Στερεότυπα στην Ελλάδα

Αυτό που λες δεν το ξερεις, ισως καποιες στιγμες να κυκλοφορει με φορμες και άβαφη.Αλλα ξερω ελάχιστες γυναικες που πρόκειται να τις φωτογραφισουν και να τους πάρουν συνεντευξη και θα είναι άβαφτες ή δεν θα βαλουν τα ''καλα'' τους.

 

Εγώ πάντως έχω φίλο που γεννήθηκε άνδρας, σεξουαλικά λειτουργούσε ως genderfluid και κάπου κοντά στα 30 αποφάσισε ότι θέλει να ενισχύσει την γυναικεία του ταυτότητα, κάνει ορμονοθεραπεία εδώ κι ένα χρόνο, θα προχωρήσει κατά πάσα πιθανότητα σε επέμβαση στο στήθος, δεν θέλει να εγχειριστεί, θέλει να μπορεί να λειτουργεί σεξουαλικά, άρα θα μεταμορφωθεί σε transgender.
Ωστόσο δεν του αρέσει καθόλου να ντύνεται γυναικεία, του αρέσει το unisex ντύσιμο, λίγο σαν tomboy ενδεχομένως.
Το ότι όλοι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο είναι το μεγάλο στερεότυπο που κουβαλάμε στα κεφάλια μας.
Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και το καλούπι του, ο ίδιος το διαλέγει, αν το διαλέγει, αλλιώς μένει χύμα και ανένταχτος.
Δεν έχουν όλοι ανάγκη από την επιδοκιμασία των άλλων, πάντως, να το έχετε υπόψη σας...
Υπάρχουν άνθρωποι που υποστηρίζουν τις επιλογές τους με σθένος, ανεξάρτητα από την αποδοχή ή όχι των υπολοίπων.
Τι σας πιάνει και κάνετε σαν κότες στον αχυρώνα, δεν κατάλαβα.
Και οι κολλημένοι και οι ακτιβιστίζοντες.
Μην κόπτεστε τόσο πολύ, θα κοπείτε... 

 

Δεν έγινα σαφής, εγώ είμαι υπέρ της Δήμητρας. Είμαι κατά όλων εκείνων που το θεωρούν τους εαυτούς τους υπό όρους πολιτισμένοι.

Τα παράδειγμα με τους δημοσιογράφους δεν ήταν άτοπο, κακώς διατυπωμένο και συσχετισμένο ναι. Αυτό που ήθελα να τονίσω είναι η υποκρισία που κρύβεται πίσω από τον όρο πολιτισμένος. Όπου από την μία έχουμε την ασυδοσία του λόγου και κατόπιν στο όνομα του πολιτισμού και της ισότητας καταργούμε λέξεις και εκφράσεις που κρίνονται σεξιστικές αλλά είναι ελευθερία λόγου και τέχνη η προσβολή της θρησκείας ενός πολιτισμού.

 

http://www.vocativ.com/culture/lgbt/transgender-suicide/

To 45% αυτών των ατόμων που έχουν προβεί σε αλλαγή φύλου, σε ηλικία απο 25 εως 44 δηλαδή στην ηλικία της συναισθηματικής ωριμότητας επιχειρούν να αυτοκτονήσουν! Αυτό τι μας λέει; Ότι η αλλαγή που έκαναν δεν τους έκανε ευτηχισμένους αφού δια μέσου της αλλαγής ήθελαν να τους αποδεχθούν οι γύρω τους με τον καινούργιο τους ρόλο, δεν το έκαναν δηλαδή για αυτούς αλλά για τους γύρω τους και όταν οι γύρω τους τους απέβαλλαν αυτό οδηγήθηκαν στην αυτοκτονία.

Ας μην ξεχνάμε όμως ότι αυτή η επιλογή δεν είναι σταθερή, υπάρχουν πολλά τρανσέξουαλ άτομα που χοροπηδάνε απο το ένα φύλο στο άλλο...

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2776090/Transsexual-10-000-surgery-NHS-wants-man-again.html

Δεν θυμάμαι ποιός Έλληνας είχε αλλάξει το φύλο του 9 φορές..

 

Αυτό που ξέρω είναι ότι αν αισθάνεσαι γυναίκα δεν χρειάζεται καν να μοιάσεις στο ντύσιμο σε μια γυναίκα..

 

η καρλοτα???

