριο. Αν δεν το κάνεις θα πιστέψω πως επειδή θέλει μια «ετοιμότητα»
όπως λες δεν θα διαλέξεις το σενάριο α.
Ομοίως, επειδή δεν είδα ποτέ να χρεώνεις κάποιο λάθος στον @Iagos , ουδέτερα πάντα, πιστεύω πως δεν θα διαλέξεις και το σενάριο β.
Έχεις λοιπόν την πρώτη απάντηση για το αν κάποιοι θεωρούν τα βιώματα τους πιο βιώματα από των άλλων και τον χαριτωμένο χαρακτηρισμό της αυθυποβολής που πολύ κομψά – άκομψα πρόσαψες.
Να χάρεις, μην αρχίσεις τα εγώ δεν κάνω σενάρια, δεν κατάλαβες, δεν είναι έτσι, ή τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί σου, όπως εδώ:

Έχεις κάθε δικαίωμα να θεωρείς ότι γραφώ εξυπνάδες και ανακρίβειες, εφόσον καταλάβεις αυτά που γραφώ βέβαια, αλλά έχει ένα ενδιαφέρον πως οι διαπιστώσεις σου είναι μονόπλευρες, ουδέτερες. Μετά την αυθυποβολή μπορούμε να εισάγουμε στη συζήτηση και την εθελοτυφλία.

Και αυτά είναι μόνο από τα τελευταία ποστ με μια γρήγορη ανάγνωση. Εντάξει, εγώ είμαι απλά χειριστικός και όχι τριτοτέταρτη ασόβαρη με μικρόμυαλη παρακμιακή νοοτροπία όπως η @Brt , πάλι καλά, να μην έχω παράπονο.

Λοιδορίες; Που τις είδες;

Που να μην ενθάρρυνες και την έκφραση τι θα ακούγαμε.

Πάμε παρακάτω…

Επειδή λοιπόν έψαχνες το που έχει φανεί ότι είναι ένα βίωμα είναι πιο βίωμα από των άλλων, να άλλη μια.

Αυτό το ποστ είναι συνέχεια του ποστ που έχω παραθέσει στην αρχή του κειμένου μου. Να πω εδώ πως αναφέρεται σε ένα νήμα που έγραψα στις εμπειρίες και μη γυρίσει κάνεις να πει την παπαριά άλλο βίωμα και άλλο εμπειρία, τους έχεις απαντήσει ήδη εσύ:

Έρχεται να μας διδάξει τι ζούμε, αν το ζούμε και τι είναι αυτό που ζούμε. Άντε τώρα να του εξηγήσεις πως από τη στιγμή που έχει πάρει και αυτός θέση πολλάκις για τις σχέσεις Κυριαρχίας υποταγής, με το σχόλιο που έκανε διαφωνεί με τον εαυτό του και άντε να το καταλάβει. Και το ωραίο είναι πως η @de7 κάνει και like στο ποστ. Η @de7 που έγραψε αυτά:

Ένα σημείο που βρισκω ιδιαίτερα χαριτωμένο είναι πως όταν κρίνουμε βιώματα άλλων είναι άποψη και όταν κάποιος γράψει κάτι για εμάς είναι αποψάρα. Και μάθαμε και ότι
"Εκτός του ότι κάτι τέτοιο αντιβαίνει τους κανόνες του φόρουμ είναι ανήθικο και έξω από τη λογική του πολιτισμένου διαλόγου."
όταν τα σχόλια αφορούν δικό της ποστ, όταν αφορά ποστ του αφέντη σε τρίτους είναι like. Να φανταστώ τώρα τα βλέπεις, αλλιώς δε θα μιλούσες για αυθυποβολή. Εκτος και αν το είδες για αυτό και έγραψες το παρακάτω, κάνοντας tag εμένα μιλώντας όμως για κάτι τέτοια ποστ που χλευάζουν την προσωπική μου ζωή, την τιμή και την υπόληψη μου. (κλεμμένη η τελευταία σειρά, τα δράματα δεν είναι για μένα)
Τώρα θα μου πεις, μπορεί να έτυχε, μια ισόν καμία. Μια;

Εδώ αναφέρεται στην υπογραφή μου στο φόρουμ. Τόλμησε η @kinvara να διαφωνήσει και να αμφισβητήσει το μεγαλείο του σε μια συζήτηση και η απάντηση ήταν αυτή, στο τι σκέφτεσαι τώρα, χωρίς tag, χωρίς καμία αναφορά σε πρόσωπο, και φυσικά με μια εσάνς μεγαλείου γιατί οι υπόλοιποι είναι τουρίστες. Είναι που όπου δει την έκφραση τισκεφτέδες πάει και κάνει like και καρδούλες από κάτω. Και προπαντός ότι λέει το εννοεί, όπως αυτό:

Είχε κάνει και ένα ποστ για την ευθύτητα, αν ψάξεις θα το βρεις, μην τα περιμένεις όλα στο πιάτο. Σημασία έχει πως τιμά τον λόγο του. Όπως κι εδώ:

Για να σε διευκολύνω @rea.. το μανίτσα το χρησιμοποιώ περιπαικτικά, χιουμοριστικά, ή και τα δυο ταυτόχρονα, εγώ. Το θα σου ξεριζώσω την ψυχή έχει αναφερθεί σε μια εμπειρία που έχουμε γράψει, δε θυμάμαι σίγουρα, μάλλον το ψυχή τε και σώματι. Το ζήτησε ευθέως ο άνθρωπος, τα

δεν είναι για όλους, είναι για λίγους, είναι για όσους μπορούν.

