Συναίσθημα και εναλλακτικός ερωτισμός

και μετα λεω εγω για καταλοιπα της Πατριαρχικης κοινωνιας....

 

Μόνο που έγραψες ανωμαλία αν και σε εισαγωγικά. Για μένα κάνεις λάθος.
Ως προς τα υπόλοιπα, ο καθένας με την γνώμη του.
Σεβαστή και η δική σου.
Εγώ θα έλεγα "συναίσθημα".
Και δεν έχουν περάσει λίγες γυναίκες από την ζωή μου. Βουδουσουμιάρες και μη.
Είμαι το κλασικό, ηλίθιο, σεξιστικό γουρούνι άντρας?
Είμαι φαίνεται.
Καθώς και παιδί των εμπειριών μου

 

Τι εννοεί η ποιήτρια?

 

 

η πτωχη και ταπεινη μου διαδρομη απο την συντομη αυτη ζωη μου εμαθε το : ποτε μην λες ποτε.....

 

να ξέρεις, σου είχα κάνει like πιο πάνω και μετά το πήρα πίσω, γιατί να ξέρεις ότι δεν σου ταιριάζει ο κυνισμός χαρά μου, δεν είναι όλα μαύρα ή άσπρα (έχει και το μωβ) 

 

για μενα ειναι ανωμαλια σε εισαγωγικα καποιες επιθυμιες μου επειδη ειναι τελειως αντιθετες με τη συμπεριφορα που ζητω εκτος σεξουαλικου παιχνιδιου
αυτη η απολυτη ασυμβατοτητα μεταξυ συμπεριφορας εντος κρεβατιου κι εκτος μου φερουν και το ανωμαλια και τα εισαγωγικα
σε αλλες σχεσεις μπορει να ειναι διαφορετικα ενδεχομενως
το συναισθημα με εισαγωγικα με κανει να ντρεπομαι το ιδιο με το να γραψω το ανωμαλια χωρις εισαγωγικα
επειδη οπως εγραψα και πιο πανω το αμοιβαιο συναισθημα ειναι για μενα η λεξη ασφαλειας

 

Γυναίκα το είπε και όχι εγώ.
Εγώ λέω επιτέλους μια που έχει τα κότσια να πει εκείνο που σκέπτεται.
Και αν υπάρχουν κατάλοιπα, φταίτε κι εσείς που δεν κάνετε κάτι για να τα γκρεμίστε.
Αλλά όποτε σας βολεύει "κάθεστε" πάνω τους και όποτε σας ζορίζει...φταίει η κακούργα η καινωνία

 

δεν ειπε κανεις ποτε. ειπα μια στις 100. και παλι πολλοι θα το θεωρουσαν optimistic estimation...

 

Πούτσα και ξύλο!... 

 

Κανένα πρόβλημα φίλη μου. Και το κόκκινο δεν μου κάνει, αλλά γουστάρω να το φοράω το ίδιο.
Δεν είναι θέμα να μου κάνει, αλλά ότι έτσι πλέον είμαι.

Για μένα δεν είναι ούτε άσπρα μαύρα.
Αλλά σταχτί χαχαχα.

Αν ο ρεαλισμός, συνεπάγεται κυνισμό. Είμαι και τα δυο.
Το είχα γράψει. Το "παραμύθι αγάπη"...Μεγάλες δόσεις παραμύθας, φέρνουν δυσπεψία.
Πόσο μάλλον σ' ένα χώρο σαν τον παρόν και εννοώ το BDSM.
Μιλώ για μένα πάντα, και για κανέναν άλλο/η.

 

Τώρα το έπιασα χαχαχα...
Αλλά και η πούτσα με το ξύλο δεν είναι, για να τα σπαταλάμε.
Εκεί καταντήσαμε χαχαχα...

 

 

να ξέρεις...χαχαχαχαχαχααχα για να χαμογελάσεις το είπα, όχι για να γράψεις οχτώ σεντόνια...