Σχεσεις απο αποσταση...εχουν ελπιδες?

Μιά σχέση χτίζεται μέσα από κοινά βιώματα και εμπειρίες. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με τη φυσική επαφή. Οι σχέσεις από απόσταση στηρίζονται στο φαντασιακό. Αυτό συμβαίνει επειδή ο νους έχει την ιδιότητα να γεμίζει με τη φαντασία τα κενά που δημιουργεί στη σχέση η απόσταση. Κατ' επέκταση, μιά σχέση από απόσταση στηρίζεται σε γυάλινα πόδια. Είναι θέμα χρόνου να καταρρεύσει.

 

Είναι δύσκολο, πραγματικά. Αυτός σπούδαζε και τα γαμούσε όλα και ερχόταν να με δει. .. Κάποια στιγμή επήλθε κορεσμός. Πόσο ακόμη; Μετά έφυγα και εγώ.. Άντε να το παλέψουμε και έτσι... Μπα...

Εκτιμώ, από τη μικρή μου εμπειρία, πως τέτοιες περιπτώσεις θέλουν πολύ σκέψη και σύνεση από την αρχή. Συνήθως η υπόθεση πάντα καταλήγει να λήγει άδοξα. Το μέλλον είναι κάπως προδιαγεγραμμένο. Δε λέω πως σε μια σχέση υπό κανονικές συνθήκες δε θα υπάρξουν και αυτά, αλλά, άλλο είναι να υπάρχει καθημερινή τριβή με τον άνθρωπό σου και άλλο να τα λέτε μέσω Skype ή τηλεφώνου. Γι' αυτό και καλό είναι τέτοιες σχέσεις να παραμένουν στην ελευθερία τους ..

 

ειδικα υπαρξη εμπισοσυνης και αφοσιωσης αμφοτερων......... μιλαω εκ πειρας κ πολυ φρεσκιας πειρας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Στα εικοσι ήμασταν μαζι. Βανιλλα ζευγάρι με αρκετα κινκυ στοιχεία. ...οποτε βρισκόμασταν. Αυτος Αγγλία εγω Ελλάδα.
Κορεσμος...το κερατο απο μενα λογ οτι δεν γεμιζε το κενο.
Αυτη τη στιγμή ξανα μαζι. Ως ζευγάρι χωρις τιτλους. Δε μας νοιάζει. Γεμιζει ο ενας τα κενα του αλλου κι ας ισχύει η ιδια απόσταση. Τι αλλαξε? Ξερω την θεση μου κι αυτος την δικη του. Για ποσο άγνωστο.
Τραβαει πολλα χρονια η κολωνια. Ισως το 2015 μας βρει στην ιδια χωρα στο ιδιο σπίτι. Θα δείξει ...

 

Αν υπάρχει άνεση επικοινωνίας .. πραγματική άνεση. Σε όλα τα επίπεδα.. καθημερινο, ανθρωπινο, σεξουαλικό, τότε μπορεί να είναι μια καταπληκτική σχέση ακόμα και αν οι συνατήσεις από κοντά είναι σπάνιες.
Και στο από κοντά, πράγματα που ίσως σε μια κανονική σχέση σου πάιρνουν ίσως αρκετό καιρό να κάνεις, τα κάνεις αμέσως και μάλιστα με τον πο φυσικό τρόπο.. και έντονο.

 

εχω καταλήξει στο συμπερασμα πως η ζωη ειναι πολυ μικρη για να τη ζούμε μιση....σχεση ερωτική σημαινει επαφή ΨΥΧΙΚΉ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΙΚΉ .Αν δεν υπαρχει ενα απο τα δυο νομιζω πως ειναι μιση... τοσοι ανθρωποι υπαρχουν εκει εξω, αλλοι αξιολογοι αλλοι οχι... αρκεί να εχουμε διάθεση να τους βρουμε και να ειμαστε ανοιχτοί στο να μας προσεγγίσουν..
γιατι να πηγαινουμε στα δυσκολα ?

 

Είμαι ψυχρα κατηγορηματική ως προς το ότι οι σχέσεις από απόσταση δεν έχουν κανένα, μα κανένα μέλλον.