Βέβαια, ο μεγαλοδύναμος δεν γραφεί με ψου ψου μόνο για βιώματα, εδώ ειρωνεύεται τη χρήση της λέξης αδύναμος που δεν κατάλαβε τη νόημα της μέσα στο ποστ, χωρίς και πάλι να είναι σε θέση να εκφράσει αντίλογο:

Και εδώ χωρίς ψου ψου, πάντα ευθέως μιλάει ο άνθρωπος είπαμε, πάλι τη λέει στην @kinvara

Όταν του γίνεται η ερώτηση τι εννοεί έγινε, όπως λέει και ένα άλλο μέλος, γλου γλου γλου φάση. Πάντα ευθέως, όπως απαιτεί.

Άντε βρε, το καλυτέρα στα κράτησα για το τέλος. Κάνε μια αναζήτηση στο προφίλ του τη λέξη τουρίστες και δες πόσα ποστ θα εμφανιστούν. Είναι που δεν έχει αναφερθεί ποτέ το «τι ξέρεις εσύ από “bdsm’, εσύ ξέρεις από άρλεκιν.

Ελπίζω μετά από αυτά η αυθυποβολή που μυρίστηκες, (μπράβο μύτη πάντως, όχι αλήθεια, ουδέτερη) να αρχίζει να αχνοφαίνεται ότι τελικά είναι εθελοτυφλία.

Κάτι άλλα δευτερεύοντα σαν τα παρακάτω, που γραφεί επιδεικτικά το «εσύ» στην αρχή της πρότασης με μικρό ενώ του το επισημάνω και συνεχίζει είναι δευτερεύοντα και για γέλια. Ο καθένας ψηλώνει όπως μπορεί.

Κάτι άλλα ποστ που αναφέρεται στην @kinvara όπως αυτό είναι επίσης δευτερευούσης σημασίας:

Αυτό αφορούσε τον @tithon , τώρα το τι σχέση έχουμε εμείς με τον @tithon μονο ο @Iagos το ξέρει. Παρόλα αυτά γέλασα αρκετά. Αν ήμουν βέβαια κανένας άλλος, με αυτό το "Απολέλυσαι της ασθένειας σου" θα είχα απευθυνθεί αρμοδίως.
Λοιπόν @rea.. θα μου πεις γιατί στα λέω όλα αυτά αφού έχεις πάρει ήδη ξεκάθαρα θέση:

Α, να γεια σου!

Όπως τα λες και μπράβο σου! Αλαζονικά επιφανειακή!

Αμ το βλέπω, δεν το βλέπω νομίζεις;

Μαζί σου συνυπογράφω, για τον ελευθεριακό ηδονιστή μιλώντας.
Τελικά @rea.. συμφωνώ μαζί σου σε τόσα πολλά, ούτε που το φανταζόμουν. Και με στεναχώρησες που με είπες χειριστικό. Κάτσε να σου δείξω μια στάλα χειριστικότητα μπας και αλλάξεις γνώμη.

Παραπάνω βλέπεις ένα ποστ που απευθύνεται στην @estelwen . Μετά από όσες κακοήθειες έγραψε προτρέπει σε αντιπαράθεση επί ουσιαστικών διαφωνιών. Γλυκό; Γλυκό. Και όχι του κουταλιού. Θες κι άλλο;

Εδώ προσποιήθηκε, επειδή τον ενδιαφέρουν οι ουσιαστικές αντιπαραθέσεις, πως δεν είδε κάτι που ήταν από την αρχή γραμμένο σε ένα ποστ που έκανα για να επιτεθεί και επειδή δεν βρήκε υποστήριξη την έκανε με ελαφρά. Κόμμα δεν χρειαζόταν αλλά έπρεπε να βρει κάτι να πει. Το ωραίο είναι πως μετά την κωλοτούμπα επανήλθε με αυτό:

Μπορεί να μην το πεις χειριστικότητα βέβαια, ίσως να το πεις προπαγάνδα, ίσως και κακοήθεια. Το επόμενο;

Αγανακτισμένος απευθύνεται στον @espimain που είχε γράψει τη λέξη άσχετη στη @sapfw . Κακώς βέβαια, δεν το υιοθετώ, θα μπορούσε να γράψει κι αυτός την λέξη τουρίστρια που ούτως ή άλλως έχει καθιερωθεί από τον @Iagos. Βέβαια , προς τιμή του, ο @espimain έκανε edit, όπως edit έγινε και σε άλλο, παλαιότερο ποστ του @Iagos , στο όποιο χρησιμοποιούσε την λέξη υπάνθρωπος , η μια παρόμοιας σημασίας, δεν μπορώ να θυμάμαι, μάλλον για τον @tithon, το έχω σώσει κάπου, αν χρειαστεί θα το βρω. Βέβαια δεν μπορώ να πω τίποτα αφού το έσβησε, αλλά ρε παιδί μου, το να το παίζεις και θιγμένος από το άσχετη το λες και υποκρισία.

