Ταπείνωση

+1

 

Σε ευχαριστώ πολύ γι'αυτή σου την απαντηση και πίστεψέ με,αυτού του είδους την ταπείνωση εννοώ και εγώ,όχι την κακόβουλη.Αν θες,μπορείς να διαβάσεις την απάντησή μου στο νήμα που ξεκίνησε και ενα αλλο μέλος αυτού του φορουμ και το ξεκίνησε με αφορμή το δικό μου.Σου παραθέτω το λινκ λοιπόν για να δεις την απαντησή μου.

https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/showthread.php?t=9953

 

Ακούστε να γελάσετε. Παραμονή Χριστουγέννων. Έχω ανάγκη τον Κύριό μου. Μέρες που είναι, εγώ είμαι μόνη, κάνω παρέα με κάτι παιδάκια του φόρουμ, αλλά δεν καταλαβαίνουν Χριστό, θέλουν να βάζουν όρους σε Κυρίαρχους, η μία θέλει αποκλειστικότητα λέει, να είναι η Νο 1 και ο άλλος, που μέχρι πρότινος δεν είχε στον ήλιο μοίρα, κοιτάζει τον γάιδαρο που του χάρισαν στα δόντια. Αχ MP slave, we all get what we deserve from life. Για μένα αυτό μεταφράζεται σε μουλαρίσια κλωτσιά στα πισινά. Καλά που τα δικά μου αντέχουν...

Ζητάω λοιπόν άδεια να βγω έξω με την φίλη μου. Σιωπή. Ζητάω άδεια οργασμού. Σιωπή. Ζητάω να μάθω τί έκανα λάθος. Απόλυτη σιωπή. Κάτι έκανα φρικτό που δεν κατάλαβα ότι το έκανα. Ζητάω διευκρινίσεις. Απόλυτη άκρα σιωπή. Καταρρέω. Βάζω τα κλάμματα. Είμαι ολομόναχη τις γιορτές, και τιμωρούμαι ποιος ξέρει γιατί, πρέπει να το καταλάβω μόνη μου, και αρχίζω να γράφω το μήνυμα, ότι κανένα σκυλάκι δεν κλαίει παραμονές Χριστουγέννων, και θα ήθελα να ήξερα τουλάχιστον γιατί κλπ κλπ.

Και τότε έρχεται το μήνυμα του στοργικού μου Κυρίου, αυτό που θα με κουβαλήσει πάνω και πέρα από την μοναξιά των ημερών, πέρα από την απόγνωση της σαρκικής απομόνωσης, πάνω από το μαρτύριο της εκπαιδευόμενης σκλάβας που δεν ξέρει την τύφλα της παρά μόνο την τυφλή της εμπιστοσύνη, χωρίς την ανακούφιση της αναγνώρισης, χωρίς την βεβαιότητα της επιλογής, δίχως να έχει καν αγγίξει ποτέ το απαλό χέρι του Κ της. Γιατί; Γιατί βρε παιδιά τι σας έκανα; Δεν με εμπιστεύεστε; Προφανώς όχι. Προφανώς όλοι το πίστεψαν ότι είμαι τιγράκι. Shit. Τα λέω τόσο καλά που με εξημερώνουν. Με κρατούν σε απόσταση με μία καρέκλα στο χέρι μην τους δαγκώσω.

Και λέει: "Να βγεις και να χύσεις. Έχω δουλειές."

Δεν έχω ξανακούσει ποτέ πιο τρυφερό και πιο γκαυλωτικό πράγμα στη ζωή μου. Ξεπεράσαμε το "Ξέρεις να μετράς;"

Τώρα αυτό θεωρείται ταπεινωτικό; Με εξευτελίζει; Γιατί να μην το πούμε στους γείτονες που με άκουσαν να ουρλιάζω παραμονή Πρωτοχρονιάς, όταν τα παιδάκια τραγουδούσαν τα Κάλαντα κι εγώ τελείωνα μέσα στους σπασμούς της επιλεγμένης θέσης μου, γευόμενη τον οργασμό του αιώνα; Τί κακό έχει ο εξευτελισμός; Πού εξευτελίστηκα;

Δεν είναι καθόλου άσχημο πράγμα να αισθάνεσαι ότι ανήκεις στον Κύριό σου. Με έναν καθόλα ταπεινό τρόπο. Το τιγράκι ψόφησε τα Χριστούγεννα. Ζωή σε λόγου μας.

 

Gwen, διαβασα την απαντηση σου στο αλλο thread, και οντως εχεις δικιο. Συμφωνω απολυτα. Ισως δεν ειχα καταλαβει τι ενοουσες περι ταπεινωσης.

Και να προσθεσω, ετσι ακριβως μου αρεσουν κι μενα οι male submissives. Το να εχεις εναν ανδρα σ'αυτην την κατασταση ειναι ... κατι το καταπληκτικο!

