Τα δικά Μ/μας βίτσια είναι καλά και σωστά, τα δικά Σ/σας απαράδεκτα

Δεν είναι απαραίτητα ανοήτος Κύριε Maley. Ή εν πάσει περιπτώσει, λίγες είναι οι φορές που κοιτάζοντας τον εαυτό Μ/μας στον καθρέφτη βλέπουμε έναν ή μίαν ανόητη αλλά δεν το καταλαβαίνουμε εκείνη την ώρα; <χαμόγελο>

Είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον Ο/οποιονδήποτε, ιδίως σε Κ/κάποιον νέο στον χώρο... για πολλούς λόγους.

Γι αυτό και είναι τόσο διαδεδομένη αυτή η διεθνής έκφραση. Γι αυτό και την μετάφρασα και την έφερα προς συζήτηση.

 

Kαλησπέρα και καλώς σας βρήκα!!
Θα συμφωνησω με την SM_Art_Lady... οτι δεν υπαρχουν δικα μας και δικα σας βιτσια αλλα επιλογες και επιθυμιες που ειτε συμφωνουν ειτε οχι με τα δικα μας γουστα.

 

Καλως ήρθες Witch  

 

RE: RE: Τα δικά Μ/μας βίτσια είναι καλά και σωστά, τα δικά Σ/σας απαράδεκτα

Thanks για το καλωσορισμα... 
Βασικα ισως να μην εκφραστηκα σωστα... 
Αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι με το βιτσιο που προτιμω/βιτσιο που προτιμας, για μενα προσωπικα, δεν σημαινει οτι επειδη δεν μου αρεσει αυτο που προτιμας "εσυ" θα το κατακρινω ή δεν θα το αποδεχτω σαν προτιμηση σου και επιλογη σου.
Για παραδειγμα κατι που προσωπικα δεν μου αρεσει ειναι η κοπροφιλια. Αυτο δεν σημαινει οτι θα κρινω κανεναν για την επιλογη του να του αρεσει...

 

RE: RE: Τα δικά Μ/μας βίτσια είναι καλά και σωστά, τα δικά Σ/σας απαράδεκτα

Thank you Witch and welcome to our "home"!!

 

Δύσκολο για μένα να αποδεχτώ είναι η βλακεία που δεν είναι αντιληπτή από τους κατόχους της που μας φέρνει στην έλλειψη αυτογνωσίας και έλλειψη ανοχής της διαφορετικότητας, λόγω αυτής.
Γέλιο μου φέρνει και πάλι η βλακεία όταν προτάσσεται από κάποιους σαν λάβαρο στην προσπάθεια τους να κτυπήσουν ότι ξεπερνά το δικό τους δείχτη νοημοσύνης ή να θέσουν όρια και κανόνες στο τι είναι αυθεντικό και τι όχι, τη στιγμή που η προσωπική τους αντίληψη είναι περιορισμένη στο μέγιστο.

Σαν έκφυλο άτομο δεν υπάρχουν οποιαδήποτε βίτσια που να μην κατανοώ ή να μην ανέχομαι, (εξαιρουμένης της παιδοφιλίας, νεκροφιλίας και οτιδήποτε μη συναινετικό ανάμεσα σε 2 ενήλικα άτομα), ακόμη κι αυτά που εμένα προσωπικά δεν εκφράζουν και δεν με φτιάχνουν.
Αλλά δεν θεωρώ πως έχω εγώ το δικαίωμα ή οποιοσδήποτε άλλος, να κρίνει και να κατακρίνει τις ιδιαιτερότητες των άλλων, σε σημείο που όταν αυτό γίνεται, ξυπνά έντονα μέσα μου η αίσθηση του δικαίου και αντιδρώ. Δεν μπορώ να ανεχτώ να γίνεται διάκριση εις βάρους του οποιουδήποτε βάση των σεξουαλικών του προτιμήσεων.

Δεν υπάρχουν επίσης και οποιεσδήποτε μορφές σεξουαλικής έκφρασης, ή είδη σχέσεων που να μην είναι κατανοητά, άσχετα αν δεν ταιριάζουν και δεν εκφράζουν εμένα.

Γενικά είμαι άτομο που έφτασε να πιστεύει στην ελευθερία της ερωτικής έκφρασης, όσο αυτή δεν γίνεται δόγμα που προσπαθούν να επιβάλουν στους υπόλοιπους, ως μοναδική παγκόσμια αλήθεια, με ανυπόστατες θεωρίες πάνω στις οποίες βασίζουν τα πιστεύω τους και έχουν απαίτηση να το προσκυνάνε όλοι κι αν δεν το πράξουν, τότε βρίζουν και προσβάλουν με ύφος βαθύ γκουρού του bdsm, που κρατάει το μοναδικό χάρτη που οδηγεί στο «αληθινό» bdsm.

 

Για μένα προσωπικά δεν υπάρχουν βίτσια που δεν τα θεωρώ αποδεκτά (εκτός από ίσως οτιδήποτε έγκειται στην παρά την θέληση επιβολή πάνω σε κάποιον , κάποιας βούλησης ) , απλά τα δικά μου ταιριάζουν στις γευστικές μου συνήθειες .

 

Fanshaw wrote:

Είναι αδύνατον να κατανοήσεις ένα βίτσιο που είναι εντελώς ξένο από το δικό σου κύκλο εμπειριών.