Πάμε παρακάτω. Αφήνω αυτό εδώ χωρίς κανένα δημόσιο σχόλιο. Θα απευθύνω όμως την ερώτηση μου, όχι την αναφορά μου, αρμοδίως:

@rea..
Νομίζω πως μέσα από την απάντηση που σου έδωσα κάλυψα και τη φίλη μου την @sapfw ως προς το:

Και θα συμφωνήσω απόλυτα και μαζί της, όπως συμφώνησα και μαζί σου:

@rea.. ελπίζω να σε βοήθησα να δεις πράγματα που δεν τα έβλεπες μέχρι χθες, δε θα χρησιμοποιήσω την έκφραση του @AuroraBorealis , παρότι γέλασα δυνατά όταν τη διάβασα και πιστεύω πως έχει βάση, σε περίπτωση όμως που δεν το έκανα θα σου πω πως και τα παρακάτω δείχνουν μια αίσθηση μοναδικότητας:

Ανοίγει ένα νήμα με τον τίτλο, Σκλάβα, άβουλο ον ή όχι και μεταξύ των άλλων παίρνει θέση και ο @AlexanderV. Αναφέρει πουθενά την @de7? Λέει πως μιλάει για αυτή; Δεν είδα καλά τον τίτλο και στην πραγματικότητα γραφεί @de7 , άβουλο ον ή όχι; Είναι η μοναδική σκλάβα; Είναι ξεχωριστή σκλάβα; Όχι; Τότε γιατί απαντάει σαν να απευθύνεται το νήμα και το ποστ του @AlexanderV μόνο σε αυτή;

Μήπως θα πρέπει να καθίσεις να της εξηγήσεις πως

@rea.. δεν έχω καμία προσωπική εμπάθεια με κανέναν, άλλωστε γνωρίζω από κοντά λιγότερα από 10 μέλη του φόρουμ, επικοινωνώ με περισσότερα βέβαια αλλά δεν είναι το ίδιο. Δεν αναφέρομαι σε συνάντηση μελών, εκεί δεν θεωρώ πως πραγματικά γνώρισα κάποιον.
Θεωρώ πως ο καθένας έχει δικαίωμα λόγου αλλά οι προσωπικές επιθέσεις δεν είναι λόγος, ούτε παραγωγική συζήτηση. Ούτε ο οπαδισμός είναι παραγωγική συζήτηση. Καταλαβαίνω πως ο καθένας μας έχει γνωριμίες, συμπάθειες και αντιπάθειες και καλά κάνει αλλά αυτές δεν πρέπει να αφορούν το δημόσιο διάλογο. Μην δηλώνεις ουδέτερη γιατί δεν υπάρχει μάχη, υπάρχει μόνο κομπλεξική κακοήθεια, μην την στηρίζεις. Έχεις λόγο στο bdsm, τίμησε το ποστ που έκανες παραπάνω.
Δε θα σε κουράσω άλλο, αν διάβασες μέχρι εδώ, που και να ισχυριστείς πως δεν το διάβασες ψέματα θα πεις.

Χρωστάω μια απάντηση. Εδώ:

Αυτό το ποστ το κράτησα για το τέλος, σου έχω δείξει παραπάνω άλλωστε τι σημαίνει εκδήλωση απίστευτης άξεστης μικρότητας της αμφισβήτησης προσωπικού βιώματος. Ε, λοιπόν όχι. Διαφωνώ με τον @Iagos και συμφωνώ μαζί σου, με τη @de7 και με την @gaby ,
εν μέρη και όχι καθολικά, γιατί άλλωστε δεν λέτε και τα ίδια πράγματα.
Κρίση βιώματος είναι το κακώς είσαι σκλάβα ή και καλώς, κακώς παίρνεις άδεια για τουαλέτα, κακώς ζεις έτσι, κακώς είσαι σε τέτοια σχέση. Κρίση βιώματος είναι από μια εμπειρία να σε χαρακτηρίσει προσωπικά ο κάθε άσχετος που δεν σε ξέρει προσωπικά, γιατί μπορεί, τρομάρα του, γιατί τόσο του φτάνει. Κρίση βιώματος είναι το κατάπτυστο που έχει ειπωθεί πως για να είναι κάποια σκλάβα πρέπει να έχει ψυχολογικά προβλήματα.

