Εγγραφή ή σύνδεση

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Στραπόν (σκόρπιες σκέψεις, εικόνες κι αναμνήσεις)

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος switch xrysa, στις 12 Μαϊου 2016.

Tags:

Σελίδα 2 από 3

Hankok Hell is empty and all the devils are here!

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

Πειράζει που κ@#λωσα λιγάκι;

Hankok, 6 Ιουνίου 2020

#13
VaggosSlt New Member

Ωραία εξομολόγηση!

VaggosSlt, 5 Δεκεμβρίου 2020

#14
Avenger New Member

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

νομιζω πως αυτη ειναι και η μαγεια του λεγομενου mindfuck και οχι μονο ..

Avenger, 5 Δεκεμβρίου 2020

#15
deppie_cd Regular Member

Ο τρόπος που το αντιμετωπίζει η νηματοθέτρια είναι πραγματικά άψογος...
Από τη πλευρά μου (που είναι αυτής της υποταγής σε πεοφόρα άτομα και της αποδοχής της θέλησης τους) είναι ο λόγος που είμαι διαθέσιμη... γιατί στο ΓΑΜΑΩ της Κυρίας... υπάρχει το δικό μου γαμιέμαι... φυσικά στη διάθεση του Κυριαρχικού ατόμου
Δεν έχω μεγάλη πείρα από γυναίκες με στράπον... αλλά πραγματικά η Κυρία εκφράζει ΌΤΙ θα μπορούσα να φανταστώ και να ελπίσω ότι θα υπάρχει... !!!
Κυριολεκτικά με άφησε άφωνη !!!

deppie_cd, 6 Δεκεμβρίου 2020

#16
ευπαρεύνεια New Member

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

Ε, τι να πω, τώρα έπεσε στο μάτι μου... μένω άφωνος στο πανηγύρι των αισθήσεων. Εύγε!

ευπαρεύνεια, 7 Δεκεμβρίου 2020

#17
S.M Regular Member

Ήμουν ήμουν γύρω στα 18-19 και η τοτε κοπέλα μου 22 και πάνω στους διάφορους πειραματισμούς μας, μου εμφάνισε ένα στραπον... Η πρώτη μου επαφή ήταν αυτή... Όλος ο "αντρικός μου εγωισμός" τσακιστηκε μέσα σε λίγα λεπτά... Παραδόθηκαν στον δυναμισμός μιας γλυκιάς εμφανησιακα αλλά πολύ θηλυκής και δυναμικής κοπέλας... Ωραίο το αίσθημα να παραδινεσαι και εσύ στις καυλες και τα γούστα του άλλου! Ως τότε δν είχα παρόμοιες εμπειρίες και πίστευα ότι δεν θα ήθελα να έχω τέτοιες ( πείτε το φόβος για το άγνωστο , πείτε το ταμπού, πείτε το εγωισμος) αλλά σπανίζουν τέτοιες κοπέλες με τέτοια όρεξη για νέους πειραματισμους και που ενσαρκώνουν με τα χίλια το ρόλο που νιώθουν πως έχουν χωρίς ενδοιασμούς και με σεβασμό στα όρια του άλλου! Για να μην πολυλογώ και κουράζω χάχα ήταν πολύ όμορφη αίσθηση ( χωρίς να είναι κανένα τρομακτικό μέγεθος) αλλά όλο το σκηνικό με το δέσιμο και με την πλήρη παραδοση του εγώ σου στην παρτενέρ σου ❤️

S.M, 9 Δεκεμβρίου 2020

#18
leopoldos Regular Member

Πολύ ωραίο κείμενο @switch xrysa !

leopoldos, 10 Δεκεμβρίου 2020

#19
Giorgospa New Member

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

Πραγματικά μοναδικό, εύχομαι να το βιωσω

Last edited by a moderator: 13 Μαϊου 2021

Giorgospa, 13 Μαϊου 2021

#20
top_sub New Member

Υπέροχα λόγια. Μακάρι να ήταν οι μισές γυναίκες σαν εσάς η να μπορούσαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα. Ελπίζω κάποιες να τις εμπνευσεί αυτό

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

top_sub, 14 Μαϊου 2021

#21
prasina matia New Member

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

Απίστευτο πάθος! Δε ξερω τι άλλο να προσθέσω! Με ερέθισες με τα λεγόμενα σου απλά και μόνο επειδή το ζεις γιατι το γουστάρεις!