Εδώ μάς παίρνει μια ζωή να ερευνήσουμε τα ''πώς'' και ''γιατί'' που αφορούν εμάς τους ίδιους και

πάλι μπερδεύεται το κουβάρι...

Σημαντικό είναι να κατανοήσουμε απλά τη διαφορετικότητα της ψυχοσύνθεσης του άλλου, χωρίς

επικριτική και υποτιμητική διάθεση και χωρίς να λέμε ποτέ για τίποτα...γιατί ρόδα είναι και γυρίζει

και συχνά ''λουζόμαστε'' τις απόλυτες θέσεις που έχουμε με στόμφο διατυμπανίσει.

Ως προς την ερώτησή σου, εξαιρετικό ενδιαφέρον θα είχε ένας φίλος/η κοπρολάγνος, αφού το

ακραίο είναι ο μοναδικός τρόπος κατανόησης του ''κανονικού''...παρ' εκτός και βρωμάν τα χνώτα

του, οπότε κάθε φιλική προσέγγιση πάει περίπατο  

 

RE: RE: RE: Τα δικά Μ/μας βίτσια είναι καλά και σωστά, τα δικά Σ/σας απαράδεκτα

και εγω λειτουργω χωρις αυτα !!! ειμαι vanilia δηλαδη ; αν ναι προτιμω μαδαγασκαρης ...

οσο αφορα για το νημα εχει καληφθει πιστευω και ελπιζω ...

 

"Α, να χαθείτε, κακότροπες παλιογυναίκες, που ο κόλπος σας μπορεί να μυρίζει μέντα αλλά οι μήτρες σας είναι γεμάτες αντιβιοτικά σκουπίδια, που είστε τόσο τεμπέλες ώστε να κάνετε το πολύ δύο παιδιά η κάθε μία και αυτά με τα χίλια ζόρια, και που έχετε το θράσος να μιλάτε για μας και να λετε ότι οι άντρες μας είναι κτήνη και καθάρματα που μας μακελεύουν μόνο και μόνο επειδή μας κόβουν τις κλειτορίδες με το που μπαίνουμε στην εφηβεία. Αντί να ντραπείτε λίγο που γυρνάτε στους δρόμους λυτές, με τα μούτρα και τα κορμιά ακάλυπτα και όποιος θέλει μπορεί να σας βλέπει και να φαντασιώνεται τα μύρια όσα σε βάρος της αρετής σας... και ... και... και..."

Τί Ν/νομίζετε ότι είναι αυτό το απόσπασμα;

Πιστεύω ότι αν δεν Σ/σας πω, δεν θα καταλάβετε... εκτός και αν βρισκόσασταν εκεί... την ώρα που εκφωνείτο αυτός ο λόγος από την επίσημη αντιπροσωπεία γυναικών μίας χώρας της Μαγκρεμπ, στην κεντρική αίθουσα του ΟΗΕ, το 1993.

Το θέμα ήταν η κλειτοριδεκτομές.

Το απόσπασμα που παρέθεσα ήταν από τα πιό ευγενικά και διπλωματικά εναντίων των δυτικών γυναικών.

Κατόπιν, οι ενδιαφερόμενες αποχώρησαν της συνόδου.

Κάτι τέτοιο εννοώ... σε άλλη κλίμακα.

Ότι κάποια πράγματα που εμείς θεωρούμε αδιανόητα και απολύτως καταδικαστέα, κάποιοι τα θεωρούν αυτονόητα και εμάς καταδικαστέους.

 

RE: RE: Τα δικά Μ/μας βίτσια είναι καλά και σωστά, τα δικά Σ/σας απαράδεκτα

Δε σου λέει τίποτα γιατί «ανέχεσαι και κατανοείς». Ανέχομαι και κατανοώ δε σημαίνει συμμερίζομαι, αποδέχομαι για τον εαυτό μου και βιώνω κάτι που κάνει κάποιος άλλος. Απλώς κατανοώ πώς ο καθένας τη βρίσκει με διαφορετικά πράγματα, και ανέχομαι να μοιραζόμαστε τον ίδιο κοινωνικό χώρο και τα ίδια δικαιώματα.

"Δεν ανέχομαι" σημαίνει ότι όταν ακούσω βογκητά παίρνω την αστυνομία, αν μάθω κάτι το κάνω βούκινο στον επαγγελματικό, κοινωνικό και συγγενικό του χώρο και γενικώς έχω ένα αυστηρό πλαίσιο «ηθικής, συμπεριφορών και κανόνων» και θεωρώ εχθρό ή καταδικαστέο όποιον αποκλίνει.

Αντίστοιχα στο forum «δεν ανέχομαι» σημαίνει ότι έχω κάποια κουτιά στο μυαλό μου (για το τι είναι και πως συμπεριφέρεται ένας Master, μια σκλάβα, ένας άνδρας ή για το ποιο βίτσιο είναι αποδεκτό και ποιο όχι) και μιλάω ειρωνικά, υποτιμητικά ή αγενώς σε όποιον αποκλίνει απ’ αυτά που εγώ θεωρώ σωστά.

Δηλαδή η ανοχή είναι η στοιχειώδης λογική που λέει οτι δεν είμαστε, ούτε χρειάζεται να είμαστε όλοι ίδιοι.