Αλλά: Πέρα από την προφανή προσπάθεια σου να εξισώσεις το ποστ με βίωμα και ενώ πήρες την απάντηση πως αυτό που έγραψα αφορούσε το ποστ, άρχισες τα βανιλοτέτοια, που δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνεις, το ποστ καταδείκνυε βούληση.
Πρόσεχε, δεν της είπα ούτε πως να ζει, ούτε πως ζει, αυτές είναι βανιλοτέτοιες τακτικές του αφέντη της, όπως είδες, και όχι δικές μου.
Είμαι κάθετος λοιπόν πως η κρίση προσωπικών βιωμάτων είναι, όπως είπες, εκδήλωση απίστευτα άξεστης μικρότητας.
Η κρίση των ποστ όμως και ο σχολιασμός αυτών είναι η ουσία αυτού του φόρουμ και του κάθε φόρουμ και το να βαπτίσουμε αμφισβήτηση προσωπικού βιώματος την κάθε απάντηση που γράφεται είναι τραγικό.
Και την επόμενη φορά που θα δω ένα ποστ που θα καταδεικνύει βούληση θα πω πως αυτό ακριβώς κάνει και αν έχω άδικο ας διαφωνήσει όποιος θέλει με επιχειρήματα, χωρίς ψου ψου, χωρίς «πως τολμάτε να κάνετε αυτό που στην πραγματικότητα έκανα εγώ» και χωρίς να αρχίσουμε τα βανιλοτέτοια και τα είσαι τριτοτέταρτη ασόβαρη με μικρόμυαλη παρακμιακή νοοτροπία, ελλείψει επιχειρημάτων.

Είτε συμμετέχω ενεργά σε αυτό το φόρουμ, είτε όχι, επιθυμώ να δω διαλόγους χωρίς μικροψυχίες, χωρίς οπαδισμούς, με ανθρώπους που είναι εδώ επειδή θέλουν να μιλήσουν και να διαβάσουν, αφήνοντας την ανάγκη αυτοεπιβεβαίωσης στο σπίτι τους.

 

Είναι εύγλωττη, χαρακτηριστική και περιγραφικότατη η "παρουσίαση" του @Iagos περί τον Βέμπερ. Χαρακτηριστική και εύγλωττη για την αντίληψη και τις επεξεργασίες ορισμένων ανθρώπων, ή έστω ενός τύπου ανθρώπων.

Παρουσιάστηκε μια δισέλιδη βιογραφία του Βέμπερ, με ξεκάθαρη αν και επαναληπτικά εξορκιζόμενη προσπάθεια προσωπικής "μείωσης", με "ψυχαναλυτικούς" κυρίως όρους, και με σπαράγματα σχηματοποιημένης "πολιτικής δράσης", αλλά με καμμιά, κυριολεκτικά, αναφορά στις θέσεις και τις προτάσεις των συγγραμμάτων του, τα οποία έχουν το ελάττωμα να είναι πολυσέλιδα και να απαιτούν κάποιον κόπο. Ευκολότερη η στόχευση στο πρόσωπο αντί στη θέση, σίγουρη και δοκιμασμένη μέθοδος από ένα τύπο "συνομιλητών".

Στα πλαίσια της αντίληψης αυτού του τύπου ανθρώπων, η αναφορά ή και η μελέτη της συνεισφοράς ενός διανοούμενου τον τοποθετεί αυτομάτως

γιατί σε αυτόν τον τύπο ανθρώπων λειτουργούν αποκλειστικά απολυτότητες και ιεροποιήσεις-δαιμονοποιήσεις.
- Διαβάζουν (άκριτα) μόνον τους "καλούς" συγγραφείς, κρατάνε αποστάσεις από όλους τους "κακούς", δεν συγχρωτίζονται με άπιστους και... αιρετικούς, και δεν χρειάζεται καθόλου να καταλαβαίνουν, αν τύχει να διαβάσουν κάτι.
- Κάθε κριτική ή εναντίωση στις αντιφατικές, αυταναφορικές και αυτοκολακευτικές διατυπώσεις τους δαιμονοποιείται ως προσωπική επίθεση, και κάθε εκδήλωση του μίσους τους (προκειμένου να προστατεύσουν την ευαλωτότητά τους) είναι βιωματική ανέγγιχτη και ιερή έκφραση.

Περί Βεμπερ.

Ο Βέμπερ υπήρξε προτεστάντης, μάλλον γνήσιος εκφραστής του προτεσταντισμού στον καιρό του, και γι αυτό η γνώμη του μετράει σημαντικά, τόσο για τον προτεσταντισμό σαν δομή σκέψης, όσο και για τον προτεσταντισμό σαν θεωρητική έκφραση της αστικής τάξης, από την απαρχή της μέχρι τουλάχιστον τον καιρό του, σε όλες τις διαβαθμίσεις της.
Τόσο στον Βέμπερ, όσο και στον Φρόυδ ή στον Ενγκελς, για παράδειγμα, και σε καμμιά εκατοστή ή πολύ παραπάνω άλλους σημαντικούς διανοούμενους, η καθοριστική επιρροή του προτεσταντισμού είναι παραπάνω από ολοφάνερη στο έργο τους, είτε ως περιορισμός, είτε ως υπόστρωμα.

