Σχεσεις απο αποσταση...εχουν ελπιδες?

Έχει δίκιο στα ερωτήματα που θέτει η @astarti . Είναι άλλο πράγμα να ξεκίνησε μια σχέση κανονικά και να τους χώρισε η απόσταση και διαφορετικό να ξεκίνησε και να παραμείνει για όσο διαρκέσει εξ αποστάσεως.

 

Κοίτα που συμφωνώ και με την μαργαρίτα εξ ανατολικού μπλοκ.
Το θέμα πάντως είναι ότι αν θέλεις το άλλο μισό. ... πας και σε άλλη χώρα και σε άλλη ήπειρο.
Love love love

 

Κι εγώ συμφωνώ με τον Φωτεινό του κάτω μπλοκ      

Όντως θα πήγαινα και στην άλλη άκρη του κόσμου (του πάνω και του κάτω, εξάλλου η Μαργκώ -όποιος ξέρει την ιστορία- πήγε στην κόλαση για τον Μαιτρ και γύρισε αλώβητη πολύ απλά γιατί ήξερε πού και γιατί πήγε) για τον Έρωτα μου. Αλλά αυτό είναι μια προοπτική στη σχέση. Αν δεν υπάρχει όμως; Εννοώ αν οι συνθήκες είναι έτσι που θα μένουμε για πάντα ο ένας στη Δύση και ο άλλος στην Ανατολή;

 

Το θεωρώ κατάρα αυτό. Κρίμα. Άδικο.
Εκεί γυρίζεις τον κόσμο ανάποδα. ...

 

Ή και τον αφήνεις να πορεύεται ως έχει. Το μέτρο που τον γυρίζεις -για μένα- είναι το μέτρο της επιθυμίας που έχεις για τον Ά/άλλο  

 

Ανατολικό μπλοκ..... στείλε μου μνμ στο inbox μου.
Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι.

 

Χαχαχαχα!! Ελπίζω να μη με χρεώσει υπεραστικό...

 

Θα σου φερθω καλά ...οταν ειδικά κατέβεις στα ζεστά δωμάτια μου.

 

Πάντως στις σχέσεις από απόσταση το ιδανικό θα ήταν εάν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και ψυχικές αλλά και υλικές (που μπορούν εάν δεν υπάρχουν να δημιουργηθούν) να γίνει επανένωση του ζευγαριού,ζυγίζοντας πάντα τα υπέρ και τα κατά τις όποιας μετακίνησης είτε του ενός μέλους ή του άλλου.

 

H σχέση που αρχίζει από απόσταση, δεν νομίζω ότι έχει καμία ελπίδα....
Η σχέση που ξεκίνησε από κοντά, δηλαδή "κανονικά" και μετά από καιρό επήλθε η απόσταση έχει τις δικές της παραμέτρους...
Και κανένα τέλος δεν αποκλείεται αίσιο η μη....

Παράδειγμα δικό μου, 4 χρόνια μαζί εκ των οποίων 3 και μισό να ζούμε μαζί...τρελή αγάπη...
Μετά 1 χρόνος και μισός σε απόσταση ( αναγκάστηκα ν' αφήσω την χώρα της στην οποία ήδη ζούσα για σοβαρούς λόγους υγείας του πατέρα μου και να γυρίσω στην Ελλάδα )...
6 μήνες ξανά μαζί...Είχα αποφασίσει να ξαναφήσω την Ελλάδα και την ζωή μου για δεύτερη φορά για να είμαστε μαζί...
Αλλά η απόσταση μας είχε ήδη τσακίσει...
Κάτι παραπάνω από 1 μιση χρόνο χωρίς σχεδόν καμία επαφή...Ο καθένας με την ζωή του και τις ιστορίες του....
Πριν δέκα μέρες έρχεται να με βρει, εκεί που είμαι τώρα (αφού έμαθε από κάποιον δικό μου φίλο και δικό της γνωστό ότι οι "συναισθημάτικες μου πόρτες" έκλειναν για τα καλά )...
Μου λέει πράγματα που δεν τα περίμενα ούτε κατά διάνοια από κείνη...
Πίστευα ότι ήταν πια μια ηχώ ενός πολύ μακρινού παρελθόντος...
Ίσως και το μυαλό και η καρδιά μου να παίζει κάποιο ηλίθιο παιχνίδι...
Μ' έβαλε σε κρίση που χειρότερη δεν θα μπορούσε να είναι...

Τουτέστιν? Κάποιες αγάπες είναι αλήθεια μοναδικές και δεν υπάρχει απόσταση, "διαλείμματα" η χρόνος που να καταφέρνει να τις σκοτώσει?
Είναι όλα θέμα πίστης έλεγα πάντα στον εαυτό μου...Και το μυαλό σε κάποια πράγματα δεν είναι τίποτ' άλλο παρά "δεσμοφύλακας"...
Πάνε όπου σε πάει η καρδιά...
Αλλά κάποια πράγματα παρά είναι πολύ "κινηματογραφικά" για να είναι αληθινά...
Θα δείξει...

Τεσπα, μεγάλο μανίκι η σχέση από απόσταση, την ζω και τώρα...Και παρόλα τα συναισθήματα, παρόλες τις "ευγενείς" σκέψεις...Η απόσταση διαβρώνει τον "βράχο" ζευγάρι σαν την στάλα που πέφτει πάνω της ακατάπαυστα...
Πόσο μάλλον αν τα μέρη της εξίσωσης δεν είναι στα είκοσι τους...

