Συναίνεση vs κακοποίηση

νομίζω οτι ζηλεύεις, αλλά θα το σκεφτώ.
 

 

                            .....

 

Με παρεξηγήσατε @tithon και λιγότερο @cadpmpc! Με ενδιέφεραν τα ερωτήματα που έθεσε η @Dark_Explorer. Πηγαίνω στη γωνία και κρατώ την ανάσα μου        

Ευχαριστώ για τους ορισμούς που συνεισφέρατε και χρήσιμοι είναι εδώ. Πλην, με τους ορισμούς της βίας είμαι παλιά γνώριμη. Τον Μάρτιο του 2008 και μεσούσης τιμωρίας διαρκείας ή μάλλον στην αρχή αυτής είχα διαβάσει την μονογραρία του Αλεξανδρίδη "Βία" και είχα κρατήσει την ανάσα μου καθώς - πολύ βολονταριστικά, πολύ εύκολα, πολύ αδέξια - είχα πεισθεί ότι εγώ σχέση με την βία δεν είχα και ούτε υφιστάμην βία. Ασφαλώς η γραμμή μεταξύ βίας και μη βίας είναι δύσκολο να εντοπιστεί, ιδίως κατά τρόπο μη φορτισμένο αξιακά. Ο Αλεξανδρίδης είχε βασιστεί στον ορισμό της βίας του Deleuze, που τον παραθέτω να υπάρχει στη συλλογή:

"Βία είναι μια υπερβολική χρήση της δύναμης, μια συνέπεια ή μια συγκυρία της χρήσης της, χωρίς όμως να είναι ένα συστατικό της δύναμης."

Ο ψυχαναλυτής αναφέρεται στην οργανωτική (όλοι έχουμε πάει σχολείο) και την αποδιοργανωτική βία, στην ενδοϋποκειμενική βία (πώς διαχειρίζεται ο καθένας τη βία μέσα του), στην διυποκειμενική βία (στις διαπροσωπικές σχέσεις δηλαδή) και κατόπιν προχωρεί στις προτάσεις του όσον αφορά τη βία σε σχέσεις και πότε η έκβαση των πραγμάτων μπορεί να είναι υγιής, πότε όχι.

Γνώμη δική μου και βιωματικά ελεγμένη, η κατίσχυση δεν συμπεριλαμβάνει κατ' ανάγκη βία.

 

μιά κάπως πρόχειρη μετάφραση του violence(παραβίαση) στα ελληνικά είναι η λέξη βία(χρήση δύναμης, ισχύος, οποιασδήποτε ισχύος ή δύναμης). κρίσμη είναι εδώ η καθοριστική επενέργεια του επιθέτου (υπερβολική, υπέρμετρη, άστοχη, καταχρηστική, αυταναφορική, καταστροφική, άλογη, κπ). σε εκείνη την υποπερίπτωση χρήσης βίας (εφαρμογής δύναμης, ισχύος, οποιασδήποτε μορφής ή είδους) στην οποία προσθέτουμε αξιολογικό (προσδιοριστικό) επίθετο, που περιέχει απαξία, υπέρβαση μέτρου ή ορίου, αναθέτουμε ταυτόχρονα την πιθανότητα ή δυνατότητα να προκαλέσει κακοποίηση.

η βία της κατσίκας στο ξερίζωμα και το μάσημα του βλήτου δεν είναι παραβίαση ούτε κακοποίηση. ας χτυπιέται το βλήτο και οι βλητόφιλοι.
η βία του ηφαιστείου στην κατάκαυση της πομπηΐας δεν είναι παραβίαση ούτε κακοποίηση, ας χτυπιόμαστε.
η βία της καταιγίδας που καταστρέφει κομμώσεις, περιουσίες, και παίρνει ζωές, δεν είναι παραβίαση ούτε κακοποίηση. ας χτυπιόμαστε.