Επί λεπτομερειών με κάλυψε σε ικανό βαθμό ο @Nickname.

 

Αγαπημένε μου Nickname, ήταν μία απολαυστικότητη ιστορική αναδρομή σε κείμενα και λεχθέντα.

Θα ήθελα ωστόσο να πω το εξής με αφορμή το :

Υπάρχουν βιώματα (όλα τα βιώματα είναι μοιραία και εμπειρίες) που αποσκοπούν στο μοίρασμα τους ως συνεισφορά εδώ και σίγουρα ως αφορμή για συζήτηση, υπάρχουν όμως και βιώματα τα οποία μοιράζονται ως επικύρωση μίας θέσης ή ενός στάτους και για λόγους επίδειξης. Στην δεύτερη περίπτωση όταν επικρίνεται το βίωμα επικρίνεται η θέση και το στάτους και για κάποιους κάτι τέτοιο λογικό είναι αναγνωσθεί το λιγότερο ως προσβολή.

Δεν γίνεται και Εγώ και το χαρέμι μου να λέμε ότι Είμαι Σουλτάνος και να μας το αποδεικνύουμε με τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις μας και να έρχεται ο κάθε βεζίρης να το αμφισβητεί. Ειδικά δε όταν με τόσο κόπο και στόμφο στήνω την προεκλογική καμπάνια για να ανακηρυχτώ ο νούμερο ένα Σουλτάνος και bdsmer με βούλα του φόρουμ.

Και κάτι άλλο, διαβάζοντας τα quote στο ποστ σου έπεσα σε ένα που η rea αναφέρεται σε "απίστευτη αξεστιά και μικρότητα". Καταλήγω ότι μάλλον οι πρωτευουσιάνες έχουν μία ειδική αίσθηση του χιούμορ, κάτι που εμείς οι χωριάτες ίσως να μην αντιλαμβανόμαστε Nickname.

 

@Nickname
Η αρχική σκέψη ήταν να μην απαντήσω. Ανθρώπινα όμως για τον κόπο σου θεωρώ ότι πρέπει.

Στα όσα χρόνια είμαι εδώ δεν έχω ξαναδεί ποτέ τόσο μακροσκελή απάντηση σε διαφωνία μου. Φαίνεται επίσης ένα κείμενο που παίρνει κάποιο χρόνο και κόπο για να κατασκευαστεί. Χρόνο και κόπο που δεν θα διέθετα ποτέ για μια φορουμική διαφωνία του τύπου "είπες – είπα".

Ο κόπος σου όμως δεν πήγε χαμένος, το ρεζουμέ είναι ότι είσαι φοβερά δυσαρεστημένος με εμένα και τον @Iagos , μάλιστα τόσο φορτισμένος που δεν μπορείς να απευθυνθείς στον ίδιο τον @Iagos , αλλά από την άλλη νιώθεις την ανάγκη να εκφράσεις την στεναχώρια σου μ όποιο τρόπο.

Η λύση που σου προτείνω για το πρόβλημα σου, είναι να μην ξανασχοληθείς με μέλη που σε φορτίζουν τόσο. Πάρε τις αποστάσεις σου από αυτό που σε χαλάει. Αδικείς και τον εαυτό σου και φορτώνεις με περιττές ενοχές άγνωστους ανθρώπους που άθελά τους σε στεναχωρούν.

Υπάρχει χώρος για όλους μας. Μπορούμε να συνυπάρχουμε, να απολαμβάνουμε χωρίς δυσφορίες. Ο καθένας στα δικά του χωράφια χωρίς να μπλέκεται στα πόδια του άλλου.

Προπάντων μην θυματοποιείσαι, προτείνω να καταλάβεις το μερίδιο που σου αναλογεί στην ευθύνη που έχεις για την ηρεμία σου. Όπως όλοι μας.

Προσπάθησα ειλικρινά να διαβάσω το ποστ σου για να τιμήσω τον κόπο σου, αλλά μου είναι ανυπόφορο. Μέχρι εκεί που διάβασα προφανώς και διαφωνώ με το σκεπτικό σου, μανουβράρεις, παραποιείς και όλα τα συνηθισμένα κόλπα. Για να απαντήσω σε όλα αυτά τα σημεία θα πρέπει να αναλώσω περισσότερο χρόνο και κόπο από αυτό που επιτρέπει η λογική μου για ένα θέμα "είπες – είπα" που τελικά δεν πρόκειται να καταλάβεις κιόλας γιατί οι κοσμοθεωρίες μας διαφέρουν.

Για μένα οι φορουμικές διαφωνίες έχουν νόημα, όταν είναι απόλαυση, δεν ξεφεύγουν από τις 4 γωνίες της οθόνης και λήγουν στην αποσύνδεση.

Δεν υπάρχει πρόθεση να δημιουργήσω πρόβλημα ή οποιοδήποτε θέμα σε μέλος και πιστεύω πως το ίδιο ισχύει για τα περισσότερα μέλη και εσένα και τον @Iagos .

