Σχεση απο απόσταση με τον Κυριο μου

Πες του ότι την μάχη καλό είναι να την δίνουν και οι δύο μαζί, καθένας από το πόστο του.

 

Διευκρίνηση. Όταν αναφέρομαι σε "παλιά φρουρά", "αρχαίους" κλπ δεν το φορτίζω θετικά ούτε αρνητικά

 

Αν πας να χορέψεις, χόρεψε με όλο σου το είναι, ή μη χορέψεις καθόλου...
Αν αγαπάς, αγάπα τον άλλο στα άκρα, ή μην αγαπάς καθόλου.
Κι αν αποφασίσεις να μείνεις εδώ, μείνε ΕΔΩ.
Αν φύγεις, όμως, φύγε μια και καλή...
Μη μένεις στη μέση, και μην προσπαθείς να κάνεις τους άλλους να σε θυμούνται όταν εσύ ΔΕΝ είσαι πουθενά...

Xόρχε Μπουκάι

 

Xristiana, πολύ μελόδραμα για το τίποτα.

 

αποψη σου φιλε cornilie

 

Προσεχώς και δική σου.

 

Χριστιάννα, τόσα λόγια, τόσες απόψεις, τόσοι άνθρωποι και όλοι σου λένε το ίδιο: Βγάλτο από το μυαλό σου και προχώρα. Εσύ όμως επιμένεις...
Σε καταλαβαίνω. Εχω βρεθεί εκεί που βρίσκεσαι, δεν έχει σημασία αν η περίπτωση ήταν διαφορετική. Το ειδικό βάρος της κάθε σχέσης δε μετράται με αντικειμενικά κριτήρια, αλλά με το αποτύπωμα που αφήνει στην ψυχή. Δεν έχει σημασία που αντικειμενικά η σχέση σου δεν ολοκληρώθηκε. Το συναίσθημα εντός σου είναι ολόκληρο, γιατί είχες την ανάγκη να το νιώσεις ολοκληρωτικά.

Υπάρχει μιά ηδονή στο πένθος, στο βούλιαγμα στη θλίψη. Ουσιαστικά δεν πενθείς εκείνον, αλλά το κομμάτι του εαυτού σου που άφησες εκτεθειμένο στο συναίσθημα. Είναι ένας κύκλος όλο αυτό. Ζήσε το. Μόλις καταλάβεις οτι το κομμάτι του εαυτού σου δε χάθηκε αλλά είναι ακόμα εκεί, ο κύκλος θα κλείσει. Και ξέρεις πότε θα το καταλάβεις? Οταν θα νιώσεις πάλι διψασμένη...

 

ο οποιοσδηποτε πονος ειναι ενδειξη ζωης..!!!

 

Δεν θα διαγνώσω ατζέντες πίσω από την άδεια για την ανάρτηση του νήματος και δεν με πολυαπασχολεί, άλλωστε. Θεωρώ σημαντικό να συζητώνται πραγματικές και ουχί φιλοσοφικές καταστάσεις εδώ, οπότε εξαίρω τη νηματοθέτιδα και τον Κύριό της για το θάρρος του εκτίθεσθαι.

Πώς το βλέπω εγώ το πράγμα:
το ανθρώπινο καυκάλι γουστάρει να βλέπει ολοκληρωμένα πράγματα. Όταν λείπουν πλεροφορίες, το καυκάλι έρχεται από μόνο του να προσθέσει/επινοήσει τις πληροφορίες που λείπουν και να δημιουργήσει ένα Όλον, μια γκεσταλτιά. Πρόδηλον οτι οι πληροφορίες που κατασκευάζονται από εμάς, αποτελούν συχνά προβολές διαφόρων δικών μας πραγμάτωνε (επιθυμιών, φόβων, κενών στην ζωή μας, μπούρμουμπούρου), φωτοσοπάροντας/αγνοώντας τις ενδείξεις της πραγματικότητας. Κάπως έτσι λειτουργούσουσιν και οι εξ αποστάσεως κατάστες και εξηγούνται οι τούρμπο ενθρονισμοί/οι υψιπετείς προσδοκίες, όπως και οι βγζντούπ απομαγεύσεις, όταν το κατασκεύασμά μας έρχεται να συγκρουστεί με την πραγματικότητα σε ταχύτητες 149274928 φανταστικομμύριων χιλιομέτρων/νανοσεκόντ.

Αυτό μας δίνει κατευθείαν την άκρη του νήματος: τι πληροφορίες έλειπαν; Γιατί συμπλήρωσα έτσι αυτές τις πληροφορίες; Τι μου λείπει; Τι θέλω; Τι φοβάμαι;

 

Αν η ζωη ηταν πραξεις θα ειχαμε μεινει στην ιδια ταξη, πολλες φορες!



Ειναι αλλου ειδους πραξεις..

 

αχ, φίλε μου Άλντο.

 

Δες το σαν διακοπες σε ενα εξωτικο μερος!πηγες περασες καλα για ενα διαστημα αλλα περασε και ξανα τα Κεφαλια μεσα!εχεις και μια καθημερινοτητα να ζεισεις!Του χρονου θα πας αλλου και θα εχεις αλλες αναμνησεις!οσο για οικογενειες και να τις προστατεψει με συγχωρεις δεν θελω να ακουω μαλακιες!Ο τυπος θελει να παιξει με σενα παρασοβαρεψε η ιστορια και πατησε φρενο γιατι η διαδρομη του ειναι μεχρι εκει!Δηλαδη τωρα θα αφοσιωθεί στην οικογενεια του και τελος?Οσο για το θεμα της συζητησης αμα το συζητουσατε θα ελεγες οκ δεν θελεις να παμε παραπερα τελειωνουμε?η θα προσπαθουσες να τον μεταπησεις?τεσπα θα πω για τις πορτοκαλιες και τα πορτοκαλια που υπαρχουν πολλα χεχεχεχε!