χωρίς αξιακή φόρτιση δεν υπάρχει επίθετο. ασφαλώς, αλλά και προδήλως   

εδώ ανακύπτει η πιθανή μονομέρεια (ο εκδικητικός υποκειμενισμός) στη διαμόρφωση του αξιακού μηχανισμού που παράγει τα επίθετα. στο νομικό μας πλαίσιο και στους ισχυρισμούς ορισμένων συνομιλητών, ο αξιακός μηχανισμός καθορίζει οτι η αξία ή η απαξίωση της βίας προκύπτει από το ποιός την εφαρμόζει σε ποιόν αφενος, ποιός είναι εξ ορισμού κακοποιημένος από ποιόν, και προς ποιόν κατευθύνεται βιαίως η απαίτηση να παραιτηθεί απ την ισχύ του προκειμένου να νικήσει ο αντίπαλος που είναι εξ ορισμού ανίκανος να κατισχύσει σε αναμέτρηση, αλλά είναι αναγκαίο γιά κάποιον λόγο να κατισχύσει, ενώ η αναμέτρηση είναι δεδομένη, αφ ετέρου.

πρόδηλα  

η δυσπροαρμοστικότητα έναντι των σαγονιών της κατσίκας, της καταιγίδας και του ηφαιστείου, και η απαίτηση εργαστηριακού περιβάλλοντος γιά την καλλιέργεια και ιεροποίηση εικαζόμενων αναπηριών στις οποίες το συμπαν οφείλει να συμμορφωθεί αυτοευνουχιζόμενο, είναι η υποκειμενική κακοποίηση που υφίστανται οι εκδικητικά αναξιοπαθούντες στο νήμα και αλλαχού, με θαυμαστή ευρηματικότητα κι αξιοθαύμαστες βίαιες τσιρίδες, παραδέχομαι.

δεν περιλαμβάνει κατ ανάγκην βία με κάποιον αρνητικό προσδιορισμό.

ενδιαφέρουσα αρχή ενδιαφέροντος διαλόγου @gaby_m  

 

Υπαρχει νομιζω πιο απλος και γενικος ορισμος της βιας, που μπορει να αρει την πολυπλοκοτητα των διατυπωσεων: βια ειναι οποιαδηποτε ενεργεια, πραξη, λογος, παραβαινει οριο.
Κατ αυτον η βια, αναγνωριζεται κατα περιπτωση σε σχεση με το "οριο".
Συνεπως, η αναγνωριση του οριου και η αξιολογηση του δυναται να διακρινει την ασκηση βιας ή μη.

 

Παραέξω(έτσι «καταντήσαμε» να μιλάμε) στη φύση η βία είναι ένα μέσο, ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται για το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα μόνο όταν δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και κάθε φορά τόσο όσο, επειδή η χρήση της ξοδεύει πολύτιμη ενέργεια που δεν περισσεύει και κυρίως ενέχει κινδύνους.
Ο άνθρωπος καταφέρνοντας να μην έχει αυτούς τους περιορισμούς, συχνά κάνει υπερβολική χρήση(με την έννοια της μη απαραίτητης ή της παραπάνω από την απαραίτητη ποσοτικά) του εργαλείου και κατά την πάγια άποψη μου ένας από τους λόγους είναι το ότι η άσκηση βίας του είναι απολαυστική.
Στα καθ’ημάς στο BDSM, θεωρώ πως η βία έπεται της κατίσχυσης και ασκείται είτε διότι είναι απολαυστική είτε ως έμπρακτη κατάδειξη της Κυριαρχίας.

 

Και κυριως επειδη ειναι επιθυμητη και ζητουμενη.
(Σε χαιρετω μετα απο πολλα πολλα χρονια!)

 

Κι εγώ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στα παλιά λημέρια.

 

ενώ η κατσίκα δυσφορεί;

 

Η κατσίκα είναι και λίγο δυσφορική, γι αυτό και δεν βάζει κώλο κάτω. Δεν είναι ευχάριστο φαντάζομαι για την κατσίκα να την πιάσεις και να της δώσεις 20 με το μαστίγιο στον κώλο.
Από την άλλη, δεν αποκλείω εντελώς να φτιάχνεται κιόλας.
Κάποιος που έχει εμβαθύνει στην ψυχολογία της κατσίκας ας μας δώσει τα φώτα του.  

 

Η κατσίκα μασουλαει το χορτάρι. Αν δυσφορησει δύναται να γίνει αγριοκάτσικο, κλωτσάει και φεύγει