Με λίγα, προτείνω:
είπες – είπα,
φταίω – φταις,
Τα σβήνουμε, το λήγουμε και προχωράμε ο καθένας στον δρόμο του.
Είμαστε σύμφωνοι?

Ξέρω πολλούς χωριάτες που ξεπερνούν σε ψυχή και αντίληψη πολλούς πρωτευουσιάνους. Η κάθε νοοτροπία είναι επιλογή από κάποια ηλικία και έπειτα.

 

Δεν το βλέπω να έρχονται οι περισσότεροι που γράφουν από αριστερά, αλλά δεν πειράζει - μου αρέσει εδώ που επικεντρώνετε στις απόψεις.

Ασχετα από "αριστερότητες", μπορώ να σας πω ότι εγώ δεν το κάνω, κι από κάμποσους αριστερούς που γνώρισα στη ζωή μου δεν είδα κάτι τέτοιο - δεν μου αρέσει που εδώ απομακρύνεστε από τις απόψεις και στρέφεστε, ήδη, στις ιδιότητες προσώπων για να κρίνετε τις απόψεις τους.

Αν αυτό υπάρχει σε κάποιο βαθμό "υπερβολής", ίσως να οφείλεται στην ιστορική ΜΝΗΜΗ και στο τραύμα της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης πριν από περίπου 100 χρόνια, όπου φάνηκε με τραγικό τρόπο ποιός δεν πολεμάει αυτόν τον πόλεμο.

Στα πιο κοντινά μας χρόνια, οι πολιτικές συνεργασίες "μη φασιστών" με φασιστικά μορφώματα για το σχηματισμό κυβερνήσεων - μόδα που εξαπλώνεται στην ευρώπη - δείχνει περισσότερο να επιβεβαιώνει την "υπερβολή" παρά να την ακυρώνει. Δεν μας φτάναν οι σκανδιναβοί και οι ιταλοί (Ε, ρε κάτι "μηνιύσεις" που θα πέσουν - που θα λεγε και η Αμαλία του παρά 5), έχουμε και μια ωραία ισπανία τώρα σε λίμπο, και προσεχώς γερμανία και γαλλία (με μειοψηφικό τύραννο επί του παρόντος).

Α μπα; Την προληπτική απαγόρευση διατύπωσης άποψης και κρίσης, εγώ νόμιζα την κάνανε οι φασίστες. Αλλιώς την είχα τη δημοκρατία στο νου μου: ότι πρώτα εκφράζεται μια άποψη και μετά κρίνεται ή/και απορρίπτεται - πάλι δεν μου αρέσει που πάτε σε ιδιότητες ανθρώπων για να επιτρέψετε, πόσο μάλλον κρίνετε τις απόψεις τους.

Δεν ξέρω ποιά εννοείτε εσείς ως γραμμή ανάμεσα στο "διαφωνώ" και στο "την πέφτω". Και πραγματικά, αν είναι μία φορά δύσκολο να συμφωνήσει κανείς τί είναι "αριστερός" είναι χίλιες φορές πιο περίπλοκο σπαγγέτι να ξεμπλέξει τί είναι "φιλελεύθερος". Θα εκπλαγείτε ίσως αν μάθετε ότι υπάρχουν "αριστεροί" και "δεξιοί" φιλελεύθεροι, κυρίως ανάλογα με το αν η φιλ-ελευθερία αφορά τον άνθρωπο ή την οικονομία.

Πού καλέ παρεμποδίστηκαν οι "φιλελεύθεροι" από το να συμμετάσχουν στο Μεγάλο Περίπατο; Μήπως να βγάλουμε ένα γενικό πρόσταγμα στο δημόσιο διάλογο Δευτ. - Τετ. - Παρ. 10:00 - 14:00 να λένε οι "φιλελεύθεροι" τις απόψεις τους ανεμπόδιστα και χωρίς παρεμβολές; Το διαβάσατε αυτό που έγραψα με το νηπιαγωγείο και το δημόσιο διάλογο ενηλίκων ή όχι;

Αλλά το πρόβλημά μου με αυτό που λέτε είναι πιο βαθύ. Ολισθαίνετε διαρκώς στην ιδέα ότι οι απόψεις στο ιντερνετ κρίνονται από αυτόν που τις εκφέρει και τις ιδιότητές του. Ακόμη κι αν παρουσίαζε ενδιαφέρον η πολιτική ταυτότητα του καθενός, πώς να διαγνώσει κανείς αν αυτός που γράφει σε ένα φόρουμ είναι φιλελεύθερος ή όχι;

Και τί ακριβώς μας ενδιαφέρει τί είναι και ποιές οι ιδιότητές του για να απαντήσουμε ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ;

Συνελόντι ειπείν, θα σας το πω και ευθέως, γιατί σας το πα πλαγίως και δεν το καταλάβατε μάλλον:

Εσείς, πώς διαπιστώσατε ότι ο φιτ-λάβερ ΔΕΝ είναι φιλελεύθερος και του επιτεθήκατε με τέτοια "ανεξήγητη" σφοδρότητα; Ξέρατε τί ψήφισε; Ξέρατε γενικά τις απόψεις του; Είχατε προσωπική εμπάθεια; Αν ξέρατε επί χρόνια τί πρεσβεύει για το bdsm θα σας βοηθούσε να καταλάβετε αν είναι φιλελεύθερος; Και θα σας ένοιαζε τί είναι όταν διαβάζατε τις συγκεκριμένες απόψεις που κατέθεσε;

Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο κρίνουμε και οι δύο λοιπόν, διαβάζοντας τις ΑΠΟΨΕΙΣ που δημοσιεύονται.