 

Για ένα παράξενο λόγο συμφωνώ με τους ππρολαλησαντες. Αλλά κυνικά θα σας πω μόνο αυτό : η απόσταση σκοτώνει. Αργά ή γρήγορα.

 

Η σχεση απο αποσταση ειναι μια μεγαλη δοκιμασια, αλλα το αν θα κρατησει ή όχι, εξαρταται απο την περιπτωση !

Άλλη περιπτωση ειναι η "γνωρισα το καλοκαιρακι στην παραλια την Γιοχαννα απο τη Φινλανδια" και αλλη περιπτωση "η κοπελια μου εφυγε για μεταπτυχιακο στο Λονδινο".

Μην γενικολογειτε και μην παιρνετε απο μια, αντε δυο προσωπικες σας εμπειρειες και γενικευτε. Ετσι αδικειτε προπαντων τον εαυτο σας ! Εαν "το αξιζετε", και υπαρχει η καταλληλη "μαγια", ναι, θα λειτουργήσει η σχεση απο αποσταση.

Και, φυσικα υπαρχουν και χιλιοι δυο λογοι για να μη λειτουργησει... Αλλά δεν ειναι μόνο η χιλιομετρικη αποσταση. Ειτε μας αρεσει ειτε οχι, η συνθηκη της αποστασης ειναι το στρες-τεστ της ιδιας της σχεσης


Υ.Γ. και ναι, εγω προσωπικη εμπειρια. Και για επιτυχη, αλλα και για ανεπιτυχη εκβαση σχεσης απο αποσταση.

 

Δηλαδη ποσες εμπειριες εξ αποστασεως πρεπει να εχουμε για να σχηματισουμε εμπεριστατωμενη αποψη? 102? Δεν βλεπεις γυρω σου τι γινεται? Δεν μιλας με αλλους ανθρωπους? Ελα λιγο στην πραγματικοτητα γιατι δεν σε βλεπω καλα..

 

Πότε μη λέτε, πότε.. Μερικές φορές γεννιούνται ωραία πράγματα ακόμη και από απόσταση. Πολύ καλύτερα από κάποιες συμβιβαστικές μετριότητες που μπορείς να ζήσεις από κοντά..

 

Μια εμπειρία αληθινής σχέσεως από απόσταση...κατά το 1/3 της διάρκειας της...Ίσως η πιο δυνατή και βαθιά σχέση που είχα ποτέ μου ( σίγουρα η μακροβιότερη )...Χωρίσαμε στα "σκαλιά" του Δημαρχείου και αφού ξαναζήσαμε την καθημερινότητα για πέντε μήνες μετά από δυο χρόνια απόστασης ( όπου βρισκόμασταν μέσες άκρες για 2 εβδομάδες ανά 3μηνο-4μηνο ) και στα οποία είχαν προηγηθεί κάτι περισσότερο από τριάμισι χρόνια μαζί από κοντά...

Τεσπα, ήθελα να πιστεύω ότι φτάνει το συναίσθημα...για να "εξοντώσει" ακόμη και την μεγαλύτερη απόσταση...Αλλά θα είναι η ηλικία μου, θα είναι το "βάρος" των εμπειριών μου...Η απόσταση τουλάχιστον για όπως το βλέπω πια εγώ το πράγμα, δεν μπορεί παρά να με "σβήσει"...και μάλιστα πολύ γρήγορα ( πλέον μου φτάνει πάνω κάτω ένας μήνας για να "κρυώσω" από αρκετά έως εντελώς ) ...Και σε μένα τα χλιαρά πράγματα ποτέ δεν άρεσαν...Βέβαια η απόσταση δεν είναι πάντα χιλιομετρική...Και όπως είπε κάποια κάποτε σε αυτό το νήμα ( σωστότατο εκείνο που είχε γράψει )...Η χειρότερη απόσταση είναι εκείνη του να μπορείς τον/την άλλον/η να τον/την αγκαλιάσεις...να γυρίζεις το κεφάλι...τα μάτια σου να είναι τόσο κοντά στα δικά του/της...και να μην έχεις πια καμία διάθεση, ν' απλώσεις τα χέρια σου προς το μέρος του/της, ούτε καν για να τον/την ακουμπήσεις...( Την παράφρασα λιγάκι, αλλά πιστεύω ότι το νόημα των λεγόμενων της ήταν αυτό )...