 

Θα συμφωνήσω με τον john slave96.
Πιστεύω ότι το να καταχραστεί το κυρίαρχο πρόσωπο, τις ενδόμυχες εμπειρίες μαζί με τον/η υποτακτικό/η σε τρίτους και μάλιστα σε κλειστό κύκλο γνωριμιών με σκοπό να τον/η εκθέσει ακόμα και στο πλαίσιο του "παιχνιδιού" τους, είναι ότι πιο ταπεινωτικό για το υποτακτικό πρόσωπο.
Δυστυχώς ο πουριτανισμός καλά κρατεί, και θα κάνει τον/η submissive να νιώσει ξεχωριστο/η με την χειρότερη έννοια!

 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΣΚΛΑΒΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ

 

Απάντηση: Re: Ταπείνωση

Δεν γραφουμε με κεφαλαια σε αυτο το φορουμ !

 

και πως θα νιωσει σκουπιδι και εξευτελιστει ο σκλαβος πριν αρχισει κατι ??? .... βουντου θα του κανουμε ή λοβοτομη ???

 

Σε μια σχέση Αφέντρας σκλάβου η Αφέντρα ευχαριστιέται από τον βασανισμό και την ταπείνωση του σκλάβου Της. Το πρόβλημα όμως είναι ότι και ο σκλάβος με το ίδιο ευχαριστιέται. Αυτό δεν είναι ευχάριστο για την Αφέντρα. Δεν νομίζω δηλαδή ότι της προσφαίρει κάποια ηδονή να ευχαριστεί τον σκλάβο Της. Άρα θα πρέπει να ανακαλύψει τα όρια του σκλάβου της ώστε να τα ξεπερνά. Θα πρέπει να ανακαλύψει τι δεν αρέσει στον σκάβο της. Μία λύση είναι να γίνει ένα "συμβόλαιο" μέσω του οποίου θα δηλώνεται η απόλυτη υποταγή του σκλάβου μέχρι κάποια όρια και θα δίνεται από την Αφέντρα η υπόσχεση ότι δεν θα τα ξεπεράσει. Με αυτό τον τρόπο η αφέντρα γνωρίζοντας τα όρια θα τα ξεπερνάει (παραβιάζοντας την υπόσχεση) ξενερώνοντας τον σκλάβο της δίνοντάς του πραγματικό και "ηδονικό" εξευτελισμό.
Π.χ. εμένα μου αρέσει ο πόνος και η ταπείνωση πραγματικά χωρίς όρια. Όμως ξέρω ότι π.χ. η ουρολαγνία θα με ξενερώσει (ενώ την φαντασιώνομαι δεν θέλω με κανένα απολύτως τρόπο να την βιώσω. Θα ξενερώσω αφάνταστα). Επίσης η δημόσια νύξη για το μαζοχιστικό μου προφίλ θα μου προκαλέσει αφάνταστη ντροπή. Φανταστείτε λοιπόν πως θα αισθανθώ αν μπροστά σε φίλους δεχτώ μερικά ξεγυρισμένα χαστούκια ακούγωντας από την Αφέντρα μου ότι όταν πάμε στο σπίτι θα με κλειδώσει στο κλουβί μου.

 

Απαξίωση σε τρίτους.
Αν υπάρχει η εμπιστοσύνη που λες απλά χαλαρώνεις και απολαμβανεις  
Ο σωματικός πόνος υπόκειται σε όρια τα οποία μπορούν να τηρηθούν, ο ψυχολογικός μπορεί να αυξανεται γεωμετρικά χωρίς τελος...

 

Να σου πω!
Η λοβοτομη δεν ειναι καθολου ασχημη ιδεα! 
Φυσικα μπορεις ενω καθεσαι μαζι του καπου εξω και πινεις τον καφε σου να του πεταξεις το νερο στα μουτρα, να του αστραψεις δυο χαστουκια και να τσιριξεις:"Ηλιθιε!!!!!!!!!!!!Τσακισου και πηγαινε να μου φερεις ενα ποτηρι νερο, τελειωνε αχρηστε πριν σε τσακισω κατω απο τα τακουνια μου σαν κατσαριδα".

 

To πιο ταπεινωτικο που θα μπορουσα να βιωσω ειναι ο δανεισμος σε ατομο που αντιπαθω...Ειδικα μαλιστα αν το Κυριαρχο ατομο που με δανειζει γνωριζει τα αισθηματα μου για το ατομο που θελει να με δανεισει...Τετοιου ειδους δανεισμος ειναι ακρως ταπεινωτικος και οδυνηρος συναισθηματικα(Η ταπεινωση ισως ειναι ακομα πιο extreme αν ο δανεισμος και το παιχνιδι γινουν δημοσια μπροστα σε ατομα που γνωριζουν την κατασταση..)