My two cents

 

οι σχεσεις απο αποσταση οταν υπαρχει προοπτικη να γινουν σχεση απο κοντα εχουν μελλον.οταν παραμενουν εξ αποστασεως για τους γνωστους λογους ειναι καταδικασμενες.εκει απλως τις ζεις και περνεις απο αυτες οτι μπορεις για οσο διαρκουν και συναισθηματικα και βεβαια σεξουαλικα(ποση μαλακια να αντεξει κανεις χεχεχεχε).οπως ανεφερε και ο φιλος @Tenebra_Silente η ζωη δεν ειναι κινηματογραφος να της δινουμε το τελος που θελουμε και μας αρεσει!

 

Εξαρτάται από πολλούς παράγοντες φίλε @BaD_HabitS το αν οι σχέσεις που αρχίζουν από απόσταση, έχουν μέλλον όταν πια η απόσταση λήξει...
Για πόσο καιρό ήταν σε απόσταση...ηλικίες...κατάλοιπα του παρελθόντος...Αν έτυχε κάποιος/α άλλος/η στο εν τω μεταξύ που να τράβηξε έστω και λίγο το ενδιαφέρον του ενός η του άλλου...
Η ζωή του καθενός εκτός σχέσεως ( γιατί τα προβλήματα του καθενός μας συχνά αντανακλώνται και στην σχέση )...

Ο έρωτας από μόνος του δεν φτάνει...Εγώ αυτό έμαθα από τις εμπειρίες μου...
Μπορεί να έχουν και οι δυο τις καλύτερες προθέσεις...Αλλά τα βράδια που ο άλλος σου λείπει και δεν μπορείς να τον έχεις ( και δεν μιλάω μόνο για σεξ...αλλά για μια αγκαλιά...μια ματιά...)...
Τα απογεύματα που θα ήθελες να κάνεις μαζί του μια βόλτα...αλλά πάλι δεν είναι εκεί...
Εμένα τουλάχιστον με "μαρκάρουν"...Και αρχίζει να γίνεται η απώλεια συνήθεια...Και η καρδιά σιγά σιγά να σβήνει...
Μετά είναι πάντα θέμα του πόσες δυνάμεις έχει ο καθένας να το πολεμήσει...
Αλλά αν αρχίσει να φθίνει...Εγώ τουλάχιστον στην μοναδική και προηγούμενη σχέση εξ' αποστάσεως που είχα πριν την τωρινή μου...Δεν κατάφερα να βάλω φρένο στο τέλος...

Σίγουρα η ζωή δεν είναι φιλμ για να έχει το τέλος που θα θέλαμε...Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις είναι ακόμη πιο "τρελή" από την πιο τρελή μας φαντασία...
Και αν κάτι σ' εμένα ποτέ δεν άρεσε, ήταν να μένω με την απορία...
Αν η προηγούμενη μου σχέση ( η οποία σαν χρονική διάρκεια και "ζωή" ήταν η πιο σημαντική μέχρι σήμερα )....
Παρόλη την απόσταση που μας χώριζε για πάνω από ενάμισι χρόνο...Έκανε για χάρη μου ένα ταξίδι απίστευτων χιλιομέτρων, για να μου πει εκείνα που μου είπε...
Μετά από τόσο καιρό...Και κυριότερο απ' όλα με βάζει σε σκέψεις, που δεν πίστευα ότι θα έκανα ξανά για κείνη...
Πόσο μάλλον από την στιγμή που στην ζωή μου υπάρχει κάποια, που μόνο αμελητέα ποσότητα δεν είναι για μένα...
Σίγουρα κάτι δυνατό για την πρώην μου έχει επιβιώσει...Όσο και να πίστευα ότι πια την είχα "θάψει"...Αλλιώς σε κρίση δεν θα έμπαινα...
Και η απόσταση μεταξύ μας δεν ήταν μόνο χιλιομετρική....

Τεσπα, στην ζωή το μόνο σίγουρο είναι ο θάνατος ( συγνώμη για τ' οξύμωρο )...
Όλα τα υπόλοιπα είναι επιλογές και αποφάσεις...
Κάποιες τις παίρνεις με το μυαλό, άλλες με την καρδιά...
Αλλά εκείνες που παίρνεις με την καρδιά...Μετά μην προσπαθείς να τις αναλύσεις με την λογική...
Απόσταση η όχι, για μένα τουλάχιστον μια σχέση δεν κρατιέται ούτε με την λογική, ούτε με τα λόγια, ούτε με τις υποσχέσεις, ούτε με τα σχέδια...
Αλλά μονάχα με τους χτύπους της καρδιάς....Και μια καρδιά δεν μπορεί να χτυπάει ταυτόχρονα για δυο άτομα...
Πάντως για μένα επαναλαμβάνω η απόσταση αν δεν σκοτώνει, μετά από ένα σημείο "τραυματίζει" πολύ σοβαρά...
Θα μου πεις, δεν το σκέφτεσαι όταν την σχέση εξ' αποστάσεως την ξεκινάς?
Δεν το σκέφτεσαι, γιατί ελπίζεις...Και η ελπίδα είναι δηλητήριο αργό...

Τεσπα, μην μαυρίζω όσους και όσες μια σχέση εξ' αποστάσεως την ζούνε η σκοπεύουν να την ζήσουν...
Ο καθένας με την ιστορία του...