 

καλο θα ήταν να ενημερωθείς ως προς τις ορμόνες που λαμβάνουν αυτά τα άτομα και τις επιπτώσεις τους όταν δεν υπάρχει σωστή ψυχολογική υποστήριξη.

 

Καραμελίτσες για μωρά παιδιά..:
Να μια Καραμελίτσα:
Η φράση "δικαίωμα στην διαφορετικότητα" ...
Ποιό Σύνταγμα, στις χώρες έστω που λέμε "δυτικός κόσμος", "δημοκρατικά καθεστώτα" κλπ, την αποκλείει...?
Κανένα! Οπότε τι στο διάλα διεκδικείται ως δικαίωμα..?
Απέ την άλλη όμως, καμμιά κενωνία δεν μπορεί να ξέρει τι μπορεί να προκύψει στο μέλλον (αυτό λέγεται πισινή), οπότε υποτίθεται πως σού δίνει τα εργαλεία διεκδίκησης ουτ'σ'ώστε να θέσει μια ομάδα τα ζητούμενά της στο πλαίσιο αντίληψης τση κενωνίας, παναπεί πως η όποια ομάδα οφείλει να κριθεί ως συμβατή κοινωνικά για να "εγκριθεί" ως τέτοια, που σημαίνει πως η οποιαδήποτε αποτύπωση σε ένα κομμάτι χαρτί είναι εξ ορισμού ατελής.
Χα!
Αυτό λέγεται η χαρά του μαλάκα...
Και αυτού του μαλάκα που δεν μπορεί να υποστηρίξει το τι λέει το "χαρτί" και εκείνου του μαλάκα που "διεκδικεί"...
Κλασικά παραδείγματα είναι οι φεμινιστικές διεκδικήσεις ή αυτό που λέμε ρατσισμός...
Εφόσον οι βλάκες που αποτύπωσαν σε ένα χαρτί έννοιες όπως ισότητα των ανθρώπωνε, απευθύνονται σε άλλους μαλάκες που οι μεν κλείνουν το μάτι στους δε, και αμφιμονοσήμαντα βαυκαλίζονται, γιατί πρέπει να χαλάω (προσωπικά μιλάω) να χάνω τον χρόνο μου με θέματα μαλάκηδων..?
Ατελείς, αφελείς και καραμαλάκες αμφότεροι, ναι..?
Οπότε αντιλαμβάνεστε και το τι ρόλο βαράνε τα λεγόμενα "στερεότυπα" στα αλισβερίσι...
Το καταλαβαίνετε..? 'Εχει καλώς και μπορεί και να μιλάμε...
Δεν το καταλαβαίνετε..? Απλά καθυστερείτε το σύστημα να εξελιχθεί... Βρείτε τον καιάδα που σας αρέσει και βουτήξτε..!
Δεν μπορούμε να χάνουμε τον χρόνο μας...

 

Κάτι που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα στον/στην οποιονδήποτε/οποιαδήποτε...  

 

+

 

+

 

 

Νόμπελ ειρήνης... Το πάρτυ του στερεότυπου... Η χαρά της κοινωνικής υποκρισίας... Η γιορτή των ηλιθίων... Η πιο δωρεάν συλλογική προπαγάνδα... Και άλλα πολλά... Τόσα που βαριέμαι να τα γράψω...

 

πέρα απο την οικογένεια βέβαια..υπάρχει η κοινωνία,η οποία χαράζει κάποιες νοητές γραμμές "αποδεκτότητας" σχετικά με τα έμφυλα χαρακτηριστικά του κάθε νέου μέλους της..
ο χαρακτήρας του κάθε ατόμου όμως είναι που θα κάνει την επιλογή..πόσο θα επηρεαστεί απο τα έμφυλα κοινωνικά στερεότυπα και πως θα διαχειριστεί τις επιλογές του
στην προκειμένη περίπτωση,ο Δημήτρης ως Δήμητρα πλεον,επέλεξε το συγκεκριμένο γυναικείο ντύσιμο,όπως κάθε γυναίκα/άνδρας εκφράζεται σύμφωνα με τις επιλογές της/του,είτε γεννήθηκε στο συγκεκριμένο φύλο,είτε οχι..
υπάρχουν για παράδειγμα γυναίκες που επιλέγουν ανάλογα..το casual,το unisex,το κυριλέ,το girly κτλ..
και όντως..το να επιλέξει η Δήμητρα το εξεζητημένα θηλυκό ντύσιμο,μας θυμίζει έντονα τα έμφυλα κοινωνικά στερεότυπα,αλλα όπως και να χει,είναι η επιλογή της..