Το να μην συμφωνείτε με τον τρόπο που έκρινα εγώ, ότι η α-νόητη σε όλες τις γλώσσες φράση "όσοι δυσκολεύονται να σκεφτούν, κρίνουν" που όχι μόνο δεν ειπώθηκε από κανέναν Γιουνγκ αλλά μου φαίνεται και φασιστική γιατί επιτίθεται πριέμπτιβλυ που λέγαμε στο χωριό στην δυνατότητα να κρίνεις και να εκφράζεις την προσωπική κρίση σου, είναι δικαίωμά σας. Ισως εσείς να πιστεύετε ότι είναι μια "φιλελεύθερη" άποψη, που απλώς αναγνωρίζει ότι είναι ηλίθιοι όσοι κρίνουν. Πάλι δικαίωμά σας.

Αλλά κάπου ώπα, και σεις και άλλοι, με τα απώτερα ελατήρια μου, τις διαγνωσθείσες μου εμπάθειες, τις στυλιστικές νουθεσίες και τα χέιτερς γκόνα χέιτ. Αυτά στο φβ που ανθούν.

Προσπαθώ να συνομιλώ με ανθρώπους που έχουν φτάσει μια ψυχική ηλικία στην οποία δεν περνάνε τα γούστα τους για ηθική (καλό / κακό).

Αυτή να είναι μια χαρά η γνώμη σας και δεν έχω να πω κάτι. Να σας εξηγήσω πρότεινα, όχι να σας πείσω, γιατί αυτό δεν με ενδιέφερε. Οχι για σας προσωπικά, για οποιονδήποτε.

Αναφέρθηκα σε 526 χιλιάδες ανθρώπους (κατά γλου γλου γλου) που αναπαράγουν τη συγκεκριμένη σάχλα στο ιντερνετ. Αυτό εσείς το είδατε "προσωπική επίθεση". Δικαίωμά σας.

Σε αντίθεση ίσως με σας, είχα κάποια υποψία, αλλά δεν είχα βεβαιότητα για το αν η ίδια "ανήκει σε αυτούς που επιπόλαια αντιγράφουν μιμιδάκια από το φβ".

Αν δεν μου ήταν αρκετές ως επιβεβαίωση οι πρώτες της απαντήσεις, φτάνει και περισσεύει αυτό για να με επιβεβαιώσει:

Είπε κάτι ένας Ντρημ στο Ιντερνετ, πιθανότατα έχει δίκιο... Τί άλλο να πούμε επ΄αυτού;

Εβαλα τις ερμηνείες του herd. Διαβάστε το βιβλίο, αν σας ενδιαφέρει κάτι παραπάνω. Κατά προτίμηση ολόκληρο. Πόση ώρα να συζητάω για ένα βιβλίο με ανθρώπους που δεν το έχουν διαβάσει;

Αν θέλετε, μετά τις διακοπές, μπορούμε να πούμε και για ταινίες που δεν έχετε δει, και τις έχω δει εγώ, ή το αντίστροφο, και να αποτιμήσουμε μαζί διάφορες σκηνές τους.

Θα είναι μια έγκυρη μετανεωτερική συζήτηση.

Dream

 

Υπενθυμίζω σαν νηματοθέτης ότι το νήμα έχει τίτλο :
«Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum»
Και ασχολείται με το πώς διάφορα μέλη αντί να κάνουν BDSMικές συζητήσεις κάνουν οτιδήποτε άλλο.
Το νήμα έχει καταντήσει τόπος αυτοπροβολής.
Από άτομα που νοιάζονται για κάθε τι άλλο εκτός από BDSMικές συζητήσεις.
Το πρόβλημα δηλαδή με το οποίο καταπιάνεται το νήμα μεταφέρθηκε μέσα σε αυτό.

 

Ψυχοθεραπευτικό , τι άλλο;   

 

– Δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν.. (Ματθαίος Δ' 23, Θ' 35 και Ι' 1)

 

@rea.. φυσικά δεν πήγε χαμένος ο κόπος μου, με κατηγόρησες για χειριστικότητα και εξαιτίας του κόπου μου αλίευσα μια απάντηση ορισμό της χειριστικότητας:

Θα σου θυμίσω παρόλα αυτά ότι όσοι αναφέρθηκαν, αναφέρθηκαν με tag και αν ήθελαν να απαντήσουν μπορούσαν να το κάνουν.