prasina matia, 9 Ιουνίου 2021

#22
aggkak19 New Member

switch xrysa said: ↑

Πάνε 15 χρόνια από τότε που το πρωτογνώρισα.
Οκτώβρης του 2000, δώρο από τον καλό μου, συν-ταξιδευτή κι οδηγό στα μαγικά μονοπάτια του φετιχισμού, της ιδιαιτερότητας, της γυναικείας κυριαρχίας αργότερα.
Δε θα ξεχάσω ποτέ τη στγμή που με βοήθησε να το φορέσω, που το έδεσε στη μέση μου, που γονάτισε μπροστά μου και το λάτρεψε, αυτό, κι εμένα μέσα από αυτό.
Όπως δε θα ξεχάσω ποτέ και τον πρώτο μου οργασμό, χωρίς καν να αγγιχθώ, μόνο και μόνο επειδη τον έπαιρνα με το στραπόν μου, με το καυλί μου, με τον δικό μου πούτσο!
Πόσα βράδια κοιμήθηκα μ αυτό φορεμένο... πόσες φορές απλά έπινα καφέ το πρωί, μόνη στο σπίτι, κι αυτό έστεκε, περήφανο, δικό μου, ανάμεσα στα πόδια μου.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια, το ένα έγινε δυό, τρία, τέσσερα, πέντε... κι εξακολουθούν, όπως και τότε, να με μαγεύουν με τα μεγέθη τους, τα σχήματά τους, το βάρος τους.
Με τη δική του, ξεχωριστή, αίσθηση το καθένα.
Με την ίδια, όμως, δύναμη, αυτή του Γαμιά, του Κατακτητή...
Από τη πρώτη στιγμή το λάτρεψα αυτό, το να ΓΑΜΑΩ, έτσι, με κεφαλαία, να ΓΑΜΑΩ το μυαλό και το κορμί , να τα κατακτώ, να τα ξεσκίζω, να τα κάνω δικά μου!
Και με το Μουνί μου ίππευα και γάμαγα τους υποκτικούς μου (ακόμη το κάνω) αλλά η αίσθηση της δικιάς μου Πούτσας, δεμένης σφιχτά στη μέση μου, ολόδική μου, προέκταση του κορμιού μου, ένα με το είναι μου, είναι, για μένα, άλλο πράγμα.
Είναι η αίσθηση της απόλυτης Κυριαρχίας, της ολοκληρωτικής κατάκτησης (και ταπείνωσης κάποιες φορές), είναι η δύναμη του: Μου ανήκεις, σ έχω καρφωμένο-η κι είσαι δικός μου, είσαι δικιά μου!
Το χω φορέσει μέσα από στενό τζην παντελόνι με μακρυά πουκαμίσα από πάνω και πήγα βόλτα για καφέ, το χω φορέσει σε βραδινό μπάνιο στη θάλασσα, το χω φορέσει κι έχω πάει 8ωρο στη δουλειά.
Ίσως ακουστεί σα να ήμουν ελλειπής πριν από αυτό.
Όχι, δεν ήμουν, ούτε από φθόνο του πέους έπασχα, ούτε ζήλευα το πουλάκι που δεν είχαμε εμείς τα κοριτσάκια.
Απλά αυτό ήρθε και συμπλήρωσε ένα κενό που ούτε καν ήξερα πως υπήρχε, ήρθε και κούμπωσε με ένα κομμάτι μέσα μου που το αποζητούσε.
Αντί να στερήσει κατι από τη θηλυκότητά μου, τουναντίον, την ενδυνάμωσε.
Κι ας μου επιτραπεί και μια παρότρυνση: δοκιμάστε το, ανακαλύψτε το, παίξτε μαζί του, λατρέψτε το!

Χρύσα
Click to expand...

Γίνεται όντως να τελειώσει μία γυναίκα μόνο πηδοντας έναν άντρα με στραπον;

aggkak19, 12 Ιουνίου 2021

#23
Dark_Explorer Κλωθώ: ἄτρακτον στρέφειν Contributor

aggkak19 said: ↑

Γίνεται όντως να τελειώσει μία γυναίκα μόνο πηδοντας έναν άντρα με στραπον;
Click to expand...

Ναι.

Dark_Explorer, 12 Ιουνίου 2021

#24

(Απαιτείται σύνδεση/εγγραφή για να απαντήσετε)

Σελίδα 2 από 3

Ignore Threads by Nobita

Αναζήτηση

Αναζήτηση μόνο τίτλων

Μήνυμα μέλους:: Διαχωρίστε τα ονόματα με κόμμα (,)

Νεότερο από:

Αναζήτηση στο παρόν τόπικ μόνο
Αναζήτηση στο παρόν φόρουμ μόνο
- Εμφάνιση αποτελεσμάτων ως θέματα