υ.γ εμένα όλο αυτό με την υιοθέτηση των έμφυλων στερεοτύπων του αντίθετου φύλου,μου θύμισε την πρώτη φορά που είδα το καλοκαίρι στο νησί,ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων ανδρών..είχαν επιλέξει την στερεοτυπική εμφάνιση θηλυκού/αρσενικού κι εμένα τότε,μου έκανε μεγάλη εντύπωση να βλέπω άντρα άτριχο,με πολύχρωμο παρεό και λουλουδάτες σαγιονάρες να λικνίζεται κρατώντας το χέρι του συντρόφου του..αυθόρμητα σκέφτηκα,πως ανάμεσα στις κοπέλες που γνώριζα,σπάνια κάποια να λικνιζόταν τόσο..!

 

Φαινομενικά λάθος κίνηση: Καταρρίπτω ένα στερεότυπο καταφεύγοντας σε ένα αντι-στερεότυπο, δηλαδή σε ένα στερεότυπο από την ανάποδη. Παράδειγμα, αν θεωρώ το φύλο στερεότυπο δεν αρκεί να πω "δε θέλω να θεωρούμαι άντρας, αλλά γυναίκα", γιατί τότε απλά αναπαράγω το έμφυλο στερεότυπο. Πιο σωστό είναι να πω "αρνούμαι να αυτοπροσδιοριστώ ως προς το φύλο". Αν όμως η πρεμούρα μου είναι να μη θεωρούμαι άντρας, είναι πιο εύκολο να δηλώσω "γυναίκα", παρά "αρνητής του έμφυλου αυτοπροσδιορισμού, που επιλέγει να πλασάρει τον εαυτό του ως κάτι που κάτω από τη στερεοτυπική θεώρηση των φύλων θεωρείται γυναίκα". Βλέπετε την αντίφαση? Μου είναι πιο εύκολο να αυτοπροσδιοριστώ "γυναίκα" σε ένα έμφυλο στερεοτυπικό κοινωνικό μοντέλο, παρά σε ένα άφυλο, παρ' όλο που δηλώνω εκ πεποιθήσεως κατά του στερεότυπου του φύλου.

Πού θέλω να καταλήξω: Όταν υποστηρίζω την κατάργηση των στερεοτύπων, πρέπει να είμαι έτοιμος ως άτομο ή ως κοινωνία να ζήσω χωρίς στερεότυπα, άρα χωρίς ταμπέλες, και να αντέξω το χάος που θα προκληθεί από την απουσία οιασδήποτε ταυτότητας. Γιατί έχουμε ταυτίσει την ταυτότητα με τα στερεότυπα. Παράδειγμα:

- Ποιος είσαι?
- Είμαι ο Γιώργος, 40 ετών, στρέιτ, έγγαμος με 1 παιδί, δικηγόρος, χριστιανός ορθόδοξος, με ελληνική ιθαγένεια. Η σχέση με τη σύντροφό μου είναι d/s, είμαι κυρίαρχος με σαδιστικές τάσεις.
Όπως βλέπετε, ορίζω τον εαυτό μου μέσα από μια λίστα στερεοτύπων. Αυτό το κάνω για να τοποθετηθώ κοινωνικά, ιδεολογικά, σεξουαλικά κ.λ.π. απέναντι στους συνανθρώπους μου και να είμαι αναγνωρίσιμος από αυτούς, παρ' όλο που δηλώνω ιδεολογικά "κατά της δικτατορίας των στερεοτύπων".

Ας δούμε πώς θα ήταν ο παραπάνω διάλογος σε μια πραγματικά α-στερεοτυπική κοινωνία:
- Τι είσαι?
- Είμαι αυτό που είμαι
Είσαστε εντάξει με αυτή την απάντηση? Αν ναι, κάνατε το πρώτο βήμα προς την κατάργηση των στερεοτύπων (σκεφτείτε πόσο ζόρικα θα είναι τα επόμενα). Αν όχι, σας παρακαλώ να είσαστε λιγότερο απόλυτοι απέναντι σε εκείνους που χαρακτηρίζετε από τις "στερεοτυπικές" επιλογές τους και μόνο ως "εμπαθείς" ή "προκατειλημμένους". Σκεφτείτε ότι ακόμα και η α-στερεοτυπική πολική ορθότητα δεν παύει να είναι ένα ακόμη στερεότυπο...