Στο παρακάτω ποστ γίνεσαι και ψυχολόγος μέσω ίντερνετ βλέπω, δεν είναι κακό, όπως τη βρίσκει ο καθένας:

Μόνο που επειδή δεν είναι αποκλειστικό σου δικαίωμα, θα σε ψυχολογήσω κι εγώ και θα απαντήσω σε αυτό:

... πως το διάβασες τουλάχιστον τέσσερις φορές. Κάποιοι έχουν την γνώμη πως το διάβασες τουλάχιστον επτά, ίσως να έχουν δίκιο, αλλά για να παίξω στα σίγουρα θα μείνω στις τέσσερις.

Επειδή λοιπόν @rea.. μας λες

Όταν σου δείχνω την αμφισβήτηση αρχίζεις την έκθεση κενού περιεχομένου

Επειδή λοιπόν @rea.. είπες πως

Και...

Και επίσης..

Σου έδειξα με quote τα παραπάνω χωρίς να χαρακτηρίσω όπως εσύ. Όταν τα βλέπεις είναι ανυπόφορο το ποστ μου, όταν παραποιείς την πραγματικότητα για ένα σχόλιο που έκανα είναι άξεστη μικρότητα. Ανέφερα την εφελοτυφλία στο προηγούμενο ποστ, δεν την ανέφερα;
Σου έδειξα με quote ότι αλλά λες και άλλα κάνεις, κατακρίνοντας τις λοιδωρίες, λοιδωρόντας πρώτη εσύ λίγα ποστ παραπάνω.

Γράφεις στην @kinvara χωρίς ουσιαστικά να απαντήσεις σε αυτά που σε ρωτάει (και εκεί)

Και όταν σου δείχνω τους τουρίστες και τα άρλεκιν μανουβράρω. Μα, καλά, εσύ δεν ρώτησες; Εσυ δε μίλησες με τοση ευκολία για αυθυποβολή; Γιατί κάνεις μανούβρα τώρα;

Γράφεις

Μια χαρά ανοχή έχεις κατά περίπτωση, σαφώς και δεν μένεις ουδέτερη παρατηρητής, μόνο που φροντίζεις να βρεις την παράθεση των quotes ανυπόφορη και την απαράδεκτη συμπεριφορά αδιάφορη ανάλογα πάντα από που προέρχεται.
Μόνο λόγια ήταν το να μη δείχνουμε την ανοχή μας σαν ουδέτεροι παρατηρητές;

Γράφεις...

Που πήγε @rea.. το

Που πήγε @rea.. το

Πάλι κατά περίπτωση; Πάλι κωλοτούμπες ανάλογα το βολικό και την πηγή; Και με λες χειριστικό;

Ανυπόφορα τα quotes που εσύ ζήτησες και ότι έγραψες λίγο παραπάνω τα αναιρείς τόσα εύκολα;

Έγραψες μια απάντηση κενού περιεχομένου για να πεις πως απάντησες αδιαφορώντας για όλα όσα καταδικάζεις και καλά, παίρνοντας θέση κατά περίπτωση, ουδέτερα και πάλι χωρίς να καταδικάσεις αυτά που παρέθεσα πουθενά, χωρίς να απαντήσεις πουθενά.
Καταλαβαίνω ότι ήρθες σε δύσκολη θέση γιατί η ουδετερότητα εύκολα μπορεί να ειπωθεί, δύσκολα να εφαρμοστεί, τουλάχιστον από σένα.

@rea..

Είναι να μένεις στην αρχική σου σκέψη

ΥΓ: 1.Το ποσο χρονο αφιερώνω και που, δεν ειναι δικη σου δουλειά
2. Εξαιρετική η διαπίστωση πως με χαλάς, από τη στιγμή που έχουμε μιλήσει μόνο δύο φορές και επειδή και τις δύο παρέθεσα τα quotes της πραγματικότητας απέναντι στο λόγο σου την έκανες με ελαφρά. Μάλλον εγώ σε χαλάω, μπορείς λοιπόν όπως έχεις πει από εδώ και πέρα να σταματήσεις να με διαβάζεις. Να δεις πως το έλεγε μια ψυχή..

#συνέπειαλόγουπράξης

 

Τσουβαλιάζεις μέρη του λόγου μου, τα παραποιείς και τα ερμηνεύεις όπως σου κάνει κέφι και επιπλέον έχεις την απαίτηση να εξηγήσω ή να απολογηθώ για τους δικούς σου παραλογισμούς και αυθαιρεσίες πάνω στον λόγο μου.

Φτηνά χαζά κολπάκια.

 

Καλή τύχη θα ευχηθώ με τις νοοτροπίες, τις ιδεολογίες και τις επιλογές σου.

Υπόσχομαι να μην ξανασχοληθώ με τις απόψεις σου, απλά και μόνο γιατί όσο περισσότερο σε διαβάζω τόσο λιγότερη αξία βρίσκω στο να το κάνω.